Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Για τις πεθερές...

Κυκλοφορεί για τις Κρητικές πεθερές, γιατί είναι κατιτίς πιο κομάντα από τις υπόλοιπες αλλά ας το γενικεύσουμε ;-) Αφιερωμένο στις δύο φρέσκιες πεθερές που έχουμε εδώ:

"Τσι πεθεράς µου εδάγκωσε
το πόδα ένα λιακόνι
και το λιακόνι εψόφησε
κι εκείνη ζεί ακόµη!

Την πεθερά µου έßαλα
ψηλά στον Ψηλορείτη
να τηνε ßλέπουν οι οχτροί
να µην πατούν στην Κρήτη.

Άµε να πεις τση µάνας σου,
να κόψει τα κουµάντα,
να πάει να δίνει διαταγές,
στο-ε-δικό τζη άντρα.

Θε µου µεγαλοδύναµε,
πάρε τη πεθερά µου,
κι εγώ θα γράψω στσ´εκκλησιές,
ότί ´χω στ´όνοµά µου. (Βατοπέδι...)

Την πεθερά µου οψές αργά
στον ύπνο µου την είδα
και θάρουνα πως πάλευα
µε την λερναία ύδρα.

Όταν κοντά στο σπίτι µου
η πεθερά ζυγώνει,
µε πιάνει σοκ αλλεργικό
και παίρνω κορτιζόνη

Κακό είναι συναπάντηµα,
να δεις παπά µπροστά σου,
µα πιό κακό είναι το πρωί,
να δεις την πεθερά σου.

Εγώ είδα και τον χάροντα
µα εµένα δεν µε νοιάζει
το µόνο που κατάλαßα
της πεθεράς µου µοιάζει!"

6 ΣΚΕΨΕΙΣ:

Unknown 22/10/09, 4:14 μ.μ.  

poly kalo!!!!

hope_1960 22/10/09, 5:37 μ.μ.  

που εχουμε πεσει βρε παιδια
κοντευω να φρικαρω
τι ζητησα η αμοιρη
ενα καφε να παρω

καλον τον ειδα στη αρχη
μια μερα στον αρκουδο
αλλιως τον φανταζομουνα
τον μορφονιο ετουτο

αρχικά μου χαμογέλασε
μου άπλωσε το χέρι
Γιωργης μου εσυστηθηκε
κρατουσε ενα μαχαιρι

θα ετοιμαζει ενα μεζε
ουζακι θα γευτουμε
εσκεφτηκα η ερημη
να δεις που θα χαρουμε

αραξα σενα καθησμα
να δεις θα ειναι μεγκλα
η αμοιρη σιγουρευτηκα
μα ετριζε η καρεκλα

τοτε καταλαβα ο υπουλος
τι ηθελε να κανει
οταν με μιας σωριαστηκα
κοιτοντας το ταβανι

εκανα πως εγελασα
παραγγειλα τραγουδακι
μ'αυτος αντι για μουσικη
με κερασε φαρμακι

μαυρη μου λεει μουσικη
ακους ολη την ωρα
με σενα θα πλανταξουμε
εμεις κ'ολη η χωρα

και τοτε ζητησα καφε
κλεινοντας το ενα ματι
κι ο τζορας τοτε μου'βαλε
αντι ζαχαρι αλατι

την πατησες ομως φουκαρα
ειμαι απο αλλη φτιαξη
δεν πιανουνε σε μενανε
πλεκτανες που εχεις φτιαξει

και τοτε τι εσκεφτηκε
ο τζορας να κερασει
τραγουδι για τις πεθερες
ειπε να με πειραξει

και παλι δεν πτοηθηκα
ειπα εδω θα αραξω
θα πιω εσπρεσο μπολικο
τη πικρα να ξεχασω

εδω θα κατσω να θορρω
με επνιξε το ινατι
τ'απογευμα με το καλο
θα πα'να βρω τη Σαντυ

θα καταστρωσω σχεδιο
να δεις θα τον ταραξω
το μαγαζι του κοκκινο
τη νυχτα θα του βαψω.........

Ionathan 22/10/09, 6:26 μ.μ.  

Hope_1990 συγχαρητήρια,

αν δεν έχεις ρίζες από Κρήτη, τότε έχεις άπειρο ταλέντο και σκέψου το σοβαρά να αρχίσεις να γράφεις μαντινάδες!!!

ΥΓ: Γύρισες ή είσαι ακόμα διακοπές; Μήπως σε έφεραν επειγόντως τα παιδιά για να ετοιμάσεις τις πατατούλες της μαμάς;;;

H NIKHTRIA 22/10/09, 7:52 μ.μ.  

Hope1994 σ'ευχαριστώ,σ΄ευχαριστώ,πήρες και το δικό μου αίμα πίσω.
Μαζεύω σπρέυ είσαι να του κάνουμε και ένα γκράφιτι?
Φιλιά σε όλους.

Ionathan 22/10/09, 8:16 μ.μ.  

Ήταν κάποτε τρείς παντρεμένοι φίλοι. Ο ένας αγαπούσε την πεθερά του, ο άλλος ήταν αδιάφορος και ο τρίτος τη μισούσε.

Μια μέρα λοιπόν, όταν ο ένας απ΄τους φίλους ερχόταν απ΄τη δουλειά, ακούει φωνές απ’το ασανσέρ. Ήταν η πεθερά του που φώναζε: “Βοήθεια, βοήθεια!”. Ο τύπος λοιπόν, αγαπούσε πολύ τη πεθερά του, οπότε τρέχει να τη βοηθήσει. Κατάφερε να την απεγκλωβίσει και η πεθερά τον ευγνωμονούσε γι’αυτό. Την επόμενη μέρα, μόλις βγαίνει απ΄το κτίριο της εταιρίας στην οποία δούλευε, βλέπει μπροστά στην είσοδο παρκαρισμένη μια BMW, με μια επιγραφή στο καπώ “Με αγάπη, η πεθερά σου!”

Μια άλλη μέρα, ο δεύτερος απ’τους τρεις γυρίζει σπίτι. Μπαίνοντας στην πολυκατοικία, ξαφνικά ακούει φωνές απ’το ασανσέρ. Ήταν η πεθερά του που φώναζε “Βοήθεια, βοήθεια!”.

Ο τύπος λοιπόν, ναι μεν δεν συμπαθούσε τη πεθερά του, αλλά λέει τι στο καλό, μητέρα της γυναίκας μου είναι, οπότε πάει να τη βοηθήσει. Κατάφερε να την απεγκλωβίσει κι αυτός και η πεθερά τον ευγνωμονούσε γι’αυτό. Για να τον ευχαριστήσει, την επόμενη μέρα, μόλις βγαίνει απ΄το κτίριο της εταιρίας στην οποία δούλευε, βλέπει μπροστά στην είσοδο παρκαρισμένη μια Μερσεντές, με μια επιγραφή στο καπώ “Με αγάπη, η πεθερά σου!”

Μετά από λίγο καιρό, ο τρίτος φίλος γυρίζει σπίτι απ’τη δουλειά. Ακούει τις φωνές της πεθεράς του απ’το ασανσέρ. Είχε εγκλωβιστεί κι αυτή και ζητούσε βοήθεια.

Όμως αυτός την αντιπαθούσε ιδιαίτερα, οπότε και την άφησε να πεθάνει από κλειστοφοβία.
Την επομένη στο γραφείο, όλοι σε κλίμα πένθους, αλλά αυτός ήταν άνετος κι ωραίος, λές και δεν είχε πεθάνει η πεθερά. Βγαίνοντας έξω απ΄το γραφείο, βλέπει μια Ferrari παρκαρισμένη απ’έξω, πάνω στο καπώ της οποίας υπήρχε μια επιγραφή “Με αγάπη, ο πεθερός σου!”

Παλιό αλλά καλό ;-) Μαζευτήκατε οι πεθερούλες έ;

hope_1960 23/10/09, 9:28 μ.μ.  

Γυρισα απο την αρχη της εβδομαδας με στερητικο συνδρομο απο την απουσια σας.Μου λειψατε βρε.Για το οτι δεν σας εγραψα εχω πολλες δικαιολογιες που δε θα με πιστευετε αμα σας τις πω.
ΥΓ1)ειμαι γεννημα θρεμα Μαρουσιωτησα και απο τους 2 γονεις και παππουδες.Θα ηθελα πολυ να ειχα ενα χωριο να πηγαινω αλλα δεν εκατσε.
ΥΓ2)Νικητρια ειμαι καλη και στο γκραφιτι.Ποτε θα εισαι ετοιμη?Περιμενω σημα σου και φυγαμε.
ΥΓ3)Καλα θα κανουν μερικοι να γλυκανουν λιγο τις καημενες τις πεθερουλες.Δεν θα παρουν ,που δεν θα παρουν Ferrari,να μη φανε και καμια πατατουλα τηγανιτη?
Σας φιλω

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program