Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Καρκίνος, χρήματα, κρίση, Θέλω και Ρώμη...

Χθες άρχισε να με ψιλοτσιμπάει η μέση, να γκρινιάζουν λίγο  οι οστικές. Είχα κι ένα πονοκέφαλο στον οποίο δεν έδωσα σημασία, πήρα ένα Depon Maxima από αυτά που μου έχουν μείνει στο γραφείο από τότε που νόμιζα πως είναι κάτι... άλλο. Μιλήσαμε με το μυρτιλάκι, μου κανόνισε σπόντα ραντεβού με τον δερματολόγο καθώς φάνηκε να έχει εμπειρία από καρκινοπαθείς με tarceva. Μετά τη δουλειά πήγα Jumbo και ξεσήκωσα σομπρέρο, ένα καπέλο με πυρόξανθο μακρύ μαλλί και κάτι στέκες με διαολάκια, πολύχρωμες φούντες να πετάνε, ότι πιο παλαβό γενικώς. Είχα υποσχεθεί στα παιδιά ότι από σήμερα θα άνοιγα τις Απόκριες και θα ντυνόμουν κάθε μέρα, εσείς με έχετε για σοβαρό πάραυτα... καλά.
Μέχρι να φτάσω στο Φλοίσβο το βράδυ στο γιατρό, η μέση μου άρχισε να διαμαρτύρεται πιο έντονα. Έριξε και το νερό της αρκούδας χτες βράδυ, τόσο νερό είχα να δω από το καλοκαίρι στη θάλασσα βρε παιδί μου... Έγινα μούσκεμα, βρήκα το ιατρείο και περίμενα τη σειρά μου. Εκεί στον καναπέ της αναμονής, άρχισε ο πόνος να ανεβαίνει τη σπονδυλική στήλη από τη λεκάνη προς το στήθος και ξάφνου: ω, ένας γνώριμος πόνος! ο πόνος του καρκίνου! είχα καιρό να τον νιώσω αλλά δεν ξεχνιέται ο πούστης! παραμένει γνώριμος! Που είναι ο πονοκέφαλος, ρώτησα; Ψάχνω και να σου και ο πονοκέφαλος, το παυσίπονο δεν έκανε τίποτα, όπως παλιά...

Είχα το νου μου και έψαχνα σημάδια του εχθρού αυτές τις μέρες που σταμάτησα το tarceva, δεν το περίμενα τόσο γρήγορα όμως! Είμαι ριψοκίνδυνος, το ξέρω, αν μου πήγαινε καλά δε θα το έπαιρνα για άλλη μια βδομάδα. Κατάλαβα όμως πως 7 βράδια χωρίς την ερλοτινίβη και ο πούστης κατάφερε και πέρασε μπροστά πάλι! Μα για τέτοια μάχη μιλάμε; μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα;;; ο αναστολέας του EGFR πνίγει τα καρκινικά κύτταρα που έχουν γεννηθεί πριν λίγο, χτες, προχτές; η μάχη δίνεται σώμα με σώμα και συνέχεια, αυτό κατάλαβα τελικά!

Και στον καναπέ της αναμονής άναψε το φλας και φώτισε: τα θυμήθηκα όλα, την εμβολή, τα βράδια που κοιμόμουν με οξυγόνο, την περίοδο που το είχα σίγουρο το τελωνείο και τόσα άλλα. Και σκέφτομαι: τι κάνεις ρε μαλάκα; χωρίς το χάπι είσαι ένας μήνας υπόθεση, με αξιοπρέπεια, γιατί αλλιώς ίσως περισσότερο αλλά δε με νοιάζει το ξάπλα! Και περνάς την ώρα σου σε ένα γραφείο που μαλακίζεσαι λόγω κρίσης, που δεν υπάρχει δουλειά, που δουλεύεις σήμερα για να πληρωθείς τον Απρίλιο;;; Κι εκεί μπήκε μπροστά ο Ιωνάθαν, αύριο έξοδος από το τούνελ και μπροστά για τη ζωή, βόλτα, ψάρεμα, φίλοι, ο πατέρας που είναι χειρουργημένος και δεν τον έχω δει ακόμα, ΤΕΛΟΣ. Σφραγίδα, υπογραφή, Τ Ε Λ Ο Σ.

Με είδε ο γιατρός, χάρηκα που ήταν θετικός και είχε κάτι να μου πει, με συγκίνησε κιόλας γιατί δεν μου πήρε χρήματα για την επίσκεψη. Έφυγα για το σπίτι φορώντας ήδη από πριν την περούκα με το πυρόξανθο μαλλί. Το είχα αποφασίσει ότι θα άρχιζα αμέσως πάλι το tarceva και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του! Τα είπαμε λίγο με τη Στέλλα, της εξήγησα τι έγινε, ήπια το χάπι και ξάφνου μου λέει (λες και ήταν μένταλιστ): έχει ακόμα φθηνά εισιτήρια για Ρώμη! Κλείστα της λέω, με κοιτάει, μη με κοιτάς, κλείστα, ούτως ή άλλως αύριο θα σταματήσω από τη δουλειά. Και εγένετο ταξιδάκι στη Ρώμη, μαζί με την απόφαση να βάλω τον γιώργη εμπρός από όλα τα άλλα.

Χρήματα; Νοίκι; Έξοδα; Φάρμακα, γράσσα, κρέμες, κανένας καφές και φαγητό έξω με φίλους; Όλα αυτά πως θα βγουν; Βρε δε γαμιέται, θα τη βρω την άκρη για όλα, κανείς άξιος δε χάνεται, όλο και κάτι θα βρεθεί! Από τη στιγμή που χαράκτηκε αζιμούθιο, μην κοιτάς δεξιά κι αριστερά, μη σου αποσπούν την προσοχή οι λεπτομέρειες, θα την βρεις την λύση.

Και φοράω το πρωί την περούκα μου με το πυρόξανθο μαλλί, ζήλια τα παιδιά στο αυτοκίνητο και στη δουλειά, εννοείται, έχω κι ένα γένι 3 πόντους και με κάνει σέξι και όποιος αντέξει!!! Πέρασε το αφεντικό μετά από λίγο, με κοίταξε χωρίς να γελάσει, χιούμορ λέω; δεν του αρέσει το χρώμα;;; Έλα στο γραφείο μου να σου πω, μου κάνει. Να κουρευτώ πρώτα μήπως, απάντησα αλήθεια... αλλά δεν του άρεσε. Όπως είναι αλήθεια ότι μου ζήτησε να πάρω αναρρωτική άδεια γιατί η εταιρεία μπαίνει σε ένα πρόγραμμα αδειών άνευ αποδοχών για να πέσει η μισθοδοσία, καθώς δεν υπάρχουν χρήματα κλπ κλπ κλπ. Και μιας και μπορείς εσύ και έχεις το προνόμιο, αντί να πάρεις άνευ αποδοχών, πάρε αναρρωτική, λέει το boss.

Δε με ένοιαξε καθόλου, ανέμισα τις μπούκλες μου κατεβαίνοντας τις σκάλες και ένιωσα την ικανοποίηση: το είχα αποφασίσει πριν μου το ζητήσουν, άσχετα αν με πρόλαβαν! Ήρθε η ώρα για να βγω στην πιάτσα, Απόκριες στον Τύρναβο, μετά πίσω για εξετάσεις με το καλό, καμιά βολτίτσα στα πέριξ, Ρώμη και μετά βλέπουμε....

molti baci

ΥΓ: Ευχαριστώ που με σκέφτεστε, δεν θέλω να ανησυχήσω κανέναν, μάνα έχω μία και δε θέλω άλλες, εσάς σας προτιμώ για φιλενάδες. Πάλι καλά που η μάνα δεν ξέρει Windows, όλη μέρα στο blog μου θα ήταν...

9 ΣΚΕΨΕΙΣ:

me 9/2/10, 5:08 μ.μ.  

κ εσυ μπορεις να τον ξεχωρισεις τον πονο του καρκινου?κ η μητερα μου.Δε μπορω να φανταστω γιατι πονους ακριβως μιλατε ωστε να εχετε φτασει στο σημειο να τους ξεχωριζεται κιολας.Δε μπορω να το φανταστω κ δε θελω.Ειναι σαν ενα σκοτεινο δωματιο οπου το μυαλο μου-αν κ ξερει οτι καποια στιγμη θα χρειαστει να μπει-για την ωρα αρνειται.
Τι σου ειπε ο δερματολογος?θα ηθελα να ξερω αν θελεις να μου πεις τι προτεινε για την ξηροδερμια.Λογικα,θα εχεις κ μεγαλη ξηροστομια.
υπαρχει ενα pdf 'βιωνοντας την ξηροστομια'.
Δεν εχω βρει κατι καλυτερο αν το γκουγκλαρεις θα το βρεις.Ειναι αξιοπιστο κειμενο.

roseberry 9/2/10, 5:57 μ.μ.  

Εγώ Ιωνάθαν μάνα σου δεν θα γίνω ΠΟΤΕ! ;)

me, καλωσήρθες! Δυστυχώς ή ευτυχώς έχουμε μάθει να τον αναγνωρίζουμε τον πόνο αυτό.Και είναι για το καλό μας, πλέον. Είναι αυτοπροστασία κατά μία έννοια. Καμπανάκι. Αν χτύπαγε βέβαια νωρίς νωρίς, θα ήταν πολύ καλύτερα για όλους.
Φυσικά και σου ευχόμαστε να μην τον ζήσεις ποτέ. Κουράγιο στη μητέρα σου και υπομονή. Κοινότυπο αλλά όλο και μας λιγοστεύει καμμιά φορά. Οπότε ας το ξαναπούμε.

Ionathan 9/2/10, 7:38 μ.μ.  

Θα γίνω νονός πάλι γιατί δεν μπορώ να σε λέω "me", θα σε λέω σμάλτο!

Πως είναι ο πόνος της κράμπας ή του δοντιού που είναι ξεχωριστοί; Κάπως έτσι είναι και των οστών, δεν είναι κάτι ιδιαίτερο και τρομερό. Όσο για το σκοτεινό δωμάτιο, τι θα έλεγες... να άναβες το φως;;;

Για την ξηροδερμία μου πρότεινε ένα "γράσσο", μια κρέμα που να περιέχει ουρία 10%, ξέρω μόνο τη φίρμα προς το παρών και όχι τα υπόλοιπα συστατικά. Αν με το καλό την πάρω στα χέρια μου αύριο και τη δοκιμάσω, θα σας πω. Προς το παρών χρησιμοποιώ Ένυδρη Εουσερίνη (Eucerin) που είναι η βάση για την παρασκευή διάφορων αλοιφών, την βρήκα από ένα ξένο forum και τη ζήτησα σε ένα φαρμακείο. Κάνει δουλίτσα, γίνομαι λαδοποντικός όποτε είναι να βγω από τη φωλιά μου!

Ξηροστομία δεν έχω, δεν γνωρίζω αν προκαλεί το tarceva, προκαλούν τα κοινά ΧΜΘ φάρμακα αλλά νομίζω δεν την βίωσα ποτέ έντονα. Μάλλον είμαι... σαλιάρης ;-)

Μυρτιλάκι να σε ευχαριστήσω και δημόσια.

Σμάλτο το πήρες το όνομά σου, με γεια!

Molto baci!

averfoula 9/2/10, 8:18 μ.μ.  

Θέλω να δω φωτο με την τρελλή περούκα, θα γίνιειιι χαμός!!!
Επίσης θα πρέπει να σας ενημερώσω οτι μόλις αποκτήσατε χορηγό στο ταξίδι σας στη Ρώμη, καθώς είσασταν ο 1ενας πελάτης μας.
Θερμή παράκληση η φίλη Διαμαντούλα να ξεκινήσει μαθήματα εντατικά για ταξιδιώτες προς Ιταλία... θα ήθελα ένα καφέ σας παρακαλώ, που βρίσκεται η πλατεία..., κτλ
ci vediamo, bacini mio frattelino

Basano 9/2/10, 8:35 μ.μ.  

Νονέ μου,
Μανούλα σου δεν θα ήθελα να είμαι γιατί… θα μου έκανες τα νεύρα μου τσατάλια!!!!! Βασανάκι σου και φιλαράκι σου όμως θα είμαι να είσαι σίγουρος!!!!!!!
Με νευριάζεις βέβαια … αλλά έχω μάθει να αγαπάω τους φίλους μου με τα ελαττώματα τους (όχι ότι εσύ έχεις ελαττώματα!!!!!!!! Κανένας Ζυγός δεν έχει).
Όσο για τις αποφάσεις σου είναι καλοδεχούμενες (όπως και τότε που αποφάσισες να ξαναπάς στη δουλειά ήμουν δίπλα σου έτσι και τώρα που είπες Τ Ε Λ Ο Σ στο τούνελ πάλι δίπλα σου είμαι). Για βγάλε λοιπόν πρόγραμμα τώρα που θα …τεμπελιάζεις πως θα περάσουμε πιο όμορφα και πιο ανθρώπινα !!!!!!!!!
Μυρτιλάκι σε κατάλαβε ο γιατρός σου :) «γάτα με πέταλα»!!!!!!
Me η καλύτερα Σμάλτο, καλώς ήρθες στην παρέα!!!!!!!! Ο Γιώργος έχει δίκιο άναψε κανένα φως!!!!!!!!
Ξηροστομία νομίζω ότι είχαμε οι περισσότεροι κατά την διάρκεια των ΧΜΘ.
Εκείνη την εποχή είχα τρελάνει τις γρανίτες σε ξυλάκι και τις λεμονάδες (μου έφερναν σάλιο)
Averfoula δεν τόλμησα να το ζήτησω (φωτογραφίες), εσένα πιστεύω οτι θα σου κάνει το χατήρι... Φαντάζεσαι τον Γιώργη με περούκα χίππικη???? χαχααχαχαχχαα
Σας γλυκοφιλώ

ΝΙΚΟΛΕΤΑ 9/2/10, 11:02 μ.μ.  

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΜΑΡΑΚΙ ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΠΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΒΛΟΚ ΤΟΥ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Η ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ.ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΝΩ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΥΔΑΤΩΣΗ ΓΙΩΡΓΟ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΕΙΔΕ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΜΥΛΟ.ΤΟΤΕ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΑΡΣΗ Η ΨΩΡΙΑΣΗ ΕΙΧΕ ΓΕΜΙΣΗ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ.ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΝΕ ΤΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΑ ΝΕΦΡΑ.ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΕΙΠΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΝΙΟ ΣΕ ΑΜΥΛΟ.ΓΕΜΙΖΕ ΤΗΝ ΜΠΑΝΙΕΡΑ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΝΕ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΗ ΩΡΑ ΜΕΣΑ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΣΕΙ ΚΑΛΑ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΔΩΣΕΙ ΚΑΛΥΝΤΙΚΕΣ ΚΡΕΜΕΣ ΕΝΥΔΑΤΩΣΗΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΕΙΧΑΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ.ΤΟΤΕ ΤΙΣ ΠΕΡΝΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΕΝΤΟΧΙΛΙΑΡΟ ΤΗ ΜΙΑ.'ΜΕΥ΄΄ΛΕΓΟΤΑΝΕ Η ΜΑΡΚΑ.ΣΜΑΛΤΟ ΚΑΛΟΣΗΡΘΕΣ ΞΕΡΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΤΡΕΜΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΜΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ .ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΤΟ ΦΟΒΑΣΕ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΠΕΘΑΝΕ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΘΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ[Ο ΟΓΚΟΣ ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΡΟΝΧΟ,ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΘΗΚΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΜΟΝΟ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΕΣ,ΠΕΘΑΝΕ ΣΕ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΩ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΦΟΒΙΤΣΙΑΡΗ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΣΤΑΘΗΚΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΕΔΩΣΕ ΜΙΑ ΜΑΧΗ ΣΩΜΑ ΜΕ ΣΩΜΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ.ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ.ΤΑ ΘΥΜΙΘΗΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ .....ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ....

Ανώνυμος 10/2/10, 11:23 π.μ.  

Καλημέρα σε όλους,
παλιούς και νέους γνώριμους.
Γιώργο το άμυλο που αναφέρει η Νικολέτα βοήθησε και μένα μια δύσκολη περίοδο στην ζωή μου που με ταλαιπωρούσε μια δερματίτιδα. Δεν προσφέρει ίαση, αλλά μαλακώνει και ενυδατώνει το δέρμα. Με λίγα λόγια, το μπάνιο μέσα σε διάλυμα αυτού ανακουφίζει. Και σίγουρα δεν κάνει κακό. Η κρέμα Eucerin είναι παλιά δοκιμασμένη συνταγή. Κυκλοφορούσε στην Γερμανία προ αμνημονεύτων ετών, όταν σπούδαζα, και απορούσα πώς δεν την ανακάλυψε κανείς να την εισάγει στην Ελλάδα. Σου εύχομαι να βοηθηθείς από τα ''αμυλόμουτρα''.
Σας σκέφτομαι πάντα όλους με αγάπη. Η ''εξαφάνισή'' μου έχει να κάνει ότι αυτό το διάστημα ασχολούμαι με ''εσωτερικές αναζητήσεις''.
Σας φιλώ
Κυριακή-sundy

Ionathan 10/2/10, 1:14 μ.μ.  

Προτιμώ να σε λέω Κυριακή,

καλώς ήρθες πάλι!

Ionathan 10/2/10, 3:42 μ.μ.  

Έχω νέα για σήμερα:

πέρασα από το νοσοκομείο για να μου γράψουν την αναρρωτική, έψαχνα τον ειδικευόμενο που τα έχουμε βρει, ήταν και η απεργία, μετρημένες οι άσπρες μπλούζες κι έπεσα πάνω στον ογκολόγο μου! Νάτα νάτα...

Πάμε στο γραφείο του, του δείχνω τα πόδια μου: "ωχ ωχ" μου κάνει. Του λέω πως πήγα σε δερματολόγο και τα σχετικά, αγγειίτιδα μπούρου μπούρου.

Α, μου κάνει, τι είναι αυτά, βλακείες, καμία σχέση, αυτό είναι από το tarceva, τι αγγειίτιδα. Και σου έδωσε αυτά τα φάρμακα; Τι να σου κάνουν αυτά;;; Περίμενε.

Και περιμένω κανένα εικοσάλεπτο γιατί μέχρι να πάει και να έρθει τον βρήκαν άλλοι 20 ασθενείς στο διάδρομο. Κι έρχεται ο κύρος Γρανάζης και μου δίνει μια συνταγή που περιέχει:

1) Vibramycin (δοξυκυκλίνη)
Γιατρέ δοξυκυκλίνη παίρνω από την αρχή, μου έχετε δώσει του λέω (σκέφτηκα βέβαια να του πω: ψάρι, πες της γυναίκας σου να σου βάλει ψάρι στη διατροφή σου καημένε γιατί είναι νωρίς ακόμα και ο Al έρχεται...) Ναι μου λέει, σου δώσαμε;;; Δεν πειράζει, πάρε, κάνει καλό! Οκ, doc!

2) Fucicort, που είναι βαλεριανική βηταμεθαζόνη, ίδια με τη Celestoderm δηλαδή. Doc, παίρνω την Celestoderm, του λέω. Α ναι; Ε πάρε και αυτήν, μπορεί να σε πιάσει αυτή καλύτερα... (ψάρι γιατρέ, ψάρι γρήγορα και φακές)

Του είπα ότι με ενοχλούν λίγο οι οστικές και ξεκίνησα πάλι το tarceva και μόλις άκουσε πόνο κατέβασε τα μάτια: εντάξει μωρέ doc, εγώ πονάω, εσύ πονάς; πω πω, πολύ μαλακός μου βγήκε, δε θα του ξαναμεταδώσω αρνητική ενέργεια μου φαίνεται, θα του λέω ΟΛΑ ΚΑΛΑ, μη μου πάθει και τίποτα!

Το θετικό είναι ότι μου έγραψε την αναρρωτική, το παραπεμπτικό για τις εξετάσεις, ευχαριστώ, γεια σας.

Τι να πω, τόσοι ασθενείς που τους έχουν πεθάνει... τους καταλαβαίνω, δε θα μπορούσα να γίνω ποτέ γιατρός...

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program