Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Βενετσιάνικο Χρυσάφι, Αικατερίνη Τεμπέλη

“…Η μπόλια της είχε πέσει και τα χάλκινα μαλλιά της απλώνονταν στους ώμους της σαν ζωντανή φωτιά. Του έδωσε το χέρι της για να σηκωθεί κι ένα άρωμα από τριαντάφυλλα τον συνεπήρε. Μοσχοβολούσε ολόκληρη κι έδειχνε εντελώς ατάραχη. Τον ευχαρίστησε με μια σιγανή ευχάριστη φωνή κι όπως την κοίταξε, χάθηκε σε μια σμαραγδένια θάλασσα και δεν ήθελε πια, μήτε μπορούσε να σωθεί από κείνα τα μάτια…”
Σκέψου ότι δεν είσαι στο 2008 αλλά πολύ πιο παλιά στο 1550. Ότι φοράς φανταχτερά μακριά μεταξωτά φουστάνια με ζωηρά χρώματα και λαμπερά κοσμήματα με περίτεχνα δεσίματα αν είσαι κυρία και επίσης παράξενα πουκάμισα, μπέρτες, μπότες και παντελόνια αν είσαι κύριος. Ξέρεις καλά ότι η πιο ρομαντική περίοδος ήταν η αναγεννησιακή και μπορεί να μου έλεγες ότι θα ήθελες να ζήσεις και να ερωτευθείς στο τότε.

Έχεις σκεφτεί όμως, πόσο δύσκολη ήταν τότε η επικοινωνία των ανθρώπων; Δεν υπήρχαν τηλέφωνα, sms και msn. Δεν υπήρχε καν η ευκαιρία της καφετέριας, της παρέας ή έστω του σχολείου, για να γνωριστείς. Υπήρχαν βέβαια ταχυδρομικά περιστέρια, αγγελιοφόροι – υπηρέτριες και υποτακτικοί, ευωδιές αέρινες και αγγίγματα ανεπαίσθητα στον δρόμο και στην αγορά, περίτεχνοι πίνακες ζωγραφικής πολύ ερωτικοί, αρμονικές καντάδες στις ρούγες από αισθηματίες τροβαδούρους που μέσα από τους στίχους τους “κρυπτογραφικά” έστελναν μηνύματα στην αγαπημένη τους. Κι αν αυτά σου αρέσουν πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι τότε συνήθιζαν να “τάζουν” οι πάτερ-φαμίλιες τα κορίτσια τους από μικρά, ακόμα κι αν ήταν εύπορη η οικογένεια.

Τα δε ερωτευμένα ζευγάρια που ήταν εκτός “πλάνου” του δεσπότη του σπιτιού, τι να κάνουν τα έρμα, “κλεβόντουσαν”. Αλλά όμως σκέψου πόσο γνήσια ήταν τα συναισθήματα και πόσο “ηρωικές” οι ενέργειες των ανδρών-ιπποτών εκείνη την εποχή που μάγευαν και κατακτούσαν την τρυφερή ψυχή μιας γυναίκας. Όταν έπεφτε ένα μαντήλι από μια ”κυρία” (δήθεν τυχαία), ξέρεις πώς αντιδρούσε ένας γνήσιος “ιππότης”; Όταν κινδύνευε από κάτι απρόοπτο στο δρόμο της;

Και μάλιστα στον Χάνδακα του Ηρακλείου της Κρήτης στον 16ο αιώνα τα πράγματα δεν είναι τόσο εύκολα. Έλεγες “σ’ αγαπώ” τότε όταν το αισθανόσουν ή το άφηνες να αιωρείται; Και πως αποτυπώνεται σε μια γυναίκα εκείνης της εποχής η θύμηση του “ήρωα” της καρδιάς της τόσο απλά αλλά και τόσο ανεκτίμητα; Που ούτε όλο το χρυσάφι της Βενετιάς δεν θα την έσβηνε."

Με αυτά πραγματεύεται και σε αυτές τις αναρωτήσεις δίνει απάντηση το μοναδικά ρομαντικό αλλά και ιστορικό μυθιστόρημα της Αικατερίνης Τεμπέλη “Βενετσιάνικο Χρυσάφι” (εκδόσεις “Μοντέρνοι Καιροί”) που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2007 και βρίσκεται ήδη στην δεύτερή του έκδοση. Συναισθηματικό, με λυρισμό μιας λησμονημένης εποχής, το βιβλίο κάνει αναφορά σε πολλά ιστορικά γεγονότα του 16ου αιώνα από την Κρήτη ως τη Βενετία, από τους λοιμούς που μάστιζαν το νησί, μέχρι τους άρχοντες της διοίκησής της, από τα νόμιμα επαγγέλματα της εποχής ως τους πειρατές των θαλασσών και τις υποχρεωτικές αγγαρείες στην “αλυσίδα” στις γαλέρες και στις ναυμαχίες της θάλασσας. Κι εκεί ανάμεσα στον φόβο και στο κρίμα, ο αγνός έρωτας του Αγγελή και της Ρήγισσας έμοιαζε να φέγγει σαν λάμψη από δίδυμα φεγγάρια μέχρι που τρίτο χέρι τους άλλαξε τις ρότες…

Η συγγραφέας Αικατερίνη Τεμπέλη γεννήθηκε στη Σάμο αλλά έζησε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα χρόνια της ζωής της στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο, όπου σπούδασε αντίστοιχα Ψυχολογία και Κοινωνική Εργασία. Εργάστηκε για πάνω από μια δεκεατία στο ραδιόφωνο (Ράδιο Κρήτη, 9,84, Studio 19, ΕΡΑ Ηρακλείου, 102, ΕΡΤ 3 κ.α.) ως παραγωγός και παρουσιάστρια ραδιοφωνικών εκπομπών, καθώς και σε γνωστά περιοδικά κι εφημερίδες σαν δημοσιογράφος.
Σήμερα ζει στην Αθήνα κι ασχολείται μεταξύ άλλων με την Ιστορία, το Θέατρο και τις Νέες Τεχνολογίες. Γράφει τις νύχτες και ταξιδεύει συχνά στις ζωές των άλλων.

Εγώ έχω να πω για την Κατερίνα ένα μόνο πράγμα, προσωπικό δεδομένο βέβαια αλλά θα το πω: είναι Ζυγός!

11 ΣΚΕΨΕΙΣ:

Ανώνυμος 23/3/10, 8:50 μ.μ.  

Γιώργο, τι έκπλξηξη ήταν αυτή;

Σ' ευχαριστώ! Πολύ! Με συγκινείς...

Κι ας αποκάλυψες και προσωπικά δεδομένα ζωτικής σημασίας. :)

Είναι απ' τα πολύ όμορφα κείμενα, που μου έκαναν την τιμή να μου γράψουν... Και χαίρομαι που το ξαναβλέπω εδώ.

Και πάλι σ' ευχαριστώ!

Να 'σαι καλά! Και.. θα τα πούμε εμείς.. :)

Ionathan 23/3/10, 9:11 μ.μ.  

Δεν έκανα τίποτα Κατερίνα, μια υποκειμενικότατη διαφήμιση σε μια φίλη που με εντυπωσίασε και θεωρώ πως το αξίζει ;-)

Το κείμενο άλλωστε το αντέγραψα, δεν θα μπορούσα να κρίνω το έργο σου. Να πω μόνο αυτό που δεν αναφέρεται (νομίζω), ότι έχεις ταξιδέψει σε όλα τα μέρη που αναφέρονται στο βιβλίο και έχεις τσεκάρει τα ιστορικά γεγονότα. Το βιβλίο δηλαδή είναι ιστορικό, έχει βάσεις πραγματικών γεγονότων!

ΥΓ1: Άλλος ένας Ζυγός στο στερέωμα!
ΥΓ2: Ελπίζω να πέρασε μέρες τώρα ο πονοκέφαλος και να μην πιάνεις με τον ίδιο τρόπο το κεφάλι σου, έ;;;

asterias 24/3/10, 2:16 μ.μ.  

Το βιβλίο αυτό μου το είχε συστήσει μια φίλη κρητικιά που γράφει πολύ όμορφες παραμυθοσυνταγές...http://thalassinimatia.wordpress.com/
Η περίοδος της Βενετοκρατίας/Ενετοκρατίας στην Ελλάδα είναι η αγαπημένη μου ιστορική περίοδος, βασικά είμαι "ερωτευμένη" μαζί της. Το βιβλίο αυτό, ακόμη και να μην γνωρίζετε ιστορικά γεγονότα και καταστάσεις της περιόδου αυτής, είναι τόσο περιγραφικό που θα εγκλιματιστείτε αμέσως και θα τη λατρέψετε,ελπίζω...
Δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω, έτσι κι αλλιώς την ανάλυση την έχει κάνει ο Ιωνάθαν,το μόνο που έχω να πω είναι ότι είναι ένα πολύ γλυκό ιστορικό βιβλίο που δεν θα το βαρεθείτε.

Ionathan 24/3/10, 2:32 μ.μ.  

Όπως κατάλαβα θα βρεθούμε γνωστοί και φίλοι στο τέλος με την Ρέα και την Κατερίνα, εσείς ξέρετε τους τρίτους συνδέσμους.

Για το βιβλίο δεν έχω να πω, δεν το έχω διαβάσει! Ας μας προετοιμάσεις Κατερίνα όμως, αν επιτρέπεται πες μας το θέμα του δεύτερου βιβλίου σου, την εποχή που περιγράφεις. Κάνει πριν εκδοθεί;;;

Ανώνυμος 26/3/10, 10:37 μ.μ.  

Λοιπόν Γιώργο, αυτός ο πονοκέφαλος με ταλαιπώρησε και την επόμενη, αλλά τελικά τον έβγαλα νοκ-άουτ! :)

Για το επόμενο βιβλίο, δεν κάνει να πω.. Αλλά όταν θα εκδοθεί, θα το μάθεις απ' τους πρώτους! Με τέτοια διαφήμιση που μου κάνεις εδώ, νομίζω είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω.


Asterias, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια! Χαίρομαι που σας άρεσε τόσο. Μου ομορφύνατε το βράδυ..

Όσο για την Thalassini, είναι εξαιρετικός άνθρωπος. Τις παραμυθοσυνταγές της, όπως της έχω γράψει, αξίζει να τις δούμε σε βιβλίο. Δεν υπάρχει κάτι ανάλογο εξάλλου στις ελληνικές εκδόσεις. Γιώργο, αν δεν την έχεις διαβάσει, θα την βρεις εδώ. To μόνο 'πρόβλημα' με τα πιάτα που προτείνει, είναι ότι θα παχύνουμε. :) Δες την πορτοκαλόπιτα της και θα καταλάβεις.

Καλό βράδυ και στους δυό σας!

Ανώνυμος 26/3/10, 10:39 μ.μ.  

Δεν ανοίγει το link, οπότε δοκίμασε παραδοσιακά..

http://thalassinimatia.wordpress.com/

Ionathan 26/3/10, 11:39 μ.μ.  

Εντάξει Κατερίνα, χαίρομαι που σου πέρασε ο πονοκέφαλος γιατί η χειρονομία σου ήταν τρομερή!

Δεν πειράζει που δεν μπορούμε να μάθουμε το θέμα του 2ου βιβλίου, θα μας ενημερώσεις όμως όταν εκδοθεί!

Ξέρεις, κόλλησα όταν μου είπε η Αστερίας πως έχει διαβάσει το βιβλίο σου, ότι έχετε κοινούς φίλους και όταν ανακάλυψα πως τελικά... είναι μικρός ο κόσμος! Με δυό βήματα πήγαμε Κρήτη, Θεσσαλία, λίγο παραπάνω, γυρίσαμε Αθήνα και βρεθήκαμε να είμαστε όλοι γνωστοί μέσω τρίτων. Να το στολίσω λίγο ζωδιακά πάλι, για να ελαφρύνει λίγο: Ζυγοί εμείς, η Αστερίας έχει ωροσκόπο Ζυγό, ελεύθερα πνεύματα βρε. Η Θαλασσινή Ματιά τι ζώδιο είναι άραγε;;;

Το έχω βάλει το blog της στη λίστα μου δεξιά, οι συνταγές της είναι απίστευτες, μιλάμε για τρομερές ανατροπές! Δε λέω περισσότερα για να μην χαλάσω τη μαγεία!

Να είστε όλοι καλά!

χαρη 31/3/10, 10:16 μ.μ.  

χαίρομαι που σας γνώρισα εξαιτίας τής Κατερίνας (μας) :) και τού έργου (της) :)

Να'στε πάντα καλά, η γενναιότητα και η γενναιοδωρία ανθρώπων σαν κι εσάς, μας δίνει κι εμάς τών υπόλοιπων κουράγιο...

Ionathan 1/4/10, 1:05 π.μ.  

χαρη!!!

ωραίο όνομα! ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, να είσαι πάντα καλά!

Side21 3/4/10, 12:34 π.μ.  

Φίλε μου να το διαβάσεις ...
το βιβλίο της πατριώτισσάς μου !!!
Είναι κάποιες ιδέες, καταστάσεις και συναισθήματα ...
που δεν αλλάζουν με το πέρασμα των εποχών !!!
Απλώς διαφέρουν οι τρόποι έκφρασής τους ...
Σου εύχομαι να περάσεις μια χαρούμενη Πασχαλιά !!!

Ionathan 3/4/10, 1:45 μ.μ.  

Καλώς ήρθες Side21,

θα με βάλετε στο τρυπάκι να διαβάσω το βιβλίο της Κατερίνας και αποφεύγω να διαβάζω... είδομεν.

Καλές γιορτές και σε σένα! Θα τα πούμε μετά την Πασχαλιά!

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program