Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Λεπτομέρειες από τη Ρώμη!


Μερικές φωτογραφίες από καταστήματα στη Ρώμη. Είναι λίγες και τυχαίες, γνωρίζετε ότι είναι άπειρα τα καταστήματα με ρούχα, παπούτσια, τσάντες και ότι αφορά στη μόδα!

Μερικά πράγματα με ενδιαφέρον:

* Στην αρχή δεν μπορούσαμε να βρούμε νερό! Εκεί τα περίπτερα δεν υπάρχουν, κάποια κιόσκια που μοιάζουν με περίπτερα παίζουν άλλο ρόλο, κάρτες, εφημερίδες κλπ.
* Υπάρχουν άλλα μαγαζιά που τα κάνουν όλα: εισιτήρια, φαγητό (panini, πίτσες κλπ), ποτά, τσιγάρα, αναψυκτικά, καπέλα, ρούχα, οτιδήποτε...

* Το πιο κουφό μου φάνηκε ότι πολλά καφέ πουλάνε μέσα καφέ στο όρθιο σε άλλη τιμή αλλά παίζουν και το ρόλο του μπακάλικου! Μακαρόνια, κέτσαπ, ελιές, λάδι, χαρτοπετσέτες, ότι βάλει ο νους του τρελού Ιταλού

* Οι Ιταλοί δεν ξέρουν από ελιές!!! Όσες φάγαμε ήταν τελείως άνοστες, τι να υποθέσω για το λάδι τους;;;

* Τα πιάτα τους έχουν μείνει απλά: λίγες μακαρονάδες, κλασσικές, το ίδιο συμβαίνει και με τις πίτσες!

* Χάλια οδηγοί, σαν εμάς και ίσως χειρότεροι! Αν μπείτε σε λεωφορείο, ταξί, μετρό, θα το καταλάβετε! Το "πάμε μαλακά" δεν το ξέρουν!!! Γκάαααααααααααααζιιιιιιιιιιιιι-φρέεεεεεεεεεεεεεεεενοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο! Αν είναι δυνατόν! Και χωσίματα όσο πάει, ίσα να μην τρακάρουμε!

* Μας σήκωσαν από καφέ στις 12:30 γιατί ζητήσαμε μόνο καφέ!!! Για καφέ λέει μέσα, έξω μόνο φαγητό!

* Τις τρύπες στα αυτιά τους για τα σκουλαρίκια, μάλλον βγαίνουν στο εξωτερικό και τις ανοίγουν!!! Στην αρχή ρώταγα σε κάθε κατάστημα που πούλαγε σκουλαρίκια (ήθελα να βάλω ένα σκουλαρίκι στη Ρώμη) και με κοίταγαν σαν εξωγήινο, σαν να ρώταγα το πιο τρελό πράγμα! Πήρα τηλέφωνο τη δασκάλα! Το Διαμαντάκι λέει σε χρυσοχοείο! Μπήκα σε 3~4 και μου είπαν σε φαρμακείο. Μπήκα σε 7~8 και μου είπαν σε ορισμένα φαρμακεία μόνο! Μέχρι και το αεροδρόμιο το πάλευα αλλά δεν τα κατάφερα! Μόνο πήρα 2 ζευγάρια murano ;-)

3 ΣΚΕΨΕΙΣ:

hope_1960 10/3/10, 10:55 μ.μ.  

Οι Ιταλοι στο σχεδιασμο παπουτσιων δεν παιζονται.Πηρες κανενα ζευγαρι στην καλη σου η την ξεποδαριασες μονο?
Δεν σχολιαζω τιποτε για την βιτρινα με τα εσωρουχα .Αυτο το αφηνω στο μυρτιλακι σαν το πλεον αρμοδιο προσωπο.Αληθεια ,που χαθηκες μικρη μου?

averfoula 10/3/10, 11:09 μ.μ.  

Έχω να πω οτι φάγαμε στο ίδιο καφε-τοστ στα εβραικα, ναι ήμουνα κι εγω εκεί.Μάλλον είναι η στιγμή που παραδίδεις απο το περπάτημα και την κούραση.

Ionathan 10/3/10, 11:34 μ.μ.  

Ανθή,

εγώ ήμουν το αδύναμο φύλο, η Στέλλα αντέχει το περπάτημα! Στα παπούτσια δεν στάθηκε τυχερή, δεν βρήκε τις μπότες που ήθελε. Πήρε τσάντες όμως (2), γάντια και τι άλλο;;;

Τις βιτρίνες με τα εσώρουχα τις τράβηξα σκεπτόμενος το μυρτιλάκι! Που είσαι βρε; Αύριο έχει τηλέφωνο!

Averfula,
μάλλον εκεί σταματάνε πολλοί για φαγητό-καφέ, όντως είναι κομβικό σημείο σχετικά με την κούραση!

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program