X&Π ΚΑΤΣΙΜΙΧΑ: ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΩΝΕΙΣ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Στήβεν Πωλ Τζομπς (Steven Paul Jobs, (24 Φεβρουαρίου 1955 - 5 Οκτωβρίου 2011)

Θα προσπαθήσω να σας μεταφράσω την τρίτη ιστορία που είπε στους τελειόφοιτους του Stanford το 2005 σχετικά με το θάνατο και την περιπέτεια του με τον καρκίνο.

My third story is about death.

When I was 17, I read a quote that went something like: "If you live each day as if it was your last, someday you'll most certainly be right." It made an impression on me, and since then, for the past 33 years, I have looked in the mirror every morning and asked myself: "If today were the last day of my life, would I want to do what I am about to do today?" And whenever the answer has been "No" for too many days in a row, I know I need to change something.

Όταν ήμουν 17, διάβασα κάτι σαν «να ζεις την κάθε μέρα σου σαν να είναι η τελευταία».

Αυτό μου έκανε εντύπωση κι από τότε, για 33 ολόκληρα χρόνια, κάθε πρωί κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ρωτάω τον εαυτό μου: «αν αυτή ήταν η τελευταία ημέρα της ζωής σου, θα έκανες αυτό που ετοιμάζεσαι να κάνεις σήμερα;».
Όποτε η απάντηση ήταν «όχι» για πολύ καιρό, ήξερα πως κάτι έπρεπε να αλλάξω.

Remembering that I'll be dead soon is the most important tool I've ever encountered to help me make the big choices in life. Because almost everything — all external expectations, all pride, all fear of embarrassment or failure - these things just fall away in the face of death, leaving only what is truly important. Remembering that you are going to die is the best way I know to avoid the trap of thinking you have something to lose. You are already naked. There is no reason not to follow your heart.

Το να θυμάμαι πάντα πως σύντομα θα πεθάνω, ήταν η καλύτερη βοήθεια για να παίρνω τις σωστές αποφάσεις στη ζωή μου.

Όλα τα υπόλοιπα -οι εξωτερικές προσδοκίες, η υπερηφάνεια, ο φόβος της γελοιοποίησης ή της αποτυχίας- όλα εξαερώνονται μόλις βρεθούν απέναντι στο θάνατο: το μόνο που απομένει είναι το πραγματικά σημαντικό.

Το να θυμάστε πως θα πεθάνετε είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε την παγίδα να νομίζετε πως έχετε κάτι να χάσετε.

Είστε ήδη γυμνοί.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ακολουθήσετε ότι σας λέει η καρδιά σας.

About a year ago I was diagnosed with cancer. I had a scan at 7:30 in the morning, and it clearly showed a tumor on my pancreas. I didn't even know what a pancreas was. The doctors told me this was almost certainly a type of cancer that is incurable, and that I should expect to live no longer than three to six months.

Εδώ κι ένα χρόνο, μου διαγνώσανε καρκίνο.

Πέρασα από εξέταση στις 7:30 το πρωί κι ένας όγκος φάνηκε ξεκάθαρος στο πάγκρεας.

Δεν είχα ιδέα τι είναι το πάγκρεας.

Οι γιατροί με ενημέρωσαν πως ήταν μία μη ιάσιμη μορφή καρκίνου και πως δεν θα ζούσα παραπάνω από τρεις με έξι μήνες.

My doctor advised me to go home and get my affairs in order, which is doctor's code for prepare to die. It means to try to tell your kids everything you thought you'd have the next 10 years to tell them in just a few months. It means to make sure everything is buttoned up so that it will be as easy as possible for your family. It means to say your goodbyes.

Ο γιατρός μου με συμβούλεψε να πάω σπίτι και «να τακτοποιήσω τις εκκρεμότητές» μου, πράγμα που είναι ένας ευφημισμός των γιατρών για το προετοιμάσου να πεθάνεις.
Σημαίνει: προσπάθησε να πεις σε λίγους μήνες όλα όσα ήθελες να πεις στα παιδιά σου σε δέκα χρόνια.

Σημαίνει πως πρέπει να βεβαιωθείς πως όλα είναι εντάξει για να έχει η οικογένειά σου όσο το δυνατό λιγότερους μπελάδες.

Σημαίνει: κάνε τους αποχαιρετισμούς σου.

I lived with that diagnosis all day. Later that evening I had a biopsy, where they stuck an endoscope down my throat, through my stomach and into my intestines, put a needle into my pancreas and got a few cells from the tumor. I was sedated, but my wife, who was there, told me that when they viewed the cells under a microscopethe doctors started crying because it turned out to be a very rare form of pancreatic cancer that is curable with surgery. I had the surgery and I'm fine now.

Έζησα με αυτή τη διάγνωση όλη τη μέρα.

Αργά το απόγευμα μου έκαναν μια βιοψία, που γίνεται με ένα σωλήνα που περνάει από το λαιμό σου στο στομάχι και στα έντερα κι από εκεί μια βελόνα παίρνει λίγα κύτταρα από το πάγκρεας.

Ήμουν ναρκωμένος, αλλά η γυναίκα μου, που ήταν παρούσα, μου διηγήθηκε αργότερα πως όταν οι γιατροί πήραν τα κύτταρα και τα έβαλαν στο μικροσκόπιο άρχισαν να αλαλάζουν, γιατί όπως αποδείχτηκε είχα μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος που ήταν ιάσιμη με εγχείρηση.

Έκανα την εγχείρηση και τώρα είμαι μια χαρά.

This was the closest I've been to facing death, and I hope it's the closest I get for a few more decades. Having lived through it, I can now say this to you with a bit more certainty than when death was a useful but purely intellectual concept:

No one wants to die. Even people who want to go to heaven don't want to die to get there. And yet death is the destination we all share. No one has ever escaped it. And that is as it should be, because Death is very likely the single best invention of Life. It is Life's change agent. It clears out the old to make way for the new. Right now the new is you, but someday not too long from now, you will gradually become the old and be cleared away. Sorry to be so dramatic, but it is quite true.

Δεν έχω ποτέ φτάσει πιο κοντά στο θάνατο, κι ελπίζω να μην φτάσω ποτέ μου κοντύτερα για μερικές δεκαετίες ακόμα.

Έχοντας όμως βιώσει αυτήν την εμπειρία, μπορώ να σας πω κάτι, με λίγο περισσότερη βεβαιότητα από εκείνους για τους οποίους ο θάνατος είναι μια αφηρημένη μόνο έννοια: κανείς δεν θέλει να πεθάνει.

Ακόμα κι όσοι περιμένουν να πάνε στο παράδεισο, θέλουν να φτάσουν εκεί χωρίς να πεθάνουν.

Κι όμως, ο θάνατος είναι η μόνη κοινή μας μοίρα.

Κανείς δεν του ξέφυγε.

Κι έτσι πρέπει να είναι· ο θάνατος είναι μάλλον η καλύτερη εφεύρεση της ζωής.

Είναι ο παράγοντας που διαιωνίζει τη ζωή.

Ξεκαθαρίζει το παλιό και κάνει χώρο για το καινούργιο.

Το νέο τώρα είστε εσείς, αλλά κάποια μέρα, όχι πολύ μακριά από σήμερα, θα γίνετε οι γέροι που προορίζονται να φύγουν.

Συγγνώμη για τον τόνο μου, αλλά αυτή είναι η αλήθεια.

Your time is limited, so don't waste it living someone else's life. Don't be trapped by dogma — which is living with the results of other people's thinking. Don't let the noise of others' opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become.

Everything else is secondary.

Δεν έχετε πολύ χρόνο, μην τον σπαταλήσετε λοιπόν ζώντας τις ζωές κάποιων άλλων.
Μην αιχμαλωτιστείτε από το δόγμα που λέει να ζείτε σύμφωνα με το τι νομίζουν οι άλλοι.

Μην αφήνετε τη γνώμη των άλλων να πνίξει την εσωτερική σας φωνή.
Και -το σημαντικότερο- να έχετε το θάρρος να ακούτε την καρδιά και τη διαίσθησή σας.

Αυτά με κάποιο τρόπο ξέρουν ήδη τι θέλετε στα, αλήθεια να γίνετε.

Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.

Αυξάνονται τα χρόνια ζωής ασθενών με καρκίνο

Η επανάσταση για τη θεραπεία του καρκίνου συντελείται αργά αλλά σταθερά, τόνισαν οι επιστήμονες στη Στοκχόλμη, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι η καλύτερη θεραπεία- προς το παρόν- για τον καρκίνο είναι οι προληπτικές εξετάσεις, που φαίνεται ότι σώζουν ζωές όταν οι όγκοι εντοπιστούν σε αρχικό στάδιο.

Στόχος των ειδικών είναι να μετατρέψουν αρκετές μορφές καρκίνου σε χρόνιες, αρχίζοντας από τον καρκίνο του μαστού και του προστάτη. Η πρόοδος που έχει επιτευχθεί, κρίνεται σημαντική, αλλά όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, αναμένουν τα επόμενα 5 χρόνια τα αποτελέσματα από τις δοκιμές δεκάδων νέων πολλά υποσχόμενων φαρμάκων. Πρόκειται για νέα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, αλλά και άλλα που βρίσκονται σε στάδιο κλινικής ανάπτυξης, και αφορούν μικρομοριακούς και βιολογικούς παράγοντες.

Αυτό που θέλουν να πετύχουν οι ογκολόγοι είναι να αυξήσουν την επιβίωση κυρίως σε ασθενείς στους οποίους ο καρκίνος κάνει μετάσταση σε άλλα όργανα του σώματος. Παρότι αυτό πριν από μια δεκαετία έμοιαζε εξαιρετικά δύσκολο, σήμερα δείχνει να είναι πραγματικότητα, καθώς οι περισσότερες νέες μελέτες που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, αποδεικνύουν ότι οι συνδυασμοί φαρμάκων, αλλά και νέες ουσίες βοηθούν σημαντικά στην αύξηση της επιβίωσης ασθενών με καρκίνο.

Η πρόληψη σώζει ζωές στον καρκίνο του παχέος εντέρου

Την εκτίμηση ότι ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι πλέον ο 2ος ή ο 3ος πιο συχνός καρκίνος στις ανεπτυγμένες χώρες, λόγω του σύγχρονου τρόπου ζωής, έκαναν οι επιστήμονες στο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ογκολογίας στη Στοκχόλμη.

Εκτός από την προχωρημένη ηλικία που θεωρείται ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη αυτής της μορφής καρκίνου, οι ειδικοί τόνισαν ότι το αυξημένο σωματικό βάρος, η απουσία άσκησης, οι λιπαρές τροφές και οι ελάχιστες φυτικές ίνες στο διαιτολόγιο του σύγχρονου ανθρώπου συμβάλλουν σημαντικά στην εμφάνιση καρκίνου του παχέος εντέρου.

Όσον αφορά τη δευτερογενή πρόληψη, οι επιστήμονες αναθεωρούν την άποψη για συχνές κολονοσκοπήσεις ακόμη και πριν από την ηλικία των 50 ετών. Μάλιστα, συστήνουν τώρα έναν πιο μαζικό τρόπο έλεγχου, τα τεστ κοπράνων που μπορούν να γίνονται μια φορά το χρόνο από τον ίδιο τον εξεταζόμενο στο σπίτι του. Αν αυτά είναι θετικά, μόνο τότε θα πρέπει να γίνεται κολονοσκόπηση, υποστήριξαν κάποιοι ογκολόγοι. Εξαίρεσαν, πάντως, τις περιπτώσεις ισχυρής κληρονομικής προδιάθεσης. Σ’ αυτές συστήνεται η κολονοσκόπηση πριν από τα 50 και για την ακρίβεια, όπως εξήγησε ο Έρικ βαν Κούτσεν από το αντικαρκινικό ινστιτούτο της πόλης Λουβέν στο Βέλγιο, «εάν ο πατέρας κάποιου, για παράδειγμα, εμφάνισε καρκίνο του παχέος εντέρου στα 54, ο ίδιος θα πρέπει να κάνει την πρώτη του κολονοσκόπηση 10 χρόνια νωρίτερα, δηλαδή στα 44.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, τόνισαν οι επιστήμονες, καθώς σήμερα ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ιάσιμος σε ποσοστό 60% εάν εντοπιστεί έγκαιρα.

Για τη θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του παχέος εντέρου, τα νέα είναι πολύ ενθαρρυντικά, καθώς μια νέα ερευνητική ουσία (παράγοντας VEGF Trap), που δοκιμάστηκε σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία, πέτυχε βελτίωση της συνολικής επιβίωσης, αλλά και της επιβίωσης χωρίς εξέλιξη της νόσου στους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου που έπαιρναν θεραπεία 2ης γραμμής.

Η μελέτη Φάσης III VELOUR που παρουσιάσθηκε στο συνέδριο, έδειξε ότι ο νέος συνδυασμός φαρμάκων βελτίωσε τη συνολική επιβίωση κατά 18,3% και το διάστημα χωρίς εξέλιξη της νόσου κατά 24,2%, συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο στους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του παχέος εντέρου.

Βάσει των αποτελεσμάτων, η παρασκευάστρια εταιρεία σχεδιάζει να υποβάλει αιτήσεις για την έγκριση άδειας κυκλοφορίας του φαρμάκου στον Αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) και στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) μέχρι το τέλος του 2011

Οι γυναίκες με διάγνωση καρκίνου στο μαστό μετά τα 75 κινδυνεύουν περισσότερο από τις νεότερες

Οι γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού σε προχωρημένη ηλικία διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από τη νόσο, συγκριτικά με γυναίκες που διαγνώσθηκαν σε νεώτερη ηλικία, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που ανακοινώθηκε στη Στοκχόλμη. Η μελέτη έχει ελληνική σφραγίδα και έγινε υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Χρήστου Μαρκόπουλου. Στόχος ήταν οι ερευνητές να εξετάσουν και να συγκρίνουν τη θνησιμότητα από τον καρκίνο του μαστού σε γυναίκες μετά την ηλικία των 75 ετών, με αντίστοιχες γυναίκες νεαρής ηλικίας.

Οι 9.766 ασθενείς απ’ όλο τον κόσμο και την Ελλάδα κατηγοριοποιήθηκαν με βάση την ηλικία διάγνωσης σε τρείς ομάδες. Η κλινική μελέτη διήρκεσε 5 χρόνια και έδειξε ότι παρά το γεγονός ότι ο κίνδυνος θανάτου από άλλες αιτίες, εκτός του καρκίνου του μαστού ήταν πολύ υψηλότερος για τις ηλικιωμένες ασθενείς, με το πέρασμα των χρόνων αυξανόταν, επίσης, και ο κίνδυνος θανάτου από καρκίνο του μαστού.

Σύμφωνα με τον κ. Μαρκόπουλο, το υψηλότερο, σε απόλυτες τιμές, ποσοστό θνησιμότητας ανάμεσα στις ηλικιωμένες γυναίκες με καρκίνο του μαστού υποδηλώνει λήψη ανεπαρκούς θεραπείας. «Tα ευρήματα δείχνουν ότι οι ηλικιωμένες ασθενείς με καρκίνο του μαστού είναι πιο πιθανό να χάσουν τη ζωή τους από αιτία διαφορετική του καρκίνου του μαστού, όπως για παράδειγμα καρδιακή προσβολή. Παρόλα αυτά, στις ασθενείς που δεν πάσχουν από άλλες καταστάσεις ή σε αυτές που έχουν επιβιώσει από άλλες καταστάσεις, οι θάνατοι από καρκίνο του μαστού είναι υψηλότεροι σε σύγκριση με νεαρότερες ασθενείς με τα ίδια χαρακτηριστικά όγκου» εξηγεί ο Έλληνας καθηγητής, σημειώνοντας: «Το γεγονός αυτό πιθανά σημαίνει ότι οι ηλικιωμένες γυναίκες με καρκίνο του μαστού δεν λαμβάνουν σε επαρκή βαθμό την απαιτούμενη θεραπεία, καθώς οι γιατροί θεωρούν ότι θα χάσουν τη ζωή τους από κάποια άλλα αιτία."

Αυτή η κατάσταση αναδεικνύει μια ψευδή αντίληψη, ότι δηλαδή, το αποτέλεσμα για τις μεγαλύτερες ηλικιακά γυναίκες με καρκίνο του μαστού είναι σχετικά καλύτερο, λέει ο Χ. Μαρκόπουλος και πιθανόν- επισημαίνει- «η εσφαλμένη αυτή εντύπωση οφείλεται στους πολύ περισσότερους θανάτους από άλλες σχετιζόμενες με την ηλικία παθήσεις».

Αύξηση της επιβίωσης ακόμα και στα δύσκολα περιστατικά καρκίνου στο μαστό

Σημαντική αύξηση στην επιβίωση και «φρένο» στην εξέλιξη του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες προχωρημένου σταδίου, έδειξαν τα αποτελέσματα μεγάλης κλινικής μελέτης Φάσης ΙΙΙ, η οποία παρουσιάσθηκε στη Στοκχόλμη. Πρόκειται για τη μελέτη (BOLERO-2),η οποία διεξήχθη σε 189 κέντρα παγκοσμίως, όπου συμμετείχαν 724 ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του μαστού σταδίου 3 και 4. Τα αποτελέσματα της δείχνουν ότι μια νέα ουσία, η «εβερολίμους» (που εγκρίθηκε πέρυσι για τον καρκίνο του νεφρού), σε συνδυασμό με ορμονοθεραπεία υπερδιπλασιάζει το χρόνο που δεν εξελίσσεται η νόσος, ενώ μειώνει τον κίνδυνο επιδείνωσης κατά 57% έναντι της ορμονοθεραπείας μόνο.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον κύριο ερευνητή της μελέτης, καθηγητή Χ. Μπαζέλγα, από την ιατρική σχολή του Χάρβαρντ, τόνισαν ότι είναι η πρώτη θεραπεία που δείχνει σημαντική αποτελεσματικότητα σε συνδυασμό με ορμονοθεραπεία, σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο του μαστού.

Η μελέτη BOLERO-2 διερεύνησε την αποτελεσματικότητα της νέας φαρμακευτικής ουσίας σε γυναίκες με ER+HER2- καρκίνο του μαστού, οι οποίες παρουσίασαν υποτροπή ή εξέλιξη της νόσου κατόπιν προηγούμενης θεραπείας με ορμονοθεραπεία.

Η νέα συνδυασμένη θεραπεία, κατόπιν αξιολόγησης από τους ερευνητές, αύξησε το χρόνο που η νόσος παραμένει «ανενεργή» στους 6-9 μήνες συγκριτικά με τους 2-8 μήνες. Η ορμονοθεραπεία παραμένει η βασική θεραπεία για τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου, τόνισαν οι ειδικοί, αλλά εξήγησαν όμως ότι οι περισσότερες γυναίκες με μεταστατική νόσο δεν ανταποκρίνονται στην αρχική ορμονοθεραπεία, ενώ αρκετές από αυτές που αρχικά ανταποκρίνονται, στη συνέχεια αναπτύσσουν αντίσταση στο θεραπευτικό σχήμα.

Όπως έγινε γνωστό στο συνέδριο, κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται διεθνώς περίπου 220.000 νέα περιστατικά ER+HER2- καρκίνου του μαστού προχωρημένου σταδίου 5,6. Η νέα ουσία είναι υπό έρευνα και για τη θεραπεία ασθενών με HER2+ καρκίνο του μαστού προχωρημένου σταδίου7,8. Η κατάθεση του φακέλου προς έγκριση στις αρμόδιες αρχές, βάσει των συγκεκριμένων δεδομένων, αναμένεται από την παρασκευάστρια εταιρεία μέχρι το τέλος του 2011.

Στόχος να γίνει χρόνια νόσος ο καρκίνος του προστάτη

Η εντυπωσιακή πρόοδος που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην αντιμετώπιση του καρκίνου στον προστάτη κάνει τους ερευνητές να πιστεύουν ότι δεν είναι πολύ μακριά η μέρα που αυτή η μορφή καρκίνου θα μετατραπεί σε χρόνια. Μόνο πέρυσι, οι ογκολόγοι έβαλαν στη θεραπευτική τους φαρέτρα 4 νέα πολλά υποσχόμενα όπλα κατά του καρκίνου του προστάτη. Ένα νέο χημειοθεραπευτικό φάρμακο, το οποίο χρησιμοποιείται ήδη όταν τα παλαιότερα αποτυγχάνουν, μια ορμονοθεραπεία που έχει ως στόχο να μειώνει την έκκριση τεστοστερόνης, το θεραπευτικό εμβόλιο, αλλά και η εξέλιξη των ραδιοϊσοτόπων.

Μια από τις νέες φαρμακευτικές ουσίες, η καμπαζιταξέλη, που έλαβε έγκριση φέτος από τους οργανισμούς φαρμάκων σε Ευρώπη και Αμερική, φάνηκε ότι όταν συνδυάζεται με άλλα φάρμακα παρατείνει στατιστικώς σημαντικά τη συνολική επιβίωση ασθενών με μεταστατικό ορμονοάντοχο καρκίνο του προστάτη, στους οποίους παρατηρήθηκε εξέλιξη της νόσου κατά τη διάρκεια ή μετά την ολοκλήρωση θεραπείας Η καμπαζιταξέλη σε συνδυασμό με πρεδνιζόνη/πρεδνιζολόνη μείωσε τον κίνδυνο θανάτου σχεδόν κατά το ένα τρίτο και παρέτεινε την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου σε σύγκριση με τη μιτοξαντρόνη, έναν δραστικό παράγοντα χημειοθεραπείας.

Όπως εξήγησε ο καθηγητής Α. Μπαλ, από το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Μπρίστολ της Βρετανίας, «σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο του προστάτη, η νόσος συνεχίζει να εξελίσσεται παρά το γεγονός ότι έχουν προηγηθεί θεραπευτικοί χειρισμοί και ακολούθως χορήγηση χημειοθεραπείας. Ως μεταστατικός καρκίνος του προστάτη χαρακτηρίζεται ο καρκίνος που έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες ή άλλα σημεία του σώματος, κυρίως στα οστά. Ορμονοάντοχος καρκίνος του προστάτη χαρακτηρίζεται ο καρκίνος που συνεχίζει να εξελίσσεται παρά την καταστολή των ανδρικών ορμονών, οι οποίες τροφοδοτούν την ανάπτυξη των προστατικών καρκινικών κυττάρων».

Εκτιμάται ότι περίπου 10%-20% των ασθενών με καρκίνο του προστάτη διαγιγνώσκονται όταν η νόσος τους έχει γίνει μεταστατική.

Νέα ουσία προλαμβάνει την πνευμονική εμβολή σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία

Ελπίδες για να περιοριστεί μια πολύ συχνή επιπλοκή, η φλεβική θρομβοεμβολή που προκαλεί η χημειοθεραπεία σε αρκετούς ασθενείς με καρκίνο, δίνει μια νέα ουσία που μελετήθηκε για πρώτη φορά. Στο πλαίσιο της μελέτης SAVE-ONCO, φάνηκε ότι μια νέα ηπαρίνη εξαιρετικά χαμηλού μοριακού βάρους, η σεμουλοπαρίνη, όταν χορηγήθηκε σε ασθενείς με καρκίνο που ξεκινούν χημειοθεραπεία, μείωσε στατιστικά σημαντικά, κατά 64%, τον κίνδυνο εμφάνισης συμπτωματικής εν τω βάθει φλεβικής θρομβοεμβολής, μη θανατηφόρου πνευμονικής εμβολής ή θανάτου από φλεβική θρομβοεμβολή. Η σεμουλοπαρίνη μείωσε τον κίνδυνο αυτού του τύπου θρόμβων του αίματος, χωρίς να αυξήσει την επίπτωση αιμορραγικού επεισοδίου.

Στη διεθνή, τυχαιοποιημένη μελέτη Φάσης ΙΙΙ SAVE-ONCO εντάχθηκαν 3.212 ασθενείς που ξεκίνησαν χημειοθεραπεία για τοπικά προχωρημένους ή μεταστατικού σταδίου συμπαγείς όγκους (καρκίνο πνεύμονα, παχέος εντέρου, στομάχου, ωοθηκών, παγκρέατος ή ουροδόχου κύστης). «Για τους ασθενείς με καρκίνο που ξεκινούν χημειοθεραπεία, δεν υπάρχει σήμερα εγκεκριμένη θεραπεία για την πρωτογενή πρόληψη του κινδύνου φλεβικής θρομβοεμβολής» δήλωσε ο Giancarlo Agnelli, καθηγητής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Περούντζια, στην Ιταλία και κύριος ερευνητής της μελέτης SAVE-ONCO. Ο καθηγητής συμπλήρωσε: «Η μείωση κατά 64% του κινδύνου εμφάνισης των απειλητικών για τη ζωή φλεβικών θρόμβων του αίματος, που καταδείχθηκε σε αυτή την τυχαιοποιημένη μελέτη, είναι ενθαρρυντική».

Στη φλεβική θρομβοεμβολή, η οποία εμφανίζεται σε 1 στους 10 ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεια και είναι πιο συχνή (1 στους 5) σε ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα, του παγκρέατος και του στομάχου, συνήθως σχηματίζονται θρόμβοι αίματος στις εν τω βάθει φλέβες (θρομβοφλεβίτιδα), οι οποίοι μπορούν να μετακινηθούν και ενδεχομένως να εμποδίσουν τη ροή αίματος στα αιμοφόρα αγγεία των πνευμόνων (πνευμονική εμβολή), γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε αιφνίδιο θάνατο. Η επιπλοκή αυτή είναι συχνά άγνωστη, ακόμη και ανάμεσα στους ογκολόγους, τόνισαν οι επιστήμονες, οι οποίοι εξήγησαν ότι συχνά δεν έχει συμπτώματα παρότι είναι απειλητική για τη ζωή των καρκινοπαθών.