Δεν πρόλαβα να κάνω...
Εμείς έχουμε και μια αίσθηση της πίεσης του χρόνου ή καλύτερα άγνοια του διαθέσιμου χρόνου. Πολλές φορές μου περνάει από το μυαλό ότι θα ήθελα να είχα κάνει και αυτό ή κρίμα που δεν μπορώ τώρα να κάνω το άλλο. Λέω να τα ρίξουμε εδώ πέρα, όλο και κάτι μπορεί να αποφασίσουμε να κάνουμε, έστω και τώρα αν το καλοσκεφτούμε... ή αν δεν το σκεφτούμε και τόσο καλά...:
Εγώ λοιπόν θα ήθελα:
- Να είχα ακόμα τη μηχανή
- Να είχα κάνει παραπέντε
- Να είχα κάποτε και μια ξανθιά (φυσική) φιλενάδα, μόνο μελαχρινές είχα και έκλεισε η λίστα ;-)
- Να είχα προλάβει να κάνω τατουάζ
- Να είχα πάει μετά το στρατό για μια βόλτα στην Christiania στην Κοπενχάγη και ότι ήθελε προκύψει...
- ....
Ότι μου έρθει θα πέσει σαν comment! Ρίξτε τα δικά σας.
15 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Καλημερα.
Θεωρω οτι αγνοια χρονου εχουν ολοι οι ανθρωποι Εμεις που νοσουμε ειμαστε "υποψιασμενοι".Σαν υποψιασμενη λοιπον θα σου πω οτι μετανοιωνω γιατι
1)δεν πηγα διακοπες τα 6 τελευταια καλοκαιρια
2)που εκανα μονο ενα παιδι
3)που επεισα το παληκαρι μου πως"θα ειμαι παντα διπλα του"και θα τον αφησω μονο του
4)που πιεζα ολες τις γνωστες μου να κανουν μαστογραφια και εγω δεν εκανα
5)που ημουν παντα απολυτη και δεν ξεφευγα απο τα "πιστευω" μου ποτε ενω στους αλλους το επετρεπα
Εχω αποφασισει δε, για καθε απριλη που θα ζω ,να κανω ενα μικρο τατου και παση θυσια να κανω το ταξιδι με το τρενο στην Κωνσταντινουπολη που ονειρευομαι χρονια.
Τελος πιστευω πως εμεις οι υποψιασμενοι ισως προλαβουμε και πραγματοποιησουμε και κανενα ονειρο......
Φιλια σε ολους
Hope_1990,
από μένα έχεις κάρτα για τις διακοπές που δεν πήγες. Ευτυχώς, το αναπληρώνεις τώρα και σε λίγο θα έχεις καλύψει το χαμένο έδαφος.
ΥΓ: Άσε τους γερούς να λένε "του χρόνου", εμείς δεν είμαστε να αφήνουμε ευκαιρίες να πάνε χαμένες.
Τι δεν πρόλαβα να κάνω?
1.να πάω μια κρουαζιέρα στην Ανταρκτική
2.να φτιάξω το σπίτι μου έτσι όπως ήθελα
3.να βρω τον σύντροφο ζωής :)
4.να πείσω τον εαυτό μου να δέχεται… μύγα στο σπαθί του
5.να κάνω τούτο
6.να κάνω το άλλο
7.…..
Τι δεν πρόλαβα να κάνω;;
Μερικά από αυτά:
1) δεν έχω πάει ταξίδια, πολύ το θέλω...
2) δεν έχω πάει κρουαζιέρα, πολύ θα το ήθελα..
3) να μάθω να οδηγώ....
.......κι άλλα πολλά
πολλά φιλιά
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΣΟ ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙ...ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΛΕΒΕΝΤΗ
Υ.Γ ΔΕΝ ΕΠΕΙΣΑ ΤΕΛΙΚΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ...
Βίκυ,
είμαι σίγουρος ότι το ξέρει και ας μην του το είπες άλλη μια φορά.
Κουράγιο τώρα και προσπάθησε να έχεις ομαλή μετάβαση από τον ένα τρόπο ζωής στον άλλο.
Γιώργος
Δεν είναι ότι δεν πρόλαβα αλλά ότι κολλάω να το κάνω περισσότερο:
όταν πέρναγα μετά τη δουλειά το σημείο Εθνική-Αττική Οδός μέχρι τη Renault και έτρωγα κάθε μέρα στη μάπα το γνωστό μποτιλιάρισμα, ήθελα να τραβήξω χειρόφρενο, να ανέβω στον ουρανό του αυτοκινήτου και να αρχίσω να χορεύω κάποιον Ινδιάνικο χορό, της βροχής, της ασφάλτου, του μποτιλιαρίσματος, κάτι τέτοιο...
Μου φαίνεται καλή σαν ιδέα αλλά δύσκολη στην εφαρμογή!
Δεν πρόλαβα να πάω σε τόσες όμορφες συναυλίες σε Ηρώδειο, Λυκαβητό, Θέατρο Βράχων, Μαλακάσα κλπ...
Καταρχάς συγχαρητήρια για το blog!
Θα προτιμούσα το συγκεκριμένο να το ονομάσω... "Τι θα κάνω από'δω και πέρα"
1.θα σταματήσω να αγχώνομαι για τους άλλους.
2.Με την πρώτη ευκαιρία θα κάνω εκδρομούλες στην επαρχία και σπα.ΣΥΝΕΧΕΙΑ.ΟΣΟ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ.
3.Δεν θα με φοβίζει πια καμμία έκπληξη.
4.θα κάνω το αγόρι μου ΜΟΝΟ χαρούμενο.
εε κατά τ'άλλα μια χαρά ζωή έκανα, παιδί δεν πρόλαβα να κάνω,και αυτό είναι κρίμα, γιατί τελικά δυο μάτια αφήνουμε πίσω μας..αλλά.. όλα καλά ;)
Δεν είναι πως δεν το πρόλαβα, απλά δεν το διάλεξα και ας ήταν (παλαβό) παιδικό μου όνειρο:
στη γειτονιά είναι κάποιος που εργάζεται οδηγός, πολλές φορές είχε μια τεράστια νταλίκα παρκαρισμένη έξω από το σπίτι του. Έλειπε συνήθως σε ταξίδια για αυτό και όταν βλέπαμε την νταλίκα λέγαμε: γύρισε ο Σάκης!
Μια μέρα περίμενα στη στάση του λεωφορείου, ήθελα να κατέβω στην πόλη για κάποια δουλειά. Πριν το λεωφορείο λοιπόν, πέρασε ο Σάκης, σταμάτησε το τέρας που οδηγούσε και μου είπε: μπες μέσα! Ομολογώ πως τέτοιο δέος δεν είχα (έχω?) νιώσει σε μηχάνημα, 2, 3 λεβιέδες για τις ταχύτητες, κουμπιά, λαμπάκια, κουκέτα πίσω με κρεβάτι! Το πιο εντυπωσιακό όμως ήταν πως ήμασταν ψηλά!!! Αυτοί οι τράκτορες έχουν τρομερή θέα και κανείς βλέπει διαφορετικά μια διαδρομή αν την κάνει με επιβατηγό και με ένα τέτοιο.
Από εκείνη την ημέρα μου κόλλησε: όταν μεγαλώσω θέλω να γυρίσω την Ευρώπη με μια νταλίκα!!! Στο μυαλό μου έρχονταν οι σύγχρονοι δρόμοι της Γερμανίας, τα διαφορετικά τοπία που θα έβρισκα μπροστά μου σε κάθε ταξίδι, το πράσινο, τα νερά, οι θάλασσες, οι λαοί που θα μίλαγαν διαφορετικές γλώσσες και οι ατελείωτες ώρες στην καμπίνα του τράκτορα, που τόσο με είχε εντυπωσιάσει.
Το είχα πει κιόλας καναδυό φορές, σαν όνειρο και με είχαν αποπάρει. Τώρα, γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι αυτό το επάγγελμα, πόσο σκληρό, απάνθρωπο και από πρώτο χέρι πως αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τον σεβασμό που τους αξίζει.
Ας είναι κι έτσι όμως, τώρα είναι που θα έλεγα πιο εύκολα το ναι, για να μπω σε μια νταλίκα από αυτές που φορτώνουμε στη δουλειά και να ταξιδέψω για μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα. Λέτε να έχανα κάτι εδώ; Θα πήγαιναν οι εργασίες μου πιο πίσω; Θα ήταν κουραστικό; Επικίνδυνο ίσως;
Αχ, πόσο διαφορετικά εκτιμούμε τη ζωή τώρα;;;
ΥΓ: Αν θέλετε να με διώξετε από τη χώρα καμιά φορά, βρείτε ένα νταλικιέρη και στείλτε τον μου, σαν τα λουλούδια που στέλνουμε με την interflora. Θα είναι αρκετό να μου πει: ήρθα να σε πάρω για το ταξίδι σου!!!
ετοιμασε τις βαλιτσες σου...αυριο στις 19:00 θα σε περιμενει ο μπαμπης με το κοκκινο scania! [εννοειται πως ειναι δικος μου ;) , ξερεις εσυ, για τις μπιζνες]
Μικρέ, θα στείλεις τον Γιώργο να τσεκάρει το εμπόρευμα ε?
ε ναι μωρε...εχω βαρεθει τα πηγαινε ελα...ας κατσω λιγο και εγω να χαρω την θερμαινομενη πισινα μου ;)
Επίσης δεν πρόλαβα να κόψω την πρόσβαση στο Ανήλικο!
Για αυτό όμως πάντα υπάρχει καιρός ;-) χο χο χο
Δημοσίευση σχολίου