B17 - Αμυγδαλίνη, Laetrile
Ήρθε στη συζήτηση το θέμα της Αμυγδαλίνης, της Βιταμίνης Β17, του φαρμάκου Laetrile. Παραθέτω το κάτωθι link που είναι ο οργανισμός κατά του καρκίνου της Αμερικής, http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/cam/laetrile.
Η άποψή μου για όλα αυτά δεν αλλάζει, παραμένω πιστός σε ότι λέει η επιστήμη, προτιμώ τα φάρμακα και για την ώρα έχω Θεό μου τη Roche.
Σκέφτομαι βέβαια πως ίσως έρθει η στιγμή που τα φάρμακα δεν μπορούν να μου κάνουν κάτι και μιας και είμαι κοντά στο... τελωνείο, ίσως πάρω την απόφαση να δοκιμάσω όλα τα βότανα, ματζούνια και ότι εναλλακτική θεραπεία υπάρχει. Δεν ξέρω πως θα λειτουργεί το μυαλό μου τότε, πως θα σκέφτομαι αν θα βρεθώ ένα βήμα πριν το γκρεμό, για αυτό και δεν λέω πολλά για όσους δοκιμάζουν τα διάφορα σκευάσματα. Αν δεν υπάρχει τίποτα για να χαθεί, τότε όλες οι δοκιμές επιτρέπονται...
Σκέφτομαι βέβαια πως ίσως έρθει η στιγμή που τα φάρμακα δεν μπορούν να μου κάνουν κάτι και μιας και είμαι κοντά στο... τελωνείο, ίσως πάρω την απόφαση να δοκιμάσω όλα τα βότανα, ματζούνια και ότι εναλλακτική θεραπεία υπάρχει. Δεν ξέρω πως θα λειτουργεί το μυαλό μου τότε, πως θα σκέφτομαι αν θα βρεθώ ένα βήμα πριν το γκρεμό, για αυτό και δεν λέω πολλά για όσους δοκιμάζουν τα διάφορα σκευάσματα. Αν δεν υπάρχει τίποτα για να χαθεί, τότε όλες οι δοκιμές επιτρέπονται...
Ας κάνω μια διερεύνηση του θέματος όμως, μιας και είμαστε λίγο πιο μακριά τώρα απο τελωνεία και η ψυχραιμία περρισεύει.
1. Τι είναι το Laetrile/Αμυγδαλίνη
Υπάρχει ένα σκεύασμα που λέγεται Laetrile και περιέχει αμυγδαλίνη ή Β17. Η αμυγδαλίνη βρίσκεται στους σπόρους πολλών φρούτων και φυτών. Το σκεύασμα αυτό είναι γνωστό πως έχει χρησιμοποιηθεί κατά του καρκίνου σε όλο τον κόσμο, χωρίς να έχει εγκριθεί από τον FDA (ΕΟΦ της Αμερικής). Η αμυγδαλίνη περιέχει σάκχαρα και Κυανίδη, η οποία Κυανίδη πιστεύεται πως είναι η δραστική ουσία που καταπολεμά τον καρκίνο. Στο cancer.gov αναφέρεται πως υπάρχουν 2 διαφορετικά είδη Laetrile/Αμυγδαλίνης, αυτή που παράγεται στην Αμερική είναι παράγωγο των εργαστηρίων, με χημικά μέσα, ενώ αυτή που παράγεται στο Μεξικό, γίνεται από τους σπόρους βερύκοκων.
2. Ποια είναι η ιστορία της ανακάλυψης και χρήσης της αμυγδαλίνης σαν συμπληρωματική ή εναλλακτική θεραπεία για τον καρκίνο;
Η αμυγδαλίνη απομονώθηκε το 1830 και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1845 στη Ρωσία σαν στέλεχος κατά του καρκίνου. Στην Αμερική παρατηρήθηκε η χρήση της τη δεκαετία του 1920. Μια πρόωρη μορφή χαπιού βρέθηκε να είναι πολύ τοξική και σταμάτησε η χρήση του σκευάσματος. Τη δεκαετία του 50, παράχθηκε και πήρε πατέντα το Laetrile, μια λιγότερο τοξική μορφή αμυγδαλίνης. Το Laetrile πήρε μεγάλη δημοσιότητα τη δεκαετία του 70 στην Αμερική, χρησιμοποιήθηκε σαν μονοθεραπεία ή σαν τμήμα ενός προγράμματος μεταβολικής θεραπείας που περιελάμβανε ειδική δίετα, υψηλές δόσεις συμπληρωμάτων βιταμινών και ενζύμων του παγκρέατος (ένα γκρουπ πρωτεινών που βοηθούν στη χώνεψη του φαγητού). Μέχρι το 1978, αναφέρεται ότι είχαν κάνει χρήση της αμυγδαλίνης πάνω από 70.000 άνθρωποι στην Αμερική.
3. Ποια είναι η θεωρία πίσω από τον ισχυρισμό ότι το Laetrile μπορεί να αντιμετωπίσει τον καρκίνο;
Η Κυανίδη θεωρείται το κύριο αντικαρκινικό συστατικό του Laetrile. Άλλα 2 συστατικά, το prunasin και η benzaldehyde θεωρείται ότι μπλοκάρουν και αυτά τα καρκινικά κύταρα. Αναφέρονται 4 θεωρίες όσον αφορά στη δράση του Laetrile, επειδή το κείμενο είναι μεγάλο, το παραθέτω στα Αγγλικά:
Four different theories have been advanced to explain the anticancer activity of laetrile. The first of these incorporates elements of the trophoblastic theory of cancer, a theory that is not widely accepted as an explanation for cancer formation. According to the trophoblastic theory, all cancers arise from primordial germ cells (cells that, under normal circumstances, would give rise to eggs or sperm), some of which become dispersed throughout the body during embryonic development and, therefore, are not confined to the testes or ovaries. The trophoblastic theory also suggests that transformation of primordial germ cells to a cancerous state is normally prevented by enzymes from the pancreas, and that cancers can be destroyed by pancreatic enzyme supplements and treatment with laetrile.[12] Reviewed in [13-17] The rationale for laetrile use is the suggestion that malignant cells have higher than normal levels of an enzyme called beta-glucuronidase (which is different from the aforementioned enzyme beta-glucosidase) and that they are deficient in another enzyme called rhodanese (thiosulfate sulfurtransferase). It has been suggested further that laetrile is modified in the liver and that beta-glucuronidase breaks down the modified compound, ultimately producing cyanide. Rhodanese can convert cyanide into the relatively harmless compound thiocyanate. Thus, it has been proposed that cancer cells are more susceptible to the toxic effects of laetrile than normal cells because of an imbalance in these 2 enzymes. Reviewed in [10,13,18-20] It is important to note that there is no experimental evidence to support the idea that normal tissues and malignant tissues differ substantially in their concentrations of beta-glucuronidase or rhodanese.[21,22]
The second theory states that cancer cells contain more beta-glucosidase activity than normal cells and, as in the first theory, that they are deficient in rhodanese. Reviewed in [1,5,13,15,18,23,24] Evidence from laboratory studies demonstrates that this theory cannot be supported. As noted previously, normal cells and cancer cells contain similar amounts of rhodanese.[21] Furthermore, most types of mammalian cells contain only small traces of beta-glucosidase,[22] and this enzyme has not been detected in tumor samples [8,25] or in human blood.[5] Without sufficient levels of beta-glucosidase, it is difficult for intravenously administered amygdalin to be broken down into cyanide and other products.
The third theory states that cancer is the result of a metabolic disorder caused by a vitamin deficiency. It states further that laetrile, or “vitamin B-17,” is the missing vitamin needed by the body to restore health. Reviewed in [18,26-28] Experimental evidence indicates that the level of intake of individual vitamins and/or the vitamin status of an organism can influence the development of cancer, but there is no evidence that laetrile is needed for normal metabolism or that it can function as a vitamin in animals or humans. Reviewed in [29,30]
The fourth theory suggests that the cyanide released by laetrile has a toxic effect beyond its interference with oxygen utilization by cells. According to this theory, cyanide increases the acid content of tumors and leads to the destruction of lysosomes (compartments inside cells that contain enzymes capable of breaking down other cellular molecules). The injured lysosomes release their contents, thereby killing the cancer cells and arresting tumor growth. Reviewed in [15] According to this theory, another consequence of lysosome disruption is stimulation of the immune system.
4. Πως χορηγείται το Laetrile;
Χορηγείται από το στόμα με τη μορφή χαπιού ή μέσω ένεσης. Συνήθως χορηγείται στην αρχή ενέσιμα και στη συνέχεια από το στόμα, σαν συντήρηση
5. Έχουν γίνει έρευνες στο εργαστήριο ή με ζώα όσον αφορά στη χρήση του Laetrile;
Τέτοιες έρευνες έχουν γίνει με το Laetrile, είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με άλλες ουσίες. Στις έρευνες αυτές μελετήθηκαν τα οφέλη του σκευάσματος ενάντια στον καρκίνο, τις παρενέργειες της θεραπείας με Laetrile, πότε και πόσο αυτό "σπάει" τις αντοχές του οργανισμού και πως το Laertile και οι άλλες ουσίες φεύγουν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Εργαστηριακές έρευνες και μελέτες σε ζώα έδωσαν λίγες αποδείξεις πως το Laertile είναι αποτελεσματικό στη χρήση κατά του καρκίνου.
6. Έχουν διεξαχθεί κλινικές μελέτες σε ανθρώπους όσον αφορά στη χρήση του Laetrile;
Δεν έχουν αναφερθεί κλινικές μελέτες σε γκρουπ ασθενών, με ένα γκρουπ να λαμβάνει το φάρμακο και άλλο γκρουπ να μην το λαμβάνει. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες ανέκδοτες μελέτες, ελλιπείς ιστορικά μεμονωμένων ασθενών, άλλες αναφορές περιπτώσεων ασθενών με τη διάγνωσή τους, τη θεραπεία, την παρακολούθηση, οι οποίες όμως δεν δίνουν στοιχεία που να πείθουν για την δράση του Laetrile κατά του καρκίνου.
7. Έχουν αναφερθεί παρενέργειες ή κίνδυνοι για την υγεία από τη χρήση του Laetrile;
Οι παρενέργειες της χρήσης του Laetrile είναι όμοιες με τη δηλητηρίαση από Κυανιδίνη:
Ο FDA δεν έχει αδειοδοτήσει το Laetrile, αυτό παρασκευάζεται στο Μεξικό και εκεί χρησιμοποιείται σαν θεραπεία κατά του καρκίνου
Διάλεξα να μεταφράσω αυτή τη σελίδα που είναι γνωστοί οι συντάκτες και μάλιστα είναι οργανισμός. Υπάρχουν και άλλα site όμως που υποστηρίζουν την Β17, όπως:
http://www.worldwithoutcancer.org.uk/faq.html
http://filosofia-erevna.blogspot.com/2009/07/blog-post_07.html
http://www.mskcc.org/mskcc/html/69118.cfm
Ο καθένας μπορεί να διαβάσει και να ενημερωθεί, να κρίνει μόνος του την επικινδυνότητα και τα ωφέλη της χρήσης τέτοιων ουσιών. Το σίγουρο είναι πως ο κόσμος όλος παιδεύεται χρόνια με αυτές τις ουσίες, πριν το 1900 οι Ρώσοι...
===================================================
Άλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο από τη διεύθυνση: http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,949137,00.html
Supporters of Laetrile were overjoyed 2½ years ago, when the National Cancer Institute announced that it would sponsor human testing of the controversial cancer therapy. Last week the first results were reported at a meeting in Washington of the American Society of Clinical Oncology, and they gave the apricot-derived substance a royal raspberry. Said N.C.I. Director Vincent DeVita Jr.: "The findings ... present public evidence of Laetrile's failure as a cancer treatment.
The hollow promise of this drug has led thousands of Americans away from potentially helpful therapy of scientific validity."
DeVita's conclusion is based on studies of 156 patients at the Mayo Clinic in Rochester, Minn., Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York City, Jonsson Comprehensive Cancer Center at UCLA and the University of Arizona Health Sciences Center in Tucson. The patients had advanced cancers, usually of the lung, breast, colon and rectum, that could no longer be treated by standard methods. Laetrile was given intravenously for 21 days, then orally three times daily.
In addition, patients received the metabolic program prescribed by most Laetrile advocates: vitamins, pancreatic enzymes and a diet emphasizing fresh fruits, vegetables and whole grains.
Within one month, disease had progressed in 50% of the patients and after three months in 90%. Only a fifth were alive at the end of eight months. The findings are comparable to those when patients receive no therapy at all. Only one patient showed a shrinkage in tumor size, and that lasted just ten weeks. Even this improvement is in doubt since the patient moved in the course of the study, and his new physicians might have evaluated his condition more favorably. At the end of ten weeks of Laetrile therapy, only 3% of patients showed any weight gain, and only a few said they felt better. Preliminary results with 14 patients treated with very high doses of Laetrile and vitamins also indicated no improvement.
Laetrile advocates, who have forced legalization of its use in 23 states, charge that the drug used in the tests was not pure Laetrile. The N.C.I, says the material is structurally identical to that found in Mexico's Laetrile clinics. Says Robert Bradford of the Committee for Freedom of Choice in Cancer Therapy, a Laetrile lobbying group: "The whole thing, as far as we are concerned, is a put-up deal to discredit Laetrile." Replies Dr. Charles Moertel of the Mayo Clinic: "We like to be optimistic about the good sense of the public ... But we are not going to stop some people from chasing rainbows.''
2. Ποια είναι η ιστορία της ανακάλυψης και χρήσης της αμυγδαλίνης σαν συμπληρωματική ή εναλλακτική θεραπεία για τον καρκίνο;
Η αμυγδαλίνη απομονώθηκε το 1830 και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1845 στη Ρωσία σαν στέλεχος κατά του καρκίνου. Στην Αμερική παρατηρήθηκε η χρήση της τη δεκαετία του 1920. Μια πρόωρη μορφή χαπιού βρέθηκε να είναι πολύ τοξική και σταμάτησε η χρήση του σκευάσματος. Τη δεκαετία του 50, παράχθηκε και πήρε πατέντα το Laetrile, μια λιγότερο τοξική μορφή αμυγδαλίνης. Το Laetrile πήρε μεγάλη δημοσιότητα τη δεκαετία του 70 στην Αμερική, χρησιμοποιήθηκε σαν μονοθεραπεία ή σαν τμήμα ενός προγράμματος μεταβολικής θεραπείας που περιελάμβανε ειδική δίετα, υψηλές δόσεις συμπληρωμάτων βιταμινών και ενζύμων του παγκρέατος (ένα γκρουπ πρωτεινών που βοηθούν στη χώνεψη του φαγητού). Μέχρι το 1978, αναφέρεται ότι είχαν κάνει χρήση της αμυγδαλίνης πάνω από 70.000 άνθρωποι στην Αμερική.
3. Ποια είναι η θεωρία πίσω από τον ισχυρισμό ότι το Laetrile μπορεί να αντιμετωπίσει τον καρκίνο;
Η Κυανίδη θεωρείται το κύριο αντικαρκινικό συστατικό του Laetrile. Άλλα 2 συστατικά, το prunasin και η benzaldehyde θεωρείται ότι μπλοκάρουν και αυτά τα καρκινικά κύταρα. Αναφέρονται 4 θεωρίες όσον αφορά στη δράση του Laetrile, επειδή το κείμενο είναι μεγάλο, το παραθέτω στα Αγγλικά:
Four different theories have been advanced to explain the anticancer activity of laetrile. The first of these incorporates elements of the trophoblastic theory of cancer, a theory that is not widely accepted as an explanation for cancer formation. According to the trophoblastic theory, all cancers arise from primordial germ cells (cells that, under normal circumstances, would give rise to eggs or sperm), some of which become dispersed throughout the body during embryonic development and, therefore, are not confined to the testes or ovaries. The trophoblastic theory also suggests that transformation of primordial germ cells to a cancerous state is normally prevented by enzymes from the pancreas, and that cancers can be destroyed by pancreatic enzyme supplements and treatment with laetrile.[12] Reviewed in [13-17] The rationale for laetrile use is the suggestion that malignant cells have higher than normal levels of an enzyme called beta-glucuronidase (which is different from the aforementioned enzyme beta-glucosidase) and that they are deficient in another enzyme called rhodanese (thiosulfate sulfurtransferase). It has been suggested further that laetrile is modified in the liver and that beta-glucuronidase breaks down the modified compound, ultimately producing cyanide. Rhodanese can convert cyanide into the relatively harmless compound thiocyanate. Thus, it has been proposed that cancer cells are more susceptible to the toxic effects of laetrile than normal cells because of an imbalance in these 2 enzymes. Reviewed in [10,13,18-20] It is important to note that there is no experimental evidence to support the idea that normal tissues and malignant tissues differ substantially in their concentrations of beta-glucuronidase or rhodanese.[21,22]
The second theory states that cancer cells contain more beta-glucosidase activity than normal cells and, as in the first theory, that they are deficient in rhodanese. Reviewed in [1,5,13,15,18,23,24] Evidence from laboratory studies demonstrates that this theory cannot be supported. As noted previously, normal cells and cancer cells contain similar amounts of rhodanese.[21] Furthermore, most types of mammalian cells contain only small traces of beta-glucosidase,[22] and this enzyme has not been detected in tumor samples [8,25] or in human blood.[5] Without sufficient levels of beta-glucosidase, it is difficult for intravenously administered amygdalin to be broken down into cyanide and other products.
The third theory states that cancer is the result of a metabolic disorder caused by a vitamin deficiency. It states further that laetrile, or “vitamin B-17,” is the missing vitamin needed by the body to restore health. Reviewed in [18,26-28] Experimental evidence indicates that the level of intake of individual vitamins and/or the vitamin status of an organism can influence the development of cancer, but there is no evidence that laetrile is needed for normal metabolism or that it can function as a vitamin in animals or humans. Reviewed in [29,30]
The fourth theory suggests that the cyanide released by laetrile has a toxic effect beyond its interference with oxygen utilization by cells. According to this theory, cyanide increases the acid content of tumors and leads to the destruction of lysosomes (compartments inside cells that contain enzymes capable of breaking down other cellular molecules). The injured lysosomes release their contents, thereby killing the cancer cells and arresting tumor growth. Reviewed in [15] According to this theory, another consequence of lysosome disruption is stimulation of the immune system.
4. Πως χορηγείται το Laetrile;
Χορηγείται από το στόμα με τη μορφή χαπιού ή μέσω ένεσης. Συνήθως χορηγείται στην αρχή ενέσιμα και στη συνέχεια από το στόμα, σαν συντήρηση
5. Έχουν γίνει έρευνες στο εργαστήριο ή με ζώα όσον αφορά στη χρήση του Laetrile;
Τέτοιες έρευνες έχουν γίνει με το Laetrile, είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με άλλες ουσίες. Στις έρευνες αυτές μελετήθηκαν τα οφέλη του σκευάσματος ενάντια στον καρκίνο, τις παρενέργειες της θεραπείας με Laetrile, πότε και πόσο αυτό "σπάει" τις αντοχές του οργανισμού και πως το Laertile και οι άλλες ουσίες φεύγουν από τον ανθρώπινο οργανισμό. Εργαστηριακές έρευνες και μελέτες σε ζώα έδωσαν λίγες αποδείξεις πως το Laertile είναι αποτελεσματικό στη χρήση κατά του καρκίνου.
6. Έχουν διεξαχθεί κλινικές μελέτες σε ανθρώπους όσον αφορά στη χρήση του Laetrile;
Δεν έχουν αναφερθεί κλινικές μελέτες σε γκρουπ ασθενών, με ένα γκρουπ να λαμβάνει το φάρμακο και άλλο γκρουπ να μην το λαμβάνει. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες ανέκδοτες μελέτες, ελλιπείς ιστορικά μεμονωμένων ασθενών, άλλες αναφορές περιπτώσεων ασθενών με τη διάγνωσή τους, τη θεραπεία, την παρακολούθηση, οι οποίες όμως δεν δίνουν στοιχεία που να πείθουν για την δράση του Laetrile κατά του καρκίνου.
7. Έχουν αναφερθεί παρενέργειες ή κίνδυνοι για την υγεία από τη χρήση του Laetrile;
Οι παρενέργειες της χρήσης του Laetrile είναι όμοιες με τη δηλητηρίαση από Κυανιδίνη:
- ναυτία και εμετός
- πονοκέφαλος
- ζαλάδα
- μελάνιασμα λόγω έλλειψης οξυγόνου στο αίμα
- καταστροφή συκωτιού
- αφύσικα χαμηλή πίεση αίματος
- πυρετός
- πρόβλημα στη βάδιση λόγω νευροπαθειών
- πνευματική σύγχυση
- κώμα και θάνατος
- ο ασθενής τρώει αμύγδαλα ή σπασμένους σπόρους
- ο ασθενής τρώει συγκεκριμένα λαχανικά όπως σέλινο, ροδάκινα, καρότα, βλαστούς φασολιού
- ο ασθενής παίρνει επιπλέον δόσεις βιταμίνης C
Ο FDA δεν έχει αδειοδοτήσει το Laetrile, αυτό παρασκευάζεται στο Μεξικό και εκεί χρησιμοποιείται σαν θεραπεία κατά του καρκίνου
Διάλεξα να μεταφράσω αυτή τη σελίδα που είναι γνωστοί οι συντάκτες και μάλιστα είναι οργανισμός. Υπάρχουν και άλλα site όμως που υποστηρίζουν την Β17, όπως:
http://www.worldwithoutcancer.org.uk/faq.html
http://filosofia-erevna.blogspot.com/2009/07/blog-post_07.html
http://www.mskcc.org/mskcc/html/69118.cfm
Ο καθένας μπορεί να διαβάσει και να ενημερωθεί, να κρίνει μόνος του την επικινδυνότητα και τα ωφέλη της χρήσης τέτοιων ουσιών. Το σίγουρο είναι πως ο κόσμος όλος παιδεύεται χρόνια με αυτές τις ουσίες, πριν το 1900 οι Ρώσοι...
===================================================
Άλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο από τη διεύθυνση: http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,949137,00.html
Supporters of Laetrile were overjoyed 2½ years ago, when the National Cancer Institute announced that it would sponsor human testing of the controversial cancer therapy. Last week the first results were reported at a meeting in Washington of the American Society of Clinical Oncology, and they gave the apricot-derived substance a royal raspberry. Said N.C.I. Director Vincent DeVita Jr.: "The findings ... present public evidence of Laetrile's failure as a cancer treatment.
The hollow promise of this drug has led thousands of Americans away from potentially helpful therapy of scientific validity."
DeVita's conclusion is based on studies of 156 patients at the Mayo Clinic in Rochester, Minn., Memorial Sloan-Kettering Cancer Center in New York City, Jonsson Comprehensive Cancer Center at UCLA and the University of Arizona Health Sciences Center in Tucson. The patients had advanced cancers, usually of the lung, breast, colon and rectum, that could no longer be treated by standard methods. Laetrile was given intravenously for 21 days, then orally three times daily.
In addition, patients received the metabolic program prescribed by most Laetrile advocates: vitamins, pancreatic enzymes and a diet emphasizing fresh fruits, vegetables and whole grains.
Within one month, disease had progressed in 50% of the patients and after three months in 90%. Only a fifth were alive at the end of eight months. The findings are comparable to those when patients receive no therapy at all. Only one patient showed a shrinkage in tumor size, and that lasted just ten weeks. Even this improvement is in doubt since the patient moved in the course of the study, and his new physicians might have evaluated his condition more favorably. At the end of ten weeks of Laetrile therapy, only 3% of patients showed any weight gain, and only a few said they felt better. Preliminary results with 14 patients treated with very high doses of Laetrile and vitamins also indicated no improvement.
Laetrile advocates, who have forced legalization of its use in 23 states, charge that the drug used in the tests was not pure Laetrile. The N.C.I, says the material is structurally identical to that found in Mexico's Laetrile clinics. Says Robert Bradford of the Committee for Freedom of Choice in Cancer Therapy, a Laetrile lobbying group: "The whole thing, as far as we are concerned, is a put-up deal to discredit Laetrile." Replies Dr. Charles Moertel of the Mayo Clinic: "We like to be optimistic about the good sense of the public ... But we are not going to stop some people from chasing rainbows.''
0 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Δημοσίευση σχολίου