Το τραγούδι μου!

Χαρις Αλεξίου Τι γλυκό να σ'αγαπούν

Τίποτα δεν πάει χαμένο, Αλεξίου, Ιωαννίδης

Για τη Λουκία:

Το γράμμα, Αλεξίου Χάρις

Αυτό είναι, να μάθουμε κι εμείς οι νεότεροι κάποιο ωραίο τραγουδάκι της Χαρούλας. Για τη vanesa που το ζήτησε:

Ο ήλιος βασιλεύει, Αλεξίου

Όσο με αφήνετε, εκεί θα γυρνάω, στα Δημοτικά, παραδοσιακά. Αφού αυτά μου αρέσουν για!

Να 'μαι καλά, Αλεξίου

Αφιερωμένο για τη Σούλη (προσωπικά δε μου αρέσουν αυτά τα νανουριστικά της Αλεξίου)

Μεγάλωσα, Αλεξίου

Για τη Νίνα που το ζήτησε (ψαράκι τι κάνεις; ;-) )

Μια πίστα από φώσφορο, Αλεξίου

Για τη Λήδα που το ζήτησε:

Το ταγκό της Νεφέλης, Αλεξίου

Για τη Χρυσουλίτσα:

Μπλέξαν οι γραμμές μας, Πορτοκάλογλου, Αλεξίου

Ο κήπος, Αλεξίου, Μάλαμας

Μια καλημέρα, Αλεξίου

Αύριο (Τρίτη) θα βγω αξημέρωτα και έχω καλή διάθεση να αρχίσω να παίρνω κεφάλια, δημοσίων υπαλλήλων, γιατρών, μιας και τα ζώδια της Μπεκατώρου με έπεισαν ότι αυτός ο Κρόνος στο Ζυγό έφερε τα πάνω κάτω. Έτσι λοιπόν θα αρχίσω κι εγώ να φέρνω τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω!!!

Δε θα έχω χρόνο λοιπόν να ασχοληθώ αύριο, έτσι σας αφιερώνω από τώρα την καλημέρα μου. Σε ποιους: στους φίλους, στους αδιάφορους, στους τυχαίους, σε αυτούς που ψάχνουν το τραγούδι του "Παριζάκι Υφαντής", σε καρκινοπαθείς και μη.

Καλημέρα σας!

Η αγάπη ίσως ξέρει, Φατμέ, Αλεξίου, Αφροδίτη

"Όλο κάτι άσχετοι κερδίζουν, με κόλπα και εφφέ.."

Μην πολεμάς, Για τους καρκινοπαθείς που πολεμάνε

Στίχοι
-------------------------------
Μη πολεμάς μαζί μου για θα χάσεις
Έχουν τα όπλα σου παλίωσει από καιρό
Αν σου φωνάξω σ αγαπώ δεν θα το πιάσεις
Πάλι στο φόβο σου το ξέρω θα κουρνιάσεις
έτσι και κάνω να στο πω

Μη πολεμάς μαζί μου για θα λυγίσεις
αν μες τα μάτια σε κοιτάξω πιο βαθιά
δεν έχουν έλεος σου λέω οι αναμνήσεις
είναι παράδεισοι που θέλουν να γυρίσεις
μα εσύ διαλέγεις τη φωτιά

Μη πολεμάς μαζί μου για θ'ακούσεις
τον εαυτό σου που τον κλείδωσες καιρό
χωρίς αγάπη και την δίψα του αν νιώσεις
ποιο ποταμό ποιο δάκρυ θα βρεις να του δώσεις
να πιει νεράκι καθαρό

Μη πολεμάς μαζί μου για δε θ'αντέξεις
αν δεις πως κράτησα μακριά σου μια ζωή
με της αγάπης το σπαθί μη πας να μπλέξεις
θα δεις τη δύναμη αυτής της άγιας λέξης
που θα σου κόψει τη πνοή

Μη πολεμάς μαζί μου για θα λυγίσεις
αν μες τα μάτια σε κοιτάξω πιο βαθιά
δεν έχουν έλεος σου λέω οι αναμνήσεις
είναι παράδεισοι που θέλουν να γυρίσεις
μα εσύ διαλέγεις τη φωτιά...

Πες το κι έγινε (Χ. Αλεξίου)

Κορυφή μαζί με τον Πορτοκάλογλου. Θα ακολουθήσουν κι άλλα.