Τίποτα δεν πάει χαμένο, Αλεξίου, Ιωαννίδης
Για τη Λουκία:
αφιερώνεται στο Μυρτιλάκι
είμαι του '75 και πάσχω από μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, στάδιο IV. Έχω κάνει τις ΧΜΘ (Taxotere, Carboplatin, Avastin, Gemzar, Cisplatin & Alimta). Τώρα παίρνω Tarceva και με το χάπι αυτό ελπίζω να συνεχίσω τη ζωή μου στο επίπεδο ποιότητας που έχω τώρα για όσο πάει.
Εδώ θα βρεις: τραγούδια, νέα, φωτογραφίες και περιγραφές από ταξίδια μου όπως και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα που θα αρέσουν σε μένα ή σε αναγνώστες. Μπορείς να ρωτήσεις αν κάτι σε ενδιαφέρει προσωπικά και να ζητήσεις οτιδήποτε. giorgos@ionathan.info
© Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me
Back to TOP
3 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Μα καλά δεν σε προλαβαίνω!!!!!!!!
Αρχάρια είμαι ακόμη... Εσύ δεν είπες ότι θα πάρεις τα βουνά?
Λουκία μου, δεν αφήνει χώρο...
Φιλιά
Πρώτον, δέχομαι συγχαρητήρια για την ομάδα μου!!!
Δεύτερον ευχαριστώ για το τραγούδι.
Χθες όλη μέρα το τραγουδούσα από μέσα μου, απεργούσα και εγώ βέβαια αλλά στη πορεία δεν πήγα. Προτίμησα ψαράκι στη Ραφήνα...
Να είστε πραγματικά περήφανοι! Μπράβο σας και πάλι μπράβο! Εμένα με νιώθεις σε αυτό τον τομέα... πίκρα ;-)
Ψαράκι έ; Μια χαρά μου ακούγεται, καλύτερα και από καλά ;-)
Δημοσίευση σχολίου