Αρχειοθετημένος!

Ο γιατρός μου, ο κύρος Γρανάζης, δεν παίζεται! Σήμερα πήγα προετοιμασμένος να τον θαυμάσω! Τον έχω μάθει πια και δεν με τρομάζει, έχω καταλάβει πως δεν πιστεύει στο tarceva. Τον βρήκα στον διάδρομο, του λέω έχω τις εξετάσεις, για πάμε στο γραφείο, στο δρόμο με ρωτάει πως είναι, του λέω πως έχει χαθεί ένα μεγάλο μέρος της ατελεκτασίας και έχει χαθεί το υγρό. Και γυρνάει ο Κύρος και με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια: "σοβαρά;;;" μου λέει!

Η επόμενη αποθέωση ήρθε όταν, αφού διάβασε τις γνωματεύσεις και τις βρήκε "ενθαρρυντικές", θέλησε να δει και τα φίλμ των αξονικών. Η περιέργεια τον έφαγε, όχι το ενδιαφέρον! Βλέπει τις νέες και μετά ψάχνει στις προηγούμενες: μόλις βρήκε το φίλμ που φαίνονταν η ατελεκτασία, πετάχτηκε όρθιος! Αχά, ωχού και κάτι τέτοια επιφωνήματα! Το συμπέρασμα ήταν ότι συνεχίζουμε με το Tarceva.... χαίρω πολύ!

Πέρασα και από τον ειδικευόμενο που μιλάω να του δώσω τις γνωματεύσεις για να τις βάλει στο φάκελό μου. Τις είδε, αυτός το πιστεύει το tarceva και μου το είχε πει πολύ καιρό πιο πριν! Χάρηκε αλλά δεν είχε να μου απαντήσει, όταν τον ρώτησα ποια εναλλακτική έχουμε αν κάποτε σταματήσει να με πιάνει η Ερλοτινίβη! Το πάλεψε λίγο, είναι μακριά ακόμα αυτή η ώρα, τον ζόρισα λίγο ακόμα και αφού κατάλαβε ότι έχω γίνει tarceva master, μου είπε πως έχει δει με τα μάτια του ασθενή να τον κρατάει όρθιο για δυόμιση χρόνια! Ας ελπίσουμε ότι θα βγει κάποιο νέο φάρμακο μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα.

Η τελική αποθέωση ήρθε όταν μου έδωσε πίσω τις γνωματεύσεις, δεν τις θες για τον φάκελό μου; ερώτηση. Ο φάκελός σου δεν είναι σε μας πια αλλά στο αρχείο, απάντηση! Αυτό ήταν, αρχειοθετήθηκα σαν ασθενής, πρέπει να νιώσω ξένο σώμα ή απελευθερωμένος;;;