Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Γιορτή σαμπάνιας!

Πειράζει να μην καθίσω οκλαδόν Λουκία αλλά αναπαυτικά σε μια πολυθρόνα ή σε ένα καναπέ; Και να τα πούμε λίγο; Πολύ χάρηκα που γιορτάσαμε σήμερα μαζί, οι περισσότεροι γιόρταζαν βέβαια, Βάσανο, Next top model, Μύρτιλο κι εγώ τελευταίος. Πολύ μου άρεσε η παρέα που φτιάξαμε, άνοιξε λίγο με Λουκία (δε σε βαφτίζω, το όνομά σου είναι ποίημα ;-) !) και Σμάλτο. Το Μυρτιλάκι άπαιχτο όπως πάντα, να δίνει ρέστα και να μοιράζει ατάκες! Ζυγοί παιδί μου, αστέρια! Το Σμάλτο πρόσχαρο, δυναμικό και ανοιχτός άνθρωπος, ότι πρέπει για την παρέα μας. Χρήζεσαι αυτόματα ο επίσημος οδοντίατρος που υποστηρίζει τούτο το ρημαδομπλόγκ, θα σε ανακοινώσω αλλού επίσημα!

Μέχρι και τον καρκίνο είχα θέμα με τα συναισθήματα, δεν ήθελα πολύ συναίσθημα στη ζωή μου, να κυκλοφορεί, να εκδηλώνεται, με ενοχλούσε. Μάλλον γιατί είμαι άνθρωπος που οι πράξεις του ελέγχονται από το αριστερό μέρος του εγκεφάλου. Έτσι, με ενοχλούσε να βρίσκομαι σε καταστάσεις φορτισμένες συγκινησιακά, ένιωθα άβολα και αμήχανα. Μετά τον καρκίνο όμως, άλλαξε κι αυτό όπως πολλά άλλα. Δεν με φοβίζει πια το συναίσθημα, ούτε με ενοχλεί, ούτε μου φέρνει αμηχανία. Σε συνδυασμό με το χιούμορ, μπορώ να περνάω εύκολα συναισθήματα σε άλλους. Αν και όταν υπάρχει επαφή και μετά από κάποιο διάστημα, είναι αρκετό ένα βλέμμα, μια χειραψία, ένα φιλί για να δείξει κανείς τα συναισθήματά του. Εγώ βέβαια δεν σας κοιτώ ποτέ έχοντας πλήρως απελευθερωμένα τα συναισθήματά μου γιατί θα... λιώσετε και πως θα σας μαζεύω μετά! Ανοίγω λίγο λίγο τη στρόφιγγα...

Σκεφτόμουν για αυτή τη γιορτή πως έπρεπε να γίνει μόνο μεταξύ καρκινοπαθών, όπως και έγινε δηλαδή. Σκαλίζοντας λίγο περισσότερο βρήκα, βρήκα διάφορα. Βρήκα πως μεταξύ μας νιώθω άνετα, έχουμε περάσει όλοι το ίδιο λούκι περίπου και καταλαβαινόμαστε. Δεν κλαίμε την μοίρα μας αλλά θα διακωμωδήσουμε καταστάσεις και θα κάνουμε το χιούμορ μας με τα τραβήγματά μας. Δεν θα παρεξηγηθεί κανείς μας καθώς μιλάμε την ίδια γλώσσα. Λίγο χαβαλές, λίγο φιλοσοφικές αναζητήσεις, λίγο ψυχολογία, φάρμακα, τι χρώμα πεταλούδα θα είναι του χρόνου στη μόδα, ποιοι οροί είναι οι καλύτεροι και τέτοια! Το σημαντικότερο είναι πως σε μια παρέα καρκινοπαθών θα καταλάβω και θα κατανοήσω τα πάντα: κάθε λέξη, κάθε ενέργεια, αν κάποιος θελήσει να φύγει μόλις ήρθε, αν κάποιος τρώει πολύ ή καθόλου, τα πάντα! Και δεν είναι ότι οι μη καρκινοπαθείς δεν θέλουν να μας καταλάβουν αλλά δεν μπορούν γιατί δεν έχουν τα βιώματα. Δεν μπορεί να βάλει με το νου του ο κάθε φίλος τις ιδιαίτερες δικές μας ανάγκες ή παραξενιές! Το ότι εγώ ή το Μύρτιλο πρέπει να πάμε λίγο πιο πέρα και να κάνουμε την ένεσή μας κάποια στιγμή, είναι κάτι φυσιολογικό για εμάς, καθημερινότητα, κατανοητό για ένα καρκινοπαθή αλλά ίσως κάπως παράξενο για κάποιον που είναι μακριά από αυτά.

Και αυτός είναι ένας λόγος που προσωπικά έχω αλλάξει γκαρνταρόμπα φίλων. Δεν είναι κάτι σταθερό αλλά αλλάζει συνεχώς. Και δεν υπάρχουν κανόνες, κάποιος ίσως να μην ρωτήσει ποτέ αλλά έχει τον τρόπο να κάνει καλή παρέα, έχοντας μάτια που σε βλέπουν χωρίς να φορούν τα γυαλιά του νοσοκομείου... Άλλοι ίσως δεν τα καταφέρουν τόσο καλά και είναι κουραστικό για μας να προσπαθούμε να φτιάξουμε κλίμα, εγώ πάντως δεν θέλω να το κάνω πια. Άλλοι ίσως δείχνουν ενδιαφέρον αλλά μαζί περνούν και μια αγωνία, ένας φόβος στη ματιά είναι αρκετός για να χτυπήσει καμπανάκι! Σίγουρα αλλάζει η γκαρνταρόμπα, σε μένα γίνεται εμφανές! Συνεχίζω να φοράω όμως φίλους που βλέπουν με τρέλα τη ζωή, που γελάμε, που δεν φοβούνται, που είναι ικανοί να πάμε στη Μανωλάδα για να βρούμε φρέσκιες φράουλες για να συνοδεύσουμε τη σαμπάνια μας! Βασικά, κάπως έτσι ήταν οι αγαπημένοι μου φίλοι πάντα, ικανοί να κάνουν ένα μεγάλο κόπο για κάτι ασήμαντο, απλά για να μείνει στην ιστορία...

Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι αυτοί, ένας χωρίς την εμπειρία του καρκίνου και ένας άλλος με το άγγιγμά του! Όσοι ζουν στον δεύτερο, μπορούν να θυμηθούν τον πρώτο, έζησαν εκεί για πολλά χρόνια και ξέρουν πως είναι. Ο πρώτος, χρονικά,  κόσμος όμως δεν έχει καμία σχέση με τον άλλο, δεν μοιάζει στο παραμικρό. Έχουν μεν εκτιμηθεί διαφορετικά πολλά πράγματα, έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες της ζωής αλλά είναι τελείως διαφορετικά τα άγχη και οι αγωνίες. Εσύ καρκινοπαθή το ξέρεις, για να το καταλάβεις κι εσύ που είσαι υγιής, ρώτα ένα φίλο σου καρκινοπαθή (θα έχεις για να διαβάζεις τούτο): ποιο είναι το άγχος σου, η απλή καθημερινή αγωνία σου, τι θα ήθελες τώρα, τι σου λείπει. Αν έχεις κάποιον τόσο φίλο και βρεις τη δύναμη να ρωτήσεις και να ακούσεις τις απαντήσεις, θα κοιτάξεις λίγο από το παράθυρο τον κόσμο του καρκινοπαθή, ανάμεσα από τις γρίλιες!

Όλους τους καρκινοπαθείς που έχω γνωρίσει μέσω internet τους νιώθω οικογένεια, αδερφούς και νιώθετε και σεις την οικειότητα που έχουμε μεταξύ μας! Και αν και Ζυγός, δηλώνω εκ πεποίθησης υποκειμενικός σε αυτό το θέμα και γέρνω τη ζυγαριά προς το μέρος του καρκινοπαθή! Όλα για πάρτη σας!

15 ΣΚΕΨΕΙΣ:

Basano 21/2/10, 11:11 π.μ.  

Καλημέρα!!!!!!

Basano 21/2/10, 1:16 μ.μ.  

Βρε που είστε όλοι??? Κοιμάστε???? Ξυπνήστε!!!!!!!!!!!
Τελικά η ευχή του Γιώργου (Να αποκτήσω 349 νέους φίλους μες το 2010 και να μην προλαβαίνω να τους δω όλους και αυτοί να γκρινιάζουν!) μάλλον βγαίνει !!!!!!!
Μόλις μαγείρεψα τα νηστήσιμα μου και τσουπ κτυπάει τηλέφωνο….. Έρχονται κάτι καλά φιλαράκια να μπεκρολογήσουμε και να τσιμπήσουμε….. παϊδάκια !!!!!!!!
Τι να κάνω η άμοιρη μπορώ να τους χαλάσω χατίρι????
Οπότε άντε και σήμερα θα έχουμε στο μενού υγιεινή διατροφή!!!!!!!! Αντερακι μου κράτα γερά να με βγάλεις ασπροπρόσωπη!!!!!!!
Καλό μεσημέρι!!!!!!!!
Υ.Σ. Πότε η επόμενη συνάντηση ????

Ionathan 21/2/10, 2:00 μ.μ.  

Μόλις βάψεις τα μαλλιά όπως είπες, απίκο εμείς!

xunder18 21/2/10, 3:08 μ.μ.  

Σου-λη ...ντροπη σου! κρεας και με προλογιζες για φασολια γιγαντες και αλλα τετοια νηστισιμα ! :O xaxa
george για δωσε λεπτομερειες!

angel 21/2/10, 3:29 μ.μ.  

Γιώργο, μαζί μας να είσαι και βολέψου όπου - όπως θες. Χρειαζόμαστε τόσες γυναίκες έναν διαιτητή.

Μυρτιλάκι, εσύ μιλούσες και εγώ από μέσα μου σε έφτυνα. Πάντα έτσι θέλω να σε βλέπω κοριτσάκι!

Ανθή, ζεστή καρδιά, έχουμε να πούμε πολλά εμείς οι δύο!

Σούλη, θέλω συνταγές για σαρακοστιανά και μετά να τρώω παϊδάκια!!! Και δηλαδή πρέπει να περιμένω να βάψεις το μαλλί για να σε δω? Όχι δεν συμφωνώ!!!

Σμάλτο εκτός από καλή επιστήμων είσαι και ένα πολύ γλυκό κορίτσι!

Στελλίτσα δεν έχω λόγια... Σαν παναγίτσα δίπλα του!

Αυτή είναι η ζωή παιδιά, απρόβλεπτη, όμορφη, από το πουθενά νέοι φίλοι να σε νιαστούν και να στην πλουτίσουν.


Καλό απόγευμα σε όλους.

Υ.Γ. Γιώργο, αυτός ο κάποιος που τρώει πολύ εγώ είμαι?

Ionathan 21/2/10, 6:53 μ.μ.  

Ποιήτρια Λουκία,

εσύ είσαι αυτή που θα ξεδιπλώσει σιγά σιγά τα ταλέντα και το χιούμορ, όταν συνηθίσει αυτήν την πολύβουη παρέα. Ήδη έδωσες τα πρώτα δείγματα πετυχημένης ατάκας και πρέπει να σου κρατάμε τη Χρυσή Ρακέτα την άλλη φορά, για να μοιράζεις μπαλάκια ;-)

ΥΓ: Άσε να έχουμε την γκριζομάλλα στην πίεση, μην τις κάνεις όλα τα χατήρια, θα την κακομάθεις! Μήνες προσπαθώ να την στρώσω χα χα χα!

ΥΓ1: Δεν φάγατε χτες, κανείς σας και έμειναν οι μεζέδες... να αρχίσω να γιορτάζω πάλι από αύριο; Και να συνοδεύσω τους μεζέδες με... λίγη σαμπάνια;;;

Basano 21/2/10, 6:54 μ.μ.  

Γύρισα,
Θα σας πω πως βαφτίζουμε τα παϊδάκια νηστίσιμα….
Για σκεφτείτε τι τρώνε τα καλά τα κατσικάκια για να γίνουν τρυφερά και να έρθουν στο πιάτο μας? Χορταράκι, τριφυλλάκι και όλα τα εις … ακι της φύσης, δεν τρώνε κρεατάκι, λουκάνικα, κεμπάπ, και όλα αυτά τα περίεργα που τρώμε εμείς… Αρά το πιο νηστήσιμο φαγητό είναι παϊδάκια με κρασάκι και μια καλή μαρουλοσαλάτα!!!
Βέβαια δεν έχει σημασία τι θα φας, τι θα πιεις αλλά με τι παρέα θα είσαι!!!!!!!
Σήμερα τα φιλαράκια μου (τα προ Καρκίνου εποχή) μου είχαν και μια έκπληξη…. Μετά το φαγητό θέλαμε καφέ και πήγαμε σε ένα παιδότοπο (είχαμε και αλλά παιδάκια στη παρέα) και ένας Παλιάτσος ο ΜΠΟΖΟΖΟ μου έφερε μια τούρτα με ΤΡΙΑ ΚΕΡΑΚΙΑ και κάνοντας μια υπόκλιση μου ευχήθηκε
ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ !!!!!!!!!
ΣΗΜΕΡΑ Γιωργη ενώθηκαν οι δυο κόσμοι που θεωρούμε διαφορετικούς, ένοιωσα ότι κοίταξαν μέσα από το παράθυρο οι υγιείς και μας είδαν….
Υ.Σ. Η γκριζομάλλα δεν θέλει πίεση γιατί μουλαρώνει :P

Ionathan 21/2/10, 7:03 μ.μ.  

Καλοί φίλοι καταλαβαίνω που σου έκαναν μια πολύ μεγάλη έπληξη! Μπράβο σε σένα που τους έχεις και σε αυτούς που σε απολαμβάνουν!

Αύριο είναι η τριετία ή σήμερα; Σηκώνει γιορτή ! ;-)

ΥΓ: Είσαι μόνιμα μουλαρωμένη εσύ, δεν παίρνει άλλο ;-)

Basano 21/2/10, 7:28 μ.μ.  

Ξεκινάει,
σαν σήμερα πριν από τρια χρόνια στις 21/2/2007 ώρα περίπου 7 το απόγευμα και τελειώνει ξημερώματα 22/2/2007 ...
Τα γενέθλια μου ξέρεις κρατάνε 2 εικοσιτετράωρα για να το ευχαριστιέμαι!!!!!!!!

Υ.Σ. Βέβαια και σηκώνει γιορτή αλλά άστη για μετά το «βάψιμο» και τον επανέλεγχο για να είμαστε …. σίγουροι για τα γλέντια ... (ας είμαστε συγκρατήμενοι)!!!!!!!!

Basano 21/2/10, 7:32 μ.μ.  

Και μην ξαναπείς ότι είμαι μόνιμα μουλαρωμένη γιατί θα σε βγάλουν ψεύτη οι υπόλοιποι, που βλεπουν τι γλυκειά, τρυφερή, και ήρεμη :P είμαι...

Κυριακή 21/2/10, 7:59 μ.μ.  

Αχ, σας ''ζηλεύω'', με την καλή έννοια, και θάθελα να έπινα σαμπάνια στο γοβάκι μαζί σας.
Σούλη, άντε και στην επόμενη τριετία. Πάντα τέτοια παιδιά.
Σας φιλώ
Κυριακή

roseberry 21/2/10, 9:24 μ.μ.  

Δεν ήταν ακριβώς γοβάκι ... μάλλον παντόφλα της ΑΕΚ!

Πέρασα ακόμη μια φορά τέλεια και σας ευχαριστώ πολύυυυυυυυυυ

Ι love you all and cu soon again!!!!!

Basano 21/2/10, 9:27 μ.μ.  

Μικρό μου Μύρτιλο δώσε ένα φιλάκι στον καλό σου για τα καλά του λόγια!!!!!!
Καληνύκτα, γλυκά όνειρα!!!!!!

roseberry 21/2/10, 9:39 μ.μ.  

Φταίει ο έρωτας που κάτι μου συμβαίνει...

Καληνύχτα!!! ( ήθελα να 'ξερα που άκουσε ο Γιώργος χθες τις φιλοσοφικές συζητήσεις και τις κότσαρε... έγιναν όσο έλειπα μήπως?)

Ionathan 21/2/10, 9:48 μ.μ.  

Κάθε κουβέντα κρύβει φιλοσοφικές αναζητήσεις! Από την ΑΕΚ, την κατάσταση των νοσοκομείων, τα... οπιοειδή.... τα πάντα! Εμείς με τα ίδια φιλοσοφούμε και κάνουμε και χαβαλέ! Με όποια σειρά προκύψει!

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program