Παρομοίωση ή μεταφορά;

Στο σχολείο μικρός ήμουν πολύ καλός μαθητής, πρώτος στην ορθογραφία, Ηλιάδα, Οδύσσεια στα δάχτυλα, για τα μαθηματικά δεν το συζητάω (όσο περνούσαν τα χρόνια βέβαια πήγαινα από το κακό στο χειρότερο, άλλο θέμα αυτό). Αυτό που μου άρεσε πολύ, θυμάμαι, ήταν να βρίσκω τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές μέσα στα κείμενα, θυμάμαι έπρεπε να τις βρούμε και να πούμε αν είναι παρομοίωση ή μεταφορά.

Ψάχνω εδώ και καιρό λοιπόν να παρομοιάσω αυτό που ζω (τους τελευταίους μήνες εγώ, άλλοι φίλοι περισσότερο) με κάτι άλλο, κάτι που να έχει λογική και να βγάζει συμπέρασμα. Αλλά δε βρίσκω καλό παράδειγμα και σπάνε τα νεύρα μου... δεν πιστεύεις; για δες και συ:
Έστω ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι, ΣΑΝ τα παιχνίδια που παίζει ο κόσμος στους υπολογιστές. Ερχόμαστε στη ζωή λοιπόν (στο παιχνίδι) και ξεκινάει ο παίχτης να μας εκπαιδεύει πρώτα, να μας δίνει τις απαραίτητες ικανότητες, σχολείο, γυμναστήριο, κολυμβητήριο, αγγλικά, γαλλικά, μπαλέτο, πιάνο κλπ. Οι μεγάλες κατηγορίες θα λέγονταν: σωματική εκπαίδευση, πνευματική εκπαίδευση, φιλοσοφία, θρησκεία κλπ κλπ. Όσοι έχετε παίξει κάποιο παιχνίδι στρατηγικής (Age of Empires κλπ) θα ξέρετε ότι κάπως έτσι γίνεται η εκπαίδευση των χωρικών στην αρχή.

Παράλληλα, η ζωή συνεχίζεται, ο παίχτης έχει βάλει κάποιους χωρικούς να μαζεύουν λαχανικά, άλλοι ξύλα, άλλοι φτιάχνουν όπλα, άλλοι ψαρεύουν στη θάλασσα, άλλοι πολεμάνε σε κάποια εκστρατεία που έκανε ο παίχτης για να κάνει δικό του ένα κοίτασμα χρυσού! Έτσι γίνεται και με εμάς, είτε ακριβώς είτε λίγο ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ, είτε έχουμε αναλάβει άλλες εργασίες, programming, logistics, HR, υπηρεσίες και ένα σωρό άλλες. Να φύγω λίγο από το παιχνίδι και να έρθω στη ζωή-παιχνίδι.

Στη ζωή δεν υπάρχει εμφανής στόχος, έπαθλο, νικητής, βραβείο και ούτω καθεξής. Ο παίχτης, λογικά, δεν έχει κάτι να κερδίσει γιατί στο τέλος πάντα πεθαίνει. Και μη μου πείτε πως ανάλογα με το σκορ θα πάει στον Παράδεισο ή στην Κόλαση, αυτό το καλύψαμε σε άλλη ιστορία, δεν παίζει τέτοιο σενάριο σε αυτό το blog ;-) Οπότε, γιατί να σπιντάρει ο άμοιρος ο παίχτης, ο χωρικός, ο vilager, η μονάδα, να γίνει καλός, να μάθει πολλά, να γίνει επαγγελματίας, να κάνει οικογένεια, να γεννήσει παιδιά, να τα μεγαλώσει και όλη τη γνωστή ιστορία που... όλοι ξέρετε πια;;;

Στο παιχνίδι τι γίνετε άραγε; Εκεί η μονάδα δεν ερωτάται: τον αρπάει ο παίχτης που κρατάει το ποντίκι και τον βάζει να αρμέξει τη γελάδα, να σκοτώσει, να αναπαραχθεί, να λύσει γρίφους μέσα σε σκοτεινά δρομάκια έτσι ώστε να αυξήσει τη δύναμη των όπλων του, και πάει λέγοντας! Ο παίκτης (που σε εμάς θα ήταν ένας Θεός) κάνει ότι θέλει χωρίς να δώσει λογαριασμό, ένα παιχνίδι είναι άλλωστε. Τα πιο νέα παιχνίδια βέβαια, κρατάνε χρόνια και φτάνουν τους χαρακτήρες σε τρομερά επίπεδα, να έχουν άπειρα όπλα ή γνώσεις που αξίζουν χιλιάδες ευρώ! Και σε αυτά όμως, η μονάδα είναι έρμαιο του παίκτη-θεού, αν δεν πάει καλά το ένα παιχνίδι, θα πάει το άλλο.

Να δω τη ζωή πάλι: έπαθλο δεν υπάρχει, ορατό τουλάχιστον. Κάνω γρήγορα τις εξής παραδοχές που είναι δικές μου πεποιθήσεις:

* η μονάδα καθοδηγείται από κανόνες που έχουν διαμορφωθεί με το πέρασμα των αιώνων στις διάφορες κοινωνίες
* είναι γραμμένη στα γονίδιά του η τάση να διαιωνίσει το είδος, είναι επίσης ωραία φτιαγμένο το σεξ, ώστε να είναι σίγουρος ο παίκτης ότι οι μονάδες του θα διαιωνίζονται (δεν είναι δυνατόν να ασχολείται ο παίκτης με κάθε μονάδα χωριστά, βάζει κανόνες και τους αφήνει να λειτουργήσουν)
* ακόμα, οι μονάδες έχουν σαν χαρακτηριστικό την φιλοδοξία και τη ματαιοδοξία, ώστε να κυνηγούν συνεχώς περισσότερα από αυτά που έχουν (αυτό το πλήρωσε ακριβά ο παίκτης/θεός για να υπάρχει σαν option στο παιχνίδι...)

Αφού ορίστηκαν και αυτοί οι κανόνες λοιπόν, μπορώ να πω πως υπάρχουν έστω διάφοροι παίκτες/θεοί, που έχουν διαφορετικούς λαούς υπό την επήρρειά τους και δεν κάνουν τίποτα τώρα παρά να τους παρακολουθούν, να μαζεύουν credits, να κάνουν βελτιώσεις ή διορθώσεις όπου χρειάζεται, να γελούν και να τσακώνονται με τους άλλους παίκτες/θεούς για την διαφορά στις αποδόσεις. Ή μπορώ να πω πως ένας παίκτης/θεός έχει τη Γη, κάποιος άλλος έχει κάποιον άλλο πλανήτη με άλλους χωρικούς. Μπορώ να το δω και αυτό σαν πιθανότητα.

Κι εδώ αρχίζει να μου χαλάει η μεταφορά: 

εσένα τον καρκινοπαθή, πως να σε χωρέσω στο παιχνίδι; Οι άλλοι χωρικοί γύρω σου, ανάλογα με τις επιδόσεις τους, επιβραβεύονται, άλλοι πολύ και άλλοι λίγο. Έχει ορίσει ο Θεός/παίκτης κάποια αξιοκρατία και λέει πως ο μισθός σύμφωνα με το IQ (πχ) του παίκτη και τα credits του, θα είναι τόσο. Σύμφωνα με κάποιους άλλους κανόνες βγαίνουν όλα. Έχει βάλει και το λαχείο, ώστε να υπάρχουν και οι τυχεροί παύλα κωλόφαρδοι. Για να έχει πιο ενδιαφέρον, ο προγραμματιστής έχει φτιάξει με διάφορες γεννήτριες τυχαίων αριθμών κάποιες λοταρίες (που δεν είναι ορατές βέβαια στον χωρικό): έτσι χωρίς να το ξέρει ο χωρικός, απλά και μόνο επειδή ο κωδικός του είναι ο λογάριθμος του e στην 124, θα κάνει μια ζωή σούπερ, ενώ είναι μαλάκας θα κάνει λεφτά, θα ρίξει την πιο κυριλέ γκόμενα και θα κάνει σούπερ οικογένεια μαζί της. Αυτή είναι μια λοταρία και μπορώ να παραδεχτώ πως έχουν προγραμματιστεί πολλές τέτοιες, ώστε να υπάρχει το ανεξήγητο στο παιχνίδι, το μυστήριο, η αίσθηση πως όλα είναι δυνατό να συμβούν, πως μπορεί ο χωρικός να είναι και μαλάκας, δεν είναι αποκλεισμένος από τη ζωή!!!

Ήρθε η ώρα να μελετήσω εσένα καρκινοπαθή, μήπως και σε χωρέσω στη μεταφορά και ησυχάσω: είτε το προκάλεσες, είτε όχι (δεν το μαθαίνεις και ποτέ για να έχει σασπένς) βρίσκεσαι με μια αρρώστια που δε θεραπεύεται μερικές φορές, άλλες φορές θεραπεύεται. Από κει και πέρα, θα βασανιστείς, θα κάνεις ότι σου πουν, θα πάρεις φάρμακα-σκατά, θα δεχτείς να σε κόψουν και να σε ράψουν, θα δεχτείς όποια παρενέργεια σου παρουσιαστεί. Με λίγα λόγια, θα είναι σαν να πληρώνεις ξανά για να παίξεις στο παιχνίδι, ουσιαστικά άλλη μια λοταρία σε διάλεξε και για αυτό το λόγο περνάς όλα αυτά. Και να δεχτώ πως είσαι έτοιμος να τα κάνεις όλα αυτά επειδή πέρναγες όμορφα, επειδή έχεις κι εσύ μια δόση φιλοδοξίας και ματαιοδοξίας, δεν εξαιρείσαι. Για χάρη όλων αυτών που έχεις πετύχει μέχρι τώρα, θα κάνεις τα πάντα για να γυρίσεις πίσω σε αυτά (να μην πω πως είσαι βλάκας, δεν ξέρω τι έχει κάνει ο προγραμματιστής για το ΜΕΤΑ).

Ο Θεός σου όμως δεν έχει όφελος από αυτό, είσαι δικός του, γιατί να θέλει να σε χάσει;;; Και χάνει και πολλούς κάθε μέρα, δεν είσαι μόνο εσύ καρκινοπαθή, είναι τόσες οι ανίατες ασθένειες, αλλά είναι και γέρικες μονάδες είναι και φρέσκιες, νεογέννητες. Άρα να το αποκλείσω ότι είναι λοταρία του θεού σου για να σε παιδέψει, να τρομάξει τους άλλους χωρικούς. Αν θέλει άλλωστε να προκαλέσει φόβο, τους κόβει το ρεύμα μονομιάς, βουλιάζει το καράβι, ρίχνει το αεροπλάνο κλπ κλπ, τόσα και τόσα μπορεί να κάνει για να τρομοκρατήσει και να σε μαντρώσει. Όχι, δεν είναι δικιά του λοταρία ο καρκίνος.

Συνεπάγεται πως δεν είναι ούτε των άλλων λαών λοταρία, μιας και την έχουν πατήσει όλοι την μπανανόφλουδα. ΕΔΩ οδηγούμαι σε νέο συμπέρασμα που αλλάζει την δομή της Μεταφοράς: οι διάφοροι Παίκτες/Θεοί δεν είναι αρχηγοί λαών αλλά αρχηγοί πλανητών ή έστω σύμπαντων και ο ένας λαός χωρικών θεωρεί εξωγήινους τους λαούς των άλλων παικτών. Έχει αρχίσει να φαίνεται λίγο φως... οι διάφοροι θεοί ετοιμάζουν τους λαούς τους αλλά δεν μπορούν να κάνουν ολομέτωπες επιθέσεις, θα έχει απαγορευθεί μάλλον από το αρχι-προγραμματιστή του παιχνιδιού. Αλλά όπως μαζεύουν πόντους οι θεοί, μπορούν και επισκέπτονται άλλους πλανήτες, άλλα σύμπαντα, ανακαλύπτουν μαύρες τρύπες και άσπρους νάνους!!!

Έστω πως αυτές οι κακές αρρώστιες είναι παγίδες που πετάει ο ένας θεός στον άλλο, bugs, virus, κάπως έτσι να το πω. Ο κάθε θεός έχει ένα γκουρού προγραμματιστή που ανάλογα με τη φιλοσοφία που έχει αναπτύξει ο λαός του και την κουλτούρα που έχει, δύναται να φτιάξει κάποια virus και να τα στείλει στους εχθρούς λαούς. Άρα για τον καρκίνο bug που μας έστειλαν εμάς μέσω ftp, δεν φταίμε εμείς αλλά η κακιά κουλτούρα κάποιου άλλου λαού, πρέπει να είναι μεγάλοι μαλάκες για να καταφέρουν να φτιάξουν τέτοιο bug, οι γιατροί μας τόσα χρόνια ούτε από τη διάρροια ή το εξάνθημα δεν μπορούν να μας σώσουν! Και δεν μπορούμε να ξέρουμε τι διάολο bug έχει φτιάξει ο programmer του δικού μας Θεού αλλά σαν κωλολαός που είμαστε, μου φαίνεται πως θα τους έχει στριμώξει άσχημα! Εδώ δε μας νοιάζει να διαλύσουμε την ίδια μας τη γη, φαντάσου με τέτοια κουλτούρα τι προσόντα δίνεις στον γκουρού programmer για να φτιάξει bugs!!! Αν δεν έχεις δει όμως, δεν μπορείς να συγκρίνεις, πάντα υπάρχουν και χειρότερα.

Μόνο έτσι έχει μια λογική, αγαπητέ καρκινοπαθή, όση λογική βλέπεις σε αυτό ;-) Η αρρώστια σου είναι ένα προγραμματιστικό σφάλμα το οποίο έφτιαξε κατά παραγγελία ο guru προγραμματιστής του Θεού κάποιου άλλου σύμπαντος, εξωθούμενος από την κουλτούρα εκείνου του λαού, και μας τον πέρασε για να δημιουργήσει προβλήματα στον δικό μας θεό, να καθυστερήσει την ανάπτυξη του λαού του και να μειώσει τους χωρικούς του, να σπαταλήσει πόρους αλλού που δεν δίνουν credits! Εσύ ίσως επελέγης τυχαία, βάση κάποια γεννήτριας τυχαίων αριθμών είτε βάση κάποιου χαρακτηριστικού σου, ανάλογα με τις ορέξεις του εξωγήινου guru, δεν μπορώ να μπω και γω στο μυαλό του ακριβώς... Πολλές φορές κιόλας, μπορεί να το προκάλεσες, κάπνιζες, πετούσαν από πάνω για να βρουν που να ρίξουν τον virus, είδαν τον καπνό και καρφώθηκες, να γιατί πρέπει να απαγορευτεί το κάπνισμα παντού και πάντα.

Δεν μπορώ να το αφήσω έτσι όμως, πρέπει να προσπαθήσω να φανταστώ και το τέλος... Φαντάζομαι πως η μάχη είναι ανελέητη, τον δικό μας Θεό δεν τον ξέρω αλλά σίγουρα έχουν μεγάλες κόντρες με τους άλλους.

Να τα βρουν και να σωθούμε; Δύσκολο

Να τους κερδίσει ο δικός μας και να πάρουμε όμηρο τον guru τους; Δύσκολο, αυτοί πρέπει να είναι πιο μπροστά, σύμφωνα με τα λεγόμενα όσων τους έχουν δει

Δεν μπορώ να φανταστώ άλλη λύση: θα πρέπει ο δικός μας παίκτης/Θεός να μαζέψει αρκετά credits, να πάει σε άλλους πλανήτες (όπως στον Άρη τώρα), να κάνει μεγάλα πράγματα που δίνουν βαθμολογία, ώστε να πάρει δυνάμεις ο guru προγραμματιστής του και να προσπαθήσει να βρει antivirus για τον καρκίνο. Το κακό είναι πως ο virus αυτός κάνει μεταστάσεις, όπως ο δικός μας καρκίνος, και τον δυσκολεύει τον guru προγραμματιστή.

Η λύση είναι μία: να βοηθήσουμε το Θεό να μαζέψει credits, εμπειρία, βαθμούς, να περάσει σε επόμενα level και να λύσει όσους περισσότερους γρίφους μπορεί, για να αποκτήσει νέες δυνάμεις. Αυτός είναι ο δρόμος στον οποίο πρέπει να κινηθούμε φίλε καρκινοπαθή και ο καθένας μπορεί να το εκλάβει όπως ο νους του ήθελε. Εγώ πάντως, λέω να κάνω την αρχή αύριο και να πάω στη δουλειά, να βοηθήσω το Θεό να μαζέψει κανένα credit γιατί από το σπίτι δεν κάνω τίποτα! Εμπρός λοιπόν, όλοι στη μάχη, όλοι στον αγώνα στο πλευρό του guru programmer!

ΥΓ: Για να φτάσω μέχρι εδώ δεν έκανα τίποτα παράνομο: έφαγα 3 κομμάτια πίτσα, ήπια ένα διπλό τσάι Lipton και πήρα ένα χάπι δοξυκυκλίνης. Τίποτα άλλο, το ορκίζομαι ;-)