Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Γαύρος μαρινάτος




Το μοναδικό φαγητό (ορεκτικό) που ασχολήθηκα τόσο πολύ για να το πετύχω. Η συνταγή είναι από τη μαμά φίλης, μετανάστες παλιά στην Αίγυπτο, επάγγελμα: νοικοκυρά.

Θα χρειαστείτε:

1 κιλό γαύρο
μαϊδανό
σκόρδο
δενδρολίβανο (προαιρετικά)
κρεμμύδι  (προαιρετικά)
ελαιόλαδο
ξύδι
χοντρό αλάτι
ψυγείο
τσίπουρο ή ούζο
==================================================================

Εκτέλεση:

Καταρχήν, δίνουμε μεγάλη προσοχή όταν αγοράζουμε τον γαύρο είτε από σουπερμάρκετ είτε από ψαράδικο είτε από τη λαϊκή. Θα πρέπει το ψάρι να είναι σφιχτό, να μην έχει κόκκινα μάτια ούτε κόκκινα βράγχια. Αν οι μέρες είναι κοντά σε πανσέληνο, μην ψωνίσετε τότε.

Αφαιρείτε το κεφάλι με ένα μαχαίρι. Με το δάχτυλο ανοίγετε το ψάρι στη μέση μέχρι την ουρά και αφαιρείτε τα εντόσθια και μετά το κόκκαλο, χωρίς να κοπεί το ψάρι στα δύο. Αφού καθαρίσετε όλα τα ψάρια τα πλένετε καλά.

Βάζετε τα ψάρια σε ένα γυάλινο μπωλ σε στρώσεις αλλά να μην είναι πολύ στριμωχτά...για να κυκλοφορήσει η μαρινάδα παντού. Αν ο γαύρος είναι μικρός σε μέγεθος, λιώνω 1 κουταλιά της σούπας χοντρό αλάτι σε ένα ποτήρι με ξύδι, μέχρι να διαλυθεί τελείως (αν είναι χοντρό το ψάρι βάζω λίγο παραπάνω). Ρίχνετε το μίγμα στο μπολ και άλλο τόσο ξύδι ώστε να καλυφθεί όλος. Βάζετε το μπολ στο ψυγείο και το αφήνετε για 1 μέρα, αν το ψάρι είναι χοντρό, για λίγο παραπάνω. Την άλλη μέρα βγάζετε και ξεπλένετε: εδώ θέλει συζήτηση, αν ξεπλυθεί πολύ καλά το ψάρι, χάνει την αρμύρα του και τη μυρωδιά από το ξύδι, για αυτό μην το παρακάνετε στο πλύσιμο, τεμπέλικα δηλαδή...

Να εξηγηθώ από την αρχή: δεν μου αρέσει το σκόρδο, ούτε τρελαίνομαι για το δεδρολίβανο, το σκόρδο του πάει όμως και κρίνετε εσείς την ποσότητα που θα βάλετε, το δενδρολίβανο καθαρά υποκειμενικό αλλά ο μαϊδανός απαραίτητος. Εγώ που έχω κόλλημα με το κρεμμύδι, κόβω και ένα ξερό και το βάζω πάντα. Όλα όσα τρώγονται πρέπει να κοπούν σε μικρά κομμάτια, εκτός από το δενδρολίβανο που είναι μόνο μυρωδικό, κόψτε το σε μεγαλύτερα κλωναράκια για να μπορεί ο πότης να το κάνει στην άκρη!

Σε γυάλινο μπολ πάλι τοποθετώ τα ψάρια σε στρώσεις. Έχω κόψει ότι είναι του γούστου μου, μαϊδανό, σκόρδο, κρεμμύδι, δενδρολίβανο και τα έχω ανακατέψει. Ανά στρώση ψαριού, ρίχνω και λίγο από το μιξ μυρωδικών. Όταν τελειώσω ρίχνω ελαιόλαδο και σκεπάζω όλο το ψάρι. Το ελαιόλαδο θα παγώσει και θα πρέπει να περιμένετε λίγο κάθε φορά για να σερβίρετε αλλά δεν συνιστώ να χρησιμοποιήσετε ηλιέλαιο. Ο μαρινάτος γαύρος είναι έτοιμος και διατηρείται για πολύ καιρό στο ψυγείο. Συνοδεύεται με τσίπουρο, ούζο και άλλους μεζέδες.

Καλή όρεξη!

3 ΣΚΕΨΕΙΣ:

Lida 12/11/09, 4:58 μ.μ.  

έχει να φάει ο Χαρίλαος γαύρο μαρινάτο...ουουουου....

μόλις είμαι έτοιμη θα σου πω εεε??

Ionathan 12/11/09, 6:24 μ.μ.  

Πρώτον:

τι όνομα είναι αυτό για σκύλο;;; Πως το άντεξε ο καημένος;

Δεύτερον:

θα μου πεις, αφού άντεξε τη μαγειρική σου (τις δοκιμές κατά της δηλητηρίασης δηλαδή), η ανοχή του ονόματος είναι πολύ εύκολη πια.

Ακολούθησε πιστά τις οδηγίες και θα τους καταπλήξεις όλους. Οδηγία για βαμμένες ξανθιές σαν και σένα: τα φαγκριά, οι σαργοί και οι τσιπούρες που πιάνει ο μπαμπάς σου, δεν γίνονται μαρινάτα, μην προσπαθήσεις! ;-)

Φιλιά.

Basano 12/11/09, 7:12 μ.μ.  

Καλά είσαι άπαιχτος…..
Μας είχες κρύψει τόσο καιρό ένα από τα κρυφά ταλέντα σου.
Το ΣΚ θα την δοκιμάσω την συνταγή, για να δω εάν θα σου απονείμω «Χρυσό Σκούφο».

Φιλιά

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program