...το Σάββατο πίνουμε καφέ, πέριξ της Αθήνας γιατί για εμάς δεν υπάρχουν όρια.
Μέχρι τώρα έχει κρατήσει θέση η Σούλη, περιμένω την ανάδρασή σας εδώ ή με mail στο mygiorman@gmail.com.
Δε χρειαζόμαστε εβδομάδες για να κανονίσουμε ένα καφέ, άντε να τα πούμε πριν βάλει κρύο.
Σας περιμένω!!!
========================= Μετά τη συνάντηση =====================
Μην τα θέλετε όλα έτοιμα κι εύκολα, ψάξτε τα σημάδια στη φωτογραφία για να καταλάβετε ποια είναι η Σούλη και ποια η Hope:
Επιπλέον πληροφορίες, το χρώμα της κόμης της Hope είναι... Αγριοκέρασο και η Σούλη προτιμά τα σκούρα χρώματα.
Αυτό το απόγευμα μου δόθηκε ένας σοβαρός λόγος για να (μη μετανιώνω που ξεκίνησα αυτό το blog) κάνω μια προσπάθεια να κρατηθεί αυτό το ρημαδομπλόγκ ζωντανό. Δεν έχω πρόβλημα να γνωρίσω νέους ανθρώπους αλλά η απογευματινή συνάντηση με τη Σούλη και την Hope, απλά Δ Ε Ν Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι!!! Όλοι είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά τα κορίτσια είναι από τα λίγα και είμαι σίγουρος ότι αφήνουν το ίχνος τους καθημερινά στη ζωή. Τι να πω; ή ο καρκίνος μας αλλάζει ή δεν διαλέγει αδιάφορους ανθρώπους, τα κριτήριά του πρέπει να είναι υψηλά...
Η Hope μου θύμισε πολύ έντονα την Χρύσα Ρώπα, το χιούμορ της είναι περισσότερο πετυχημένο από ότι στο γραπτό λόγο, το κορίτσι είναι άπαιχτο, γελάσαμε με την ψυχή μας και σίγουρα κάναμε όλο το μαγαζί να ανησυχήσει με τα γέλια μας. Αν ήξεραν κιόλας ότι είμαστε τρεις καρκινοπαθείς εκεί, θα ανησυχούσαν πως ο καρκίνος έχει και άλλες παρενέργειες, όπως "χτυπιέμαι κάτω από τα γέλια" ;-).
Στην αρχή ανησύχησα πως γνωρίζονται μεταξύ τους και μου την έχουν στημένη, τέτοια οικειότητα δηλαδή! Τη Χρυσουλίτσα δυσκολεύομαι να τη χαρακτηρίσω με 2 λόγια αλλά θα διακινδύνευα να πω πως δείχνει "επαγγελματίας" φίλος, με τέλειο χιούμορ και αυτοσαρκασμό, φοράει ενδιαφέρον, πίνει καλωσύνη, είναι δυνατή, μιλάει (επικίνδυνα για μένα) με συναίσθημα, κερνάει χαμόγελα και σιγουριά και τρώει... κανέλα ;-)
Καθίσαμε 5,5 ώρες για φαγητό και αν δεν πιανόμασταν στις καρέκλες ίσως μέναμε κι άλλο. Δεν θα τα πω όλα εγώ όμως, θα μιλήσουν και τα κορίτσια. Ετοιμαστείτε τώρα για τη νέα συνάντηση...
ΥΓ: Δεν ξέρω πως διάολο έχω καταντήσει έτσι συναισθηματικός αλλά απόψε σας αγάπησα!
8 ΣΚΕΨΕΙΣ:
ωραια , φουλαρω τη φερραρι , φορτωνω sundy και ξεκιναμε...σε ενα μηνα τετοια μερα θα ειμαστε αθηνα :D
Δώρο από μένα για το γυρισμό:
1 λίτρο λάδι full synthetic
1 ομπρέλα για τη βροχή
ή
θέση στο τρένο για τη Ferrari και εσάς. Καλύτερα, έτσι;;;
Απο εμένα 2 εισητηρια με Aegean και την Φερραρι αφήστε την σε μένα που την χρειάζομαι....
Ετσι βολευόμαστε όλοι...
Φιλιά τα λέμε το βράδυ
Αφου τα καρφωσε ολα ο μαρτυριαρης ο Γιωργης....ε ναι λοιπον θα αποκαλυφθω.Οπως σωστα θα καταλαβατε ειμαι αυτο το μελανουρακι στην ακρη που εχει γυρισει με τσαχπινια να μην φανει η μαστεκτομη.Οπως και εσεις βλεπετε το χρωμα στα μαλλια μου ειναι θεικο και ας εχει γελοια ονομασια.
Αυτη που με αγκαλιαζει ειναι η Σουλη που στη σιγκεκριμενη στιγμη μου δινει οδηγιες πως η χρηση της κανελλας βοηθαει να εχεις το επιμαχο σημειο σφιχτο και στο υψος του.
Τελος ειναι προφανες πως αυτος που λεει πως μοιαζω με το ανθρωπακι της μισελεν ειναι δολιος συκοφαντης και κακεντρεχης τουλαχιστον.
Γιωργη και Σουλη σας ευχαριστω για το υπεροχο 5ωρο που περασα.
Σας γλυκοφιλω
Καλημέρααααααααα
Πίνω καφέ, διαβάζω την εφημερίδα μου, μασουλώ την κανέλα μου....
Αισθάνομαι γεμάτη συναισθηματικά…. Τα υπόλοιπα αργότερα!!!!!!
Σας γλυκοφιλώ!!!!!!!
Μπράβο ρε Σούλη. Έτσι να αισθάνεσαι κάθε μέρα σου εύχομαι! Σήμερα είναι Κυριακή και πάντα έχει καλό φαί!!
Μμμμ Σε λίγο θα αισθάνομαι κι εγώ ....γεμάτη! ;)
Κυριακή μεσημέρι …..
Έχουν περάσει 24 ώρες ακριβώς από την στιγμή που συναντηθήκαμε, τρεις άγνωστοι, ξέραμε ο ένας τον άλλον από τα γραφόμενα του, είχαμε πλάσει στην φαντασία μας μορφές, είμαστε όμως τρεις διαφορετικοί χαρακτήρες, με μόνο κοινό τον «καρκίνο» μας και αυτόν σε διαφορετικά σημεία ο καθένας (για να έχουμε ποικιλία)…
Μέσα σε 5 λεπτά και πολύ λέω είμαστε οι παλιόφιλοι, η παρέα που λείπει, αυτοί που λέγαμε περισσότερα πράγματα με τα ματιά παρά με το στόμα…
Πέρασαν 5,5 ώρες και δεν το καταλάβαμε, στο μαγαζί που είμαστε γυρναγανε τις σκούπες και έριχναν αλάτι για να φύγουμε αλλά εμείς δεν καταλαβαίναμε….
Την επόμενη φορά θέλω να κανονίσουμε να βρεθούμε σε ένα σπίτι οπότε να έχουμε περισσότερο χρόνο και βέβαια να είναι μαζί μας και οι «βόρειοι» και οι καινούργιοι της παρέας !!!
Όσο για το ("επαγγελματίας" φίλος) Γιώργο μου δεν παίζει , κάνω δείχνω φέρομαι όπως θα ήθελα να με βλέπουν αυτοί που( θα διακινδυνεύσω την λέξη) Αγαπώ και Νοιάζομαι … Και να ξέρεις μέσα από την καρδιά μου ότι είστε μέρος της καθημερινότητας μου γιατί κακά τα ψέματα μαζί έχουμε πει περισσότερα από ότι λέμε σε κοντινούς μας ανθρώπους (έτσι δεν είναι Hope??)
Όσο για το «ρημαδομπλογκ» θα το κρατήσουμε όλοι ανοικτό με αρχηγό βέβαια Εσένα!!!!!!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ξέχασα να πω ότι είσαι ένας σωστός καβαλιέρος, με πολύ ωραία μάτια……
Να είστε καλά πέρασα πολύ όμορφα !!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου