Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Καρκίνος οφειλόμενος σε ... άλλους παράγοντες

Είναι μόνιμη απορία μου, από τις πρώτες μέρες που μπήκα στο νοσοκομείο όταν βρήκα τον καρκίνο μου. Τότε μου έλεγαν ακόμα πως έχω πνευμονία αλλά με έβαλαν να κάνω σπινθηρογράφημα. Εκεί, στο δωμάτιο που περιμένουμε να κυκλοφορήσει το ραδιοφάρμακο, άκουσα πολλές ιστορίες από ανθρώπους που είχαν έρθει για επανάλεγχο. Ιστορίες που έλεγαν για καρκίνο οφειλόμενο καθαρά σε ψυχολογικούς παράγοντες.

Δε θα σας τις αναφέρω τώρα, δε θέλω να προδικάσω την κατάληξη αλλά ρωτάω. Η ιατρική κοινότητα δεν παραδέχεται (επίσημα;;;) ότι ο καρκίνος ίσως οφείλεται και σε ψυχολογικούς παράγοντες, σε στρεσογόνες καταστάσεις, σε βαθιές στενοχώριες για μεγάλα διαστήματα και άλλους λόγους που ίσως πιστεύονται από το λαό.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας και μετά θα σας πω και γω τις ιστορίες που άκουσα εκείνη τη μέρα στον σπινθηρογράφο.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Έχω μαρκάρει με κόκκινο πιο πάνω κάτι που είναι λάθος. Βρέθηκε στα χέρια μου μια μελέτη με τίτλο: "ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ" των γιατρών: Δημήτρη Δαμίγου και Βασιλικής Σιαφάκα. Παραθέτω εδώ ένα μικρό μέρος γιατί το κείμενο είναι πολύ μεγάλο, το έχω ανεβάσει ολόκληρο στην διεύθυνση:
http://docs.google.com/Doc?docid=0Af5TsvU6rfDkZGhzcXR4cHhfMGdnNDl4a2do&hl=en
Μπορείτε να το διαβάσετε εκεί ή να το αποθηκεύσετε σαν αρχείο Word στον υπολογιστή σας (καλύτερα). Αν υπάρχει πρόβλημα ενημερώστε με: (αξίζει να το διαβάσετε όλο)

Ψυχονευροανοσολογία, stress και ασθένεια
 Τα τελευταία χρόνια, ο τομέας της ψυχονευροανοσολογίας (psychoneuroimmunology) αποτελεί ένα σημαντικό πεδίο έρευνας, στα πλαίσια του οποίου καταδεικνύεται η απομάκρυνση από τον Καρτεσιανό δυϊσμό και η προσέγγιση ενός ολιστικού μοντέλου θεώρησης της νόσου του καρκίνου. Στα αντικείμενα ενδιαφέροντος της ψυχονευροανοσολογίας ανήκει και η προσπάθεια βαθύτερης κατανόησης της έννοιας του stress, μέσα από την αποσαφήνιση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ σώματος και ψυχής ή καλύτερα μεταξύ σώματος και ψυχικών διεργασιών. Από το χώρο της ψυχονευροανοσολογίας μπορεί να παραχθεί σημαντική γνώση για το ρόλο που μπορεί να διαδραματίζουν τα συναισθήματα και οι συνακόλουθες αλλαγές που προκαλούνται στις βιολογικές λειτουργίες, τόσο στην εμφάνιση όσο και στην πορεία του καρκίνου.

Σύμφωνα με τον Hans Selye, η έννοια του stress μπορεί να οριστεί ως ΄΄η μη ειδική ανταπόκριση του οργανισμού σε οποιοδήποτε ερέθισμα΄΄ και υποστήριξε ότι ΄΄αποτελεί μια διαδικασία προσαρμογής που αναπτύσσεται ως αντίδραση σε κάποιο ερέθισμα και η οποία εκδηλώνεται με μεταβολές στα επίπεδα διαφόρων ορμονών και στο μέγεθος συγκεκριμένων οργάνων΄΄. Πιο συγκεκριμένα, παρατήρησε ότι, ενώ υπάρχουν ποικίλες καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν stress, ο οργανισμός αντιδρά με τον ίδιο πάντα στερεότυπο τρόπο, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της στρεσσογόνου κατάστασης. Ο στερεότυπος αυτός τρόπος αντίδρασης περιλαμβάνει διόγκωση των επινεφριδίων αδένων, συρρίκνωση του θυμού αδένα και των λεμφογαγγλίων, καθώς και έλκωση του στομάχου. Η δράση διαφόρων μορφών stress έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση διαταραχών, τόσο στην έκκριση ορμονών του ενδοκρινικού συστήματος, όσο και στην κυτταρική και χημική ανοσία. Αυτό σημαίνει ότι το stress αποτελεί μια απειλή της ομοιόστασης, αφού κινητοποιεί κεντρικούς και περιφερικούς μηχανισμούς, υπεύθυνους για τη διατήρηση της εσωτερικής ισορροπίας σ’ έναν οργανισμό.

Ο W. Cannon, γνωστός για τη θεωρία του γύρω από την αντίδραση ΄΄fight or flight΄΄(μάχη ή φυγή) σε στρεσσογόνες καταστάσεις, επεσήμανε οτι ΄΄όταν το stress φτάσει σε κάποιο κρίσιμο επίπεδο, τότε διαταράσσεται η ομοιοστατική λειτουργία του οργανισμού και εμφανίζεται παθολογική αντίδραση΄΄, ενώ, ο G. Caplan χαρακτηρίζει το stress ως μια κατάσταση στην οποία υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των απαιτήσεων που επιβάλλονται στον οργανισμό και της ικανότητας του να ανταποκριθεί σε αυτές.

Νευροενδοκρινικοί, ανοσοποιητικοί και ενζυματικοί μηχανισμοί εμπλέκονται στην εκδήλωση των φαινομένων που σχετίζονται με το stress. Το νευρικό, το ενδοκρινικό και το ανοσολογικό σύστημα βρίσκονται κάτω από μια συνεχή και δυναμική αλληλεπίδραση. Επιπλέον, αξίζει να τονιστεί ότι για τη σωστή ανάπτυξη και λειτουργία του ανοσολογικού συστήματος είναι απαραίτητη η σύγχρονη δραστηριότητα του νευρικού και ενδοκρινολογικού συστήματος. Έτσι, θα μπορούσαμε να κάνουμε λόγο για έναν ''Νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικό άξονα'', που ο ιδιαίτερος τρόπος δόμησής του είναι το αποτέλεσμα επιδράσεων μεταξύ γονιδίων και περιβάλλοντος και ο οποίος αποτελεί μια πολυσυστημική δομή, που διαφέρει μεταξύ των ατόμων και μπορεί να προδιαθέτει ή όχι, σε μια συγκεκριμένη ανοσολογική ασθένεια. Η ισορροπία του ''Νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικού άξονα'' (ΝΕΑ άξονας) μπορεί να ''καταρρεύσει'' κάτω από την επίδραση ενδογενών ή εξωγενών παραγόντων, όπως είναι η χρόνια επίδραση του stress, η χορήγηση ορμονών ή φαρμάκων κ.ά, που μπορούν να επηρεάσουν την ομοιοστασία του άξονα.

Σχετικά με την ψυχοφυσιολογία του stress, είναι σημαντικό επίσης να αναφέρουμε πως όταν ένα άτομο έχει να αντιμετωπίσει ένα έντονο στρεσσογόνο ερέθισμα, ο οργανισμός μπαίνει σε μια διαδικασία έκτακτης ανάγκης, στην οποία το μυϊκό σύστημα διαδραματίζει πρωταρχικό ρόλο, καθώς προετοιμάζεται για τη λεγόμενη αντίδραση επίθεσης ή φυγής (fight or flight). Αμέσως, δραστηριοποιούνται και βρίσκονται σε ετοιμότητα το κυκλοφοριακό και το αναπνευστικό σύστημα, μια και χρειάζεται αυξημένη παροχή αίματος στους μυς, οξυγόνου και γλυκόζης, ενώ ταυτόχρονα αναστέλλεται ή περιορίζεται η λειτουργία συστημάτων που δεν έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης (π.χ. γεννητικό, γαστρεντερικό κ.ά). Το νευρικό σύστημα είναι αυτό που κατευθύνει τις αντιδράσεις. Το στρεσσογόνο μήνυμα μεταφέρεται στον υποθάλαμο, ο οποίος δραστηριοποιεί δυο επιμέρους συστήματα :

α. τον άξονα Υποθάλαμος - Υπόφυση - Επινεφρίδια: Η διέγερση του υποθαλάμου, ο οποίος ελέγχει τη λειτουργία της υπόφυσης, προκαλεί έκκριση από τον πρόσθιο λοβό της αδρενοκορτικοτρόπου ορμόνης (ACTH), που ρυθμίζει τη λειτουργία του φλοιού των επινεφριδίων, τα οποία με τη σειρά τους εκκρίνουν, ανάλογα με τις ανάγκες, ορισμένες ποσότητες κορτικοστεροειδών. Το ανοσολογικό σύστημα στην περίπτωση αυτή εμπλέκεται μέσα από τη διασύνδεση που έχει με το συγκεκριμένο ορμονικό σύστημα.

β. το αυτόνομο νευρικό σύστημα: Η αδρεναλίνη συμβάλλει στη διαθεσιμότητα ενέργειας και στην ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων με την αύξηση της συχνότητας του σφυγμού, την αύξηση της αρτηριακής πίεσης και της τροφοδότησης των μυών με αίμα, καθώς και την ενεργοποίηση του ΚΝΣ.
Πρόσφατα επίσης, γίνεται αναφορά στο ρόλο του stress στη μειωμένη αναδόμηση μέρους του DNA που έχει υποστεί βλάβη, καθώς και στις μεταβολές της απόπτωσης των κυττάρων.

Ουσιαστικά λοιπόν, τα στρεσσογόνα γεγονότα, ψυχολογικά ή κοινωνικά, μετατρέπονται στον εγκέφαλο σε βιολογικές διεργασίες, ενεργοποιώντας τον νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικό άξονα, διεργασία που είναι εμφανής κυρίως στις αιμοδυναμικές αντιδράσεις, στις λειτουργίες των θρομβοκυττάρων και του ινωδογόνου, στα επίπεδα λιπιδίων και χοληστερίνης στο αίμα, καθώς και στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Τόσο η συμμετοχή των κατεχολαμινών και των κορτικοστεροειδών σε αυτές τις διεργασίες, όσο και ο ρόλος τους στα συναισθήματα και τις ψυχικές αντιδράσεις θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά.

21 ΣΚΕΨΕΙΣ:

Unknown 1/10/09, 9:56 π.μ.  

Είμαι 36 ετών , και πιστεύω ότι η ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ είναι η νούμερο 1 αιτία εκδήλωσης του Καρκίνου !

Ionathan 1/10/09, 10:19 π.μ.  

Γεια σου Tomy, καλωσήρθες.

Έχεις κάποια προσωπική εμπειρία, που βίωσες εσύ ή γνωστός σου;

Είσαι ασθενής ή όχι;

Γιώργος

Unknown 1/10/09, 11:14 π.μ.  

To 2004 με απέλυσαν από τη δουλειά μου αφού λίγο καιρό πριν εμφανίστηκαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟΙ ΠΟΝΟΙ στο κεφάλι.Από τότε ζω με πόνους , ακολουθώ μία φαρμακευτική αγωγή από νευρολόγο-ψυχίατρο αλλά φυσικά ποτέ κανένας δεν μου είπε ξεκάθαρα ότι έχω καρκίνο.
Πρίν αρρωστήσω έζησα ένα διάστημα με έντονο stress,στενοχώρια σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και κούραση.

Ionathan 1/10/09, 11:39 π.μ.  

Tomy,

γνωρίζω ότι οι πονοκέφαλοι είναι παρανεοπλασματικό σύνδρομο, είχα κι εγώ έντονους πονοκεφάλους και έψαχνα δόντια, νευρολόγους κλπ. Έχεις κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις όμως; Αξονικές, μαγνητικές, ότι χρειάζεται; Αν τις κάνεις και δε βρεθεί όγκος, μήπως δεν έχεις καρκίνο, όπως και σου εύχομαι!

Ζεις στην Ελλάδα;

H NIKHTRIA 1/10/09, 1:07 μ.μ.  

Καλώς ήρθες και απο μένα Τοmy,kaκά αφεντικά πολύ κακά.
Εγώ είμαι το κοριτσάκι της παρέας, στο ταξίδι του χθές είμαι -46 στο ταξίδι του καρκίνου είμαι 6,θα σου ζητήσω συγνώμη αν πώ και τίποτα χαζό.
Τα λέμε έχω να πάω να παίξω.
Κοριτσάκι ή αγοράκι είσαι?
Ασε δεν με πειράζει μη μου πείς.
Καλημέρα εύχομαι όλα να σου πηγαίνουν καλά.

nina 1/10/09, 2:34 μ.μ.  

|Simfono apolita pos to stres ke i dinates psihologikes piesis einai ena apo ta simantikotera paragonda kapios na ehi karkino...
Ta prospatiso na vro sto vivlio ton daskalo mou ton Stanislaff Groff ta legomena gia teties periptosis...i an sas indiaferi mporite na psaksete to idio vivlio ekdosi sta elinika
I psihologia tou melondos legete to vivlio...
Ola ayta ta leo ke apo prosopiki empiria san karkinopatis,ala ke san terapeytria apo tis sinedries me astenis me karkino...
Vevea iparhi ke mia metafisiki erevna stin ameriki i opia kataligi eki...ke min ksehname mia paremia pou einai eliniki proeleysi...
Nus iggis se soma iggis...i opos legete sta elinika...
Kalos irtes Tomy!

ΝΙΚΟΛΕΤΑ 1/10/09, 4:30 μ.μ.  

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΙΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΜΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΝΙΝΑ.ΚΑΙ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 9 ΜΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΧΑ 3 ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.1.ΤΟ 99 ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ 67 ΧΡΟΝΩΝ.ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ.ΜΕΤΑ ΑΠΟ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΛΑΝΕ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟ ΤΡΟΠΟ.ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΧΑΛΑΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΙΚΗ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΝΙΑΔΟ ΜΟΥ.ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Ο ΣΥΖΗΓΟΣ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΨΩΡΙΑΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΙΧΕ ΕΞΑΡΣΕΙΣ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ,ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΑΙΞΑΝ ΣΥΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΦΕΝΙΣΗ ΤΟΥ.ΠΙΣΤΕΥΩ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΟ ΣΤΡΕΣΑΡΙΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ.

Ανθούλα 1/10/09, 6:15 μ.μ.  

Και εγώ πιστεύω πως το καρκινάκι μου ήταν αποτέλεσμα ενός γάμου 17 χρόνων , με πολλές στενοχώριες .
Κατάπινα τα πάντα ,ένοιωθα φόβο και πιεζόμουν αφάνταστα χωρίς ποτέ μα ποτέ να εκτονώνομαι ψυχικά.Δεν είχα στην οικογένεια μου κανένα μέλος με ιστορικό καρκίνου του μαστού και είμαι σίγουρη πως το καρκινάκι μου ήταν η συσσωρευμένη πίεση και θλίψη τόσων χρόνων.
Καμμιά φορά αναρρωτιέμαι, αν τότε φώναζα, έσπαγα και κανένα πιάτο , έβγαζα έξω τον θυμό μου τέλος πάντων με κάποιο τρόπο, ίσως να μην έφτανα εδώ.
Αλλά δεν θα το μάθω ποτέ.....

xunder18 1/10/09, 6:43 μ.μ.  

Εγω παλι πιστευω πως ειναι λαθος να σκεφτομαστε οτι συγκεκριμενα γεγονοτα που στο παρελθον μας στεναχωρεσαν , μας στρεσαρισαν κλπ μας οδηγησαν στον καρκινο...Ισως τον ξυπνησαν εφεραν λιγο νωριτερα? λεω εγω τωρα...

Τοmy καλωσηρθες ! γραψε μας κατι παραπανω για σενα ;)

averfoula 1/10/09, 7:53 μ.μ.  

Καλησπέρα κι απο μένα,
εγω δεν νοσώ(χωρίς να σημαίνει οτι δεν θα νοσήσω μελλοντικά, όλοι υποψήφιοι είμαστε) αλλά μέσα απο τον αδερφό μου έχω προσπαθήσει πολλές φορές να μπω στη θέση του και να νιώσω ότι νιώθει, δύσκολο βέβαια.
Σκέφτομαι ότι το θέμα του καρκίνου είναι πολύπλευρο και πολυπαραγοντικό.Πιστεύω οτι ο ψυχολογικός παράγοντας εχει σημασία, αν απλά σκεφτούμε οτι όλα είναι μια αλυσίδα, αλληλοεξαρτώμενα. Απλό παράδειγμα, είμαστε στενοχωρημένοι+δεν τρώμε+πονάει το στομάχι.Αν πιαστούμε απο τη μια πλευρα η άλλη θα αναγκαστεί να δουλέψει πιο σκληρά για να λειτουργήσει το σώμα μας και να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του και αυτό μπορεί να δημιουργήσει άλλα προβλήματα αλλού.
Δυστυχώς όμως δεν είναι μόνο αυτό διαφορετικά τα μωράκια που νοσούν μηνών, απο καρκίνους διαφόρων μορφών δεν θα αρρωσταίναν ποτε, τι στενοχώριες και άγχος να έχουν αυτά άραγε.
Εχω την εντύπωση οτι περνώντας τα χρόνια ο καρκίνος θα είναι ασθένεια που θα βλέπουμε συχνά γύρω μας, εγω στη βόρεια Ελλάδα στον περίγυρό μου, όλοι οι γνωστοί μου ξέρουν κάποιον που νοσεί.
Μήπως μπορούμε να πάρουμε κάποια πρωτοβουλία μαζικά να κινηθούμε να ενημερώσουμε υπεύθυνες εταιρείες, υπουργεία, οργανισμούς,ερευνητικές ομάδες, πανεπιστήμια μήπως να κυκλοφορήσει ένα μήνυμα απο και προς όλα τα blog που έχουν σχέση με τον καρκίνο ότι είμαστε εδω και έχουμε απαιτήσεις για τη ζωή μας και την υγεία μας.Ολα ξεκινούν απο κάποιους ΜΙΚΡΟΥΣ σαν εμας εδω.

Ionathan 1/10/09, 10:15 μ.μ.  

Η Νίνα έγραψε:

"kalispera!
ehis dikio averfula pos ola ksekinane apo ti pio mikri petrula..
stin Bulgaria ehi dimiurgiti ena kinima apo karkinopaton pou stelnoun mail ke piezoun to iporgio iggias na epitrapi na ginoun dokimes se kapia nea farmaka pou anakalipse kapios bulgaros stin Avstria...yatros ke ta dokimase se polus astenis pou eihan veltioti 100/100 ke se prohorimena stadia...to farmako ayto einai apo kapia botana ala den teloun na gini i farmakeutikes eteries paragogi gia ti einai poli ftino...giro sta 350 e
distihos aytos stamatise na perni kenurius astenis mehri na liti to provlima me tis farmakeytikes eteries.."

Νίνα, αφαίρεσα την αναφορά σου στο φάρμακο, θα προτιμούσα να αποφεύγουμε αναφορές σε φάρμακα μη εγκεκριμένα από ΕΟΦ ή σκευάσματα. Νομίζω είναι καλύτερα.

nina 1/10/09, 10:28 μ.μ.  

o.k...den einai provlima...

H NIKHTRIA 2/10/09, 7:35 π.μ.  

Χρεώνω το χθές,το σήμερα,ελπίζω να μην χρεώσω το αύριο.
Ο καρκίνος είναι μια πραγματικότητα,όπου και να την χρεώνει ο καθ΄ ενας μας.
Χρεώνω τα παλαμάκια που έδωσα για να πατήσουμε το φεγγάρι,και χάσαμε τη γή.
Καρκινοπαθείς είσαστε σήμερα εσείς,αύριο εγώ,τα παιδιά μου,τα αγέννητα εγγόνια μου.
Απλά κτυπάω τις καμπάνες του εαυτού μου για να ακουστούν τα θέλω μου.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ

Για να μπορούν όλα αυτά να είναι όλων μας και φυσικά του αύριο,πρέπει να μιλάμε,να λέμε ποιοι είμαστε και τι θέλουμε μέσα απο την τρέλα μας.
Και επειδή εγώ,έχω να πάω κρουαζιέρα σε γηινα φεγγάρια με το αγόρι μου,να προσέχει ο καθ΄ένας τον εαυτό του,και ο ένας τον άλλον.

Αλόγες.τον τομυ και τον κάθε τόμυ και τα μάτια σας,γιατί εγώ όταν γυρίσω θέλω ανδρική παρέα,τον βαρέθηκα τον ξενέροτο,γιατί τώρα που κοίταξα καλύτερα,δέν είναι στραβοκάνης.

Λοιπόν που είχαμε μείνει,τα κοκαλάκια μου τα πήρα,το λαπτόπι το αφήνω πίσω μου,να προσέχετε παιδάκια,σας αγαπάω όλους.
Και στην sundy σορι ρε για χτές πάρε ένα φιλάκι μμμμμούτς.

Υ.Γ Διεθνής ημέρα μη βίας η σημερινή.

Ανώνυμος 2/10/09, 7:29 μ.μ.  

Είμαι λίγο παχύδερμο ή πόντια;
νικήτρια γιατί μου ζητάς συγγνώμη;

Ανώνυμος 2/10/09, 7:36 μ.μ.  

Δεν έγραψα γιατί δεν είχα χρόνο.
συμφωνώ με την averfoula, ότι δηλαδή ο καρκίνος είναι πολυπαραγοντική νόσος.
Εμένα με είδε ο geman και έκοψε φλέβες. Ούτε εσωστρεφής είμαι , ούτε το στόμα μου κρατάω αν είναι να πω κάτι. Αυτό το είδατε κατά καιρούς όλοι όταν σκοτωνόμουν στον Αρκούδο.
Άρα για μένα δεν μετράει αυτή η προσωπικότητα που λένε για τους καρκινοπαθείς.
Βέβαια το άγχος μου χτυπάει limit up, αλλά και ποιός δεν έχει άγχος στην εποχή μας.

Unknown 7/10/09, 10:49 π.μ.  

Ότι δεν αγαπιέται πεθαίνει ;;;
Ας ζήσουν να μας θυμούνται ...

stelaki 15/10/09, 4:47 μ.μ.  

Γεια σας περνω και εγω αυτον εφιαλτη με το αντρακη μου ετων 33 και πιστεψτεμε πως δεν ειχε ποτε ανχος.Πιστεψτεμε πως καθε μερα μεσα σε 10 μηνες τον εχει διαλυσει.Πιστεψα πως θα τον εσωνα μα καθε μερα με απογοητευει και ενας γιατρος .Ηταν ενας ανθρωπος χωρις προβληματα μονο χαμογελουσε και καθε μερα ηταν καλυτερη απο την προηγουμενη.Τι μου λετε λοιπον?

Ionathan 15/10/09, 5:07 μ.μ.  

Στέλλα,

είμαστε σχεδόν στην ίδια ηλικία με τον άντρα σου μάλλον και με σένα. Καταρχήν σου εύχομαι περαστικά, από τι τύπο καρκίνο πάσχει ο άντρας σου;

Το άρθρο αυτό που ανέβασα λέει πως ερευνούνται οι σχέσεις και άλλων παραγόντων, άγχος, στρες, απώλεια και άλλων πολλών με την εμφάνιση του καρκίνου. Οι κλασσικοί παράγοντες είναι διάφοροι καρκινογόνοι παράγοντες, μετάλλαξη γονιδίων κλπ.

Απλά από εκεί που όλοι είχαν στο μυαλό τους 5-10 μετρημένους λόγους για την εμφάνιση του καρκίνου, τώρα η ιατρική μελετάει και άλλους παράγοντες. Οπότε, η απάντηση στην ερώτησή σου, από μένα, είναι πως εκτός από τους κλασσικούς λόγους υπάρχουν ίσως και άλλοι που οδηγούν στην εμφάνιση του καρκίνου.

Κανείς δεν ξέρει βέβαια ποιος είναι ο λόγος κάθε φορά, εκτός από συγκεκριμένους τύπους που ο λόγος είναι συνήθως προφανής (πχ μεσοθελίωμα).

Ξέρω πως δεν ψάχνεις για συγκεκριμένη απάντηση, όπως όλοι όσοι πάσχουμε. Προσωπικά δεν έχω κάνει ποτέ αυτές τις "γιατί" ερωτήσεις.

Να είστε καλά.
Γιώργος

stelaki 18/10/09, 11:53 μ.μ.  

Γεια σου Γιωργο καπως καθυστεριμενα βεβαια ,ο τυπος καρκινου ειναι αστρωκυττομα.Εχω ψαξει και εχω βρει πολλες πληροφοριες σε αντιθεση με αυτα που ζω.Ο γιατρος μας δεν πιστευε στα ματια του οταν ειδε την μαγνητικη μετα απο 4 μηνες ειχε υποτροπιαση και εχει προχωρησει απο τον υποθαλαμο στο στελεχος του εγκεφαλου με στενα χρονικα ορεια για την επιβιωση ζωης του και χωρις καμια θεραπεια.Οταν ξεκινησε αυτη η ιστορια ειχα πει πως δεν θα εμπαινα στην διαδικασια των γιατι ομως μπηκα αλλα δεν πηρα απαντησεις.Ειναι πολλυ αδικο να ταλαιπορουνται οι ανθρωποι ειδικα οι νεοι ,δεν ειναι δικαιο να το ζει κανενας ανθρωπος αυτο.Αυτην την στιγμη ειναι σε φαση που εχει παραλισει η δεξια του πλευρα και το παλευει να αποκατασταθει .Δεν του εχω πει την αληθεια αλλα ξερω πως γι αυτο στεκετε ακομη.Δεν ξερω ποσο θα μου αλιωσει τον χαρακτηρα η αν με κανει καλυτερο ανθρωπο αυτη η ιστορια που ζω καθημερινα με τον αντρα μου και με το παιδι μου που ειναι 7 χρονων και καποιες φορες δεν εχω απαντησεις στα ερωτηματα του που πιστεψτεμε πως ειναι πολυ σκληρα ομως αληθινα με τα ματια ενος παιδιου.Να εισται καλα

Ionathan 19/10/09, 7:33 π.μ.  

Δυστυχώς Στέλλα δεν έχω (κανείς δεν έχει) απαντήσεις. Γιατί να ταλαιπωρούνται έτσι οι άνθρωποι και ακόμα περισσότερο οι νέοι.

Είναι δύσκολο και σκληρό αυτό που περνάς, δεν ξέρω τι άνθρωπο θα σε κάνει. Σου εύχομαι να πάνε όλα όσο καλύτερα γίνεται, να έχετε όσο το δυνατόν καλύτερη ποιότητα ζωής και ελπίζω να έχεις ανθρώπους δίπλα σου να σε στηρίζουν!

Χρήστος 18/4/20, 7:00 μ.μ.  

Καλό ταξίδι για Γιώργο να μας φιλάς από εκεί ψηλά!

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program