Ο Ιωανάθαν ταξιδεύει ... για το Sanssouci Τρίτη 28-9-2010
Καλό ταξίδι να έχεις ..... Ξέρω ότι μας βλέπεις και γελάς......
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΔΕΣ ΚΙ ΕΔΩ
-
-
Πότε θα κοκκινίσουμε επιτέλους τα φανάρια;Πριν από 3 εβδομάδες
-
Το χάσιμο..Πριν από 8 χρόνια
-
The Earth...a Paradise - "Ταγκό με τον Καρ-Κείνο"Πριν από 8 χρόνια
-
Τι σημαίνει αγάπη...Πριν από 10 χρόνια
-
Το μέλλον δεν χαρίζεται σε κανένανΠριν από 11 χρόνια
-
Ο νέος είναι ωραίοςΠριν από 11 χρόνια
-
-
Του Λάμπη…Πριν από 13 χρόνια
-
ΦρέζεςΠριν από 14 χρόνια
-
Καρκίνος Του ΜαστούΠριν από 15 χρόνια
-
Ηθικόν ακμαιότατον…Πριν από 15 χρόνια
-
Tα 15' του Γουόρχολ να αφήσουν βάσηΠριν από 17 χρόνια
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Η ΚΛΩΣΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ!
34 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Στο καλό....
Δεν υπαρχει στο καλο...
Το καλο ειναι εδω.
Με την ζωη.
Σκληραινω.
Καλό ταξίδι γλάρε...
Aγαπημένο μου όνομα, είχες,
κι απ' ό,τι λένε και ψυχή μεγάλη...
Λίγα χρόνια όμως... πολύ λίγα...
Κι είν' ΑΔΙΚΟ!!! ΑΔΙΚΟ!!! ΑΔΙΚΟ!!!
στο καλό....
Κοίταξα ψηλά σήμερα και πρώτη φορά σε βρίσκω γλάρε μας.Πετώντας εκεί ψηλά ας είσαι καλά και να προσέχεις και εμάς εδώ κάτω!
Ελπιζω να εχεις φθασει εκει που δεν υπαρχει πονος...
ο πιο δυνατος και πεισματαρης ανθρωπος που γνωρισα εστω κι απο εδω...ειμαι σιγουρη ότι θα τους κανεις μαθηματα θαρρους εκει επανω που πηγαινεις...
Τόσο άδικο, αλλά ποιος μας είπε ότι η ζωή είναι δίκαια.
Ας αναπαύετε χωρίς πόνους, σκέψεις, φόβους και γιατρεμένος από όλα αυτά που αντιμετωπίζουμε σε αυτή τη κοινωνία.
Τα Συλλυπητήρια μου!!
Καλό σου ταξίδι γλάρε
Είσαι ο πιο δυνατός ΑΝΘΡΩΠΟΣ που έχω γνωρίσει στη ζωή μου, έστω κι αν σε "γνώρισα" μόνο μέσα από το μπλόγκ σου
Είναι άδικο για κάποιον με τόσο ΜΕΓΑΛΗ καρδιά να έχει τόσο ΜΙΚΡΗ ζωή.
Εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου εκεί που πήγες να μην υπάρχει πόνος...αρκετό πόνο ένιωσες όσο ήσουν εδώ...
Να μας προσέχεις απο εκεί ψηλά τ' ακούς;
Θα ‘ναι φορές που θα ‘ρχομαι στον ύπνο σου
Σαν επισκέπτης μακρινός που δεν τον καρτερείς!
Την πόρτα μας γι’ αυτό μη μανταλώνεις!
Κι έξω στο κρύο μη μ’ αφήσεις να χαρείς!
Θα μπαίνω αθόρυβα, θα κάθομαι αντικρύ σου,
Στο σκότος θα καρφώνω τα μάτια στη μορφή σου
Κι όταν κοιτώντας σε το βλέμμα μου χορτάσει
Θα σε φιλώ, θα φεύγω, το φως μη με προφτάσει!
"ΝΙΚΟΛΑΪ ΒΑΤΣΠΑΡΟΦ 1949ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ"
Είχα πολύ καιρό να μπώ στο μπλογκ ... ίσως δεν ήθελα να μάθω άσχημα νέα ... ελπίζω οι τελευταίες σου μέρες σε ετούτο τον κόσμο ΓΛΑΡΕ να ήταν ανώδυνες , ανεπαίσχυντες και ειρηνικές ...
Καλο ταξιδι γλαρε
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ
Ξέρω ένα κοριτσάκι με τεράστια ψυχή και δύναμη!!!Αυτή με έστειλε εδώ...
Δε διάβασα.Δεν ξέρω.Ένα δάκρυ άφησα και φεύγω...
Να μου φιλήσεις όσους εκεί έχω και μου λείπουν...
Αντίο!
ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΨΩ ΕΝΑ ΚΕΡΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ..???
φαντάζομαι οτι σε οποιοδήποτε όμορφο εξωκλήσσι ίσως κοντά στη θάλασσα θα μπορούσες να ανάψεις ενα κεράκι Βικυ, αλλά εαν θες να ανάψεις ενα κερί στον τάφο του, τότε θα πρέπει να ταξιδέψεις ως τη Λάρισα.Αν μένεις εκει κοντά στείλε μου mail στο rozeman@gmail.com και θα σου απαντήσω.
Τον βρήκα τυχαία , πριν αρκετούς μήνες, ψάχνοντας για την ταλαιπωρία των κακοηθειών. Με συνεκίνησε το ήθος, και η λεβεντιά του.Σήμερα αναζήτησα το ίχνος του, κι έκλαψα..Λίγα δάκρυα, σαν μνημόσυνο, για τον γλάρο που πέταξε στην Οντως ζωή..
Καλό σου ταξίδι γλάρε μου..Εκεί ψηλά που πετάς, ίσως συναντήσεις τον δικό μου "άγγελο".. Πες του ότι τον αγαπώ πολύ και από την ώρα που πέταξε μακρυά, δεν τον έχω βγάλει στιγμή από τη σκέψη και την καρδιά μου..
kalo taxidi,,,
Τον γνώρισα απόψε, εντελώς τυχαία.....το Sanssoucis συγκλονιστικό...και συμφωνώ σε πολλά μαζί του. Αυτή τη στιγμή που έφτασα στο τέλος του....μόνον κλαίω.
Μετά καιρό τυχαία ξαναπέρασα απόψε... απ το "καφενείο των φίλων" του Γιώργη του μάγκα. Πόσο χάρηκα που το βρήκα ανοιχτό, δε λέγεται! Μπράβο aderfoula που το φροντίζεις, είσαι σπουδαίο παιδί. Καλό Πάσχα σ όλους τους όμορφους θαμώνες!
Χρόνια πολλά και υγεία εύχομαι σε όλους!Yanni όπως βλέπεις η προσπάθεια να παραμείνει το blog είναι συλλογική και αυτό με ευχαριστεί κι εμένα καθώς εκτός απο τις αναμνήσεις μας άλλοι περισότερες και άλλοι λιγότερες, αυτό είναι ίσως το πιο ζωντανό και αντιπροσωπευτικό κομμάτι του Γιώργου εκτός απο εμάς τους ίδιους.
Θα ήθελα να πιστεύω σε παράδεισο γιατί εκεί θα πήγαινε σίγουρα και θα μας έβλεπε απο κει πάνω, αλλά εγω ξέρω οτι όσο ζούμε και τον θυμόμαστε εμείς, τόσο θα ζει κι ο ίδιος ανάμεσά μας.
Mou leipei to idio.. san kai tin prwth stigmh... na stai oloi kala..ola ta paidia edw mesa..
Συμφωνώ averfoula και πιστεύω βαθιά πως τους ανθρώπους που αγαπάμε, αυτούς τους λίγους μ' ακριβούς, μπορούμε και τους κρατάμε και δεν χάνονται: ΖΟΥΝ γιατί τους κουβαλάμε μέσα μας. Έτσι ακριβώς κι ο Γλάρος ζει, είμαι σίγουρος. Κι αν η διαβατάρισα ψυχή του θέλει κι απλώνεται σε νέους ορίζοντες, εκεί πέρα, ένα κομμάτι της είναι εδώ. Το κρατάνε άνθρωποι σαν κι εσένα, σαν το Μαράκι. Μπράβο του και μπράβο σας....
Σ'ευχαριστω που εισαι κομματι της ζωης μου..
Σε θυμαμαι σε καθε γλαρο που βλεπω να πεταει ψηλα...
Με βοηθησες, δεν το ξεχνω..
Σ'ευχαριστω..
Ευχομαι να εισαι ελευθερος οπως ηθελες..
Λ.
Σπουδαίο χρέος ζωής είναι να θρεψουμε το μελλον μας με τις οδύνες του παρελθόντος μας. Ας ζήσουμε την κάθε στιγμή μας σαν νάναι η τελευταία μας. Μπορούμε άραγε;
Eχουν περασει δυο χρονια..
Δεν σε ξεχναμε..
Να εισαι καλα οπου κι αν εισαι..
Μπαμπης-Ζωη
Θα ήθελα ν αφήσω ένα ίχνος κι εγώ σ αυτό το ιστολόγιο.
Δεν τον γνώρισα παρά μόνο από δω πριν κάποιες βδομάδες.
Πιστεύω ότι οι σημαντικοί άνθρωποι δεν πεθαίνουν.
Ιδιαίτερα αυτοί που βρίσκουν τρόπους συνεχίζουν να βοηθούν άλλους να τους δίνουν ένα θαρραλέο παράδειγμα μάχης για τη ζωή.
Δίνουν στη ζωή την αξία που της πρέπει.
Να σαι καλά, φίλε, όπου κι αν είσαι.
Δανείζομαι τον κόσμο σου το "sanssousi".
Έχε γεια
Μία συνάδελφος
Δεν ειχα παρακολουθησει το ιστολογιο μιας και ημουν εκτος χωρου. Το σεπτεμβριο διαγνωστηκα με καρκινο των ορχεων 26 χρονων, ευτυχως το βρηκα νωρις. Την ιδια περιοδο η μανα μου δινει μαχη με τον καρκινο του στηθους, το ιστολογιο το βρηκα ψαχνωντας πληροφοριες για τις οστικες μεταστασεις..
Ελπιζω να αναπαυθηκε η ψυχη σου και να εισαι σε ενα καλυτερο μερος απο εδω..
Χαρηκα που σε γνωρισα εστω και καθυστερημενα απο εδω !!
Σε χαιρετω!!!
Εύχομαι τα πράγματα να είναι καλύτερα για σένα και τη μητέρα σου και όποτε σε βγάζει ο δρόμος απο τούτο το μονοπάυι μπορείς να σταματάς και να γράφει δυο λόγια.
**Όποιοι πιστεύετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε άλλους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοιες δύσκολες καταστάσεις με εσάς, μπορείτε να στέλνετε τα σχόλιά σας.Αυτό θα μπορούσε να είναι η δυσκολία συναναστροφής με τα ασφαλιστικά ταμεία, οι γιατροί που σας παρακολουθούν και έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη σας, εξελίξεις σχετικές με το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζετε ή ακόμα και μια ευχή ή μια λεξη συμπαράστασης σε όσους πονούν και αγωνίζονται.Ίσως έτσι να βοηθήσουμε και άλλους ανθρώπους να ξεπεράσουν το γολγοθά τους...Κάπως έτσι ξεκίνησε και ο Γιώργος αυτό το blog για τον ίδιο και για εσάς τα φιλαράκια του.
Υπέροχος άνθρωπος πρέπει να ήσουν Ιωνάθαν...
καλώς ή κακώς, μέσω αυτής της αρρώστιας, έδειξες σε όλους εμάς, τους ανώνυμους και τυχαίους περαστικούς, αλλά και τους φίλους που έκανες μέσα από το Blog αυτό, πόσο υπέροχος άνθρωπος ήσουν.
Με βοήθησε απίστευτα το blog σου.
Να είσαι καλά εκεί που είσαι.
Σ'ευχαριστώ
Μου λείπεις φιλαράκι...
Δημοσίευση σχολίου