Σαν σήμερα....
Ταξιδεύοντας στους ωκεανούς της ζωής μάχεσαι για την επιβίωσή σου την οποία προσπαθούν να σου στερήσουν τέρατα, καταιγίδες, ατυχίες και ναυάγια....
Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο...
"Δύσκολες ώρες"
Hταν η τελευταία ανάρτηση του Γλάρου στο "ιδιωτικό" καφενείο του....
Ευχή του να είμαστε όλοι καλά....
Ενα χρόνο μετά σκέπτομαι και αναπολώ όμορφες και λιγότερο ευχάριστες στιγμές του.
Δεν θα του άρεσε η μουγγαμάρα μας όλο αυτό τον καιρό... ο καθένας μας διαχειρίστηκε την απώλεια με τον δικό του τρόπο.
Ομως μας άφησε μια παρακαταθήκη που πρέπει να συνεχίσουμε όπως μπορούμε.
Παρακολουθώ εδώ και λίγες μέρες την κίνηση του "δημόσιου" καφενείου και βλέπω οτι έχουν
καθήσει για ένα καφεδάκι αρκετοί φίλοι διαβάζοντας για το Ζομετα η το Αβαστιν η τις παρενέργειες που έχουμε απο τις ΧΜΘ.
Προτείνω λοιπόν όλοι εμείς οι παλιοί θαμώνες και συναγωνιστές να κάνουμε συντροφιά και να απαλύνουμε - όσο είναι δυνατό - τον πόνο και την αγωνία των καινούργιων ....
Επίσης να μεταφέρουμε οτι νέο μαθαίνουμε απο το μέτωπο (νέα φάρμακα, έρευνες ) .
Δεν υπόσχομαι οτι θα μπορώ να γράφω συχνά, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε όλοι μαζί να κρατήσουμε την γραμμή Ζωής που ξεκίνησε ο Γλάρος ......
Θέλω απο Δευτέρα παρουσίες και προτάσεις για το νέο ξεκίνημα του καφενείου μας.
Καλό Σαββατοκύριακο!!!!!!!!!!
Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο...
"Δύσκολες ώρες"
Hταν η τελευταία ανάρτηση του Γλάρου στο "ιδιωτικό" καφενείο του....
Ευχή του να είμαστε όλοι καλά....
Ενα χρόνο μετά σκέπτομαι και αναπολώ όμορφες και λιγότερο ευχάριστες στιγμές του.
Δεν θα του άρεσε η μουγγαμάρα μας όλο αυτό τον καιρό... ο καθένας μας διαχειρίστηκε την απώλεια με τον δικό του τρόπο.
Ομως μας άφησε μια παρακαταθήκη που πρέπει να συνεχίσουμε όπως μπορούμε.
Παρακολουθώ εδώ και λίγες μέρες την κίνηση του "δημόσιου" καφενείου και βλέπω οτι έχουν
καθήσει για ένα καφεδάκι αρκετοί φίλοι διαβάζοντας για το Ζομετα η το Αβαστιν η τις παρενέργειες που έχουμε απο τις ΧΜΘ.
Προτείνω λοιπόν όλοι εμείς οι παλιοί θαμώνες και συναγωνιστές να κάνουμε συντροφιά και να απαλύνουμε - όσο είναι δυνατό - τον πόνο και την αγωνία των καινούργιων ....
Επίσης να μεταφέρουμε οτι νέο μαθαίνουμε απο το μέτωπο (νέα φάρμακα, έρευνες ) .
Δεν υπόσχομαι οτι θα μπορώ να γράφω συχνά, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε όλοι μαζί να κρατήσουμε την γραμμή Ζωής που ξεκίνησε ο Γλάρος ......
Θέλω απο Δευτέρα παρουσίες και προτάσεις για το νέο ξεκίνημα του καφενείου μας.
Καλό Σαββατοκύριακο!!!!!!!!!!
3 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Μέρες τώρα στριφογυρίζει το πέταγμα του....
Ο "μάγκας" της Μαρίας που παλεύει...
την ακούει από ψηλά...
Καλησπέρα Γιαγιακα!!!!!
Στριφογυριζει και μας προστατευει με τις φτερουγες του!!!!!
Φιλιά πολλάααααααα
«Σου αρέσει το χωριό μου;», ρώτησε τη Στέλλα ο Γιώργος όταν πήγαν πρώτη φορά σ' αυτό το χωριό του θεσσαλικού κάμπου, με την στενόμακρη πλατεία, τον πλάτανό της, και το καφεδάκι ή το τσίπουρο κάτω από τη δροσιά του.
«Σου αρέσει το χωριό μου;». Επειδή, μάλλον το χωριό είναι ένα τυπικό χωριό σαν όλα τα άλλα της περιοχής και ίσως να μην έχει κάτι που να το κάνει να ξεχωρίζει, η οπτική του χωριού στην ερώτηση είναι συναισθηματική.
«Σου αρέσει το χωριό μου;»
θέλοντας μάλλον να πει:
«Μπορείς να αγαπήσεις το χωριό μου;»
«Σας αρέσει το χωριό μου;», μας ρώτησε ο Γιώργος, έτσι όπως είμαστε κάτω από τη δροσιά του πλάτανου, με καφεδάκι ή τσίπουρο, σ' αυτή τη στενόμακρη πλατεία, σ' αυτό το χωριό του θεσσαλικού κάμπου, όταν φτάσαμε σήμερα για πρώτη φορά.
«Το αγαπήσαμε», του απαντήσαμε.
Δημοσίευση σχολίου