Σε λίγο και μετά τον οδοντίατρο βάζω μπρος για χωριό. Θα φάω βατόμουρα και ας μην είναι blueberries Σούλη, θα φάω ρόδια και θα φάω και παϊδάκια μαζί με λίγο κεμπάπ (όπως ξέρουν να κάνουν μόνο στην επαρχία Λ ά ρ ι σ α ς). Δεν προσπαθώ να κάνω διατροφή, θα το έχετε ήδη καταλάβει, απλά τα γυρεύω αυτά γιατί μου αρέσει να τα γεύομαι!
Έκανα μια αναγκαστική διαδρομή το πρωϊ μέσα στην Αθήνα και τα νεύρα μου χορεύουν "λαμπάντα", οπότε φεύγω με ευχαρίστηση! Το φαρμακείο είναι έτοιμο, βενζίνη έβαλα, φούσκωσα τα λάστιχα, έκρυψα καλά τα ν α ρ κ ω τ ι κ ά (σιγά μη σας πω που...), έκρυψα το κ α λ ά σ ν ι κ ο φ στο ...., να πάρω και λίγα ρούχα και τζους.
Θα γυρίσω κατευθείαν για να μπω στον αξονικό. Η άλλη βδομάδα είναι κρίσιμη, δεν πρόλαβα να δω και Μπεκατώρου γμ το στανιό μου, που πάω χωρίς ενημέρωση;;;
Σας φιλώ όλους, να είστε καλά, ετοιμαστείτε για το κρύο που έρχετε και μην ανησυχείτε, θα σας αναλάβει η Sundy, μην χαριστείς σε κανένα, χτύπα τους αλύπητα ;-)
Έχω μερικές αρνητικές σκέψεις μαζεμένες και είπα να τις ξεφορτώσω εδώ, καλά δεν πολυσκάω κιόλας, το ίδιο εύχομαι καιι για εσάς ;-)
Τα γεννέθλιά μου δεν τα ανακοινώνω ποτέ αλλά τα κρύβω, δε θέλω να μου εύχονται και με λίγα λόγια θέλω να αποφεύγω όλη τη διαδικασία. Είπα να κάνω μια δοκιμή φέτος, να ζητήσω τις ευχές για να δω πόσοι θα μου ευχηθούν: καθημερινά επισκέπτονται το blog αυτό 30 ως 60 άτομα, είπα να δω πόσοι θα μπουν στον κόπο να γράψουν ένα Χρόνια πολλά τελοσπάντων. Ο απολογισμός έδειξε γύρω στα 10-12 ανθρώπους, τους γνωστούς που γράφουν συνήθως ή έχουμε γνωριστεί. Ένα το κρατούμενο
"Κάθε χρόνο, οι τελειόφοιτοι του Κέντρου Ρεφλεξολογίας και Έρευνας, παρουσιάζουν στο τέλος της διετούς φοίτησής τους, θέματα σχετικά με το αντικείμενό τους, την Ρεφλεξολογία.
Στο video βλέπετε την παρουσίαση της Μαρίας Καράβολα στην Ημερίδα του Κέντρου Ρεφλεξολογίας και Έρευνας (www.kere.gr) το καλοκαίρι του 2007."
Το είδα, δε μου φάνηκε κακό και το παρουσιάζω για να το δείτε κι εσείς και να το κρίνετε. Νομίζω θα χαροποιήσει τη Νίνα!
Σήμερα έγινε ο προτελευταίος αγώνας του MOTO GP στην Μαλαισία, ο Rossi (που υποστηρίζουμε εμείς) πήρε την 3η θέση και κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα. Ξέρω πως δεν σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα αυτό και δεν το αναφέρω προς ενημέρωσή σας για το Moto Gp...
Μετά από εύστοχη παρατήρηση της Hope_2004, αποκτούμε νέο θέμα συζήτησης που θα έχει ενδιαφέρον. Hope αν θες κάνε Copy & Paste το κείμενό σου κι εδώ για να είναι η βάση της συζήτησης.
Έφαγα και εγώ μερικά ρόδια αυτές τις μέρες, μου τα έφεραν από το χωριό και έκανα ματιές όλη την ώρα, ήταν λίγο ξινά ;-) Θα το ψάξουμε να βρούμε τι συστατικά έχουν. Πολλοί αγρότες έχουν βάλει περιβόλια με ρόδια και στις λαικές πουλάνε σαν τρελά. Εμείς έχουμε στο χωριό μερικές ροδιές και τρώω από εκεί.
Εμείς έχουμε και μια αίσθηση της πίεσης του χρόνου ή καλύτερα άγνοια του διαθέσιμου χρόνου. Πολλές φορές μου περνάει από το μυαλό ότι θα ήθελα να είχα κάνει και αυτό ή κρίμα που δεν μπορώ τώρα να κάνω το άλλο. Λέω να τα ρίξουμε εδώ πέρα, όλο και κάτι μπορεί να αποφασίσουμε να κάνουμε, έστω και τώρα αν το καλοσκεφτούμε... ή αν δεν το σκεφτούμε και τόσο καλά...:
Εγώ λοιπόν θα ήθελα:
- Να είχα ακόμα τη μηχανή
- Να είχα κάνει παραπέντε
- Να είχα κάποτε και μια ξανθιά (φυσική) φιλενάδα, μόνο μελαχρινές είχα και έκλεισε η λίστα ;-)
- Να είχα προλάβει να κάνω τατουάζ
- Να είχα πάει μετά το στρατό για μια βόλτα στην Christiania στην Κοπενχάγη και ότι ήθελε προκύψει...
- ....
Ότι μου έρθει θα πέσει σαν comment! Ρίξτε τα δικά σας.
Κυκλοφορεί για τις Κρητικές πεθερές, γιατί είναι κατιτίς πιο κομάντα από τις υπόλοιπες αλλά ας το γενικεύσουμε ;-) Αφιερωμένο στις δύο φρέσκιες πεθερές που έχουμε εδώ:
"Τσι πεθεράς µου εδάγκωσε
το πόδα ένα λιακόνι
και το λιακόνι εψόφησε
κι εκείνη ζεί ακόµη!
Την πεθερά µου έßαλα
ψηλά στον Ψηλορείτη
να τηνε ßλέπουν οι οχτροί
να µην πατούν στην Κρήτη.
Άµε να πεις τση µάνας σου,
να κόψει τα κουµάντα,
να πάει να δίνει διαταγές,
στο-ε-δικό τζη άντρα.
Θε µου µεγαλοδύναµε,
πάρε τη πεθερά µου,
κι εγώ θα γράψω στσ´εκκλησιές,
ότί ´χω στ´όνοµά µου. (Βατοπέδι...)
Την πεθερά µου οψές αργά
στον ύπνο µου την είδα
και θάρουνα πως πάλευα
µε την λερναία ύδρα.
Όταν κοντά στο σπίτι µου
η πεθερά ζυγώνει,
µε πιάνει σοκ αλλεργικό
και παίρνω κορτιζόνη
Κακό είναι συναπάντηµα,
να δεις παπά µπροστά σου,
µα πιό κακό είναι το πρωί,
να δεις την πεθερά σου.
Εγώ είδα και τον χάροντα
µα εµένα δεν µε νοιάζει
το µόνο που κατάλαßα
της πεθεράς µου µοιάζει!"
Για να μάθει το Ανήλικο αλλά να θυμηθούν και οι παλιότεροι:
Τακίμι
Τακίμι: το (ουσιαστικό) [ ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ :τακιμ(τουρκ. λ. takim = ομάδα, πλήθος, εργαλεία) -ι]
1. σύνολο πραγμάτων που χρησιμοποιούνται όλα μαζί για τον ίδιο σκοπό, όπως π.χ. εργαλεία και όργανα, συσκευές, σκεύη κ.ά., αλλιώς σορτιμέντο
2. (συνεκδ.) η ομάδα των ανθρώπων που εργάζονται μαζί, τις ίδιες ώρες κυρίως στις φορτώσεις και τις εκφορτώσεις, η βάρδια συνώνυμα: συνεργείο
3. (μτφ.) ο πολύ στενός φίλος συνώνυμα: κολλητός
4. (ειδ. φρ.) "γίναμε τακίμια", γίναμε πολύ στενοί, κολλητοί φίλοι.
Το λήμμα βασίζεται στο αντίστοιχο λήμμα της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας ΕΡΜΗΣ, το περιεχόμενο της οποίας διατέθηκε από το χορηγό περιεχομένου εκδόσεις ΜΕΙΔΙΑΜΑ.
Τώρα που μπαίνουν στο παιχνίδι και άλλοι συγγραφείς, τα περιεχόμενα του blog θα αλλάξουν κατιτίς. Το Διαμαντάκι διάλεξε να περιγράψει αυτό το αγαπημένο της βιβλίο που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το 1988.
Πρόκειται για δεκαοκτώ επιστολές, τις οποίες γράφει ένας άντρας σε μια γυναίκα που αγαπά και με την οποία έχει χωρίσει. Το βιβλίο ξεκινά ως εξής : «θα ήθελα να κοιτάζω στον καθρέφτη χωρίς να βλέπω το είδωλό μου, τόσο καλά θα ήθελα να γνωρίζω τον εαυτό μου». Ο άντρας αυτός, τυραννισμένος από τη ζήλια και τον έρωτα, μη μπορώντας να ζήσει στην ίδια πόλη με εκείνη αλλά χωρίς εκείνη αυτοεξορίζεται σε ένα νησί, μακριά από όλους : από φίλους, από συγγενείς, από εκείνη, από την ίδια τη ζωή....
Αύριο (Τρίτη) θα βγω αξημέρωτα και έχω καλή διάθεση να αρχίσω να παίρνω κεφάλια, δημοσίων υπαλλήλων, γιατρών, μιας και τα ζώδια της Μπεκατώρου με έπεισαν ότι αυτός ο Κρόνος στο Ζυγό έφερε τα πάνω κάτω. Έτσι λοιπόν θα αρχίσω κι εγώ να φέρνω τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω!!!
Δε θα έχω χρόνο λοιπόν να ασχοληθώ αύριο, έτσι σας αφιερώνω από τώρα την καλημέρα μου. Σε ποιους: στους φίλους, στους αδιάφορους, στους τυχαίους, σε αυτούς που ψάχνουν το τραγούδι του "Παριζάκι Υφαντής", σε καρκινοπαθείς και μη.
Όχι, δεν γνωριζόμαστε καιρό... είχα την χαρά να τον γνωρίσω πριν λίγο καιρό... αλλά νομίζω πως ισχύει ότι και για εσάς... ένα ταξίδι το κάνατε μαζί του... μέσα από τη σκέψη του, τα λόγια του, την καλοσύνη του, το χιούμορ του... δεν ξέρω αν έχετε συναντηθεί ποτέ αλλά και τα μάτια του είναι σαν να βλέπουν πάντα κάτι άλλο... σαν να κάνουν μια εικόνα διαφορετική από αυτή που βλέπουν... πιο πλατιά... πιο μακρινή... διαφορετική. Και τότε θες κι εσύ να δεις τι είναι αυτό που βλέπουν και χαμογελούν... και εν πάσει περιπτώσει τόσους καφέδες ήπιατε μαζί του... κάτι θα καταλάβατε, δεν μπορεί.
Θέλω λοιπόν να πω ένα ευχαριστώ για το αλλιώτικο ταξίδι που πάω μαζί του, μέσα από τη δική του ζωή, που με τρομάζει, με αναστατώνει, με εκπλήσσει, με ηρεμεί, μου θυμίζει τι σημαίνει η λέξη "θαυμασμός". Πόσο καιρό είχα να θαυμάσω έναν άνθρωπο.... δε θυμάμαι...
Πριν λίγες μέρες μιλούσα με μια φίλη που όποτε έχει ελεύθερο χρόνο πηγαίνει στο "Χαμόγελο του παιδιού" και κάποια στιγμή τη ρώτησα:
- Δε νιώθεις θλίψη, όταν έχεις να αντιμετωπίσεις παιδιά που ξέρεις ότι έχουν καρκίνο; Πως μπορείς; Δεν λυπάσαι;
Και μου απαντάει:
- Εγώ είμαι πολύ μικρή για να λυπηθώ αυτά τα παιδιά. Αυτά λυπούνται εμένα που μέσα από τη ζωή μου, την ήρεμη σαν μια ευθεία γραμμή, δεν έχω μάθει ακόμα να νιώθω, να εκτιμώ, να γελώ, να κλαίω και να αγωνίζομαι... αυτά τα παιδιά είναι πολύ πιο δυνατά από μένα, οπότε τι να λυπηθώ;;;
Αυτή την ερώτηση δεν την έκανα ποτέ στον εαυτό μου για τον καφετζή μας... είναι τρελαμένος...είναι αυτό που λέει, αν είχε καφενείο, θα μας έδινε τα κλειδιά, θα κάναμε ότι θέλαμε.... θα έρχονταν και θα το έπαιζε πελάτης και θα είχε και απαιτήσεις! Στο τέλος θα μας έτρεχε κιόλας! Και επειδή φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο έχει στο μυαλό του ... εγώ προτείνω να κάνουμε ένα παρτάκι τώρα που λείπει... μια βόλτα θα περάσει... δεν μπορεί, είναι και περίεργος!!! Και όταν η πόρτα ανοίξει... να του πούμε όλοι μαζί ένα μεγάλο Ευχαριστώ- ο καθένας μας ίσως για διαφορετικούς λόγους- και να του δώσουμε πίσω τα κλειδιά από το στέκι μας. Και άντε, ξεσηκωθείτε λιγάκι... γιατί πιστέψτε με, όλοι "εσείς" είστε πολύ πιο "ζωντανοί" από εμάς!!!
Ζήτησα νέους συγγραφείς και μου ήρθε αυτό το κείμενο από ένα κορίτσι διαμάντι, είναι πολύ κολακευτικό για μένα και δυσκολεύτηκα να το δημοσιεύσω. Αλλά αφού το ζήτησα, δεν μπορούσα μετά να το αρνηθώ!
Καθυστερημένα ανεβάζω αυτή την ανάρτηση μιας και τα Μέθανα τα είδαμε μέσα Αυγούστου, όταν πήγαμε στον Πόρο. Στο γυρισμό είπαμε να εξερευνήσουμε την περιοχή με το αυτοκίνητο, τόσες μέρες στον Πόρο δεν μπορέσαμε να ανακαλύψουμε τίποτα ;-) Τα Μέθανα είναι αποκομμένα σε ένα ακρωτήρι και πρέπει να θέλει να πάει κάποιος εκεί αλλιώς δεν θα τον βγάλει τυχαία ο δρόμος. Η περιοχή είναι γνωστή για το ηφαίστειο που υπάρχει εκεί.
Εμείς βέβαια μείναμε άναυδοι με το χρώμα της θάλασσας, όπως θα δείτε στις φωτογραφίες παρακάτω (πατώντας σε κάθε φωτό τη βλέπετε σε μεγαλύτερο μέγεθος). Το χρώμα οφείλεται μάλλον σε νερά ή αέρια που αναβλύζουν σε αυτό το σημείο της θάλασσας μόνο, λίγο πιο πέρα η θάλασσα έχει κανονικό χρώμα. Στην τελευταία φωτογραφία βλέπετε το Κέντρο Spa και Θαλασσοθεραπείας που υπάρχει στην περιοχή και είναι από τα φημισμένα της Ελλάδας. Το καταλαβαίνει κάποιος ότι πλησιάζει από την έντονη μυρωδιά του Θείου.
Δεν βρήκα επίσημη σελίδα του κέντρου αυτού, υπάρχει η methana.gr, άλλη μια αξιόλογη είναι αυτή και άλλη μια αυτή. Μην πιστέψετε βέβαια την ωραία εικόνα τα τα κρυστάλλινα νερά μπρος από το κέντρο, δείτε τη φωτό που είναι τραβηγμένη από το αυτοκίνητο και προσέξτε το χρώμα του νερού... Βρήκα και τη σελίδα ενός ξενοδοχείου που δίνει αρκετές πηροφορίες, δείτε εδώ.
Αν θυμάμαι καλά από ένα οδηγό που έχω διαβάσει, σε μια πηγή από όλες των Μεθάνων, υπάρχει η μεγαλύτερη θερμοκρασία νερού, πάνω από 40 βαθμοί Κελσίου. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι πως υπάρχει σύνδεση με πλοία και δελφίνια από τον Πειραιά, το δελφίνι κάνει λιγότερο από 1 ώρα.
Στο χωριό μου, στην καφετέρια που πάω συμβαίνουν πολλά παράξενα.
Πάντα υπάρχει μια πίσω πόρτα ανοιχτή για να μπει κάποιος που χρειάζεται επειγόντως καφέ
Πολλές φορές (συγκεκριμένοι επισκέπτες) κάνουμε μόνοι μας τον καφέ ή το ποτό μας
Εγώ πληρώνω με τις μέρες, μονές-ζυγές, σήμερα-χτες, μήνα-μήνα κλπ
Πολλές φορές έχουμε μείνει παρέα μόνοι μας και στο τέλος κλειδώσαμε φεύγοντας
Κι επειδή αυτά τα παράξενα εμένα μου αρέσουν, πετάω το κλειδί του καφενείου και σας το αφήνω ανοιχτό. Εύκολα μπορώ να ορίσω ποιοι άλλοι χρήστες μπορούν να αναρτήσουν άρθρα απλά σε πρώτη φάση θα ήθελα να τα στέλνετε σε μένα για ένα πρώτο έλεγχο και μετά θα είστε ελεύθεροι να τα ανεβάσετε. Η διαδικασία είναι εύκολη (σχετικά). Άλλωστε, ότι τραγούδι ζητάτε σας το ανεβάζω εκτός από κάτι μαύρα της Hope 1990.
Σκεφτείτε το και περιμένω τους πρώτους επίδοξους συμμέτοχους καφετζήδες.
Ξέρετε βλέπω, όπως όλοι που έχουν ένα blog, από ποιες χώρες έρχονται επισκέπτες. Και μένω άφωνος βλέποντας από πόσο μακριά βρίσκει κάποιος αυτό το blog, είτε ψάχνοντας το θέμα το οποίο πραγματεύομαι κατά κύριο λόγο είτε κάποιο τραγούδι. Θα ήθελα να γράψετε δυο λόγια, να μας πείτε από που μπαίνετε, πως είναι εκεί και από μας μετά ότι θέλετε !!! Συνήθως ο κόσμος είναι πιο ντροπαλός από όσο πρέπει, πως να σας κάνω να γράψετε;;;
Ξεκίνησα να απαντήσω στην ανάρτηση της Sundy στο blog της αλλά απο τη μια με πέταξε έξω το blogger και από την άλλη σκέφτηκα πως θα χαλάσω το κλίμα στο blog της, ας το γράψω εδώ που κάνω ότι θέλω...
(Έχω ξαναπεί πως μερικά κείμενα είναι για καρκινοπαθείς, οι υγιείς δρόμο, αν δεν καταλαβαίνετε συνεχίστε και ότι νιώσετε...)
Sundy το έχεις πει πολλές φορές πως είσαι απαισιόδοξη (για τον εαυτό σου), απλά νιώθω την ανάγκη να στο ξαναπώ γιατί φαίνεται από το κείμενό σου. Και προχωράω στο παρασύνθημα:
Δεν ξέρω αν αντιμετωπίζει άλλος αυτό το σύμπτωμα, της αναμνηστικής ναυτίας. Εμένα πάντως με τσακίζει κάθε φορά που είναι να πάω για ΧΜΘ. Ο μόνος τρόπος για να το αποφύγω είναι να μην είμαι στο σπίτι τις προηγούμενες ημέρες και να έρχομαι το βράδυ πριν τη ΧΜΘ... Σας παρουσιάζω μέρος ενός άρθρου που μπορείτε να βρείτε εδώ:
Το γνωρίζετε, φαντάζομαι, ότι η πρώτη λέξη στις μηχανές αναζήτησης είναι το: "s e x" (το γράφω επίτηδες έτσι για να μην ψάχνουν εδώ για σ ε ξ. Από τα στατιστικά του blog έκανα μια κουραστική δουλειά, συμμάζεψα τις λέξεις και τις ομαδοποίησα, γιατί ο καθένας γράφει με τον τρόπο του. Παρακάτω βλέπετε ποιες είναι οι πρώτες λέξεις που έφεραν επισκέπτες εδώ: για μένα μεγαλύτερη σημασία έχει ότι έχει να κάνει με την αρρώστια μας και την αντιμετώπισή του. Υπάρχουν και άλλες πάρα πολλές λέξεις αλλά δεν χρειάζεται να τις αναφέρω. Βέβαια και η αναζήτηση των τραγουδιών έχει τη δική της σημασία (όπως μου αρέσουν εμένα και εσάς κάποια τραγούδια, έτσι αρέσουν και στον κόσμο που τα ψάχνει). Άλλωστε τι καφενείο θα ήταν αυτό αν η κουβέντα ήταν τόσο μονότονη και έλειπε ο χαβαλές, πρώτος τον κυνηγάω. Νιώθω ευθύνη όμως για ό,τι γράφω σε σχέση με φάρμακα, θεραπείες κλπ γιατί δεν είμαι γιατρός, ότι γράφω βασίζεται στην προσωπική μου εμπειρία και δε θα ήθελα να οδηγήσω σε λάθος δρόμο κάποιον επισκέπτη. Για αυτό πιστεύω γράφω με προσοχή...
Phrase Count
giorman.blogspot.com 188
Avastin παρενεργειες 42
Παριζάκι Υφαντής 39
Mazoo and the zoo 30
μοναστηρακι ναυπακτου 27
A NOVEMBRE GIUSY FERRERI 26
stedon 25
Παρενέργειες ΧΜΘ 24
Συνέντευξη Σωκράτη Μάλαμα 23
Σεργούλα 22
Πόρτο Κουφό, Χαλκιδική 21
Γιώργος Καραδήμος - Σ'ένα Κόσμο Ηλεκτρικό 18
Πόρτο κουφό 18
gemzar 17
taxotere 17
γιαννη μου το μαντηλι σου 16
Καρκίνος του πνεύμονα 15
Λονδίνο, Άμστερνταμ ή Βερολίνο 15
Beautiful day u2 14
Coldplay 13
Moby 13
ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΟΝ ΠΝΕΥΜΟΝΑ 13
Πετρολούκας Χαλκιάς 13
DCA 12
Παπακωνσταντίνου Θ 12
ΠΟΡΤΟ ΚΟΥΦΟ ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ 12
Πορτοκάλογλου 12
ALIMTA 11
Ερωτικό 11
θλιμμένη χαραυγή κρητικό 11
Doctor valentino rossi 10
Dulcolax 10
Duphalac 10
taxol παρενεργειες 10
Στο 'πα και στο ξαναλέω, Τερζής 10
πορτο κουφο βαθος 9
Ζερβουδάκης 8
Μάλαμας 8
Steve Miller Band 7
ειρωνεια 7
Ελληνοφρένεια 7
Μπάμπαλη 7
μπλε εσυ δε ζεις πουθενα 7
carboplatin and alimta 6
Sting 6
Zometa παρενέργειες 6
Λιδάκης 6
Νευροπαθητικό άλγος 6
Fine frenzy 5
geman 5
hole of the moon 5
Vegas-Της μάνας σου(Η Αγκαλιά) 5
αδενοκαρκινωμα 5
Αλεξίου 5
Παρενέργειες primperan 5
Σκορδαλός 5
Βρήκα την ευκαιρία που φύγατε με τα χίλια για ψήφο και έπιασα τη βούρτσα. Ξεκίνησα να μεγαλώσω το μέγεθος της γραμματοσειράς στα κείμενα (ήταν πολύ μικρή) και μετά κόλλησα. Έκανα μερικά "τσιτώματα" που δε φαίνονται, άλλαξα γραμματοσειρές και βασικά άλλαξα εκείνο το γκρι με το πράσινο. Απορώ πως είχα τόσο καιρό γκρι εδώ, είναι το τελευταίο χρώμα που μου αρέσει, μάλλον δεν έβρισκα καλό συνδυασμό, το πράσινο ταιριάζει πολύ καλά με το πορτοκαλί και είναι και τα δύο θετικά χρώματα. Μπήκαν κάποια πλαισιάκια κλπ κλπ ξέρετε εσείς, έστρωσα χαλιά, καθάρισα το τζάκι για να είναι έτοιμο να ανάψει.
Είναι μόνιμη απορία μου, από τις πρώτες μέρες που μπήκα στο νοσοκομείο όταν βρήκα τον καρκίνο μου. Τότε μου έλεγαν ακόμα πως έχω πνευμονία αλλά με έβαλαν να κάνω σπινθηρογράφημα. Εκεί, στο δωμάτιο που περιμένουμε να κυκλοφορήσει το ραδιοφάρμακο, άκουσα πολλές ιστορίες από ανθρώπους που είχαν έρθει για επανάλεγχο. Ιστορίες που έλεγαν για καρκίνο οφειλόμενο καθαρά σε ψυχολογικούς παράγοντες.
Δε θα σας τις αναφέρω τώρα, δε θέλω να προδικάσω την κατάληξη αλλά ρωτάω. Η ιατρική κοινότητα δεν παραδέχεται (επίσημα;;;) ότι ο καρκίνος ίσως οφείλεται και σε ψυχολογικούς παράγοντες, σε στρεσογόνες καταστάσεις, σε βαθιές στενοχώριες για μεγάλα διαστήματα και άλλους λόγους που ίσως πιστεύονται από το λαό.
Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας και μετά θα σας πω και γω τις ιστορίες που άκουσα εκείνη τη μέρα στον σπινθηρογράφο.
είμαι του '75 και πάσχω από μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, στάδιο IV. Έχω κάνει τις ΧΜΘ (Taxotere, Carboplatin, Avastin, Gemzar, Cisplatin & Alimta). Τώρα παίρνω Tarceva και με το χάπι αυτό ελπίζω να συνεχίσω τη ζωή μου στο επίπεδο ποιότητας που έχω τώρα για όσο πάει.
Εδώ θα βρεις: τραγούδια, νέα, φωτογραφίες και περιγραφές από ταξίδια μου όπως και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα που θα αρέσουν σε μένα ή σε αναγνώστες. Μπορείς να ρωτήσεις αν κάτι σε ενδιαφέρει προσωπικά και να ζητήσεις οτιδήποτε. giorgos@ionathan.info
.jpg)
.jpg)
