Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Bet on Tarceva

Εγώ: Καλημέρα, Χρόνια Πολλά, να περάσω;
Γιατρός: Ωπ, που χάθηκες, Χρόνια Πολλά, έλα μέσα. Κάτσε, πως είσαι, πως πας με το Tarceva;
Ε: Γιατρέ είμαι καλά, έχω μεγάλη βελτίωση, με ταλαιπωρεί βέβαια το εξάνθημα πολύ αλλά το υπομένω
Γ: Είναι καλύτερα η αναπνοή σου δηλαδή, οι αντοχές σου; Σε βοήθησε;
Ε: Με βοήθησε πολύ, θυμάστε το υγρό που είχα χαμηλά στον πνεύμονα; Πρέπει να έχει φύγει γιατί τώρα μπορώ και κοιμάμαι και από τη δεξιά πλευρά χωρίς δυσκολία. Έχει σταματήσει και ο συριγμός που είχα και δεν πονάω πια, οι πόνοι στα χέρια, στο θώρακα, μου πέρασαν και έχω σταματήσει και το Lyrica, δεν το παίρνω πια

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Maria rulez (tweety)

Μαράκι το αφήνω ανοιχτό, γράψε αν θες, ότι θες (σε στριμώχνω λίγο, έτσι; οι στόχοι είναι στόχοι όμως και πρέπει να τους περιγράψουμε)!

Bob Marley at Larisa

Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω σε όλους σας για τη νέα χρονιά, είναι να πάρετε τη ζωή στην πλάκα, ξεσοβαρέψτε, γελάστε με τα χάλια μας, δείτε ειδήσεις στο STAR, αφήστε άλλους να κάνουν στοχασμούς με βάθος! Όλοι οι καρκινοπαθείς περνάμε ζόρικα, τι θα κερδίσουμε αν το πάρουμε στα σοβαρά και μιζεριάσουμε; Θα έχουμε καρκίνο και στεναχώρια μαζί! Για αυτό σου λέω φίλε μου καρκινοπαθή, ανέβα στη στέγη και κάνε "κουκουρούκου", μπορεί να τρομάξει κι ο καρκίνος και να φύγει από την παλαβομάρα ;-)

Για να το ενισχύσω αυτό, σας βάζω κι ένα τραγουδάκι από τα μέρη μου, είναι λίγο σόκιν αλλά δε βαριέσαι:






Και συνεχίζω με το πολύ βαρύ Breathless που μας έχει κάνει να κλάψουμε τόσο πολύ φέτος, σε μια νέα έκδοση από τους 440 Hz.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

B17 - Αμυγδαλίνη, Laetrile

Ήρθε στη συζήτηση το θέμα της Αμυγδαλίνης, της Βιταμίνης Β17, του φαρμάκου Laetrile. Παραθέτω το κάτωθι link που είναι ο οργανισμός κατά του καρκίνου της Αμερικής, http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/cam/laetrile.



 Η άποψή μου για όλα αυτά δεν αλλάζει, παραμένω πιστός σε ότι λέει η επιστήμη, προτιμώ τα φάρμακα και για την ώρα έχω Θεό μου τη Roche.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Απολογισμός 2009 - Προϋπολογισμός 2010

Οι μέρες περνούν και όπως φαίνεται δε θα προλάβω να τον κάνω τον απολογισμό της χρονιάς, δουλεύω όλες τις μέρες, έχω αφήσει στις εκκρεμότητες να: δω τον ογκολόγο μου και να του κάνω καζούρα που  νιώθω περδίκι, πάω στο ΙΚΑ να πάρω το δώρο και να πάω στο ταμείο μου να πάρω τα χρήματα από τον συμπυκνωτή οξυγόνου... Δεν χωράνε πολύ καλά, άδεια πρέπει να πάρω και πάλι πρέπει να τρέξω!!!

Πέρσι είχα πείσει τη Στέλλα να κάνουμε Πρωτοχρονιά στο χωριό, με όπλο το επιχείρημα: "ίσως είναι η τελευταία μου Πρωτοχρονια". Φέτος μου είπε: "Αλήτη, με ξεγέλασες ;-)"

Χάρτινο το φεγγαράκι, Μούσχουρη, Σαλέας

Πολλές φορές κρίνουμε (εγώ πρώτος) από το περιτύλιγμα, την εμφάνιση, το χρώμα, την επιφάνεια. Έτσι, απορρίπτουμε αμέσως τον άνθρωπο, την κατάσταση, τον τόπο κλπ. Χαμένοι φυσικά είμαστε εμείς γιατί με μια γρήγορη κρίση, έχουμε χάσει κάτι βαθύτερο που δύσκολα θα καταδεχτεί ο εγωισμός μας να το ξανακοιτάξει.

Για αυτό έβαλα το τραγούδι αυτό, τον Σαλέα να παίζει Χατζηδάκη και να το τραγουδάει η Μούσχουρη. Αν βλέπατε όμως μόνο του τον Σαλέα, ίσως να αγανακτούσατε ή να μην δίνατε σημασία, μαύρος είναι άρα γύφτος που παίζει κλαρίνο! Κι όμως, είναι ένας πολύ καταξιωμένος μουσικός. Ψάξτε να τον ακούσετε...

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Τα πάγια, Μάλαμας

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Απάτες εις βάρος των καρκινοπαθών

Ένα θέμα που ομολογώ πως δεν γνώριζα, οι απάτες που έχουν γίνει κατά καιρούς με θύματα τους καρκινοπαθείς. Διαβάστε και θα δείτε πως είναι δυνατόν να παρουσιαστούν εναλλακτικές θεραπείες από τα πιο αντικειμενικά και δημοφιλή ΜΜΕ, είτε λόγω άγνοιας και ελλιπούς έρευνας είτε εσκεμμένα (;). Το άρθρο είναι από το: www.pare-dose.net


Το αφέψημα πικραγγουριάς
Αρχές του 1952. Η Ελλάδα προσπαθεί να ορθοποδήσει από τον πόλεμο και τον εμφύλιο, μέσα στη φτώχεια και τον πόνο, όταν, σαν βόμβα σκάει η είδηση ότι το αφέψημα ρίζας πικραγγουριάς θεραπεύει τον καρκίνο.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Εύχομαι...

Άλλος ένα χώρος που τώρα κατάλαβα ότι λείπει, μια σελίδα ευχών, ευχές για ότι θέλετε εσείς.


Άνοιξε μια σαμπάνια...




Με αφορμή τα καλά νέα της Ανθής (Hope) σκέφτηκα να ανοίξω μια νέα ανάρτηση όπου θα ανοίγουμε τις σαμπάνιες του ο καθένας, όταν θα έχει καλά νέα. Είτε αποτελέσματα θα είναι αυτά είτε καλά κέφια θα έχει κάποιος και θα νιώθει ότι πρέπει να γιορτάσει!

Εϊσαι χαρούμενος; Άνοιξε μια σαμπάνια μαζί μας!!!

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Ο ήλιος βασιλεύει, Αλεξίου

Όσο με αφήνετε, εκεί θα γυρνάω, στα Δημοτικά, παραδοσιακά. Αφού αυτά μου αρέσουν για!

Επίδομα βαριάς αναπηρίας




Ρωτάω και το Ανήλικο αλλά δε γνωρίζει να μου πει ακριβώς, κατέβασα από τον ΟΕΚΚ τον νέο οδηγό παροχών για καρκινοπαθείς και νομίζω πως το επίδομα βαριάς αναπηρίας θα μπορούσα να το πάρω, ανήκοντας στην κατηγορία 5: "Άμεσα ασφαλισμένος που δεν έχω τις ασφαλιστικές προυποθέσεις για συνταξιοδότηση από το ταμείο μου". Μπορώ βέβαια να πάρω αναπηρική σύνταξη και δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί εμπόδιο.

Και ρωτάω, το παίρνει κανείς αυτό το επίδομα;

Να μια απάντηση στην ερώτηση της Νικήτριας, αίτηση για χορήγηση επιδόματος δεν ξέρω αν δίνουν τα ΚΕΠ αλλά "Βεβαίωση χορήγησης οικονομικής ενίσχυσης σε άτομα με βαριά αναπηρία" δίνουν!!! Αφού πάρεις το επίδομα δηλαδή, μπορούν να στο βεβαιώσουν...



Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Επιστήμονες «έσπασαν» το γενετικό κώδικα του καρκίνου

Επιστήμονες «έσπασαν» το γενετικό κώδικα του καρκίνου (Ηealthview.gr)

Επιστήμονες κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» ολόκληρο το γενετικό κώδικα του καρκίνου του δέρματος και του καρκίνου του πνεύμονα, επίτευγμα που αναμένεται να φέρει την επανάσταση στην αντιμετώπιση του καρκίνου.

Οι γονιδιακοί χάρτες των δύο αυτών πολύ συχνών τύπων καρκίνου εκτιμάται ότι θα ανοίξουν το δρόμο για την ανάπτυξη νέων αιματολογικών εξετάσεων που θα εντοπίζουν πολύ πιο νωρίς τους όγκους, αλλά και για τον εντοπισμό νέων στόχων για φαρμακοθεραπείες.

Tarceva & εξάνθημα (Update)

12/12/09 

Θα ήθελα να συνεχίσω το θέμα των παρενεργειών του Tarceva χωρίς να το κλείσω ακόμα, είναι λίγες οι 5 βδομάδες που το παίρνω.

Είχα μείνει στη αντιβίωση Δοξυκυκλίνης, που μου χορηγήθηκε αφού το εξάνθημα στο πρόσωπο ήταν έντονο και δύσκολα υποφερτό. Τα σπυράκια στο σώμα είναι πιο εύκολα ανεκτά αν και ούτε αυτά δεν χαρίζονται όσον αφορά τον ερεθισμό. Προχωράω στο θέμα του εξανθήματος του προσώπου.

Ντίνος ή Κεμπάπ;;;

Φίλε αν τυχόν το διαβάσεις, μη γελάσεις καθόλου, το δίλημμα είναι μεγάλο....

Την είχα κοπανήσει πάλι, ΣΚΔ, επιστροφή Δευτέρα. Πήγαμε στο χωριό μιας και δεν θα έχω χρόνο να πάω μες τις γιορτές και καλά θα ήταν να βλέπαμε λίγο γονείς πριν τις γιορτές. Είδα μετρημένους ανθρώπους, αυτή τη φορά είδα και τον "φαροφύλακα" του χωριού, τον Κωστή με το καφέ που φυλάει τα σύνορα! Πολλές ώρες μείναμε σπίτι γιατί δεν μπορώ να εκτεθώ στον ήλιο, το εξάνθημά μου ψάχνει ευκαιρία για να φουντώσει!

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Πεθαίνω για σένα, Μαργαρίτης

24/12/2009: Νομίζω μου πέρασε ο τρελός έρωτας με το τραγουδάκι, θα πρέπει να βρεθεί άλλο για να γίνει το blogοτράγουδο!!!

Αποφασίστηκε, αυτό θα είναι το επίσημο τραγούδι του blog (μέχρι να βρεθεί κάποιο άλλο, ξέρετε εσείς...).

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

On my mind, The Sunday drivers

Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Ανήλικο που έχει πάρει φόρα ;-) Θα αρχίσει να αλλάζει ο ήχος στο blog μιας και τα νιάτα ξέρουν άλλα τραγούδια...

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Switch on - switch off


Μετά από χρόνια, μερικές περιπέτειες, λίγες στενοχώριες, διάφορες βλακείες, κάποιες επιτυχίες και άλλες αποτυχίες. Μετά από πολλά χιλιόμετρα στην Ε75, τώρα που έμαθα να γράφω γρήγορα στο Pc αλλά καταφέρνω να περπατάω αργά στο δρόμο. Μετά από καιρό, άλλα έψαχνα κι άλλα βρήκα, αλλού νόμιζα πως είναι καλά αλλά τελικά δεν ήταν. Μυρωδιές που στοιχημάτιζα ότι ήταν ανυπόφορες, τελικά έγιναν αγαπημένες.

Ψάχνοντας για hitech συστήματα συνεχούς ροής, πολλαπλής υποστήριξης, δυναμικής παροχής με εφεδρικά συστήματα, βρέθηκαν στις τσέπες μου μερικοί διακόπτες on-off! Φτιαγμένοι, κομμένοι και ραμένοι στα μέτρα μου, με τεχνικά χαρακτηριστικά για τα δικά μου κυκλώματα μόνο. Το λέω γιατί τα έδωσα και σε άλλον αλλά δεν δούλεψαν.

Τι πιο απλό από ένα διακοπτάκι on-off; Τι τυχεροί αυτοί που έρχονται σε αυτή τη ζωή έχοντας ενσωματωμένα αυτά τα διακοπτάκια, "εργοστασιακά" θα έλεγε κάποιος... Μερικά στο μυαλό, μερικά στην καρδιά και όλα γίνονται καλύτερα, ομορφότερα. Είναι ψεύτικη η ανάγκη για inverter, dimmer, trimmer και όλα αυτά τα συστήματα της νέας τεχνολογίας. Ίσως να κάνουν για τα μηχανήματα αλλά όχι και για τους ανθρώπους. Δεν έχει ανάγκη από ροοστάτες ο άνθρωπος. Απλά μικρά διακοπτάκια που να ανοιγοκλείνουν κυκλώματα. Ναι - Όχι, ας μην προσπαθήσουμε να πειράξουμε την ποσότητα, ταχύτητα, επιτάχυνση, ομαλά στην αρχή και μετά γρήγορα, τι είναι ο άνθρωπος, ασανσέρ που πέφτει από τον 123ο όροφο και χρειάζεται inverter;;;

Πολύ μου αρέσουν τα νέα μου διακοπτάκια, τα ανεβοκατεβάζω ανάλογα με την περίπτωση. Το καλό είναι πως όταν δεν είμαι σίγουρος, διαλέγω τη θέση που μου φαίνεται πιο σωστή, on ή off, δεν υπάρχουν άλλες θέσεις!!! Αν υπάρχουν ροοστάτες κλπ μαραφέτια, κάποιος θα τον άφηνε ανοιχτό τον διακόπτη σε μια θέση, έτσι για να "μην είναι κλειστός". Κι έλα μετά εσύ μάγκα μου να θυμηθείς πόσους ροοστάτες έχεις αφήσει ανοιχτούς, έτσι, μόνο και μόνο για να μην είναι τελείως κλειστοί. Και πες μου και τι περνάει από τον καθένα τελικά. Είναι όπως όταν κόβεται το ρεύμα, αν αρχίζεις να δοκιμάζεις όλους τους διακόπτες του σπιτιού για να δεις αν θα ανάψει κάποια λάμπα, σίγουρα όταν έρθει το ρεύμα κάποιες λάμπες θα είναι αναμμένες ενώ δε θα έπρεπε. Για αυτό, άστο στην ησυχία του...

Η αλήθεια είναι πως πάντα ζήλευα τους ανθρώπους που είχαν διακοπτάκια και χαίρομαι που αρχίζω να αποκτώ τα πρώτα μου on-off. Τα φυλάω στην ίδια μπιζουτιέρα με τα σκουλαρίκια μου ;-)

Every breath you take, Police

Σιγά σιγά ξεδιπλώνεται το Ανήλικο, για πάμε:

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Τρώμε μελομακάρονα...

την Παρασκευή 18/12/09, μετά τη δουλειά, μαζευόμαστε και τρώμε μελομακάρονα, ίσως να γίνει αρχή με καφέ και τσάι, μετά το βλέπω για πίτσα-κόκα-κρασάκι, μπροστά σε τζάκι. Τα ξύλα είναι στεγνά, το τσάι Ολύμπου, ο καφές Jacobs πράσινος, για την πίτσα θα κρίνουμε τότε.

Ανοιχτή πρόσκληση λοιπόν, για μαζευτείτε, δεν έχω καταλάβει Χριστούγεννα ακόμα και δεν το βάζω κάτω! Οι παλιοί ξέρουν τα κανάλια επικοινωνίας, τυχόν νέοι στέλνουν mail στο: mygiorman@gmail.com.

Αναμένω συμμετοχές.

Sweet child of mine, Guns 'n' Roses

Επιτέλους, το Ανήλικο ξεθάρεψε και ζήτησε τραγούδι. Με γεια σου τζούνιορ, αφιερωμένο:

Όταν σε βλέπω να γυρίζεις, Γιώργος Κάβουρας

Αφιερωμένο από τη Σούλη και την καλό της Ανθής, στην Ανθή (Hope) που γιορτάζει σήμερα. Χρόνια σου πολλά από όλους μας!!!

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Αποτελέσματα δημοσκοπήσεων



Οι δημοσκοπήσεις τελείωσαν και μιας και είναι λίγο άχαρες να τις βγάλω από εκεί. Να δούμε και δυο συμπεράσματα:

Στάση απέναντι στην Ευθανασία:

1) Από τις 37 ψήφους, το 72% τάσσεται υπέρ της ευθανασίας, με τη γενικότερη έννοια
2) Το υπόλοιπο 28% τάσσεται κατά της ευθανασίας

Τι είναι καλύτερο για τον καρκινοπαθή:

1) Από τις 38 ψήφους, το 78% κρίνει πως είναι καλύτερο ο καρκινοπαθής να γνωρίζει όλη την αλήθεια
    α) Από αυτούς, το 55% όλων των ψήφων είναι καρκινοπαθείς
    β) Το υπόλοιπο 23% είναι συγγενείς, φίλοι ή άσχετοι με το θέμα

2) Το υπόλοιπο 20% κρίνει πως είναι καλύτερο για τον καρκινοπαθή να γνωρίζει τη μερική αλήθεια
     α) Από αυτούς, το 13% είναι οι ίδιοι ασθενείς ενώ
     β) Το υπόλοιπο 7% είναι συγγενείς φίλοι ή άσχετοι με το θέμα

Say something, James

Μια από τις λίγες φορές τελευταία που υποστηρίζω ένθερμα τραγούδι, ακούστε το (το ξέρετε...):

Έκτη αίσθηση, Τρομάζω...

Δείτε το βίντεο και ίσως τρομάξετε κι εσείς, θα βρίσκουμε κάποιον στο δρόμο και θα μαθαίνουμε κάθε λεπτομέρεια για αυτόν. Ανατριχιαστικό...

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Το πιο μεγάλο μου πρόβλημα...

φαντάζει άλυτο, μου φαίνεται βουνό, με τρώει το άγχος, ξυπνάω με πόνο και αγωνία, το σκέφτομαι πολλές φορές την ημέρα και τις περισσότερες δεν έχω κανένα να με βοηθήσει. Και το κακό είναι πως δυσκολεύομαι και μόνος μου, πρέπει να έχω κάποιον να με βοηθάει, αλλιώς πεθαίνω στον πόνο. Ίσως επειδή είναι αρχή ακόμα, αν συνηθίσω θα είναι καλύτερα...

Το σημαντικότερο πρόβλημα για μένα εδώ και πολύ καιρό είναι τα ... σκουλαρίκια βρε κορίτσια!!! Έχω πάθει μεγάλη ήττα! Καταρχήν, μου είναι δύσκολο να τα βάλω και να τα βγάλω, χτες που ήθελα να κάνω αλλαγή, πόνεσε το αυτί μου και ακόμα πονάει. Είναι αυτό το θέμα του καθρέφτη που τα βλέπεις ανάποδα, βλέπεις το χέρι να πάει αριστερά αλλά αυτά πάει δεξιά... δράμα.

Να τα πάρω από την αρχή: πέρσυ τέτοιο καιρό έκανα την πρώτη τρύπα στα Χανιά, είπα στην καλή κυρία να μου ανοίξει τρύπα "εκεί που το φοράνε οι άντρες", δεν ξέρω τι κατάλαβε αλλά μου την άνοιξε στο δεξί!!! Στην τηλεόραση βλέπω όλα τα αλάνια να φοράνε σκουλαρίκι στο αριστερό και ομολογώ πως στην αρχή είχα κολλήσει, το ξεπέρασα γρήγορα όμως. Ξεκίνησα να φοράω ένα μαυράκι μικρό της κουμπάρας Κατερίνας, διακριτικό. Κάποια στιγμή το βαρέθηκα, έπρεπε να ανέβω κατηγορία και βρήκα κάτι ωραία τσιγκελωτά, σαν ουρές διαόλου ένα πράμα και πήρα ένα μεγάλο μπλε, ένα μωβ, ένα πράσινο. Πήρα και ανοιχτά κρικάκια, ασημί, πράσινο με μυτερές άκρες. Μου πήρε και η Στέλλα τα ίδια με στρογγυλές τις άκρες.

Στον Πόρο το καλοκαίρι πέσαμε πάνω σε κοσμηματοπωλείο και άνοιξα τη δεύτερη τρύπα αλλά ατύχησα και πολύ στενοχωριέμαι. Έγινε πολύ κοντά στην πρώτη και μπλέκονται μεταξύ τους, άσε που δεν ξεχωρίζουν κιόλας... Τότε μου βρήκε η Στέλλα κάτι παχιά κρικάκια, μαύρα με κινέζικους δράκους και ασημένια. Είναι καλά αυτά και όμορφα αλλά κουμπώνουν πολύ δύσκολα τα έρμα και κοκκινίζει το αυτί μου μέχρι να βάλω ένα, δράμα!!!

Πριν ένα μήνα στη Λάρισα έκανα και την τρίτη τρύπα και ήρθα και πελάγωσα: πρέπει να είναι όλα ίδιας απόχρωσης; άμα βάλω διαμαντάκι, κρικάκι ψιλό και κρικάκι χοντρό, είμαι σαν τσίρκο; τώρα φοράω δυο διαβολοουρές και ένα κρίκο, μπλε, μαύρο και μαύρο, νομίζω πως είναι χάλια!!! Ερώτηση: πρέπει τα σκουλαρίκια να ταιριάζονται και με τα ρούχα;;; Το ρούχο το έχω μάθει τόσα χρόνια, παπούτσι, κάλτσα, παντελόνι, ζώνη, πουκάμισο, πουλόβερ, ζακέτα, μπουφάν, τέλος. Αν είναι μπλε ή καφέ ή πράσινος ο συνδυασμός του ρούχου, θα πρέπει να αλλάζω και σκουλαρίκια;;; Αν είναι έτσι, θέλω 5 λεπτά για να ντυθώ και μισή ώρα για να φτιάξω τα σκουλαρίκια... Αν είναι έτσι, θα τα βάλω στο πορτοφόλι και θα ζητάω από το Διαμαντάκι κάθε πρωϊ να μου κάνει συνδυασμό και να μου τα φοράει!

Τώρα πριν την Πρωτοχρονιά ή μετά θα κάνω και τέταρτη πιο ψηλά, γιατί στο λοβό υπάρχει συμφόρηση! Αυτό που με προβληματίζει σφόδρα και δεν μου φαίνεται πρέπον είναι η περίπτωση να ξεκινήσω και στο άλλο αυτί, δεν είναι λίγο χαζομάρα τα σκουλαρίκια και στα δύο αυτιά;;; Εδώ χρειάζομαι συμβουλή, μην κάνω λάθος! Σώστε με!

Άλλος προβληματισμός: με έχει πιάσει φόβος μην κλείσουν οι τρύπες (που με τόσο κόπο έφτιαξα) και στολίζομαι συνέχεια. Αν αφήσω καμιά τρύπα ελέυθερη, σε πόσο καιρό θα κλείσει;;; Έχει να κάνει με το διάστημα ζωής της;;; Και αν κλείσει, μετά τέλος; Ή θα πρέπει να ζουλάω μέχρι να περάσει το σκουλαρίκι από την άλλη μεριά;;; Ρε κορίτσια, κανένα βιβλίο με οδηγίες για σκουλαρίκια υπάρχει; Αυτός ο ΣΚΑΙ μήπως έχει βγάλει κανένα; Για τα πάντα έχει βγάλει, δεν μπορεί! Κάποτε είχα βρει στο google πως να δένω γραββάτα αλλά για το θέμα σκουλαρίκι δε βρίσκω θεματολογία...

Σίγουρα θα είναι και πολλές απορίες που ξεχνάω να κάνω αλλά θα επανέλθω σίγουρα μόλις τις θυμηθώ. Παρακαλώ δείξτε κατανόηση και βοηθήστε.

Καθώς το θέμα αναδεικνύεται δυσκολότερο από ότι περίμενα, παραθέτω μερικές φωτογραφίες για να συννενοηθούμε, να ξέρω τι είναι καλό και τι όχι, περιμένω κριτικές:



ΥΓ1: Την άνοιξη που μας πέρασε, δούλευα στο γραφείο και όπως ήμουν αφοσιωμένος στον υπολογιστή, ακούω ένα "τακ τακ τακ": αυτό ήταν λέω, διαλύομαι, αυτί μου έπεσε, μάτι, μύτη;;;; Ψάχνομαι και βρίσκω τα πάντα, ψάχνω στο γραφείο και βλέπω ένα κούμπωμα βιδωτό! Πέρασα σοκ μέχρι να βάλω να μου το ξαναβιδώσουν... τι περνάτε και σεις;;; τώρα σαν καταλαβαίνω!!!

ΥΓ2: Ενημερώνω τις φίλες πως για τα Χριστούγεννα θα δεχθώ για δώρο μόνο σκουλαρίκια, ας είναι του ενός ευρώ, δεν έχω τέτοιο θέμα, την γκάμα μου θέλω να μεγαλώσω για να νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια. Σας γλυκοφιλώ ;-)

Να 'μαι καλά, Αλεξίου

Αφιερωμένο για τη Σούλη (προσωπικά δε μου αρέσουν αυτά τα νανουριστικά της Αλεξίου)

Blog και καρκίνος

Αυτό που πάω να κάνω νιώθω πως περιγράφεται με την έκφραση: "αφού ξύνεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη..." αλλά νιώθω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια, μετά και από συζητήσεις που έχουμε κάνει στο chat ή ζωντανά με τους φανατικούς οπαδούς αυτουνού εδώ του ρημαδοblog. Για να μην ξεφύγω, το θέμα είναι: Blog & καρκίνος ή Καρκίνος & Blog! Για πάμε...

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Γαλοπούλα γεμιστή και γέμιση

Έρχονται τα Χριστούγεννα και από ένα αξιοπρεπές ρημαδοblog δε θα έπρεπε να λείπει συνταγή για τη γαλοπούλα. Αντιγράφω από τα ΝΕΑ (τα οποία αντέγραψαν από αλλού ;-) )


Γέμιση με καστανό ρύζι και βερίκοκα

Για 5 φλιτζ.

●6 κ.σ. ανάλατο βούτυρο ή ελαιόλαδο ●1 φλιτζ. κομμένο κρεμμύδι ●1 σκελίδα σκόρδο, λειωμένη ●1/2 φλιτζ. αποξηραμένα βερίκοκα, σε κυβάκια ●1/2 φλιτζ. αποξηραμένα κεράσια, μύρτιλα ή ξανθές σταφίδες ●1/2 φλιτζ. χοντροκομμένα ωμά αμύγδαλα (όχι ασπρισμένα)

Κράτα λίγο ακόμα, Παπακωνσταντίνου

Αφιερωμένο στην Καρυάτιδα που το ζήτησε:

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Piecekeeping mission 2002-2003

Αν δίνω την εντύπωση πως είμαι ήσυχος άνθρωπος ή κάνω/έκανα καθώς πρέπει πράγματα σε αυτή τη ζωή, πρέπει να πω πως δεν ήταν καθόλου έτσι. Το δύσκολο για μένα ήταν μόνο ότι ανέλυα πάρα πολύ κάθε παράτολμη κίνηση που θα έκανα ενώ άλλοι το έκαναν με μια πολύ γρήγορη σκέψη και απόφαση.

Στο Κόσοβο και στην KFOR υπηρέτησα 7.5 μήνες της θητείας μου, από τον Ιούνιο του 2002 ως και τον Γενάρη του 2003. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου που μου δίδαξε πολλά, έφερα τον εαυτό μου στα όριά του όσον αφορά πολλά πράγματα και σίγουρα είναι μια εμπειρία ζωής.

Pablo Neruda

Από την Καρυάτιδα:


Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Πες μου παππού, Άκης Πάνου

Ο Άκης Πάνου ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα και αμφιλεγόμενη. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί τα ταλέντα και τις ικανότητές του.
Το εν λόγω τραγούδι το αναρτώ γιατί έχει ιστορία,  οι στίχοι, η μουσική και η πρώτη εκτέλεση είναι του Άκη Πάνου. Ακόμα, έχει φτιάξει μόνος του όλα τα όργανα που έπαιξαν σε αυτό το τραγούδι και τα έπαιξε όλα ο ίδιος!!!! Ήταν όντως ξεχωριστή προσωπικότητα...

Ταξίδι, Σωκράτης Μάλαμας

Για το Διαμαντάκι που μου το θύμησε, άιντε βρε Σωκράτη, πάμε (ξέρει κανείς που παίζει φέτος, να πάμε να τον δούμε)

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Καρυάτιδα, Παπάζογλου

Αφιερωμένο στην Καρυάτιδα, σε μια από αυτές που λείπουν!!!

Σινεμά - Θέατρο

Πήγα σινεμά, θέατρο, διάβασα κριτικές, άκουσα κάτι και όλα τα σχετικά. Προτάσεις για να δείτε ταινίες, θέατρο ή να αποφύγετε.

Hollywood, Mon Amour Cat People

Να κι ένα καλό τραγουδάκι από τη νέα της παρέας, μπράβο βρε μύρτιλο! Για σένα!

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Ο γλάρος



Όταν μάθαινε η ξαδερφούλα μου ζωγραφική, της φορτώθηκα με το ζόρι να μου κάνει ένα πίνακα. Θέμα; Μια θάλασσα με γλάρους που θα πετάνε αλλά οι γλάροι θα έπρεπε να είναι πορτοκαλί! Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και δεν θυμάμαι όλες τις λεπτομέρειες αλλά η δασκάλα της είχε φέρει αντιρρήσεις να βαφούν οι γλάροι πορτοκαλί... Η Μαίρη συνάντησε δυσκολίες αλλά στο τέλος πάτησε πόδι και είπε πως ο πίνακας πρέπει να παραδοθεί με πορτοκαλί γλάρους αλλιώς δεν είχε κανένα νόημα.

Πως προέκυψαν οι πορτοκαλί γλάροι;

Το Πορτοκαλί είναι ιδέα, πεποίθηση, στάση ζωής, χρώμα, άρωμα, γεύση και δεν θα πω κάτι παραπάνω. Εξ ου και το πορτοκαλί στο ρημαδοblog!

Οι γλάροι ήρθαν από τον "Γλάρο Ιωνάθαν", ένα καταπληκτικό βιβλίο το οποίο διάβασα σε λίγη ώρα όταν έπεσε στα χέρια μου. Τον Ιωνάθαν μπορείτε να τον διαβάσετε εδώ, νομίζω πως είναι ολόκληρο το βιβλίο.

Ορίστε λοιπόν πως προέκυψε ο Γλάρος στην κορυφή του blog!

Μια συγγνώμη...

εκ των υστέρων αλλά και εκ των προτέρων...

Δεν έχω καμία σχέση με τον guru προγραμματιστή για να πιστεύω ότι τα έχω όλα σωστά καμωμένα ούτε και πιστεύω πως  θα τα κάνω όλα σωστά από δω και πέρα. Νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ και να ζητήσω ένα συγγνώμη από ανθρώπους που τυχόν πλήγωσα με τα γραφόμενά μου κατά καιρούς αλλά και που τυχόν θα στενοχωρήσω στο μέλλον. Δεν κάνω κάτι σκόπιμα, έτσι μου βγαίνει να γράφω και προτιμώ να μην πνίγω τον αυθορμητισμό μου, όταν κάτι είναι δύσκολο αλλά νιώθω ότι πρέπει να το γράψω.

Σε αυτό το post μπορείτε να μου τα χώσετε λοιπόν ;-) (και λέει τώρα να γεμίσει με σχόλια από κάτω η ανάρτηση, 1.749 σχόλια με μπινελίκια, χα χα χα)

Ταχεία, Βιτάλη

Ζήτησε κάποια πρωϊνά τραγούδια η Σούλη αλλά μετά από δημοκρατική διαπραγμάτευση, τα βρήκαμε με αυτό το τραγούδι. Για μένα είναι αγαπημένο, για αυτό και στο αφιερώνω Χρυσουλίτσα:

Briefing 6-12-09

Τι έχουμε λοιπόν; Καναδυό νέα, για πάμε:

Χτες έκανα το εμβόλιο,  ρώτησα τον αγκολόγο μου και έδωσε το πράσινο φως. Οπότε σαν υπέρμαχος των απόψεών μου, έτρεξα ευθύς αμέσως. Αυτό που με προβλημάτιζε ήταν ότι το κάνουν στο μπράτσο, μερικές φορές τις αντιθρομβωτικές τις κάνω στα μπράτσα, για να ηρεμεί η κοιλιά από τα αιματώματα και πονάνε οι άτιμες στο μπράτσο. Και τι καλά, είναι τόσο μικρή η βελόνα που ... δεν καταλαβαίνεις πότε στην βάζει (δεν είναι σεξ. υποννοούμενο...). Κατά τα άλλα, μου είπε πως μπορεί να έχω ένα μικρό εξάνθημα σαν παρενέργεια αλλά όταν έβγαλα το πουκάμισο και είδε το εξάνθημα που έχω ήδη από το Tarceva, της είπα πως μέσα από αυτό δεν πρόκειται να φανεί... Δεν είχα καμία παρενέργεια, ούτε άμεσα ούτε και μέχρι σήμερα το πρωϊ. Από κει και πέρα, είναι απόφαση του καθενός τι θα κάνει.

Χτες έβρεξε πολύ, όλη τη μέρα έριχνε τουλούμια κατά διαστήματα και ανα περιοχές. Πρώτα σκέφτηκα τους ανθρώπους που έχουν σπίτια κοντά στα δάση που έχουν καεί το καλοκαίρι, και μετά σκέφτηκα τη Σούλη. Ύστερα μου το είπε και μόνη της, την πειράζει η βροχή για αυτό μάλλον μας πυροβόλησε με αυτή την πυρηνική βόμβα... ;-) Τη διάβασα 1/2 φορά και δεν τολμάω να το ξαναδιαβάσω, περιμένω να μαζέψω θάρρος ;-)

Αυτή τη βδομάδα ξεκίνησα δουλειά, δεν τρελλάθηκα ιδιαίτερα αλλά το θετικό είναι πως είμαι με φίλους από το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα. Τους πειράζω, με πειράζουν, γελάμε και περνάει η μέρα. Εννοείται πως γίνεται και η δουλειά, τι μας έχετε εμάς, για τίποτα αργούς ή άσχετους;;; Τσακάλια της στέπας είμαστε ;-)

Τώρα πρέπει να περάσω αμέσως στη Hope: έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου και όλο λέω να σε πάρω τηλέφωνο και όλο είναι ακατάλληλη η ώρα. Αυτό που σου λέω από εδώ είναι να ψάξεις να μας βρεις δουλειά, σε μαγαζί, μπακάλικο, μανάβικο, αν και θα προτιμούσα να πουλάμε στις λαϊκές φρούτα. Από τη μια σου χρειάζεται και σένα και από την άλλη θα περνάμε και καλά διαλαλώντας όλη μέρα: πάρε-πάρε, τέτοιο δεν έφαγες ούτε αρραβωνιασμένη!!! Αν φέρεις και την φιλενάδα: "πας καλά γιατρέ μου?", θα πουλήσουμε μέχρι και τις πέτρες! Σε αφήνω, τα υπόλοιπα θα τα ... ακούσεις ;-)

Αγαπητή roseberry, τους Anathema τους άκουσα και κατάλαβα αμέσως πως βγήκε το όνομα. Το ξεκόβω, ΟΧΙ, δεν μπορώ να ακούσω τέτοια μουσική, αν θέλω να γίνω χάλια θα βρω άλλους τρόπους, αν θέλω να πεθάνω, θα αφήσω τον καρκίνο να κάνει τη δουλειά του. Δεν δίνω δεκάρα για τους στίχους των τραγουδιών, αν θέλω τόσο δυνατό στίχο στο ξένο τραγούδι, θα διαβάσω ίσως ποίηση... Προς το παρών με βοηθάει να ακούω ίσα με 15 φορές την ημέρα το Πεθαίνω για σένα, του Μαργαρίτη, τίποτα άλλο. Βασικό κριτήριο για μένα είναι τα beat per minute, αν δεν κάνει πάνω από 300 τάμπα τούμπα το λεπτό ένα τραγούδι, θα σε ρίξει και είναι κρίμα. Άλλαξε μυαλά αλλιώς θα σας πάω με τη Hope (άλλη Ζυγός αυτή) στην Έφη Θώδη ;-)

Σήμερα είναι του Αγίου Νικολάου και σκεφτόμουν εχτές τους Νίκους που ξέρω. Με μια γρήγορη συγκεντρωτική, μου φάνηκε πως όλοι είναι ξηγημένα άτομα και λέω, μήπως τελικά έχει να κάνει και το όνομα με τον χαρακτήρα;;; Όπως και να έχει, εσείς θυμηθείτε τους, πάτε για επίσκεψη ή πάρτε τηλέφωνο.

Δε μου έρχεται κάτι άλλο νέο... Θα πάω σήμερα στον Μπάμπη να φάμε, θα φτιάξουμε 2-3 επιχειρήσεις στον αέρα, θα γελάσουμε και θα αναπλάσουμε το συκώτι μας κατά το 1/4. Στο γυρισμό έχω να περάσω από το Θείο Νίκο να πω χρόνια πολλά και κάπου εκεί γέμισε η Κυριακή.

Μήπως να πιούμε καφέ το άλλο Σάββατο; Να πέσει καμιά ιδέα στο τραπέζι και συμμετοχές; Να είναι καφές ή φαγητό; Για ξεδιπλωθείτε, αυτή τη φορά σας δίνω πολύ χρόνο!

Σας φιλώ, σας εύχομαι να περάσετε μια όμορφη Κυριακή και μην ξεχνάτε ποτέ: η Ζωή είναι ωραία, άσχετα αν έρχονται στιγμές και ώρες που δυσανασχετούμε και γκρινιάζουμε. Μόλις μπει η κακή ή μίζερη σκέψη στο μυαλό, ρίξε τη βελονιά: μα βρε χαζέ, η ζωή είναι ωραία, τι κάνεις;;;

Γεια σας τώρα.

The Soundtrack Of Our Lives, In Your Veins

Αφιερωμένο για την roseberry. Στο κάνω χατηρικά μιας και είσαι φρασκαδούρα, καλά παιδί μου, τι είναι αυτά που ακούς;;; Μου αρέσει που γράφει αυτός που το ανέβασε: The best song ever, το έχει ανεβάσει εδώ κι ένα χρόνο και το έχουν ακούσει 3143 φορές. Οι μισοί λέει το άκουσαν μισό γιατί ήταν κοντά σε ένα μαχαίρι της κουζίνας.... ;-)

Αγάπη, Θηβαίος

Αφιερωμένο για την Hope που το ζήτησε με τόση μαλαγανιά που δεν μπορώ να μην το βάλω.... Άλλωστε, είναι και τόσο χαρούμενο που... άρχισα να χορεύω στην πρώτη στροφή... εσείς;;; Όχι, καλό είναι.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Ξενιτεμένα μου πουλιά, Πετρολούκας Χαλκιάς

Τα τραγούδια που μου αρέσουν πολύ, τα φέρνω μπροστά για να μπορώ να τα ακούω. Άκουσέ το, αγαπητέ τηλεθεατή (που λέει και η Μπεκατώρου) και αν σε αγγίζει ο ήχος του κλαρίνου, θα ανατριχιάσεις.

Έγραψα στις 25/7/2009:
Το κλαρίνο είτε αρέσει είτε όχι! Είμαι από αυτούς που αρέσει !!! Εδώ ο Πετρολούκας Χαλκιάς σε μια πολύ ωραία εκτέλεση.

Είναι ΘΕΟΣ, ΓΙΓΑΝΤΑΣ, ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ!!! Δεν τους πιάνει κανείς τους Ηπειρώτες στο κλαρίνο και στο Δημοτικό τραγούδι, οι υπόλοιποι, Θεσσαλοί, Στερεοελλαδίτες και Πελλοπονήσιοι, είναι λίγο πιο κάτω νομίζω (αν και είμαι Θεσσαλός).


Μάτια μου όμορφα, Stavento

Για την αδερφούλα μου:

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Για την αγάπη σου, Παπαδόπουλος

Αφιερωμένο για τη roseberry:

All i want for Christmas


Πάμε και λίγο Χριστουγεννιάτικα, με την Μαρία Καρά!





Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Τηλεφώνημα στον Άγιο Βασίλη

Γεια σου Θεσσαλονίκη με τα ωραία σου ;-)

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program