Νυχτερινό, Σωκράτης Μάλαμας
Κι ύστερα εσένανε ρωτώ το νόημα του κόσμου
Και λες το χέρι σου κρατώ και εσύ είσαι δικός μου
Και πάνω ο ήλιος μια πηγή μια χρυσαφένια βρύση
Νερό το φως του να πνιγεί όποιος θέλει να ζήσει
Confession*
Πριν από 10 ώρες
1 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Νυχτερινό - Σ. Μάλαμας
Στίχοι Δημήτρης Παπαχαραλάμπους
Τσέλο Γιώργος Καλούδης
Ακ.Κιθάρα Σ.Μαλαμας
Κοντραμπάσο Δ.Μπασλάμ
Την πέτρα ρώτησα να πει τι ξέρει τι αντέχει
Κι εκείνη μου πε τη σιωπή για μυστικό της έχει
Το αστέρι ρώτησα μετά τι έχει μάθει ως τώρα
Τα χίλια χρόνια μ’ απαντά περνάνε σε μιαν ώρα
Και πάνω ο ήλιος μια πηγή μια κόκκινη κηλίδα
Λάβα το φως αιμορραγεί να κάψει ότι είδα
Το χώμα ρώτησα ξανά παλιά αν ήταν σώμα
Και μου πε τα ψηλά βουνά και αυτά θα γίνουν χώμα
Κι ύστερα εσένανε ρωτώ το νόημα του κόσμου
Και λες το χέρι σου κρατώ και εσύ είσαι δικός μου
Και πάνω ο ήλιος μια βροχή μια χρυσαφένια βρύση
Νερό το φως του να πνιγεί όποιος θέλει να ζήσει
Δημοσίευση σχολίου