I am back
Και συνεχίζει η ζωή μου να είναι όπως πριν, πριν 10 μέρες που ήταν όλα "καλά", πριν 5 μέρες που είχαν μαυρίσει λίγο (ως πολύ). Αλλά αυτό ήταν, μπορώ αυτή τη στιγμή να πω ξανά: "να πάν όλα να γαμηθούν" και να συνεχίζω να ζω τη ζωή μου όπως ένας κανονικός άνθρωπος, καλύτερα και από πολλούς μη καρκινοπαθείς. Είναι τόσο μπάχαλο και μπλεγμένα τα πράγματα στη ζωή μου που αν τα πάρω τοις μετρητοίς, δε βγαίνει καμία άκρη! Μόνο με την τρέλα κάτι γίνεται...
Allora, λίγες μέρες σας άφησα και το χάσαμε! Δε βλέπω κίνηση στην τάξη των Ιταλικών, άρρωστη η δασκάλα ή σχεδιάζει το επόμενο μάθημα ερωτικής αποπλάνησης;;; (ουάου baby, σε λίγο θα σε ζητούν όλα τα γυναικεία life style περιοδικά, έγραψες ιστορία)!!! Η στήλη της Πρωϊνής Γλυκιάς Κουβεντούλας δεν έχει ενημερωθεί ακόμα, Λήδα τι λέει ο Κριός για σήμερα;;; ;-)
Τις σαμπάνιες θα τις πιούμε τελικά; Asti Martini είχα ζητήσει ή Moet; Και έχετε μια να ανοίξετε η καθεμιά σας;;; Πω πω, κουφέτο θα γίνουμε...
Για πάρτε μπρος, τέλος το διάλειμμα!
2 ΣΚΕΨΕΙΣ:
ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ,ΓΙΩΡΓΟ.ΣΟΘ ΓΡΑΦΩ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΙΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΕΓΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΛΑΙΤ ΚΑΤΤΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟΝΟΣΩ ΤΟ ΙΘΙΚΟ Η ΑΚΟΜΑ ΑΝ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΜΩΣ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ ΟΝΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΧΑΛΑΡΟΣ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΝΙΩΘΩ ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΕΙΧΑ ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΚΑΤΑ ΕΚΑΝΑ ΔΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΚΑΙ ΛΟΓΟ ΠΟΛΛΩΝ ΠΑΛΜΩΝ[90-100]ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΘΥΡΩΕΙΔΗ.ΟΛΑ ΑΦΤΑ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ...ΞΕΡΕΙΣ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΠΤΟΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΕΙ ΝΑ ΩΓΑΛΩ ΦΛΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΗ ΜΕ ΧΙΛΙΑ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΚΑΝΩ ΚΑΛΑ ΠΟΘ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ Η ΣΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΝΕΥΡΙΑΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΜΑΜΑ ΔΥΟ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ...ΕΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Η ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ...ΚΟΛΟΑΡΩΣΤΙΑ....ΜΕ ΤΡΕΛΕΝΕΙ Η ΙΔΕΑ ΠΩΣ ΤΟΣΟΙ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ...ΣΟΡΥ ΓΙΩΡΓΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ ΚΑΙ ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟ...ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΓΙΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΑΡΑΚΟΥΝΑΣ ΘΕΤΙΚΑ...ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ
Γεια σου Νικολέτα,
είμαι προσγειωμένος αλλά τελικά αυτό που βολεύει περισσότερο είναι να πετάει κανείς στον αέρα, με τη λογική δεν μπορεί κάποιος να δει το μέλλον γιατί απλά δεν γνωρίζουμε πως θα εξελιχθούν τα πράγματα για εμάς. Γιατί να μην πάμε καλύτερα ή γιατί να μην στραβώσει χειρότερα;;; Δεν υπάρχει κανείς κανόνας να μας δείξει τι θα συμβεί, είτε σε πρώϊμο στάδιο είναι κανείς, είτε σε όψιμο. Εγώ προσωπικά, έχω καταλήξει πως ότι μου έχει γραμμένο αυτό θα γίνει, έχω τα μάτια μου ανοιχτά αλλά δε θα πεθάνω κιόλας από την ανησυχία... μήπως πεθάνω!!!
Αυτό που έχει σημασία είναι να αξιολογήσει ο καθένας την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, κάποιος χωρίς εστίες πια, χωρίς μεταστάσεις και με καλό ανοσοποιητικό, δεν πρέπει να ανησυχεί τρομερά. Αντί για ανησυχία, επανέλεγχο!
Όσον αφορά στην προσπέρασή σου, δεν λέω μεγάλα λόγια γιατί δε γνωρίζω, απλά μου φαίνεται δύσκολο να υποτροπιάσει μια γυναίκα με καρκίνο του μαστού και να φτάσει σε τελικό στάδιο τόσο γρήγορα. Νομίζω πως υπάρχουν θεραπείες για όλες τις περιπτώσεις πια, ίσως είναι δύσκολα στην αργή διάγνωση.
Όσο για τα δεκατάκια σου, δεν ξέρω, μπορεί να σε επηρρεάσει και ο θυρεοειδής; Μήπως έχεις καμιά ιωσούλα; Ρώτα και το γιατρό σου. Ξανάπα πως οι μόνοι δείκτες μου που δείχνουν καλά, είναι των χεριών μου, οι άλλοι αλλοιθωρίζουν. Δεν γνωρίζω....
Όταν έχεις παιδιά θα είναι πιο δύσκολο γιατί σκέφτεσαι πως ίσως να τα αφήσεις μόνα κάποτε αλλά από την άλλη είναι αυτά που σε κάνουν να παλέψεις περισσότερο για να ζήσεις. Κι έτσι πρέπει να το βλέπεις.
Να είσαι πάντα καλά, φιλιά κι από μένα, γιώργος.
Δημοσίευση σχολίου