Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Bet on Tarceva

Εγώ: Καλημέρα, Χρόνια Πολλά, να περάσω;
Γιατρός: Ωπ, που χάθηκες, Χρόνια Πολλά, έλα μέσα. Κάτσε, πως είσαι, πως πας με το Tarceva;
Ε: Γιατρέ είμαι καλά, έχω μεγάλη βελτίωση, με ταλαιπωρεί βέβαια το εξάνθημα πολύ αλλά το υπομένω
Γ: Είναι καλύτερα η αναπνοή σου δηλαδή, οι αντοχές σου; Σε βοήθησε;
Ε: Με βοήθησε πολύ, θυμάστε το υγρό που είχα χαμηλά στον πνεύμονα; Πρέπει να έχει φύγει γιατί τώρα μπορώ και κοιμάμαι και από τη δεξιά πλευρά χωρίς δυσκολία. Έχει σταματήσει και ο συριγμός που είχα και δεν πονάω πια, οι πόνοι στα χέρια, στο θώρακα, μου πέρασαν και έχω σταματήσει και το Lyrica, δεν το παίρνω πια

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Maria rulez (tweety)

Μαράκι το αφήνω ανοιχτό, γράψε αν θες, ότι θες (σε στριμώχνω λίγο, έτσι; οι στόχοι είναι στόχοι όμως και πρέπει να τους περιγράψουμε)!

Bob Marley at Larisa

Το μήνυμα που θα ήθελα να στείλω σε όλους σας για τη νέα χρονιά, είναι να πάρετε τη ζωή στην πλάκα, ξεσοβαρέψτε, γελάστε με τα χάλια μας, δείτε ειδήσεις στο STAR, αφήστε άλλους να κάνουν στοχασμούς με βάθος! Όλοι οι καρκινοπαθείς περνάμε ζόρικα, τι θα κερδίσουμε αν το πάρουμε στα σοβαρά και μιζεριάσουμε; Θα έχουμε καρκίνο και στεναχώρια μαζί! Για αυτό σου λέω φίλε μου καρκινοπαθή, ανέβα στη στέγη και κάνε "κουκουρούκου", μπορεί να τρομάξει κι ο καρκίνος και να φύγει από την παλαβομάρα ;-)

Για να το ενισχύσω αυτό, σας βάζω κι ένα τραγουδάκι από τα μέρη μου, είναι λίγο σόκιν αλλά δε βαριέσαι:






Και συνεχίζω με το πολύ βαρύ Breathless που μας έχει κάνει να κλάψουμε τόσο πολύ φέτος, σε μια νέα έκδοση από τους 440 Hz.

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

B17 - Αμυγδαλίνη, Laetrile

Ήρθε στη συζήτηση το θέμα της Αμυγδαλίνης, της Βιταμίνης Β17, του φαρμάκου Laetrile. Παραθέτω το κάτωθι link που είναι ο οργανισμός κατά του καρκίνου της Αμερικής, http://www.cancer.gov/cancertopics/pdq/cam/laetrile.



 Η άποψή μου για όλα αυτά δεν αλλάζει, παραμένω πιστός σε ότι λέει η επιστήμη, προτιμώ τα φάρμακα και για την ώρα έχω Θεό μου τη Roche.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Απολογισμός 2009 - Προϋπολογισμός 2010

Οι μέρες περνούν και όπως φαίνεται δε θα προλάβω να τον κάνω τον απολογισμό της χρονιάς, δουλεύω όλες τις μέρες, έχω αφήσει στις εκκρεμότητες να: δω τον ογκολόγο μου και να του κάνω καζούρα που  νιώθω περδίκι, πάω στο ΙΚΑ να πάρω το δώρο και να πάω στο ταμείο μου να πάρω τα χρήματα από τον συμπυκνωτή οξυγόνου... Δεν χωράνε πολύ καλά, άδεια πρέπει να πάρω και πάλι πρέπει να τρέξω!!!

Πέρσι είχα πείσει τη Στέλλα να κάνουμε Πρωτοχρονιά στο χωριό, με όπλο το επιχείρημα: "ίσως είναι η τελευταία μου Πρωτοχρονια". Φέτος μου είπε: "Αλήτη, με ξεγέλασες ;-)"

Χάρτινο το φεγγαράκι, Μούσχουρη, Σαλέας

Πολλές φορές κρίνουμε (εγώ πρώτος) από το περιτύλιγμα, την εμφάνιση, το χρώμα, την επιφάνεια. Έτσι, απορρίπτουμε αμέσως τον άνθρωπο, την κατάσταση, τον τόπο κλπ. Χαμένοι φυσικά είμαστε εμείς γιατί με μια γρήγορη κρίση, έχουμε χάσει κάτι βαθύτερο που δύσκολα θα καταδεχτεί ο εγωισμός μας να το ξανακοιτάξει.

Για αυτό έβαλα το τραγούδι αυτό, τον Σαλέα να παίζει Χατζηδάκη και να το τραγουδάει η Μούσχουρη. Αν βλέπατε όμως μόνο του τον Σαλέα, ίσως να αγανακτούσατε ή να μην δίνατε σημασία, μαύρος είναι άρα γύφτος που παίζει κλαρίνο! Κι όμως, είναι ένας πολύ καταξιωμένος μουσικός. Ψάξτε να τον ακούσετε...

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Τα πάγια, Μάλαμας

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

Απάτες εις βάρος των καρκινοπαθών

Ένα θέμα που ομολογώ πως δεν γνώριζα, οι απάτες που έχουν γίνει κατά καιρούς με θύματα τους καρκινοπαθείς. Διαβάστε και θα δείτε πως είναι δυνατόν να παρουσιαστούν εναλλακτικές θεραπείες από τα πιο αντικειμενικά και δημοφιλή ΜΜΕ, είτε λόγω άγνοιας και ελλιπούς έρευνας είτε εσκεμμένα (;). Το άρθρο είναι από το: www.pare-dose.net


Το αφέψημα πικραγγουριάς
Αρχές του 1952. Η Ελλάδα προσπαθεί να ορθοποδήσει από τον πόλεμο και τον εμφύλιο, μέσα στη φτώχεια και τον πόνο, όταν, σαν βόμβα σκάει η είδηση ότι το αφέψημα ρίζας πικραγγουριάς θεραπεύει τον καρκίνο.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Εύχομαι...

Άλλος ένα χώρος που τώρα κατάλαβα ότι λείπει, μια σελίδα ευχών, ευχές για ότι θέλετε εσείς.


Άνοιξε μια σαμπάνια...




Με αφορμή τα καλά νέα της Ανθής (Hope) σκέφτηκα να ανοίξω μια νέα ανάρτηση όπου θα ανοίγουμε τις σαμπάνιες του ο καθένας, όταν θα έχει καλά νέα. Είτε αποτελέσματα θα είναι αυτά είτε καλά κέφια θα έχει κάποιος και θα νιώθει ότι πρέπει να γιορτάσει!

Εϊσαι χαρούμενος; Άνοιξε μια σαμπάνια μαζί μας!!!

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Ο ήλιος βασιλεύει, Αλεξίου

Όσο με αφήνετε, εκεί θα γυρνάω, στα Δημοτικά, παραδοσιακά. Αφού αυτά μου αρέσουν για!

Επίδομα βαριάς αναπηρίας




Ρωτάω και το Ανήλικο αλλά δε γνωρίζει να μου πει ακριβώς, κατέβασα από τον ΟΕΚΚ τον νέο οδηγό παροχών για καρκινοπαθείς και νομίζω πως το επίδομα βαριάς αναπηρίας θα μπορούσα να το πάρω, ανήκοντας στην κατηγορία 5: "Άμεσα ασφαλισμένος που δεν έχω τις ασφαλιστικές προυποθέσεις για συνταξιοδότηση από το ταμείο μου". Μπορώ βέβαια να πάρω αναπηρική σύνταξη και δεν ξέρω αν αυτό αποτελεί εμπόδιο.

Και ρωτάω, το παίρνει κανείς αυτό το επίδομα;

Να μια απάντηση στην ερώτηση της Νικήτριας, αίτηση για χορήγηση επιδόματος δεν ξέρω αν δίνουν τα ΚΕΠ αλλά "Βεβαίωση χορήγησης οικονομικής ενίσχυσης σε άτομα με βαριά αναπηρία" δίνουν!!! Αφού πάρεις το επίδομα δηλαδή, μπορούν να στο βεβαιώσουν...



Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

Επιστήμονες «έσπασαν» το γενετικό κώδικα του καρκίνου

Επιστήμονες «έσπασαν» το γενετικό κώδικα του καρκίνου (Ηealthview.gr)

Επιστήμονες κατάφεραν να «ξεκλειδώσουν» ολόκληρο το γενετικό κώδικα του καρκίνου του δέρματος και του καρκίνου του πνεύμονα, επίτευγμα που αναμένεται να φέρει την επανάσταση στην αντιμετώπιση του καρκίνου.

Οι γονιδιακοί χάρτες των δύο αυτών πολύ συχνών τύπων καρκίνου εκτιμάται ότι θα ανοίξουν το δρόμο για την ανάπτυξη νέων αιματολογικών εξετάσεων που θα εντοπίζουν πολύ πιο νωρίς τους όγκους, αλλά και για τον εντοπισμό νέων στόχων για φαρμακοθεραπείες.

Tarceva & εξάνθημα (Update)

12/12/09 

Θα ήθελα να συνεχίσω το θέμα των παρενεργειών του Tarceva χωρίς να το κλείσω ακόμα, είναι λίγες οι 5 βδομάδες που το παίρνω.

Είχα μείνει στη αντιβίωση Δοξυκυκλίνης, που μου χορηγήθηκε αφού το εξάνθημα στο πρόσωπο ήταν έντονο και δύσκολα υποφερτό. Τα σπυράκια στο σώμα είναι πιο εύκολα ανεκτά αν και ούτε αυτά δεν χαρίζονται όσον αφορά τον ερεθισμό. Προχωράω στο θέμα του εξανθήματος του προσώπου.

Ντίνος ή Κεμπάπ;;;

Φίλε αν τυχόν το διαβάσεις, μη γελάσεις καθόλου, το δίλημμα είναι μεγάλο....

Την είχα κοπανήσει πάλι, ΣΚΔ, επιστροφή Δευτέρα. Πήγαμε στο χωριό μιας και δεν θα έχω χρόνο να πάω μες τις γιορτές και καλά θα ήταν να βλέπαμε λίγο γονείς πριν τις γιορτές. Είδα μετρημένους ανθρώπους, αυτή τη φορά είδα και τον "φαροφύλακα" του χωριού, τον Κωστή με το καφέ που φυλάει τα σύνορα! Πολλές ώρες μείναμε σπίτι γιατί δεν μπορώ να εκτεθώ στον ήλιο, το εξάνθημά μου ψάχνει ευκαιρία για να φουντώσει!

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Πεθαίνω για σένα, Μαργαρίτης

24/12/2009: Νομίζω μου πέρασε ο τρελός έρωτας με το τραγουδάκι, θα πρέπει να βρεθεί άλλο για να γίνει το blogοτράγουδο!!!

Αποφασίστηκε, αυτό θα είναι το επίσημο τραγούδι του blog (μέχρι να βρεθεί κάποιο άλλο, ξέρετε εσείς...).

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

On my mind, The Sunday drivers

Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Ανήλικο που έχει πάρει φόρα ;-) Θα αρχίσει να αλλάζει ο ήχος στο blog μιας και τα νιάτα ξέρουν άλλα τραγούδια...

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Switch on - switch off


Μετά από χρόνια, μερικές περιπέτειες, λίγες στενοχώριες, διάφορες βλακείες, κάποιες επιτυχίες και άλλες αποτυχίες. Μετά από πολλά χιλιόμετρα στην Ε75, τώρα που έμαθα να γράφω γρήγορα στο Pc αλλά καταφέρνω να περπατάω αργά στο δρόμο. Μετά από καιρό, άλλα έψαχνα κι άλλα βρήκα, αλλού νόμιζα πως είναι καλά αλλά τελικά δεν ήταν. Μυρωδιές που στοιχημάτιζα ότι ήταν ανυπόφορες, τελικά έγιναν αγαπημένες.

Ψάχνοντας για hitech συστήματα συνεχούς ροής, πολλαπλής υποστήριξης, δυναμικής παροχής με εφεδρικά συστήματα, βρέθηκαν στις τσέπες μου μερικοί διακόπτες on-off! Φτιαγμένοι, κομμένοι και ραμένοι στα μέτρα μου, με τεχνικά χαρακτηριστικά για τα δικά μου κυκλώματα μόνο. Το λέω γιατί τα έδωσα και σε άλλον αλλά δεν δούλεψαν.

Τι πιο απλό από ένα διακοπτάκι on-off; Τι τυχεροί αυτοί που έρχονται σε αυτή τη ζωή έχοντας ενσωματωμένα αυτά τα διακοπτάκια, "εργοστασιακά" θα έλεγε κάποιος... Μερικά στο μυαλό, μερικά στην καρδιά και όλα γίνονται καλύτερα, ομορφότερα. Είναι ψεύτικη η ανάγκη για inverter, dimmer, trimmer και όλα αυτά τα συστήματα της νέας τεχνολογίας. Ίσως να κάνουν για τα μηχανήματα αλλά όχι και για τους ανθρώπους. Δεν έχει ανάγκη από ροοστάτες ο άνθρωπος. Απλά μικρά διακοπτάκια που να ανοιγοκλείνουν κυκλώματα. Ναι - Όχι, ας μην προσπαθήσουμε να πειράξουμε την ποσότητα, ταχύτητα, επιτάχυνση, ομαλά στην αρχή και μετά γρήγορα, τι είναι ο άνθρωπος, ασανσέρ που πέφτει από τον 123ο όροφο και χρειάζεται inverter;;;

Πολύ μου αρέσουν τα νέα μου διακοπτάκια, τα ανεβοκατεβάζω ανάλογα με την περίπτωση. Το καλό είναι πως όταν δεν είμαι σίγουρος, διαλέγω τη θέση που μου φαίνεται πιο σωστή, on ή off, δεν υπάρχουν άλλες θέσεις!!! Αν υπάρχουν ροοστάτες κλπ μαραφέτια, κάποιος θα τον άφηνε ανοιχτό τον διακόπτη σε μια θέση, έτσι για να "μην είναι κλειστός". Κι έλα μετά εσύ μάγκα μου να θυμηθείς πόσους ροοστάτες έχεις αφήσει ανοιχτούς, έτσι, μόνο και μόνο για να μην είναι τελείως κλειστοί. Και πες μου και τι περνάει από τον καθένα τελικά. Είναι όπως όταν κόβεται το ρεύμα, αν αρχίζεις να δοκιμάζεις όλους τους διακόπτες του σπιτιού για να δεις αν θα ανάψει κάποια λάμπα, σίγουρα όταν έρθει το ρεύμα κάποιες λάμπες θα είναι αναμμένες ενώ δε θα έπρεπε. Για αυτό, άστο στην ησυχία του...

Η αλήθεια είναι πως πάντα ζήλευα τους ανθρώπους που είχαν διακοπτάκια και χαίρομαι που αρχίζω να αποκτώ τα πρώτα μου on-off. Τα φυλάω στην ίδια μπιζουτιέρα με τα σκουλαρίκια μου ;-)

Every breath you take, Police

Σιγά σιγά ξεδιπλώνεται το Ανήλικο, για πάμε:

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Τρώμε μελομακάρονα...

την Παρασκευή 18/12/09, μετά τη δουλειά, μαζευόμαστε και τρώμε μελομακάρονα, ίσως να γίνει αρχή με καφέ και τσάι, μετά το βλέπω για πίτσα-κόκα-κρασάκι, μπροστά σε τζάκι. Τα ξύλα είναι στεγνά, το τσάι Ολύμπου, ο καφές Jacobs πράσινος, για την πίτσα θα κρίνουμε τότε.

Ανοιχτή πρόσκληση λοιπόν, για μαζευτείτε, δεν έχω καταλάβει Χριστούγεννα ακόμα και δεν το βάζω κάτω! Οι παλιοί ξέρουν τα κανάλια επικοινωνίας, τυχόν νέοι στέλνουν mail στο: mygiorman@gmail.com.

Αναμένω συμμετοχές.

Sweet child of mine, Guns 'n' Roses

Επιτέλους, το Ανήλικο ξεθάρεψε και ζήτησε τραγούδι. Με γεια σου τζούνιορ, αφιερωμένο:

Όταν σε βλέπω να γυρίζεις, Γιώργος Κάβουρας

Αφιερωμένο από τη Σούλη και την καλό της Ανθής, στην Ανθή (Hope) που γιορτάζει σήμερα. Χρόνια σου πολλά από όλους μας!!!

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Αποτελέσματα δημοσκοπήσεων



Οι δημοσκοπήσεις τελείωσαν και μιας και είναι λίγο άχαρες να τις βγάλω από εκεί. Να δούμε και δυο συμπεράσματα:

Στάση απέναντι στην Ευθανασία:

1) Από τις 37 ψήφους, το 72% τάσσεται υπέρ της ευθανασίας, με τη γενικότερη έννοια
2) Το υπόλοιπο 28% τάσσεται κατά της ευθανασίας

Τι είναι καλύτερο για τον καρκινοπαθή:

1) Από τις 38 ψήφους, το 78% κρίνει πως είναι καλύτερο ο καρκινοπαθής να γνωρίζει όλη την αλήθεια
    α) Από αυτούς, το 55% όλων των ψήφων είναι καρκινοπαθείς
    β) Το υπόλοιπο 23% είναι συγγενείς, φίλοι ή άσχετοι με το θέμα

2) Το υπόλοιπο 20% κρίνει πως είναι καλύτερο για τον καρκινοπαθή να γνωρίζει τη μερική αλήθεια
     α) Από αυτούς, το 13% είναι οι ίδιοι ασθενείς ενώ
     β) Το υπόλοιπο 7% είναι συγγενείς φίλοι ή άσχετοι με το θέμα

Say something, James

Μια από τις λίγες φορές τελευταία που υποστηρίζω ένθερμα τραγούδι, ακούστε το (το ξέρετε...):

Έκτη αίσθηση, Τρομάζω...

Δείτε το βίντεο και ίσως τρομάξετε κι εσείς, θα βρίσκουμε κάποιον στο δρόμο και θα μαθαίνουμε κάθε λεπτομέρεια για αυτόν. Ανατριχιαστικό...

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Το πιο μεγάλο μου πρόβλημα...

φαντάζει άλυτο, μου φαίνεται βουνό, με τρώει το άγχος, ξυπνάω με πόνο και αγωνία, το σκέφτομαι πολλές φορές την ημέρα και τις περισσότερες δεν έχω κανένα να με βοηθήσει. Και το κακό είναι πως δυσκολεύομαι και μόνος μου, πρέπει να έχω κάποιον να με βοηθάει, αλλιώς πεθαίνω στον πόνο. Ίσως επειδή είναι αρχή ακόμα, αν συνηθίσω θα είναι καλύτερα...

Το σημαντικότερο πρόβλημα για μένα εδώ και πολύ καιρό είναι τα ... σκουλαρίκια βρε κορίτσια!!! Έχω πάθει μεγάλη ήττα! Καταρχήν, μου είναι δύσκολο να τα βάλω και να τα βγάλω, χτες που ήθελα να κάνω αλλαγή, πόνεσε το αυτί μου και ακόμα πονάει. Είναι αυτό το θέμα του καθρέφτη που τα βλέπεις ανάποδα, βλέπεις το χέρι να πάει αριστερά αλλά αυτά πάει δεξιά... δράμα.

Να τα πάρω από την αρχή: πέρσυ τέτοιο καιρό έκανα την πρώτη τρύπα στα Χανιά, είπα στην καλή κυρία να μου ανοίξει τρύπα "εκεί που το φοράνε οι άντρες", δεν ξέρω τι κατάλαβε αλλά μου την άνοιξε στο δεξί!!! Στην τηλεόραση βλέπω όλα τα αλάνια να φοράνε σκουλαρίκι στο αριστερό και ομολογώ πως στην αρχή είχα κολλήσει, το ξεπέρασα γρήγορα όμως. Ξεκίνησα να φοράω ένα μαυράκι μικρό της κουμπάρας Κατερίνας, διακριτικό. Κάποια στιγμή το βαρέθηκα, έπρεπε να ανέβω κατηγορία και βρήκα κάτι ωραία τσιγκελωτά, σαν ουρές διαόλου ένα πράμα και πήρα ένα μεγάλο μπλε, ένα μωβ, ένα πράσινο. Πήρα και ανοιχτά κρικάκια, ασημί, πράσινο με μυτερές άκρες. Μου πήρε και η Στέλλα τα ίδια με στρογγυλές τις άκρες.

Στον Πόρο το καλοκαίρι πέσαμε πάνω σε κοσμηματοπωλείο και άνοιξα τη δεύτερη τρύπα αλλά ατύχησα και πολύ στενοχωριέμαι. Έγινε πολύ κοντά στην πρώτη και μπλέκονται μεταξύ τους, άσε που δεν ξεχωρίζουν κιόλας... Τότε μου βρήκε η Στέλλα κάτι παχιά κρικάκια, μαύρα με κινέζικους δράκους και ασημένια. Είναι καλά αυτά και όμορφα αλλά κουμπώνουν πολύ δύσκολα τα έρμα και κοκκινίζει το αυτί μου μέχρι να βάλω ένα, δράμα!!!

Πριν ένα μήνα στη Λάρισα έκανα και την τρίτη τρύπα και ήρθα και πελάγωσα: πρέπει να είναι όλα ίδιας απόχρωσης; άμα βάλω διαμαντάκι, κρικάκι ψιλό και κρικάκι χοντρό, είμαι σαν τσίρκο; τώρα φοράω δυο διαβολοουρές και ένα κρίκο, μπλε, μαύρο και μαύρο, νομίζω πως είναι χάλια!!! Ερώτηση: πρέπει τα σκουλαρίκια να ταιριάζονται και με τα ρούχα;;; Το ρούχο το έχω μάθει τόσα χρόνια, παπούτσι, κάλτσα, παντελόνι, ζώνη, πουκάμισο, πουλόβερ, ζακέτα, μπουφάν, τέλος. Αν είναι μπλε ή καφέ ή πράσινος ο συνδυασμός του ρούχου, θα πρέπει να αλλάζω και σκουλαρίκια;;; Αν είναι έτσι, θέλω 5 λεπτά για να ντυθώ και μισή ώρα για να φτιάξω τα σκουλαρίκια... Αν είναι έτσι, θα τα βάλω στο πορτοφόλι και θα ζητάω από το Διαμαντάκι κάθε πρωϊ να μου κάνει συνδυασμό και να μου τα φοράει!

Τώρα πριν την Πρωτοχρονιά ή μετά θα κάνω και τέταρτη πιο ψηλά, γιατί στο λοβό υπάρχει συμφόρηση! Αυτό που με προβληματίζει σφόδρα και δεν μου φαίνεται πρέπον είναι η περίπτωση να ξεκινήσω και στο άλλο αυτί, δεν είναι λίγο χαζομάρα τα σκουλαρίκια και στα δύο αυτιά;;; Εδώ χρειάζομαι συμβουλή, μην κάνω λάθος! Σώστε με!

Άλλος προβληματισμός: με έχει πιάσει φόβος μην κλείσουν οι τρύπες (που με τόσο κόπο έφτιαξα) και στολίζομαι συνέχεια. Αν αφήσω καμιά τρύπα ελέυθερη, σε πόσο καιρό θα κλείσει;;; Έχει να κάνει με το διάστημα ζωής της;;; Και αν κλείσει, μετά τέλος; Ή θα πρέπει να ζουλάω μέχρι να περάσει το σκουλαρίκι από την άλλη μεριά;;; Ρε κορίτσια, κανένα βιβλίο με οδηγίες για σκουλαρίκια υπάρχει; Αυτός ο ΣΚΑΙ μήπως έχει βγάλει κανένα; Για τα πάντα έχει βγάλει, δεν μπορεί! Κάποτε είχα βρει στο google πως να δένω γραββάτα αλλά για το θέμα σκουλαρίκι δε βρίσκω θεματολογία...

Σίγουρα θα είναι και πολλές απορίες που ξεχνάω να κάνω αλλά θα επανέλθω σίγουρα μόλις τις θυμηθώ. Παρακαλώ δείξτε κατανόηση και βοηθήστε.

Καθώς το θέμα αναδεικνύεται δυσκολότερο από ότι περίμενα, παραθέτω μερικές φωτογραφίες για να συννενοηθούμε, να ξέρω τι είναι καλό και τι όχι, περιμένω κριτικές:



ΥΓ1: Την άνοιξη που μας πέρασε, δούλευα στο γραφείο και όπως ήμουν αφοσιωμένος στον υπολογιστή, ακούω ένα "τακ τακ τακ": αυτό ήταν λέω, διαλύομαι, αυτί μου έπεσε, μάτι, μύτη;;;; Ψάχνομαι και βρίσκω τα πάντα, ψάχνω στο γραφείο και βλέπω ένα κούμπωμα βιδωτό! Πέρασα σοκ μέχρι να βάλω να μου το ξαναβιδώσουν... τι περνάτε και σεις;;; τώρα σαν καταλαβαίνω!!!

ΥΓ2: Ενημερώνω τις φίλες πως για τα Χριστούγεννα θα δεχθώ για δώρο μόνο σκουλαρίκια, ας είναι του ενός ευρώ, δεν έχω τέτοιο θέμα, την γκάμα μου θέλω να μεγαλώσω για να νιώθω μεγαλύτερη ασφάλεια. Σας γλυκοφιλώ ;-)

Να 'μαι καλά, Αλεξίου

Αφιερωμένο για τη Σούλη (προσωπικά δε μου αρέσουν αυτά τα νανουριστικά της Αλεξίου)

Blog και καρκίνος

Αυτό που πάω να κάνω νιώθω πως περιγράφεται με την έκφραση: "αφού ξύνεσαι στην γκλίτσα του τσοπάνη..." αλλά νιώθω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια, μετά και από συζητήσεις που έχουμε κάνει στο chat ή ζωντανά με τους φανατικούς οπαδούς αυτουνού εδώ του ρημαδοblog. Για να μην ξεφύγω, το θέμα είναι: Blog & καρκίνος ή Καρκίνος & Blog! Για πάμε...

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Γαλοπούλα γεμιστή και γέμιση

Έρχονται τα Χριστούγεννα και από ένα αξιοπρεπές ρημαδοblog δε θα έπρεπε να λείπει συνταγή για τη γαλοπούλα. Αντιγράφω από τα ΝΕΑ (τα οποία αντέγραψαν από αλλού ;-) )


Γέμιση με καστανό ρύζι και βερίκοκα

Για 5 φλιτζ.

●6 κ.σ. ανάλατο βούτυρο ή ελαιόλαδο ●1 φλιτζ. κομμένο κρεμμύδι ●1 σκελίδα σκόρδο, λειωμένη ●1/2 φλιτζ. αποξηραμένα βερίκοκα, σε κυβάκια ●1/2 φλιτζ. αποξηραμένα κεράσια, μύρτιλα ή ξανθές σταφίδες ●1/2 φλιτζ. χοντροκομμένα ωμά αμύγδαλα (όχι ασπρισμένα)

Κράτα λίγο ακόμα, Παπακωνσταντίνου

Αφιερωμένο στην Καρυάτιδα που το ζήτησε:

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

Piecekeeping mission 2002-2003

Αν δίνω την εντύπωση πως είμαι ήσυχος άνθρωπος ή κάνω/έκανα καθώς πρέπει πράγματα σε αυτή τη ζωή, πρέπει να πω πως δεν ήταν καθόλου έτσι. Το δύσκολο για μένα ήταν μόνο ότι ανέλυα πάρα πολύ κάθε παράτολμη κίνηση που θα έκανα ενώ άλλοι το έκαναν με μια πολύ γρήγορη σκέψη και απόφαση.

Στο Κόσοβο και στην KFOR υπηρέτησα 7.5 μήνες της θητείας μου, από τον Ιούνιο του 2002 ως και τον Γενάρη του 2003. Είναι ένα κομμάτι της ζωής μου που μου δίδαξε πολλά, έφερα τον εαυτό μου στα όριά του όσον αφορά πολλά πράγματα και σίγουρα είναι μια εμπειρία ζωής.

Pablo Neruda

Από την Καρυάτιδα:


Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Πες μου παππού, Άκης Πάνου

Ο Άκης Πάνου ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα και αμφιλεγόμενη. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί τα ταλέντα και τις ικανότητές του.
Το εν λόγω τραγούδι το αναρτώ γιατί έχει ιστορία,  οι στίχοι, η μουσική και η πρώτη εκτέλεση είναι του Άκη Πάνου. Ακόμα, έχει φτιάξει μόνος του όλα τα όργανα που έπαιξαν σε αυτό το τραγούδι και τα έπαιξε όλα ο ίδιος!!!! Ήταν όντως ξεχωριστή προσωπικότητα...

Ταξίδι, Σωκράτης Μάλαμας

Για το Διαμαντάκι που μου το θύμησε, άιντε βρε Σωκράτη, πάμε (ξέρει κανείς που παίζει φέτος, να πάμε να τον δούμε)

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Καρυάτιδα, Παπάζογλου

Αφιερωμένο στην Καρυάτιδα, σε μια από αυτές που λείπουν!!!

Σινεμά - Θέατρο

Πήγα σινεμά, θέατρο, διάβασα κριτικές, άκουσα κάτι και όλα τα σχετικά. Προτάσεις για να δείτε ταινίες, θέατρο ή να αποφύγετε.

Hollywood, Mon Amour Cat People

Να κι ένα καλό τραγουδάκι από τη νέα της παρέας, μπράβο βρε μύρτιλο! Για σένα!

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009

Ο γλάρος



Όταν μάθαινε η ξαδερφούλα μου ζωγραφική, της φορτώθηκα με το ζόρι να μου κάνει ένα πίνακα. Θέμα; Μια θάλασσα με γλάρους που θα πετάνε αλλά οι γλάροι θα έπρεπε να είναι πορτοκαλί! Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και δεν θυμάμαι όλες τις λεπτομέρειες αλλά η δασκάλα της είχε φέρει αντιρρήσεις να βαφούν οι γλάροι πορτοκαλί... Η Μαίρη συνάντησε δυσκολίες αλλά στο τέλος πάτησε πόδι και είπε πως ο πίνακας πρέπει να παραδοθεί με πορτοκαλί γλάρους αλλιώς δεν είχε κανένα νόημα.

Πως προέκυψαν οι πορτοκαλί γλάροι;

Το Πορτοκαλί είναι ιδέα, πεποίθηση, στάση ζωής, χρώμα, άρωμα, γεύση και δεν θα πω κάτι παραπάνω. Εξ ου και το πορτοκαλί στο ρημαδοblog!

Οι γλάροι ήρθαν από τον "Γλάρο Ιωνάθαν", ένα καταπληκτικό βιβλίο το οποίο διάβασα σε λίγη ώρα όταν έπεσε στα χέρια μου. Τον Ιωνάθαν μπορείτε να τον διαβάσετε εδώ, νομίζω πως είναι ολόκληρο το βιβλίο.

Ορίστε λοιπόν πως προέκυψε ο Γλάρος στην κορυφή του blog!

Μια συγγνώμη...

εκ των υστέρων αλλά και εκ των προτέρων...

Δεν έχω καμία σχέση με τον guru προγραμματιστή για να πιστεύω ότι τα έχω όλα σωστά καμωμένα ούτε και πιστεύω πως  θα τα κάνω όλα σωστά από δω και πέρα. Νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ και να ζητήσω ένα συγγνώμη από ανθρώπους που τυχόν πλήγωσα με τα γραφόμενά μου κατά καιρούς αλλά και που τυχόν θα στενοχωρήσω στο μέλλον. Δεν κάνω κάτι σκόπιμα, έτσι μου βγαίνει να γράφω και προτιμώ να μην πνίγω τον αυθορμητισμό μου, όταν κάτι είναι δύσκολο αλλά νιώθω ότι πρέπει να το γράψω.

Σε αυτό το post μπορείτε να μου τα χώσετε λοιπόν ;-) (και λέει τώρα να γεμίσει με σχόλια από κάτω η ανάρτηση, 1.749 σχόλια με μπινελίκια, χα χα χα)

Ταχεία, Βιτάλη

Ζήτησε κάποια πρωϊνά τραγούδια η Σούλη αλλά μετά από δημοκρατική διαπραγμάτευση, τα βρήκαμε με αυτό το τραγούδι. Για μένα είναι αγαπημένο, για αυτό και στο αφιερώνω Χρυσουλίτσα:

Briefing 6-12-09

Τι έχουμε λοιπόν; Καναδυό νέα, για πάμε:

Χτες έκανα το εμβόλιο,  ρώτησα τον αγκολόγο μου και έδωσε το πράσινο φως. Οπότε σαν υπέρμαχος των απόψεών μου, έτρεξα ευθύς αμέσως. Αυτό που με προβλημάτιζε ήταν ότι το κάνουν στο μπράτσο, μερικές φορές τις αντιθρομβωτικές τις κάνω στα μπράτσα, για να ηρεμεί η κοιλιά από τα αιματώματα και πονάνε οι άτιμες στο μπράτσο. Και τι καλά, είναι τόσο μικρή η βελόνα που ... δεν καταλαβαίνεις πότε στην βάζει (δεν είναι σεξ. υποννοούμενο...). Κατά τα άλλα, μου είπε πως μπορεί να έχω ένα μικρό εξάνθημα σαν παρενέργεια αλλά όταν έβγαλα το πουκάμισο και είδε το εξάνθημα που έχω ήδη από το Tarceva, της είπα πως μέσα από αυτό δεν πρόκειται να φανεί... Δεν είχα καμία παρενέργεια, ούτε άμεσα ούτε και μέχρι σήμερα το πρωϊ. Από κει και πέρα, είναι απόφαση του καθενός τι θα κάνει.

Χτες έβρεξε πολύ, όλη τη μέρα έριχνε τουλούμια κατά διαστήματα και ανα περιοχές. Πρώτα σκέφτηκα τους ανθρώπους που έχουν σπίτια κοντά στα δάση που έχουν καεί το καλοκαίρι, και μετά σκέφτηκα τη Σούλη. Ύστερα μου το είπε και μόνη της, την πειράζει η βροχή για αυτό μάλλον μας πυροβόλησε με αυτή την πυρηνική βόμβα... ;-) Τη διάβασα 1/2 φορά και δεν τολμάω να το ξαναδιαβάσω, περιμένω να μαζέψω θάρρος ;-)

Αυτή τη βδομάδα ξεκίνησα δουλειά, δεν τρελλάθηκα ιδιαίτερα αλλά το θετικό είναι πως είμαι με φίλους από το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα. Τους πειράζω, με πειράζουν, γελάμε και περνάει η μέρα. Εννοείται πως γίνεται και η δουλειά, τι μας έχετε εμάς, για τίποτα αργούς ή άσχετους;;; Τσακάλια της στέπας είμαστε ;-)

Τώρα πρέπει να περάσω αμέσως στη Hope: έχω πολλά ράμματα για τη γούνα σου και όλο λέω να σε πάρω τηλέφωνο και όλο είναι ακατάλληλη η ώρα. Αυτό που σου λέω από εδώ είναι να ψάξεις να μας βρεις δουλειά, σε μαγαζί, μπακάλικο, μανάβικο, αν και θα προτιμούσα να πουλάμε στις λαϊκές φρούτα. Από τη μια σου χρειάζεται και σένα και από την άλλη θα περνάμε και καλά διαλαλώντας όλη μέρα: πάρε-πάρε, τέτοιο δεν έφαγες ούτε αρραβωνιασμένη!!! Αν φέρεις και την φιλενάδα: "πας καλά γιατρέ μου?", θα πουλήσουμε μέχρι και τις πέτρες! Σε αφήνω, τα υπόλοιπα θα τα ... ακούσεις ;-)

Αγαπητή roseberry, τους Anathema τους άκουσα και κατάλαβα αμέσως πως βγήκε το όνομα. Το ξεκόβω, ΟΧΙ, δεν μπορώ να ακούσω τέτοια μουσική, αν θέλω να γίνω χάλια θα βρω άλλους τρόπους, αν θέλω να πεθάνω, θα αφήσω τον καρκίνο να κάνει τη δουλειά του. Δεν δίνω δεκάρα για τους στίχους των τραγουδιών, αν θέλω τόσο δυνατό στίχο στο ξένο τραγούδι, θα διαβάσω ίσως ποίηση... Προς το παρών με βοηθάει να ακούω ίσα με 15 φορές την ημέρα το Πεθαίνω για σένα, του Μαργαρίτη, τίποτα άλλο. Βασικό κριτήριο για μένα είναι τα beat per minute, αν δεν κάνει πάνω από 300 τάμπα τούμπα το λεπτό ένα τραγούδι, θα σε ρίξει και είναι κρίμα. Άλλαξε μυαλά αλλιώς θα σας πάω με τη Hope (άλλη Ζυγός αυτή) στην Έφη Θώδη ;-)

Σήμερα είναι του Αγίου Νικολάου και σκεφτόμουν εχτές τους Νίκους που ξέρω. Με μια γρήγορη συγκεντρωτική, μου φάνηκε πως όλοι είναι ξηγημένα άτομα και λέω, μήπως τελικά έχει να κάνει και το όνομα με τον χαρακτήρα;;; Όπως και να έχει, εσείς θυμηθείτε τους, πάτε για επίσκεψη ή πάρτε τηλέφωνο.

Δε μου έρχεται κάτι άλλο νέο... Θα πάω σήμερα στον Μπάμπη να φάμε, θα φτιάξουμε 2-3 επιχειρήσεις στον αέρα, θα γελάσουμε και θα αναπλάσουμε το συκώτι μας κατά το 1/4. Στο γυρισμό έχω να περάσω από το Θείο Νίκο να πω χρόνια πολλά και κάπου εκεί γέμισε η Κυριακή.

Μήπως να πιούμε καφέ το άλλο Σάββατο; Να πέσει καμιά ιδέα στο τραπέζι και συμμετοχές; Να είναι καφές ή φαγητό; Για ξεδιπλωθείτε, αυτή τη φορά σας δίνω πολύ χρόνο!

Σας φιλώ, σας εύχομαι να περάσετε μια όμορφη Κυριακή και μην ξεχνάτε ποτέ: η Ζωή είναι ωραία, άσχετα αν έρχονται στιγμές και ώρες που δυσανασχετούμε και γκρινιάζουμε. Μόλις μπει η κακή ή μίζερη σκέψη στο μυαλό, ρίξε τη βελονιά: μα βρε χαζέ, η ζωή είναι ωραία, τι κάνεις;;;

Γεια σας τώρα.

The Soundtrack Of Our Lives, In Your Veins

Αφιερωμένο για την roseberry. Στο κάνω χατηρικά μιας και είσαι φρασκαδούρα, καλά παιδί μου, τι είναι αυτά που ακούς;;; Μου αρέσει που γράφει αυτός που το ανέβασε: The best song ever, το έχει ανεβάσει εδώ κι ένα χρόνο και το έχουν ακούσει 3143 φορές. Οι μισοί λέει το άκουσαν μισό γιατί ήταν κοντά σε ένα μαχαίρι της κουζίνας.... ;-)

Αγάπη, Θηβαίος

Αφιερωμένο για την Hope που το ζήτησε με τόση μαλαγανιά που δεν μπορώ να μην το βάλω.... Άλλωστε, είναι και τόσο χαρούμενο που... άρχισα να χορεύω στην πρώτη στροφή... εσείς;;; Όχι, καλό είναι.

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Ξενιτεμένα μου πουλιά, Πετρολούκας Χαλκιάς

Τα τραγούδια που μου αρέσουν πολύ, τα φέρνω μπροστά για να μπορώ να τα ακούω. Άκουσέ το, αγαπητέ τηλεθεατή (που λέει και η Μπεκατώρου) και αν σε αγγίζει ο ήχος του κλαρίνου, θα ανατριχιάσεις.

Έγραψα στις 25/7/2009:
Το κλαρίνο είτε αρέσει είτε όχι! Είμαι από αυτούς που αρέσει !!! Εδώ ο Πετρολούκας Χαλκιάς σε μια πολύ ωραία εκτέλεση.

Είναι ΘΕΟΣ, ΓΙΓΑΝΤΑΣ, ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ!!! Δεν τους πιάνει κανείς τους Ηπειρώτες στο κλαρίνο και στο Δημοτικό τραγούδι, οι υπόλοιποι, Θεσσαλοί, Στερεοελλαδίτες και Πελλοπονήσιοι, είναι λίγο πιο κάτω νομίζω (αν και είμαι Θεσσαλός).


Μάτια μου όμορφα, Stavento

Για την αδερφούλα μου:

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

Για την αγάπη σου, Παπαδόπουλος

Αφιερωμένο για τη roseberry:

All i want for Christmas


Πάμε και λίγο Χριστουγεννιάτικα, με την Μαρία Καρά!





Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

Τηλεφώνημα στον Άγιο Βασίλη

Γεια σου Θεσσαλονίκη με τα ωραία σου ;-)

Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Παρομοίωση ή μεταφορά;

Στο σχολείο μικρός ήμουν πολύ καλός μαθητής, πρώτος στην ορθογραφία, Ηλιάδα, Οδύσσεια στα δάχτυλα, για τα μαθηματικά δεν το συζητάω (όσο περνούσαν τα χρόνια βέβαια πήγαινα από το κακό στο χειρότερο, άλλο θέμα αυτό). Αυτό που μου άρεσε πολύ, θυμάμαι, ήταν να βρίσκω τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές μέσα στα κείμενα, θυμάμαι έπρεπε να τις βρούμε και να πούμε αν είναι παρομοίωση ή μεταφορά.

Ψάχνω εδώ και καιρό λοιπόν να παρομοιάσω αυτό που ζω (τους τελευταίους μήνες εγώ, άλλοι φίλοι περισσότερο) με κάτι άλλο, κάτι που να έχει λογική και να βγάζει συμπέρασμα. Αλλά δε βρίσκω καλό παράδειγμα και σπάνε τα νεύρα μου... δεν πιστεύεις; για δες και συ:

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Γρίπη... Gummy bear...

Το θέμα της γρίπης είναι καθαρά πολιτικό, θέλει πολιτική άποψη και για αυτό βαριόμουν να γράψω κάτι για τον περιβόητο H1N1. Τι να γράψει κανείς, σε μια χώρα που κυβέρνηση ορίζει κάθε φορά το M E G A, τα άλλα κανάλια θέλουν να γίνουν M E G A, όπου ο καθένας γίνεται ειδικός σε θέματα υψηλής ειδίκευσης, όπου το ράδιο Αρβύλα είναι η μεγαλύτερη πηγή ενημέρωσης, όπου οι μισές τηλεοπτικές εκπομπές δείχνουν τι έπαιξαν την προηγούμενη οι άλλες μισές. Μια χώρα που βρέθηκε φέτος στην χειρότερη θέση όσον αφορά στη διαφθορά και επιτρέψτε μου, θα πρέπει να το θέλουν πολλοί να είναι διαφθαρμένοι για να κόψουμε τελικά πρώτοι το νήμα.

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Bohemian Rhapsody, The Muppets

Πρέπει να υπάρχει σε όλα τα καλά σπίτια...

Μεγάλωσα, Αλεξίου

Για τη Νίνα που το ζήτησε (ψαράκι τι κάνεις; ;-) )

Από μηχανής θεός

Ξέρεις εσύ...

Από μηχανής θεός
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο όρος από μηχανής θεός προέρχεται από την αρχαία ελληνική δραματική ποίηση και ειδικότερα απ' την τραγωδία. Συγκεκριμένα, σε αρκετές περιπτώσεις ο τραγικός ποιητής οδηγούσε σταδιακά την εξέλιξη του μύθου σ' ένα σημείο αδιεξόδου, με αποτέλεσμα η εξεύρεση μιας λύσης να είναι πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Τότε, προκειμένου το θεατρικό έργο να φτάσει σε ένα τέλος, συνέβαινε το εξής: εισαγόταν στο μύθο ένα θεϊκό πρόσωπο, που με την παρέμβασή του έδινε μια λύση στο αδιέξοδο και το έργο μπορούσε πλέον να ολοκληρωθεί ομαλά. Η έκφραση «ο από μηχανής θεός» καθιερώθηκε, επειδή αυτό το θεϊκό πρόσωπο εμφανιζόταν στη σκηνή του θεάτρου με τη βοήθεια της «μηχανής», δηλαδή ενός ξύλινου γερανού, ώστε να φαίνεται ότι έρχεται από ψηλά.

Ουσιαστικά, δηλαδή, πρόκειται για μια περίπτωση επιφάνειας (=θεϊκής εμφάνισης στους θνητούς), που συνέβαινε στο τέλος μιας τραγωδίας, διευκολύνοντας τον τραγικό ποιητή να δώσει μια φυσική λύση στο μύθο του έργου του. Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι στην τραγωδία του Ευριπίδη Ιφιγένεια η εν Ταύροις: όταν στο τέλος ο μύθος οδηγείται σε αδιέξοδο και καμιά λύση δεν είναι άμεσα ορατή, ο τραγικός ποιητής εισάγει στο έργο το πρόσωπο της θεάς Αθηνάς, για να δώσει την οριστική λύση στο μύθο.

Σήμερα, η έκφραση "ο από μηχανής θεός" έχει πλέον περάσει στον καθημερινό λόγο με μεταφορική σημασία. Δηλώνει το πρόσωπο που παρουσιάζεται ξαφνικά και μας βγάζει από μια ιδιαίτερα δύσκολη και αδιέξοδη κατάσταση. Σε ό,τι αφορά τη λογοτεχνία, ο όρος έχει πλέον διεθνοποιηθεί και έχει ξεφύγει οριστικά από το στενό εννοιολογικό πλαίσιο της αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι από τα αρχαία ελληνικά πέρασε στα λατινικά, ως deus ex machina, και από εκεί σε όλες σχεδόν τις νεότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Σήμερα, λοιπόν, η έκφραση «ο από μηχανής θεός» μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το τέλος ενός οποιουδήποτε αφηγηματικού έργου, εφόσον ένα πρόσωπο - όχι απαραίτητα θεϊκό - εμφανίζεται ξαφνικά και δίνει λύση στο μύθο, που ως εκείνη τη στιγμή έμοιαζε να περιέρχεται σε αδιέξοδο.

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Tο Σάββατο πίνουμε καφέ

...το Σάββατο πίνουμε καφέ, πέριξ της Αθήνας γιατί για εμάς δεν υπάρχουν όρια.

Μέχρι τώρα έχει κρατήσει θέση η Σούλη, περιμένω την ανάδρασή σας εδώ ή με mail στο mygiorman@gmail.com.

Δε χρειαζόμαστε εβδομάδες για να κανονίσουμε ένα καφέ, άντε να τα πούμε πριν βάλει κρύο.

Σας περιμένω!!!

=========================  Μετά τη συνάντηση  =====================

Μην τα θέλετε όλα έτοιμα κι εύκολα, ψάξτε τα σημάδια στη φωτογραφία για να καταλάβετε ποια είναι η Σούλη και ποια η Hope:

 Επιπλέον πληροφορίες, το χρώμα της κόμης της Hope είναι... Αγριοκέρασο και η Σούλη προτιμά τα σκούρα χρώματα.

Αυτό το απόγευμα μου δόθηκε ένας σοβαρός λόγος για να (μη μετανιώνω που ξεκίνησα αυτό το blog) κάνω μια προσπάθεια να κρατηθεί αυτό το ρημαδομπλόγκ ζωντανό. Δεν έχω πρόβλημα να γνωρίσω νέους ανθρώπους αλλά η απογευματινή συνάντηση με τη Σούλη και την Hope, απλά Δ Ε Ν   Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι!!! Όλοι είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά τα κορίτσια είναι από τα λίγα και είμαι σίγουρος ότι αφήνουν το ίχνος τους καθημερινά στη ζωή. Τι να πω; ή ο καρκίνος μας αλλάζει ή δεν διαλέγει αδιάφορους ανθρώπους, τα κριτήριά του πρέπει να είναι υψηλά...

Η Hope μου θύμισε πολύ έντονα την Χρύσα Ρώπα, το χιούμορ της είναι περισσότερο πετυχημένο από ότι στο γραπτό λόγο, το κορίτσι είναι άπαιχτο, γελάσαμε με την ψυχή μας και σίγουρα κάναμε όλο το μαγαζί να ανησυχήσει με τα γέλια μας. Αν ήξεραν κιόλας ότι είμαστε τρεις καρκινοπαθείς εκεί, θα ανησυχούσαν πως ο καρκίνος έχει και άλλες παρενέργειες, όπως "χτυπιέμαι κάτω από τα γέλια" ;-).

Στην αρχή ανησύχησα πως γνωρίζονται μεταξύ τους και μου την έχουν στημένη, τέτοια οικειότητα δηλαδή! Τη Χρυσουλίτσα δυσκολεύομαι να τη χαρακτηρίσω με 2 λόγια αλλά θα διακινδύνευα να πω πως δείχνει "επαγγελματίας" φίλος, με τέλειο χιούμορ και αυτοσαρκασμό, φοράει ενδιαφέρον, πίνει καλωσύνη, είναι δυνατή, μιλάει (επικίνδυνα για μένα) με συναίσθημα, κερνάει χαμόγελα και σιγουριά και τρώει... κανέλα ;-)

Καθίσαμε 5,5 ώρες για φαγητό και αν δεν πιανόμασταν στις καρέκλες ίσως μέναμε κι άλλο. Δεν θα τα πω όλα εγώ όμως, θα μιλήσουν και τα κορίτσια. Ετοιμαστείτε τώρα για τη νέα συνάντηση...

ΥΓ: Δεν ξέρω πως διάολο έχω καταντήσει έτσι συναισθηματικός αλλά απόψε σας αγάπησα!

Κάποτε όρκο δώσαμε, Τζουγανάκης

Για τη Στέλλα που της αρέσει! (10 Αυγούστου 2009)

Επανέρχομαι σήμερα, 26 Νοεμβρίου 2009 ανήμερα του Αγίου Στυλιανού, στο συγκεκριμένο τραγούδι. Το αφιερώνω στη Στέλλα μου που της αρέσει. Δεν λένε πως πίσω από κάθε μεγάλο άντρα υπάρχει μια μεγάλη γυναίκα; Για μένα ισχύει πως το ότι υπάρχω και στην κατάσταση που υπάρχω (πολύ καλή) οφείλεται στη Στέλλα. Του χρόνου εύχομαι να σε γιορτάσουμε στις Μαδάρες σε κάποια ταβέρνα και να αδειάσουμε και ίσα με δυο τσουβάλια σφαίρες ακούγοντας Τζουγανάκη!!!


Tarceva, Πνεύμονας & Πάγκρεας

Χωρίς να θέλω να πω μεγάλα λόγια ή να δείξω από τώρα αισιοδοξία, νομίζω πως το Tarceva έχει αρχίσει να κάνει τη δουλειά του σε μένα. Πιστεύω πως πρόκειται για ένα καλό φάρμακο, το μέλλον θα δείξει...

Βλέπω πως δεν υπάρχει πληροφορία στα Ελληνικά site για το Tarceva, θα μαζέψω λίγα πράγματα εδώ, μακάρι να φανούν χρήσιμα σε κάποιους:

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

Α γ ι ό κ α μ π ο ς Νοέμβρης 2009


Είμαστε καλοπερασάκηδες, τι να κάνουμε;;; Το αυτοκινούμενο πίσω είναι της παρέας και δεν μας λείπει τίποτα!
 
 Ήταν πολύ καλή ημέρα με μια θάλασσα σχεδόν λάδι!
 
 Έτσι καταλήξαμε, αφού τα ψάρια δεν έφταναν για όλους, το γυρίσαμε στα λουκάνικα!


Το περασμένο Σαββατοκύριακο ήμουν στο χωριό πάλι και κανονίστηκε να εκμεταλλευτούμε τον καλό καιρό για ένα ψάρεμα. Το Σάββατο λοιπόν, φύγαμε μετά το φαγητό για τις παραλίες της Λ ά ρ ι σ α ς, Β ε λ ί κ α, Σω τ η ρ ί τ σ α, Α γ ι ό κ α μ π ο ς. To support team έφερε το δόλωμα το σωστό από Θεσσαλονίκη και αυτή τη φορά είχαμε extra υποστήριξη από θείους, ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο με όλο τον εξοπλισμό ενός σπιτιού άμεσα διαθέσιμο.

Αφού πήραμε καφέ, βρήκαμε μέρος να σταθούμε και τα πολλά τα χέρια δίνουν αέρα στη δουλειά. Σε λίγη ώρα όλα ήταν έτοιμα, τα καλάμια ψάρευαν, εμείς πίναμε καφέ, χαζεύαμε στην παραλία, δοκιμάζαμε την χταποδιέρα (χωρίς επιτυχία...) και μαζεύαμε ξύλα! Αυτά τα 15 χλμ παραλίας έχουν πολλά ξύλα ακόμα και το καλοκαίρι! Λίγο πιο κει ξεκινάει ο Κίσσαβος και όλο τον χρόνο με τις καταιγίδες, τα ρέματα κατεβάζουν ξύλα από το βουνό στη θάλασσα. Με τον κατάλληλο καιρό, το κύμα ξεβράζει τα ξύλα στην παραλία τα οποία καίγονται μια χαρά όλο το χρόνο. Προλάβαμε και κάναμε ένα βουνό πριν νυχτώσει ;-)

Μετά από καμιά ώρα ψάρεμα ήρθε η πρώτη μουρμούρα, μεγάλη, χειμωνιάτικη. Πάνω που λέγαμε ότι το ψάρεμα ήταν μόνο η αφορμή! Λίγο πιο μετά πιάστηκε και η 2η, μουρμούρα πάλι και μας έφτιαξε το κέφι. Κάποια στιγμή, κατά τις 6 και μετά από 3 ώρες στην παραλία, νομίζαμε πως είχε περάσει μια ολόκληρη μέρα εκεί, μιας και νυχτώνει νωρίς πια. Βρεθήκαμε στο δίλλημα να φύγουμε ή να το χοντρύνουμε, έσπρωξα και γω και σε λίγο η παραλία μύρισε από τα λουκάνικα στη σχάρα! Ήταν όλα έτοιμα, τα κάρβουνα, η σχάρα στο τροχόσπιτο, βρέθηκαν και τα λουκάνικα τα οποία συνοδεύτηκαν με καλό κόκκινο κρασί. Κάποια στιγμή μας ξύπνησε το κουδούνισμα του καλαμιού και θυμηθήκαμε ότι το ψάρεμα δεν είχε σταματήσει, η 3η μουρμούρα έφτασε μόλις!

Αφού φαγώθηκαν όλα τα κρέατα και τελείωσε το κρασί, η υγρασία έπεφτε παχιά παχιά και τα ψάρια πήγαιναν για ύπνο σιγά σιγά, τα μαζέψαμε και μεις για τα σπίτια μας. Κατά τις 9 βαριά ήμασταν σπίτι, χορτάτοι και πιωμένοι, με τα ψάρια στο ψυγείο να με περιμένουν. Επειδή η Κυριακή έχει τιμητικά το αρνάκι της, τις έφαγα τις μουρμούρες τη Δευτέρα και μύριζαν θάλασσα!!! Το τμήμα υποστήριξης ξεκίνησε να ψαρεύει οπότε δεν είχαμε συνεχή φωτογραφική κάλυψη, σε λίγο μάλλον θα γίνω εγώ το τμήμα υποστήριξης και θα φέρνω καφέ, θα τραβάω φωτογραφίες ;-)

Άλλο ένα ψάρεμα συνδυάστηκε μια χαρά με βόλτα, χάζι, χαβαλέ, φωτιά, ψήσιμο, φαγητό, ποτό και καλή παρέα! Το τέλος κάθε ψαρέματος σημαίνει την αρχή στρατηγικού σχεδιασμού του επόμενου.

ΥΓ: Τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα είναι όλα τα λεφτά: δίνουν ανεξάντλητη ελευθερία και παροχές δίχως τέρμα, εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Το ζεστό τσάι που ήπιαμε στο σούρουπο ήταν όλα τα λεφτά!

Σχέδια...




Εδώ και λίγες ημέρες μου μπήκε στο μυαλό να γυρίσω στη δουλειά, εφόσον ικανοποιούνται κάποιες συνθήκες. Οι λόγοι είναι λίγο-πολύ οι συνηθισμένοι  συν κάποιοι παράξενοι δικοί μου. Είπα λοιπόν να πάρω την τελική απόφαση αφού γυρίσω από το χωριό...

και λίγο πριν φύγω ακόμα για χωριό, άρχισα να κάνω υπολογισμούς, με τα κλασσικά

If ( !@$#@!#) Then
    x=x+1
else
    x=i
endif

κάποιου που ασχολείται σοβαρά με τη Λήψη Αποφάσεων!

Κάποια στιγμή κάθισα πίσω στην καρέκλα και κούνησα την κεφάλα μου: τουλάχιστον να μάθω κάτι από τη μαλακία του καρκίνου: σχέδια με διάρκεια ζωής μεγαλύτερη των 2-3 μηνών δεν είναι σοβαρά!!!

Κατάλαβές το;

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Το χρυσόψαρο, Τζένη Καρέζη

 

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Emoticons


http://www.addemoticons.com/emoticon/smiley/AddEmoticons08056.gif


http://www.addemoticons.com/emoticon/animated/AddEmoticons04219.gif

http://www.addemoticons.com/emoticon/animated/AddEmoticons0427.gif


http://www.addemoticons.com/emoticon/animated/AddEmoticons04266.gif

http://www.addemoticons.com/emoticon/animated/AddEmoticons0428.gif


http://www.addemoticons.com/emoticon/3d/AddEmoticons0019.gif



http://www.addemoticons.com/emoticon/animated/AddEmoticons04255.gif

Οδηγίες για να βάλετε link σε σχόλιό σας:



Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

Heavy cross, The Gossip

Μας αρέσει...

Αρβανίτικος χορός

Αφιερωμένο στο Σωτήρη που είναι ο αγαπημένος του χορός και σαν χορευτής που είναι, δηλώνουμε σεβασμό ;-) Τον Σωτήρη τον γνώρισα στο νοσοκομείο όταν έπαθα την εμβολή, φίλος της Διαμαντούλας έτυχε να δουλεύει στο ίδιο νοσοκομείο. Τον ειδοποίησε η Διαμαντούλα και έρχονταν και μου έκανε παρέα!

Ο ηλεκτρολόγος μου

Αυτόν τον ηλεκτρολόγο φωνάζω για τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάζονται ενίοτε, είτε στη δουλειά είτε στο σπίτι. Ακόμα και αν δεν λύνονται όλα με τον καλύτερο τρόπο, περνάμε καλά τουλάχιστον και γελάμε, διασκεδάζουμε:


Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Bob ο μάστορας, Greek Version!

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Ακούω την αγάπη, Τρύπες

Για την αδερφούλα μου που το ζήτησε:

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Αητός & Μαδάρες μου Χανιώτικες, Σκουλάς

Μια πίστα από φώσφορο, Αλεξίου

Για τη Λήδα που το ζήτησε:

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ, Πυξ Λαξ

Το όνομα "καφενές" έδωσε ότι είχε να δώσει, πιο πολύ βέβαια είναι η διάθεση για αλλαγή, μου αρέσουν οι αλλαγές και δεν μπορώ τα ίδια για πολύ καιρό. Γίναμε ενυδρείο λοιπόν και "το χρυσόψαρο" κάνει εγκαίνια!

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Το ταγκό της Νεφέλης, Αλεξίου

Για τη Χρυσουλίτσα:

Η μάχη με τον Καρκίνο, Πάολα

Το ανέδειξε η Χρυσουλίτσα!


Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Λευκό μου γιασεμί, Έλλη Πασπαλά

Αφιερωμένο στην Λήδα, πανέμορφη, πανέξυπνη, με καλή καρδιά, τα έχουμε πει τόσες φορές... (να την δώσουμε θέλουμε αλλά που...). Κορυφαίο τραγούδι Ληδάκι, άσε με εμένα να σε πειράζω, ναι;

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Χαλκίδα, Λιδάκης

Για τα ομορφοκόριτσα που μας ακούν από τη Χαλκίδα:

Ο γλάρος, Δεληβοριάς

Για την Νάντια

Γαύρος μαρινάτος




Το μοναδικό φαγητό (ορεκτικό) που ασχολήθηκα τόσο πολύ για να το πετύχω. Η συνταγή είναι από τη μαμά φίλης, μετανάστες παλιά στην Αίγυπτο, επάγγελμα: νοικοκυρά.

Θα χρειαστείτε:

1 κιλό γαύρο
μαϊδανό
σκόρδο
δενδρολίβανο (προαιρετικά)
κρεμμύδι  (προαιρετικά)
ελαιόλαδο
ξύδι
χοντρό αλάτι
ψυγείο
τσίπουρο ή ούζο
==================================================================

Εκτέλεση:

Καταρχήν, δίνουμε μεγάλη προσοχή όταν αγοράζουμε τον γαύρο είτε από σουπερμάρκετ είτε από ψαράδικο είτε από τη λαϊκή. Θα πρέπει το ψάρι να είναι σφιχτό, να μην έχει κόκκινα μάτια ούτε κόκκινα βράγχια. Αν οι μέρες είναι κοντά σε πανσέληνο, μην ψωνίσετε τότε.

Αφαιρείτε το κεφάλι με ένα μαχαίρι. Με το δάχτυλο ανοίγετε το ψάρι στη μέση μέχρι την ουρά και αφαιρείτε τα εντόσθια και μετά το κόκκαλο, χωρίς να κοπεί το ψάρι στα δύο. Αφού καθαρίσετε όλα τα ψάρια τα πλένετε καλά.

Βάζετε τα ψάρια σε ένα γυάλινο μπωλ σε στρώσεις αλλά να μην είναι πολύ στριμωχτά...για να κυκλοφορήσει η μαρινάδα παντού. Αν ο γαύρος είναι μικρός σε μέγεθος, λιώνω 1 κουταλιά της σούπας χοντρό αλάτι σε ένα ποτήρι με ξύδι, μέχρι να διαλυθεί τελείως (αν είναι χοντρό το ψάρι βάζω λίγο παραπάνω). Ρίχνετε το μίγμα στο μπολ και άλλο τόσο ξύδι ώστε να καλυφθεί όλος. Βάζετε το μπολ στο ψυγείο και το αφήνετε για 1 μέρα, αν το ψάρι είναι χοντρό, για λίγο παραπάνω. Την άλλη μέρα βγάζετε και ξεπλένετε: εδώ θέλει συζήτηση, αν ξεπλυθεί πολύ καλά το ψάρι, χάνει την αρμύρα του και τη μυρωδιά από το ξύδι, για αυτό μην το παρακάνετε στο πλύσιμο, τεμπέλικα δηλαδή...

Να εξηγηθώ από την αρχή: δεν μου αρέσει το σκόρδο, ούτε τρελαίνομαι για το δεδρολίβανο, το σκόρδο του πάει όμως και κρίνετε εσείς την ποσότητα που θα βάλετε, το δενδρολίβανο καθαρά υποκειμενικό αλλά ο μαϊδανός απαραίτητος. Εγώ που έχω κόλλημα με το κρεμμύδι, κόβω και ένα ξερό και το βάζω πάντα. Όλα όσα τρώγονται πρέπει να κοπούν σε μικρά κομμάτια, εκτός από το δενδρολίβανο που είναι μόνο μυρωδικό, κόψτε το σε μεγαλύτερα κλωναράκια για να μπορεί ο πότης να το κάνει στην άκρη!

Σε γυάλινο μπολ πάλι τοποθετώ τα ψάρια σε στρώσεις. Έχω κόψει ότι είναι του γούστου μου, μαϊδανό, σκόρδο, κρεμμύδι, δενδρολίβανο και τα έχω ανακατέψει. Ανά στρώση ψαριού, ρίχνω και λίγο από το μιξ μυρωδικών. Όταν τελειώσω ρίχνω ελαιόλαδο και σκεπάζω όλο το ψάρι. Το ελαιόλαδο θα παγώσει και θα πρέπει να περιμένετε λίγο κάθε φορά για να σερβίρετε αλλά δεν συνιστώ να χρησιμοποιήσετε ηλιέλαιο. Ο μαρινάτος γαύρος είναι έτοιμος και διατηρείται για πολύ καιρό στο ψυγείο. Συνοδεύεται με τσίπουρο, ούζο και άλλους μεζέδες.

Καλή όρεξη!

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Νοέμβριος, Μήνας ενημέρωσης για τον καρκίνο του πνεύμονα





20 χρόνια από την πτώση του τείχους

Δεν έχω διάθεση για ιστορική αναδρομή ούτε πολιτική ανάλυση, αυτές τις μέρες η τηλεόραση είναι φοβερά αναλυτική για τα γεγονότα της 9ης Νοέμβρη αλλά και όλης της ιστορίας του τείχους. Εγώ παραθέτω λίγες φωτογραφίες από το ταξίδι μας εκεί το Μάη φέτος.


Φωτογραφία του τείχους της 10η Νοέμβρη στο σημείο της πύλης του Βραδεμβούργου.

 
Η πύλη του Βραδεμβούργου σήμερα

 
Σε μια παραδοσιακή μπυραρία, με πολλές μπύρες αλλά με μικρή ποικιλία φαγητού

 
Στην Αλεξάντερπλατς, από την πλευρά του παλιού Ανατολικού Βερολίνου. Το καταλαβαίνει κανείς από το τραμ, υπάρχει ακόμα μόνο στο Ανατ. Βερολίνο, οι Δυτικοί είχαν προχωρήσει...


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Τιμές φαρμάκων

Σήμερα έτυχε να μάθω την τιμή κάποιου φάρμακου για τον καρκίνο του πνεύμονα και εξεπλάγην για άλλη μια φορά! Όπως και με το Avastin, η τιμή του στην Αμερική είχε ξεκινήσει από τις 100.000 δολλάρια για θεραπεία ενός έτους, τιμή την οποία η εταιρεία δικαιολόγησε ως "δίκαιο αντίτιμο για το όφελος του παρέχει στους ασθενείς"!!! Μετά από κάποιο διάστημα και ίσως κάτω από πιέσεις, χαμήλωσε το αντίτιμο αυτό στις 50.000 ανά έτος!

Σας παραθέτω τιμές των πιο ακριβών φαρμάκων και την χρήση τους στην παρακάτω εικόνα! Όπως θα δείτε, τα περισσότερα είναι αντινεοπλασματικά, σχεδόν όλα. Υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις...



  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program