Μοναστηράκι, Ναύπακτος, Σεργούλα

Στο Μοναστηράκι Ναυπακτίας είχαμε πάει το 2004 στους Ολυμπιακούς. Χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, ψάχναμε, κάποιος συνάδελφος είχε θεια που είχε δωμάτια εκεί (το γνωστό Ελληνικό κονέ) έγινε το τηλέφωνο και έκλεισε.

Είχαμε την τύχη να περάσουμε και από τη γέφυρα Ρίο-Αντίριο την 1η μέρα λειτουργίας της (ω ναι, ήμασταν και εμείς πάνω στη γέφυρα...). Επειδή είχαμε μια μέρα ελεύθερη πιο νωρίς, είχαμε φύγει για εκεί χωρίς να έχουμε που να μείνουμε. Αφού περάσαμε απέναντι και φτάσαμε στην Ναύπακτο, σταματήσαμε για φαγητό. Όπως σε όλη την Ελλάδα, 1-2 μέρες πριν τον 15Αύγουστο γίνεται χαμός!

Στην Ναύπακτο μας άρεσε όμως, η πόλη είναι ωραία να την επισκεφθεί κάποιος το πρωί και το βράδυ που έχει λίγο κόσμο. Πολύ ωραία είναι για πρωϊνό καφέ στην πλατεία την ώρα που οι πολλοί κοιμούνται!!!

Χωρίς να έχουμε που να κοιμηθούμε, αρχίσαμε να ψάχνουμε τις παραλίες: θα το πω μια φορά, η περιοχή δεν έχει τις αμμώδεις παραλίες που έχουν άλλα μέρη στην Ελλάδα! Αφού ταλαιπωρωθήκαμε λίγο, αράξαμε στην παραλία της Σεργούλας, το κορίτσι να κοιμηθεί κι εγώ να ψαρέψω. Παρεπιμπτόντως, είναι και καλός ψαρότοπος αυτά τα μέρη. Στο ξημέρωμα, βρεθήκαμε σε μια πολύ ωραία παραλία-κόλπο. Με το ψυγείο ενημερωμένο ήπιαμε τον καφέ μας και κάναμε το χάζι μας!

Σε λίγο άρχιζε η μάχη της ομπρέλας, του κροκόδειλου και του αντηλιακού! Είναι παραλία που πάνε οικογένειες! Ξαναπήγαμε 1-2 φορές εκεί για μπάνιο και ήταν πολύ καλά, το βότσαλο-βότσαλο όμως! Απότι θυμάμαι, οι τιμές ήταν καλές και φάγαμε, ήπιαμε κανονικά. Δεν υπάρχει ο ξένος τουρισμός έντονος για να οδηγήσει τους ντόπιους να ανεβάσουν τις τιμές.

Το μέρος είχε πολύ κόσμο γενικότερα λόγω εποχής αλλά παντού περάσαμε καλά. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι, όπως παντού. Το Μοναστηράκι σαν χωριό είναι όμορφο και μπορεί κάποιος να αφιερώσει 1-2 βράδια για να περάσει ήσυχα. Είναι κοντά το Γαλαξίδι όμως και μπορεί να γίνει μια πολύ ωραία εκδρομή. Το γνωρίζετε όλοι και δεν λέω πολλά. Μια εκδρομή μπορεί να βγει προς τα εκεί, είτε φεύγοντας είτε πιο πριν. Μια άλλη εκδρομή βγαίνει για Ναύπακτο και για την ορεινή Ναυπακτία. Όποιος θέλει χωριά με εκκλησιές και μοναστήρια, θα τα βρει εκεί!

Καλά θα είναι η επιστροφή να γίνει από Ιτέα-Αράχωβα. Περνά κανείς από Γαλαξίδι, Ιτέα, βλέπει τους Δελφούς και όλους τους αρχαίους τόπους και μπορεί να μείνει στην Αράχωβα για φαγητό, θα είναι σίγουρα πιο δροσερά. Έτσι έχει κλείσει ένας κύκλος της Στερεάς Ελλάδας καλός με ωραίες αναμνήσεις σίγουρα.

Αν θα ξαναπήγαινα; Ο μόνος λόγος που με κάνει να λέω όχι, είναι η θάλασσα! Θέλω άμμο! Όλα τα άλλα είναι όμορφα και ανάλογα με τις μέρες που διαθέτει κανείς, μπορεί να κάνει και τις ανάλογες εκδρομές.