St Peter's cupola, 320 steps!

Αυτή η φωτογραφία είναι ίσως η μοναδική που δεν θα έπρεπε να λείπει από τη συλλογή μου από το ταξίδι στη Ρώμη! Αν ανατρέξετε στο post που είχα κάνει για να ξεκινήσει τα μαθήματα Ιταλικών το Διαμαντάκι, υπάρχει η ίδια φωτογραφία, λίγο καλύτερη είναι αλήθεια! Δεν γνώριζα όμως από που είναι, ίσως να μου είχε πει κάποιος που είχε πάει στη Ρώμη αλλά δεν είχα καταλάβει, δεν είχα δώσει σημασία γιατί δεν ήξερα τι σημαίνει να έχει κάποιος στη φωτογραφική του μηχανή αυτές τις φωτογραφίες! Έμαθα τώρα...

Την εκκλησία του Βατικανού, τη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, την γνωρίζετε, την έχετε ακουστά. Είναι η μεγαλύτερη εκκλησία του κόσμου και φαντάζομαι πως θα κρατάει πολλά πρωτεία! Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο θόλος της! Το εσωτερικό του είναι κενό και δίνεται η δυνατότητα σε επισκέπτες να ανέβουν μέσα από αυτό το κενό και να δουν αυτή την υπέροχη θέα. Το τίμημα; Το ανέβασμα 320 σκαλοπατιών παρακαλώ! Πληρώνει κάποιος 7 ευρώ για να ανέβει με ένα ασανσέρ από το έδαφος ως την αρχή του θόλου (230 σκαλιά αλλιώς) και βγαίνει στην "ταράτσα" του Άγιου Πέτρου (καλή του ώρα)! Από εκεί, ξεκινάει μια σκάλα, περιστροφική, με κλίση προς το εσωτερικό του θόλου και όσο πάει στενεύει, τόσο που μέχρι το τέλος φώναζα πως "δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αυτό το πράγμα και να το ζω!!!" δίχως να έχω κλειστοφοβία. Κάποια στιγμή πρέπει κανείς να προχωράει σκυφτός, γερμένος και να ανεβαίνει τα σκαλιά! Τα τελευταία δε, είναι μια μικρή σιδερένια, κάθετη περιστροφική σκάλα και έχει ένα καραβόσκοινο στη μέση να κρέμεται για να το πιάνουν όσοι ανεβαίνουν! Και βγαίνει κανείς εδώ, στο κόκκινο σημάδι:

Μέχρι να φτάσουμε πάνω δεν γνώριζα που θα βγούμε, μέσα, έξω στην εκκλησία, τι θέα θα έχει; Όσο περιμέναμε στην ουρά, διάβαζα μια πινακίδα που την είχε κάμποσες φορές: "Καρδιοπαθείς, ηλικιωμένοι και άλλοι με προβλήματα υγείας να σκεφτούν σοβαρά πριν ανεβούν στο θόλο. Είναι 320 σκαλοπάτια!" και σκεφτόμουν "δηλαδή τώρα με έχεις αποκλείσει κι εμένα από το θόλο ρε guru προγραμματιστή;;; τι διάολο παιχνίδι είναι αυτό που μου παίζεις σήμερα;;; τολμάς να με κάνεις να συμβιβαστώ; να σκύψω το κεφάλι και να μείνω στην ταράτσα γιατί έχω καρκίνο στον πνεύμονα; γιατί έχω κορεσμό 94, (σε ηρεμία) έχω τραβήξει μια εμβολή και το ένα μου πνευμόνι ρετάρει;" Στην ταράτσα διάβασα και άλλη πινακίδα και γυάλισε το μάτι μου, προειδοποιούσε πως δεν είναι δυνατόν να σταματήσει κάποιος στη σκάλα ή να γυρίσει πίσω από τον ίδιο δρόμο! Ε και λέω και γω: άντε μαμηθείτε όλοι σας με τις κωλοπινακίδες, και τράβηξα την ανηφόρα!

Μια συνηθισμένη απόσταση ορόφων είναι λιγότερο από 20 σκαλιά, ας πούμε 20. Είναι δηλαδή σαν να ανέβηκα 16 ορόφους! Και μη φανταστεί κανείς χαλαρούς ρυθμούς, με το πάσο μας, μια στάση εδώ, μια παραπέρα και λίγο πιο κει να ανοίξουμε πετσέτα για κεφτεδάκια!!! Η όλη άνοδος κρατάει μόνο λίγα λεπτά καθώς υπάρχει συνεχής ροή και δεν μπορεί κανείς να σταματήσει γιατί θα πρέπει να σταματήσουν όλοι που ακολουθούν. Βρήκαμε ένα παραθύρι και σταθήκαμε για καναδυό λεπτά, πήραμε μια ανάσα, προσπάθησα να πουλήσω τη θέση για 50$ σε ένα αμερικάνο, μου έκανε παζάρια στα 30$ και δεν τα βρήκαμε ;-)

Αν έχει ανέβει κανείς, ας δώσει την εντύπωσή του. Αν πρόκειται να πάει κανείς, ας ανέβει και να μας δώσει εντυπώσεις μετά. Η ανταμοιβή είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη θέα της Ρώμης από το πιο ψηλό σημείο. Για μένα όμως ήταν πολλά περισσότερα: η απόδειξη πως μπορώ να ανεβώ 320 σκαλιά, πολύ περισσότερο ότι μπορώ να γυρίσω και τον κόσμο ανάποδα! Αφορμές ψάχνω...

Το ύψος του θόλου είναι 120 m. Μερικά χρήσιμα και ενδιαφέροντα στοιχεία μπορείτε να βρείτε εδώ κι εδώ.