Η λογική απαγορεύεται!!!
Ωχχχχ....
Αυτή είναι η κατάληξη των σκέψεών μου, κράτησαν μερικές μέρες και τελείωσαν πριν λίγο!
Κατέληξα δηλαδή, τη βρήκα την απάντηση και είναι ίδια με τις άλλες φορές! Δεν ξέρω γιατί το ξεχνάω κάθε φορά το συμπέρασμα και ψάχνω πάλι να το βρω! Είναι μάλλον γιατί ξεχνάω τον καρκίνο ώρες-ώρες και λειτουργώ σαν "κανονικός" άνθρωπος, όπως παλιά. Παλιά έκανα σχέδια, ένα γενικό πλάνο, μακροπρόσθεσμοι και βραχυπρόθεσμοι στόχοι.
Τώρα ξεχάστηκα με το ταξίδι στη Ρώμη, ορθώς ξέχασα εντελώς ότι "ασθενώ" και πέρασα πολύ καλά. Το λάθος το έκανα αφού γύρισα (είμαι απαιτητικός κι εγώ, δεν μου συγχωρώ εύκολα λάθη). Έπρεπε να γυρίσω τον κεντρικό διακόπτη από τη θέση: "Πέρνα πολύ καλά, σαν να είναι η τελευταία σου μέρα" στη θέση: "Έχεις καρκίνο, μη σκέφτεσαι λογικά". Έτσι, παρουσιάστηκε πρόβλημα στο σύστημα, δυσλειτουργία, προσπαθούσα να βρω άκρη σε μερικά ερωτήματα, βάσει λογικής, και τώρα μόλις θυμήθηκα το συμπέρασμα της προηγούμενης φοράς. Σε μερικές περιπτώσεις, δεν μπορεί να βγει κανένα συμπέρασμα βάσει της λογικής. Λέω σε μερικές γιατί δεν είμαστε όλοι το ίδιο, αφήνω παράθυρα ανοιχτά πολλά.
Δεν είμαι και τελείως βαρεμένος, είχα τα ερεθίσματά μου. Είναι που κάθομαι χωρίς δουλειά αλλά τα πιο δυνατά ερεθίσματα μου ήρθαν πάλι από το tarceva. Άνοιξε μια συζήτηση στο ξένο forum που παρακολουθώ πριν καναδυό μέρες και αναφέρουν μερικοί 4ετείς πόσα χρόνια λαμβάνουν το tarceva, για πόσο καιρό δηλαδή τους κρατάει στη ζωή. Άλλος 3, άλλος 4, 5, ποικιλία. Οι πιο πολλοί πάντως (όσοι γράφουν) είναι ακόμα υπό την επίδραση της ερλοτινίβης, ο EGFR στενά μαρκαρισμένος. Λογικό δεν είναι να μου δημιουργηθεί και μένα η απορία: "εμένα πόσο καιρό θα με πιάσει;;;". Κι εδώ αρχίζουν τα προβλήματα, όταν μπαίνει στη μέση η λογική...
Το δις εξ αμαρτείν λέει, δεν αρμόζει στον σοφό άνδρα! Εντάξει, έστω ότι δεν πρόλαβα να αμαρτήσω, το έσωσα νωρίς. Τη βρήκα τη λύση, τη βάζω στα πάγια και θα ανακαλείται αμέσως: "Απαγορεύεται η λογική". Άντε όμως και την πετάξαμε έξω τη λογική, πρέπει να βρεθούν νέα μονοπάτια, νέοι δρόμοι. Τόσα χρόνια (ε όχι και πολλά) αν έχεις μάθει να κάνεις σχέδια βάσει λογικής, θέλει και χρόνο προσαρμογής αν προσπαθήσεις να την αποκλείσεις!
Είμαι από αυτούς τους παράξενους, ξεροκέφαλους που θέλουν να τα βρουν όλα μόνοι τους. Μέχρι εδώ το βρήκα, το έλυσα, τούδε και πέρα όμως θέλει ψάξιμο, να χαραχτούν νέα μονοπάτια όχι όμως με χάρακα και διαβήτη αλλά με ελεύθερο σχέδιο, με κλειστά τα μάτια ίσως, ξέρω και γω πως; θα δείξει... Αν και όταν βγάλω άκρη, θα επανέλθω. Γιατί πρέπει να βρεθεί μια άκρη, δε γίνεται να το πάμε έτσι το παραμύθι, να θέλει reset το μηχάνημα κάθε τρεις και λίγο, πρέπει να μπει σε άλλο mode να δουλέψει! Ρε πούστη guru προγραμματιστή, δε φτάνει που τα έκανες σκατά όπως τα έκανες, δε βοηθάς και λίγο! Δώσε λίγο κώδικα, κανένα password, κάποια tricks έστω!
Μπαίνω σε φάση αναζήτησης του νέου mode λειτουργίας επίσημα! (Έχει κανείς καμιά ιδέα;;;)
13 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Καλημέρα!!!!!!
Καλή εβδομάδα!
Γιώργο μου, εσύ ξέρεις καλύτερα απο όλους μας να χειρίζεσαι ... τα διακοπτάκια σου.....
Μην περιμένεις απο τον "guru" να σου δώσει λύση ...
Για ζωγράφισε σε ελεύθερη απόδοση...
Σου αφιερώνω το παρακάτω:
http://www.youtube.com/watch?v=a_bz2lE7k5Y
Φιλιά!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!
Μη μου χαλιέσαι με τη λογική.
Για πόσα δεν μετανιώσαμε, ακολουθώντας την...
Βάλε δυνατά τις μουσικές, άρχισε το ελεύθερο σχέδιο και παράτα την να κουρεύει το βαμμένο μαλλί!
Με αγάπη από μια 65αρα που ανεβοκατεβάζει διακόπτες τόσα χρόνια τώρα!
Σούλη και Αντιγόνη (σταματώ να σε λέω γιαγιά γιατί είσαι μόνον 65, τσάμπα ο τίτλος!!!),
εντάξει, μέχρι στιγμής συμφωνείτε, υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες όμως που παραβλέπετε! Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα! Για παράδειγμα:
αμέσως κατάλαβα ότι θα μου πήγαινε να είμαι κι εγώ στην Piazza Navona με όλους τους άλλους μικροπωλητές, να πουλάω πίνακες, να φτιάχνω μπιχλιμπίδια, κάτι τέτοιο τελοσπάντων (να ζωγραφίζω δεν ξέρω...). Εύκολα όμως τα βροντάει κάποιος και πάει για πλανόδιος, είτε στη Navona, είτε στο Βερολίνο, είτε στη Σκόπελο ;;; Όσο και να κατέβουν τα διακοπτάκια της Λογικής, χρειάζεται να προσαρμοστεί όλο το σκεπτικό και η φιλοσοφία ζωής και αυτό θέλει χρόνο!
Πως ωριμάζουν τα κρασιά στα βαρέλια ένα πράγμα; Κάπως έτσι πρέπει να ωριμάσουν οι συνθήκες και για μένα, οι ιδέες, τουλάχιστον να ξεκινήσω από κάτι πιο απλό...
Ιωναθανούλι!!!
Σου είπε κανείς ότι είσαι λογικός άνθρωπος?ε?...320 σκαλιά...ήμαρτον(που λέει και ο Γεωγρίου)
Την πρόταση την έχω κάνει για τα μαθήματα ζωγραφικής και δεν μου έχεις απαντήσει ακόμη...αν είχαμε αρχίσει τώρα θα ήξερες και γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο, όσα για τα χρώματα και τις μείξεις αυτών, ειδήμων!
Καλό απόγευμα,φιλάκια!!!
Αστερεάκι,
σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ;-)
Δεν σου έχω πει πως για πολλά χρόνια είχα σαν κύρια ασχολία το σχέδιο, βιομηχανικό όμως με υπολογιστικά προγράμματα. Με το χέρι, δεν μπορώ να τραβήξω ούτε μια ίσια γραμμή! Δεν το έχω με τίποτα νομίζω αλλά το ποτέ μην λες ποτέ ισχύει!
Δεν έχω δει κανένα στις πλατείες αυτές να κάνει αστρολογικούς χάρτες και να λέει τα ζώδια! Να το σκεφτώ στα σοβαρά; Όχι ότι ξέρω αλλά πιο εύκολα το μαθαίνω αυτό από ότι κάθε άλλο! Έχει πολύ διάβασμα βέβαια... μήπως να έχω ένα λαπιτόπι και να κάνω τη δουλειά από εκεί;;;
Με έβαλες σε σκέψεις! Βρε μήπως να πουλάω σκουλαρίκια, τώρα που έμαθα τα βασικά;;;
Τελείωσα με τη γιόγκα και επέστρεψα σπίτι, γεμάτη με θετική ενέργεια, όπως λέει η δασκάλα την ώρα της χαλάρωσης και με νέες σκέψεις. Εκεί ανάμεσα στη στάση βουνό και στη στάση τραπεζάκι μου ήρθε η ιδέα. Λίγες ημέρες πριν πέρασα απο ενα μαγαζί με ρούχα στο κέντρο και χάζευα τα μπλουζάκια καθώς είχε απ αυτά τα περίεργα που μόνο εγω ανακλύπτω, όπως λέει ο bro μου.Πιάνει λοιπόν το χεράκι μου ένα μπλουζάκι το οποίο ήταν ένα απλό φανελάκι καλοκαιρινό και πάνω του είχαν κοτσάρει ενα λουλούδι, μια γιρλάντα, μια πέρλα, μια κορδέλα και το είχαν κάνει αγνώριστο, χλιδάτο το φανελάκι, έτοιμο να σταθεί στα καλύτερα σαλόνια.Βλέπω τιμή, λοιπόν 30+ ευρουλάκια σε τιμή ευκαιρίας.Εκεί λοιπόν είχα το πρώτο σκίρτημα και σκέφτηκα, καλά και δεν το κάνω μόνη μου ένα τέτοιο μπλουζάκι, δυσκολο είναι?Δεν είναι καθόλου.Πρόταση... πάρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής απο την Αστερία, ζωγραφική σε ύφασμα μάλιστα, καμμιά εξίσωση, κανένα ολοκλήρωμα, κανένα γλάρο και οτι ακόμα σου κατεβάσει το μυαλουδάκι σου και ξεκινάμε επιχείρηση "φανελάκι".Εγω ετοιμάζω mail το οποίο μπορεί να προωθηθεί σε πολύ κόσμο με φωτο με τις πρώτες δημιουργίες μας.Το όνομα πρέπει να σκεφτείς...
Μάλλον πρέπει να μιλήσεις με την Ανθή, η οποία το κάνει ήδη, έχει όλα τα υλικά και κόβει/ράβει μόνη της όλων των ειδών τα ρούχα! Και είναι και Ζυγός και το έχει το καλλιτεχνικό!
Εμένα που με πας τώρα με το μπλουζάκι; Να γίνει τώρα Γεώργιος, είναι λίγο αργά, δεν μπορώ να τα δω αυτά τα ... κρυφά νοήματα!
averfoula άλλη ιδέα, άλλη!
καλησπερα σε ολους και απο μενα
εχω πολυ καιρο να σας μιλησω αν και σας σκεφτομαι καθημερινα και μπαινω καθε μερα και σας διαβαζω
νοιωθω λιγο "ακαταλληλη" για να συμμετεχω στις κουβεντες σας (δεν μπορω να βρω την καταλληλη λεξη για να εκφρασω αυτο που νοιωθω)
φοβαμαι μηπως σκεφτειτε πως μιλαω απο ασφαλη θεση που δεν ειναι καθολου αυτο που νοιωθω
σημερα ομως που διαβασα τις σκεψεις του Ιωναθαν δεν μπορεσα να μεινω εκτος κουβεντας
με βασανιζουν απο το πρωι
η λογικη δεν ειναι παντα ο καλυτερος συμβουλος αν θυμηθω οσα εχω ζησει μεχρι τωρα
πολλες φορες οι τρελλες και χωρις σοβαρη βαση σκεψεις με βοηθησαν σε δυσκολες καταστασεις και αρκετες φορες, εκτος του οτι μου εδωσαν δυναμη για να συνεχισω (εστω και στα σκοτεινα),εφεραν και απροσδοκητα ευχαριστα αποτελεσματα
τιποτε δεν ειναι απολυτα ασπρο η μαυρο, παντα υπαρχει το εκρου, το γκρι, το off black σε καποια γωνια
και μπορει να εμφανιστει
οταν με την λογικη δεν μπορει να βγει ακρη καλα ειναι να ψαχνουμε και τις πιο τρελλες πιθανοτητες
ας πουμε πως ειναι σε ερευνα απο οτι εμαθα 8 καινουρια μορια απο τα εργαστηρια της ROCHE ποιος μας λεει πως δεν θα φανει κατι καινουριο στο τραπεζι...
οσο για το με τι καινουριο μπορεις να ασχοληθεις διαβασε ας πουμε ενα βιβλιο και μετα το σχολιαζουμε οσοι το εχουμε ηδη διαβασει ή κατι ειχες πει για το pc εκεινης της συναδελφου μου στη γειτονια σου τι εγινε την ξεχασες? πολλα πολλα φιλακια σε ολους σας
vanesa,
σου είπα και κατ' ιδίαν πως το καλύτερο θα είναι αυτό που θα κάνεις αυθόρμητα. Αυτό κάνε και μην ανησυχείς για τίποτα, από όλους εδώ έχεις το πράσινο φως, ο Λέκκας δε σε μυρίστηκε ακόμα ;-)
Allora: μερικές φορές αλλάζω γνώμη γιατί έγραψα κάτι, γιατί μαζί με τις δικές μου σκέψεις σας βάζω και σας να κάνετε παρόμοιες. Για αυτό το ρίχνω στην πλάκα, να τα πω μεν, να ξαλαφρώσω λίγο αλλά να τα έχω και λίγο κρυμμένα, να μην φαίνονται πολύ και σας μαυρίζουν. Ξέρει η Λουκία, μου είχε πει πως μια φορά έκανε, πόσο; βδομάδες, μήνες, να ξαναμπεί στο blog... Αφού το φτάσαμε μέχρις εδώ όμως, λέω να το κάνω πιο λιανά, να πάει και το παλιάμπελο:
προσωπικά νιώθω σαν τον ακροβάτη που ισορροπεί στο τεντωμένο σκοινί. Από τη μέρα που τελείωσα με τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα και ξεκίνησα το tarceva, ανέβηκα στο σκοινί! Και από κει και πέρα το σκοτάδι. Προς το παρών δεν υπάρχει προστατευτικό δίχτυ, παρά μόνο παυσίπονα που έπονται της πτώσης. Επίσης, δεν φαίνεται που είναι δεμένη η άλλη άκρη του σκοινιού, που είναι ρε παιδιά η άλλη άκρη;;; Μέχρι πότε θα πρέπει να ακροβατώ; Δεν υπάρχει απάντηση! Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, μόλις σταματήσει να με ωφελεί θα το καταλάβω. Αν θα είμαι τυχερός να έχει βγει στην αγορά κάποιο άλλο σκεύασμα ως τότε, έχει καλώς.
Το "δόξα το Θεό" δεν το λέω, είπαμε, εδώ δεν παίζει ο θεός, όσο και αν ακούγεται στραβά στα αυτιά όσων πιστεύουν. Δώστε μου όμως το δικαίωμα να τα βλέπω αλλιώς, εγώ από ένα ΘΕΟ θα ήθελα πολλά περισσότερα, τελοσπάντων, κουβέντα για άλλη ώρα. Δοξάζω όμως τη Roche που έχει παράξει αυτό το δοξασμένο φάρμακο και με κρατάει στη ζωή! Να πάρει όσες μέρες μου κοπούν εμένα εκείνος ο άνθρωπος που έκανε την ανακάλυψη, ας τις μοιραστεί με την ομάδα του! Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη γιατί έπεφτα από το γκρεμό και σταμάτησα πάνω στο σκοινί της Roche!
Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που έζησαν καιρό κάτω από την ομπρέλα του tarceva αλλά κάποια στιγμή ο καρκίνος τα κατάφερε και την τρύπησε. Αν κάποιος δεν έχει πάρει όλα τα ΧΜΘ φάρμακα που υπάρχουν διαθέσιμα, τότε έχει μερικά όπλα ακόμα. Αλλιώς το λόγο έχει αυτό που λένε παρηγορητική θεραπεία.
Και τι κάνεις τώρα πάνω στο σκοινί; Είναι εκνευριστικό, πολύ ενοχλητικό! Πόσες φορές ξεκινάω μια σκέψη: "πες ότι έχεις 4-5 χρόνια ακόμα, είναι πολλά, μήπως να ..., πες ότι έχεις καναδυό, τότε δε χρειάζεται να..." και πολλές άλλες παρόμοιες και στο τέλος εκνευρίζομαι χειρότερα! Είναι δυνατόν να ξεκινάω σκέψεις με βάση τέτοιες υπποθέσεις;;;
Ξέρω τι πρέπει να γίνει, τι πρέπει να κάνω: να χοροπηδάω πάνω στο σκοινί, να κάνω κούνια, μπρος πίσω, ότι μου κατέβει. Έτσι και αλλιώς, δεν μπορώ να ορίσω ούτε το που θα δεθεί η άλλη άκρη του σκοινιού για να κατέβω, ούτε να βάλω δίχτυ προστασίας μπορώ. Μαζοχισμός χρειάζεται, σαν να ψήνεσαι στη φωτιά και να λες: "τι ζεστά, τι καλά, ρίξτε και άλλα κάρβουνα".
Δεν τα πάω άσκημα, πιστεύω είμαι καλός ακροβάτης-κλόουν! Μα νομίζω πως πρέπει μόνο να ανακαλύψω τρόπους να ξεκουράζομαι, το βάδισμά μου είναι καλό, τα πεζούλια να δω για να κάθομαι να ξαποσταίνω λίγο και μετά συρτό πάλι πάνω στο σκοινί!
Σας ζάλισα νομίζω, την επόμενη φορά που θα κουραστώ πάνω στο σκοινί, θα σας βάλω ένα δημοτικό τραγούδι, συνθηματικά... της τάβλας... για να ξέρετε ότι ξαποσταίνω!
Ισως δεν δικαιουμαι να μιλαω αλλα......το ιδιο κανουν και σε μενα οι φιλοι μου, οταν τα εχω λιγο χαμενα, μου μιλανε, δεν τους ακουω βεβαια......αλλα...θα μιλησω..!!! Ξερω Ιωναθαν τι σκεφτηκες : «Τι εκπληξη!!!»....
Προφανως και ειμαι σε διαφορετικη θεση οποτε ok, δεν καταλαβαινω αυτο που νιωθετε, που σκεφτεστε..πιστεψτε με ομως προσπαθω!
Λοιπον, ολα ειναι πιο ζορικα οταν σκεφτεσαι μονο με τη λογικη.......ενα τεντωμενο σκοινι ειναι για ολους πολλες φορες η λογικη, απο διαφορετικες οπτικες ισως, ενα μονοπατι που καταληγει σε αδιεξοδο, διαφορετικο για τον καθενα αλλα παραμενει αδιεξοδο....και εκει αρχιζει το δραμα...πανω στο σκοινι σου, δεν τεντωνεις τα χερια σου αλλα αρχιζεις και τυλιγεσαι μονος σου γυρω απο ενα κουβαρι σκεψεων που σε σφιγγει λιγακι και περιοριζει τις κινησεις σου......ωσπου καποια στιγμη σκας και ελευθερωνεσαι! και γυρνας λιγο πισω και τα πιανεις τα πραγματα απο το σημειο ακριβως πριν «ερθει» η λογικη....ή μαλλον λιγο πριν ερθει αυτη η πλευρα της λογικης....και βαζεις στο παιχνιδι και την αλλη της πλευρα...........................καποτε ανακοινωσα στη μανα μου τις ημερομηνιες που θα παω διακοπες και μου απανταει : «παλι θα πας διακοπες;; δεν βαρεθηκες ακομη;; καθε λιγο και λιγακι καπου πας!» ......και εγω η εξυπνη της απανταω : «εσυ δεν βαρεθηκες να μην πηγαινεις πουθενα;;»..και μου λεει : «δεν νιωθω την αναγκη να παω πουθενα, να δω κανεναν αλλο τοπο, δεν θελω, δεν με ενδιαφερει! Το μονο που θελω ειναι να ειναι η καρδουλα μου το ιδιο γεματη με τωρα!!!!!»..............χωρις σχεδια, πλανα, προγραμμα και λογικη....με τα χερια τεντωμενα ομως για να την αγγιζουμε και να μας αγγιζει...................καλη σας μερα.....
Διαμαντάκι,
επιστράτευσες ακόμα και τη μάνα;;; Δεν το πιστεύω!!! Τώρα σιγουρεύτηκα ότι την επόμενη φορά θα ανεβάσω ένα δημοτικό τραγούδι, αρτινό, για να χορέψεις εσύ πρώτη!
Δεν υπαρχει λογικη σε τετοια θεματα.. γιατι αν προσπαθησεις να βαλεις την λογικη μπροστα, τοτε δεν θα ζουσαμε και κανεις απο εμας που πασχουμε δεν θα ζουσε αυτη την στιγμη εαν πηγαιναμε με την λογικη.. μονο δυναμη ψυχης εχει και θεληση για να ζησεις σε αυτη την σκατοζωη.. που τυχαινει καποτε ειναι και ωραια..
Απο οτι καταλαβα αρχισες να κανεις και εσυ μαυρες σκεψεις.. δηλαδη της λογικης σκεψεις.. (γιατι η λογικη μονο μαυρη μπορει να ειναι!!).. εγω σου ευχομαι να ισορροπησεις στο δικο σου σχοινι και να παψεις να πηγαινεις με την λογικη..
Καλη συνεχεια σε ολους και συγγνωμη που δεν μπορω να γραφω συχνα.. ποτε δεν σας ξεχνω ομως!!
Χαιρετω σε Γιωργη!!
Μαράκι που φτάσαμε; Να είναι μαύρες οι σκέψεις οι λογικές έ;
Εντάξει, τα είπαμε τα συμφωνήσαμε, σε μερικές περιπτώσεις η λογική πρέπει να μείνει απέξω. Τώρα μένει να βρούμε τον δρόμο του παραλόγου ο καθένας, που θα μπορέσει να μας οδηγεί κάθε μέρα αλλά και να μας χαρίζει και μια αρμονία σε σχέση με το περιβάλλον μας.
Λέω εγώ τώρα...
Δημοσίευση σχολίου