Un viaggio incantevole a Roma

Μαγευτικό ταξίδι στη Ρώμη!

Θα κάνω 2 περιγραφές, μια με τα πρακτικά θέματα του ταξιδιού, όπως τα είδα εγώ με τα μάτια μου τουλάχιστον και άλλη μια, την εντελώς προσωπική μου, τη αστεία, την "Έχεις καρκίνο; Απόδειξη". Ας ξεκινήσω λοιπόν με την πρώτη, την πρακτική:

Φύγαμε Πέμπτη απόγευμα με την Aegean, όλα πήγαν καλά και φτάσαμε στην ώρα μας. Το αεροδρόμιο της Ρώμης, Fumicino, είναι παλιό και η εξυπηρέτηση δεν είναι η καλύτερη, περιμέναμε περίπου μισή ώρα για να πάρουμε τις βαλίτσες μες το κρύο. Για να πάει κανείς στην πόλη υπάρχουν 3 δρόμοι, οι εξής 2: το τρένο, το λεωφορείο (όταν δεν έχει τρένο (???)) και τα ταξί! Το ταξί παίρνει από 30 ως 50 ευρώ. Το εισιτήριο για το τρένο έχει 11 ευρώ για το κάθε άτομο. Οπότε σκεφτείτε το αν είστε πολλά άτομα ή ψάξτε στο ξενοδοχείο μήπως έχει υπηρεσία μεταφοράς από και προς το ξενοδοχείο. Με το τρένο θα πάτε στο Termini, ένα κόμβο όλων των τρένων, κάτι σαν την Ομόνοια ένα πράγμα, προς το χειρότερό του! Πολύς κόσμος, ανάλογα την ώρα που θα φτάσετε και όχι ο καλύτερος...
Καλά θα κάνετε να πάτε με αποσκευές με ροδάκια, 4, ή καλύτερα 8, ή καλύτερα με βαλίτσα να έχει ηλεκτροκινητήρα, ή καλύτερα ακόμα βενζινοκινητήρα!!! Θα ρίξετε το απίστευτο περπάτημα για να φτάσετε από το τρένο στο μετρό που θα σας πάει... κάπου αλλού! Εμείς πήραμε μια γραμμή μόνο και κατεβήκαμε 100 μέτρα μακριά από το ξενοδοχείο, πολύ καλό αυτό! Το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, να ξέρετε πως τα περισσότερα έχουν μικρά δωμάτια και είναι ακριβά. Καλά είναι όμως να μείνετε κοντά στο κέντρο για να μπορείτε να κάνετε τις βόλτες σας εύκολα και ξεκούραστα! Να γυρνάτε κάποια στιγμή για να ξεκουραστείτε το μεσημέρι, απόγευμα και να ξαναβγαίνετε. Αν κάποιος αντέχει να βγαίνει το πρωί και να γυρνάει στις 10, 11 το βράδυ, it's ok, εγώ δεν μπορούσα...

Με τη σειρά είδαμε την Piazza del Popolo (μέναμε δίπλα) με τις 3 εκκλησίες, περπατήσαμε στους 3 δρόμους που ξεκινούν από εκεί, περάσαμε από Piazza di Spagna, κάναμε τις βόλτες μας στα σοκάκια τριγύρω, βρεθήκαμε στην Piazza Navona, ήπιαμε ένα καφέ και ξεκουραστήκαμε. Το βράδυ βγήκαμε στη Fontana di Trevi (by foot) βλέποντας ότι υπήρχε στο δρόμο μας. Φάγαμε σε μια Tratoria εκεί κοντά, μακαρονάδες και μπρουσκέτες. Την άλλη μέρα πήραμε ένα λεωφορείο από την Piazza del Popolo (ηλεκτρικό) και μας πήγε στο Κολοσαίο, βρήκαμε λίγη ουρά αλλά ανεκτή. Μπήκαμε μέσα και κάναμε τη βόλτα. Εμένα με ψυχοπλάκωσε λίγο, χύθηκε τόσο αίμα εκεί και δε με ενθουσιάζει η ιδέα να χτίσει κανείς ένα τόσο τεράστιο-κολοσιαίο στάδιο για να κάνει μάχες μεταξύ ζώων, θηρίων, ανθρώπων και ζώων ή μεταξύ ανθρώπων! Και όλοι οι μαχητές να μένουν στα μπουντρούμια από κάτω... είχαν ένα θεματάκι οι Ρωμαίοι με αυτό και δε συμφωνώ καθόλου με την ιδέα!!! Χάθηκε το κυνήγι, το ψάρεμα, η ιππασία, το πέταγμα χαρταετού, η οινοποσία και τόσα άλλα;;; Τεσπά, προσπερνάω...

Συνεχίσαμε στο Palatino απέναντι, έκανε πολύ ωραία μέρα το Σάββατο και στην Αγορά των Ρωμαίων. Μετά πήραμε ένα tourist bus και είδαμε την πόλη με αυτό. Αυτά υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαικές πόλεις πια και είναι ότι πρέπει, βγάζεις ένα εισιτήριο για 24 ή 48 ώρες και μπορείς να ανεβαίνεις και να κατεβαίνεις σε όποια στάση θες, αφού έχεις δει ότι σε ενδιαφέρει. Το βράδυ ψάξαμε μια φημισμένη πιτσαρία στη γειτονιά μας αλλά ήταν γεμάτη και δεχόταν μόνο μετά από κράτηση... Φάγαμε καλά σε ένα άλλο εστιατόριο, πίτσα φυσικά!

Την άλλη μέρα (Κυριακή) πήγαμε με ένα ταξί στην περιοχή Trastevere, μια συνοικία/προάστιο όπου βγαίνουν και οι ίδιοι οι Ιταλοί. Μας το σύστησε να το κάνουμε η Diana από τη reception του ξενοδοχείου. Σιγά σιγά περάσαμε πάνω από τον Τίβερη, μέσω του μικρού νησιού, βρεθήκαμε στα Εβραϊκά, στο Πάνθεον και πάλι στην Piazza Navona. Εκεί κοντά έχει κι ένα μουσείο, το επισκεφθήκαμε και μείναμε έκθαμβοι, σπίτι και συλλογή ιδιώτη λέει που τα δώρισε κάποια στιγμή... τι να πω;;; Με τα ποδαράκια στο ξενοδοχείο κοιτώντας τριγύρω, ξεκούραση, ενυδάτωση και το βράδυ πήγαμε με το metro στην Piazza Republica, ψάξαμε στην Via Nazionale μια από τις πιο παλιές πιτσαρίες όπου έπρεπε να περιμένουμε περί τη μισή ώρα, οπότε φάγαμε κάπου αλλού, νόστιμα και αξιοπρεπώς.

Τη Δευτέρα πήγαμε στο μουσείο του Βατικανού, ευτυχώς είχε κλείσει η Στέλλα εισιτήρια online και αποφύγαμε την τεράστια ουρά!!! Σκεφτείτε το σαν λύση! Το μουσείο είναι ατελείωτο και πρέπει κανείς να αποφασίσει τι θέλει να δει, υπάρχουν διαδρομές που μπορεί να διαλέξει κάποιος. Σίγουρα θα δει στο τέλος την Chapelle Sistine, αφού του έχει βγει έξω η γλώσσα.... Τα έργα όλα είναι απίστευτα, με πολύ ζωντανά χρώματα και με αυτά του Μιχαήλ Άγγελου να ξεχωρίζουν στην οροφή. Ο άνθρωπος πρέπει να ήταν ιδιοφυία, είναι παραμορφωμένα λέει έτσι ώστε όταν τα βλέπει κάποιος από κάτω, να δείχνουν σωστά!!! Πέρασε κάποια χρόνια ξαπλωμένος ανάσκελα για να τελειώσει και το καλό είναι πως δεν ήθελε κιόλας, γιατί ήταν γλύπτης!!! 

Μετά περάσαμε δίπλα ή πίσω, στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Τεράστιος ναός, η μεγαλύτερη εκκλησία του κόσμου, τα μεγέθη δεν περιγράφονται, μόνο αν δει κάποιος μπορεί να καταλάβει για τι μιλάμε!!! Ζωγραφιές, αγάλματα, χρυσά, κολόνες, πανικός όσον αφορά στα πάντα! Τέλος, ανεβήκαμε και στο θόλο της εκκλησίας, ναι, ανέβηκα τα 320 σκαλιά που οδηγούν στην κορυφή! Από εκεί και οι φωτογραφίες. Εξαντλητικό αλλά αξίζει! 

Το βράδυ περπατήσαμε και χαζέψαμε στα σοκάκια, φάγαμε στο Gusto, ένα εστιατόριο-πιτσαρία. Προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τη λογική: 1ο πιάτο, 2ο πιάτο, επιδόρπιο, εσπρέσο! Έπρεπε να είχαμε μείνει στο 1ο πιάτο, κατευθείαν στον εσπρέσο! Πως τρώνε τόσο πολύ;;; Απορώ...

Την τελευταία μέρα έβρεχε, κάναμε μια βόλτα στα μαγαζιά, μπήκαμε σε ένα κλειστό εμπορικό, λίγα ψώνια, ένας καπουτσίνο και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Τα μπαγκάζια μας, μετρό για το termini και από εκεί το τρένο για το αεροδρόμιο!
==================================================================

Η οροφή του Chapele Sistine, ζωγραφισμένη από τον Μιχαήλ Άγγελο.