Berlin 2010, Περιγραφή με δυό λόγια

Μείναμε: 

* σε διαμέρισμα που κλείσαμε μόνοι μας 

* στο κέντρο της πόλης, στη Rosa-Luxemburg Strasse, 10 λεπτά από την Alexanderplatz 

* από το παράθυρο του σολονιού φαίνονταν ο πύργος της τηλεόρασης 

* αυτό είναι το διαμέρισμα και το συνιστώ σε μεγάλες παρέες που είναι εξοικειωμένοι και μπορούν να κινηθούν ελεύθερα, σαν κάμπινγκ ένα πράγμα

Κρυώσαμε:

* μερικές μέρες πριν, όλα τα site καιρού έδιναν θερμοκρασίες 9 με 17 βαθμούς, λίγο πριν φύγουμε άλλαξε ο καιρός και η θερμοκρασία έπαιξε από τους 5 ως τους 15 βαθμούς (έξαρση!)

* το κοραλοκόκκινο φουλάρι μου δεν χρησιμοποιήθηκε σαν extreme fetish accessorie αλλά σαν χρηστικό φουλάρι προστασίας από τον καιρό

* αν δεν το κατάλαβες, δεν μου δόθηκε η δυνατότητα να κάνω "κρα", φαινόταν φυσιολογικό!!! κρίμα...

* μαζέψαμε λίγη βροχή το Σάββατο όταν ψάχναμε τη Sixt στην Leipsiger Strasse αλλά αφού πήραμε το mersedaki δούλεψε το klima στο φουλ

Φάγαμε:

* λουκάνικα, πατάτες, πουρέ, ξινολάχανο, συκώτι, σνίτσελ, στρούντελ, γλυκιές πίτες με βατόμουρα, φράουλες, haribo ;-), σοκολάτες...

* κάποιοι άλλοι έφαγαν και Βιετναμέζικο φαγητό (έκπληξη)

* "φόλα" μερικές φορές: άσπρα λουκάνικα μπλουμ σε βραστό νερό και στυλ πατσά με σάλτσα και πατάτες... χάθηκε ο φούρνος; τα κάρβουνα; ο ήλιος έστω να τα ψήσει λίγο;;; 

* τι άλλο φάγαμε;;;

Ήπιαμε:

* αεριούχο νερό μιας και με το ξεφτέρι τον Αλκιβιάδη πήραμε μια 6άδα όντας σίγουροι πως είναι φυσικό

* Berliner Kindl Weisse, πράσινη από κολλητσίδα και κόκκινη από raspberry, εγώ ήπια πολλές, έχουν μόνο 3% αλκοόλ και ήταν ότι έπρεπε για να δροσιστώ και να μην βαρύνω το στομάχι μου

* ξανθιές, μαύρες, μελαχρινές, σε χαμηλά, ψηλά, βαθιά ποτήρια, κρύες, ζεστές... μπύρες

* τι άλλο ήπιαμε;;;

Ταξιδέψαμε:

* με αυτοκίνητο στο παλάτι στο Potsdam, Sanssouci βεβαίως βεβαίως

* την άλλη μέρα στη Δρέσδη, είναι 160 χλμ από το Βερολίνο

* με 80 χλμ/ώρα όλοι στους δρόμους μέχρι να βγούμε από τα όρια του Βερολίνου, χωρίς προσπεράσματα, κόρνες, μπινελίκια, χριστούληδες και παναγίτσες, όλα κύλαγαν ρολόι και αυτός είναι ο λόγος που δεν σκοτώνονται εκεί, άλλο τα 80 μέχρι τη Μαλακάσα και άλλο τα 120 στον Πειραιά 

* με μετρό, U2, U8 επί το πλείστον

* με λεωφορεία

* με ποδήλατα (οι άλλοι, ο δικός μου κώλος δεν αντέχει σέλα...)

* με τα πόδια...

Πληρώσαμε:

* 50 λεπτά για το κατούρημα σε πολλά καταστήματα, καφέ κλπ

* όχι ακριβά για το φαγητό μας

* φτηνά τις μπύρες, 2.5 ως 3.5 ευρώ ανάλογα το μέγεθος

* ακριβά τα εισιτήρια στα ΜΜΜ

* δεν πληρώσαμε διόδια σε όλη τη διαδρομή για τη Δρέσδη, ποιος πληρώνει τους δρόμους εκεί;;;

* 1 ευρώ/1/2 ώρα παρκαρίσματος κάτω από το διαμέρισμα που μέναμε, εννοείται πως οι ελεύθερες θέσεις ήταν άφθονες...

* 2.5 ευρώ το "βρώμικο" bratwurst (πεντακάθαρο ήταν) σε ψωμάκι

* 5 ευρώ είσοδο στο καζίνο που μου έδωσαν σε μάρκα

* 8 ευρώ για ένα καμπάρι σόδα όπου το καμπάρι της μεζούρας συνόδευσε τον πάγο, τη σόδα και το λεμόνι

Ένιωσα:

* ασφάλεια σε όλη τη διάρκεια παραμονής στην πόλη, ακόμα και όταν χάθηκα σε κάτι αδιέξοδα, ακόμα και όταν βρεθήκαμε σε δρόμους μαζί με Γερμανούς που σκέφτονταν πολύ που θα ακουμπήσουν το επόμενο βήμα και κράταγαν μπύρα στο χέρι

* λίγο άσχημα όταν μου μιλούσαν στα Γερμανικά

* καλύτερα όταν τους φώναζα στα Αγγλικά

* πολύ καλύτερα όταν γίνονταν αυτό που θέλαμε εμείς ;-)

Φώναξα:

* πολύ δυνατά με όλη τη δύναμή μου και σε όλους τους ανοιχτούς χώρους, σε Βερολίνο και Δρέσδη: Άλκηηηηηηηηηηηηηηηη

Μαρίααααααααααααααα

Στέλλααααααααααααααα

Ζωήηηηηηηηηηηηηηηηη

χρειάστηκε αρκετές φορές γιατί χανόμασταν εύκολα και ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι, να με κοιτάει όλη η πλατεία και οι δικοί μου να κάνουν ότι δε με ξέρουν! άντε να χαθείτε συντηρητικούρες ;-)

Το τείχος: οι φωτογραφίες είναι του Άλκη και του Θανάση, είναι ένα τμήμα σε καλή κατάσταση που το έχουν φιλοτεχνήσει διάφοροι γνωστοί κι άγνωστοι καλλιτέχνες σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Μερικά κομμάτια είναι αναγνωρίσιμα (το μέγεθος της φωτό είναι μεγάλο 7+ ΜΒ αλλά αξίζει)

Στην πινακοθήκη:

* ο χριστός σταυρώνεται, γεννιέται, στο μυστικό δείπνο, να πλένει πόδια, η παναγίτσα, οι απόστολοι, ο πατέρας του χριστού, ο θεός, όλα τα παραπάνω σε διάφορες βερσιόν μιας και οι καλλιτέχνες είναι από πολλές χώρες... οπότε προχώρησα κατευθείαν στις αίθουσες με τα φρούτα, τα ψάρια, τους λαγούς και κάτι χοντρούληδες... επόμενη στάση για καφέ!

Φάγαμε πόρτα:

* σε πολλά μαγαζιά ένα βράδυ, στη συνοικία του Αγ. Νικολάου όταν ψάχναμε φαγητό μετά τις 10

Ζήλεψα:

* το σακάκι ενός τυπά που είχε στάμπα τον μπάρμπα-Στρούμφ στην πλάτη καθώς και το καπέλο του που είχε ένα άλλο στρουμφάκι

* ήταν σε σοβαρή παρέα, άνω των 45, μάλλον μετά τη δουλειά για φαγητό και μπύρα

* όλους αυτούς που είχαν μαλλιά χρώματος: μπλε, ελεκτρίκ, πράσινο, ρόζ, φούξια, ουράνιο τόξο... που πάω ο ξυρισμένος;;;

Τι άλλο; για να σκεφτώ λίγο...