Δως μου το τιμόνι!

Allora, μέχρι τούδε έγινε ότι έγινε στην ζωή μου σαν καρκινοπαθής γιατί δεν ήξερα και με οδηγούσαν άλλοι, οι γιατροί. Ήρθε η ώρα όμως να πάρω το τιμόνι και να καθήσω στη θέση του καπετάνιου, δεν πάει άλλο, θα με στείλουν αυτοί αν τους αφήσω να με κουράρουν, μεταφορικά και κυριολεκτικά! Καλά θα ήταν να μην χρειάζονταν να κάνω τίποτα αλλά από τη στιγμή που βλέπω λοφάκι πάλι, το δέχομαι και ετοιμάζομαι να το ανέβω. Τρίβω λίγο και τα χέρια μου, ξύνω τα νύχια μου για μάχη και απλώνω τα όπλα μου τριγύρω για να τα φτάνω!

Πήγα σήμερα στον Κύρο Γρανάζη, τον βρήκα στο διάδρομο και τα είπαμε λίγο στο πόδι. Του λέω:

- έχουμε ένα θεματάκι

- μου λέει: τι; με το tarceva; (σημάδι πως δεν το έχει χωνέψει ότι με βοηθάει, ούστ!)

-  όχι του λέω, με το Zometa. Έχω λίγες ενοχλήσεις στις εστίες που έχω εντοπίσεις στα οστά, μίλησα με τη στοματολόγο και μου έδωσε το πράσινο φως για να πάρω το Zometa αφού χρειάζεται και ήρθα για να το πάρω σήμερα

- και μου λέει το ντοτόρι: μπα, να μην το πάρεις, πότε έχεις επανέλεγχο;

- σε Χ μέρες, του λέω

- κάνε τις εξετάσεις για να δούμε τι γίνεται, μου λέει, και θα δούμε μετά τι θα κάνουμε

- μα να μην το πάρω από σήμερα για να κερδίσω χρόνο;

- μπα, δε θα σου κάνει τίποτα, δε θα σε ωφελήσει

Έ όσο να είναι με ψάρωσε, κάτι ξέρει λέω ο Κύρος.

- και αν δεν κάνει τίποτα το Zometa, λέω, τι θα κάνουμε μετά;

- να δούμε πως θα είσαι και θα αποφασίσουμε, μάλλον θα κάνεις θεραπείες πάλι

Χαιρετώ και πάω να φάω την τυρόπιτά μου, να πιω τον καφέ μου και να τον ζυγίσω λίγο. Δεν ήθελα και πολύ, τον έχω καταλάβει ότι είναι κιοτής και δεν πιστεύει αλλά δεν τρώμε μαζί το μεσημέρι! Στο καπάκι πετάχτηκα μέχρι μια ιδιωτική κλινική και βρήκα 5 λεπτά για να μιλήσω με τον διευθυντή της ογκολογικής, ένα αξιόλογο άνθρωπο. Του εξήγησα την κατάσταση με λεπτομέρειες, του είπα που έχω κάνει τις θεραπείες και ποιος είναι ο θεράπων και στην αρχή δυσκολεύτηκε να μιλήσει, βλέπεις είναι όλοι γνωστοί...

Στο τέλος τον ρώτησα αν σε κάθε περίπτωση θα μου έκανε καλό το Zometa από τη στιγμή που έχω το OK της στοματολόγου λόγω της οστεονέκρωσης. Και η απάντηση ήταν θετικότατη! Βέβαια θα σου κάνει καλό και καλά θα είναι να μη χάσεις χρόνο, άλλωστε τα διφοσφωνικά δίνονται και μόνα τους κι έχουν κι αυτά μια αντινεοπλασματική δράση!

Τι να σκεφτώ για τον Κύρο; Ότι θέλει να με ποτίσει λίγο καρβοπλατίνα ακόμα; Λίγο ταξάνες; Ή μου τα είπε έτσι για να με ξεγελάσει ότι υπάρχει και άλλη θεραπεία; Γιατί όμως έχει λάθος γνώμη για το Zometa και δε θέλει να μου το δώσει; Είναι δυνατόν δύο ογκολόγοι της ίδιας ηλικίας περίπου να έχουν τόσο διαφορετική άποψη; Την έχω την απάντηση: είναι θέμα ψυχολογίας, ο Κύρος δεν με βλέπει πολύ καλά... σαν οπτασία κάτι του φέρνω. Το είπα όμως, ούτε τρώμε μαζί, ούτε κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι. 

Θα πάω αύριο με το ζόρι να πάρω το Zometa και αν μου φέρει αντιδράσεις, μπορώ να του πω ότι θα το πάρω στον ιδιωτικό τομέα αν δε μου το δώσουν εκεί. Και μετά το Βερολίνο θα τον ενημερώσω πως το νοσοκομείο μου προκαλεί αναμνηστικό εμετό και θα την κάνω για αλλού! Αυτός δεν είναι στρατηγός, ούτε Λοχίας δε μου φαίνεται εμένα. Λάθος μεγάλο έκανα που δεν τον ρώτησα την πρώτη φορά: ζωδιάκι;;; Σίγουρα δεν έχουμε καλή συναστρία οι δυό μας!

Αναρωτιέμαι όμως, άντε κι έχω εγώ την ψυχραιμία να το χειριστώ κάπως έτσι, άντε και είμαι και λίγο γαιδούρι, άντε και είχα τόσο χρόνο να τα ψάξω τα φάρμακα και να μάθω πέντε πράγματα ώστε να έχω μια άποψη και να μπορώ να κυνηγήσω κάτι που πιστεύω! Ο απλός άνθρωπος, κάποιας ηλικίας, που δεν είναι μορφωμένος, που θα πάει στο νοσοκομείο από το χωριό του ή είναι τρομοκρατημένος, τι θα κάνει, πως θα το χειριστεί και που θα καταλήξει;;; Θα κάνει ότι του πουν και θα ανάψει κι ένα κερί στην εκκλησία, προσευχόμενος να πάνε όλα καλά!

ΥΓ1: Σου είπα εγώ να ανησυχήσεις; Δε στο είπα! Αύριο στις 6 στο Μοναστηράκι, μετά Βερολίνο και στο γυρισμό βλέπουμε και τα άλλα.

ΥΓ2: Το νέο στρατηγό τον βρήκα, αν τον ρωτήσω την άλλη φορά: "ζωδιάκι;" θα με παρεξηγήσει;;;