Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Το μάθημα με τις τσίχλες!

Μετά την "χαζή" ανάρτηση, για να μπορέσουμε να κάνουμε μια ομαλή μετάβαση, έρχομαι πάλι να σας κάνω ένα μάθημα. Περιέχει μια από τα ίδια, τα κολλήματά μου είναι σταθερά: μην καπνίζετε, πιείτε, πάρτε ναρκωτικά και ... πάτε με παρέα μια βόλτα ως το περίπτερο για τσίχλες! Αυτό το τελευταίο θα χρησιμοποιήσω για να σας πρήξω τώρα!

Κάνετε λάθος, λάθη, πολλά λάθη! Είμαι σίγουρος για αυτό 100%, οι εξαιρέσεις είναι μετρημένες! Είμαι τόσο σίγουρος γιατί κάνω τα ίδια λάθη κι εγώ που τα λέω συνέχεια, που πέρασα μια εμβολή και δυό μέρες στην εντατική. Αφού το κάνω εγώ το λάθος, σίγουρα το κάνετε κι όλοι εσείς. Εκτός κι αν είναι κάποιος τόσο έξυπνος και πολύ θα ήθελα να τον κάνω φίλο μου! Εξηγούμαι στη συνέχεια, φέρνοντας σαν παράδειγμα μετρημένες σκέψεις μου:

Έχω μια ανησυχία τον τελευταίο καιρό για το πόσο αντισυμβατικός θα πρέπει να γίνω και τι να κάνω στη ζωή μου, που κανείς δεν ξέρει πόση είναι ακόμα. Και μερικές φορές, ψάχνω και φέρνω στο νου μου ανθρώπους τους οποίους θα ήθελα να δω και να κάνω πράγματα μαζί τους, εκείνη την τελευταία ώρα, μέρα, βδομάδα, μήνα. Και αμέσως καταλαβαίνω το λάθος μου και την παγίδα στην οποία πέφτω: σκέφτομαι πως θα αρχίσω να τα κάνω όλα αυτά μετά από κάποιες εξετάσεις που δεν θα είναι καλές, μετά από κάποιο πόνο που θα σημάνει συναγερμό, μετά από κάτι... Και μου έρχεται το μυαλό και ξανασκεύομαι:

εκείνη την ώρα, αν έχω κάποιες άσχημες εξελίξεις ή πόνο, θα μπορώ να περάσω καλά με τους αγαπημένους μου; Θα μπορώ; Θα έχω διάθεση να κάνω όλα αυτά που θα ήθελα με τον καθένα; με τον Ντίνο και το Θοδωρή θα ήθελα να πάμε στο καζίνο και να παίξουμε 1000 ευρώ κι εννοείται ότι θα τα χάναμε, με τον Μπάμπη θα ήθελα να γυρίσουμε την Μιχαλακοπούλου ψάχνοντας για το καλύτερο μηχανάκι (ακόμα κι αν δεν σκοπεύουμε να αγοράσουμε), με τον Τάκη θα ήθελα να περάσουμε ένα βράδυ σε κουτούκι, να τρωγοπίνουμε και να παίζει μπουζούκι! Και τόσα άλλα με τόσους άλλους!

Προσωπικά, βάζω μυαλό και αλλάζω. Δεν ήμουν ποτέ ο τύπος του ανθρώπου που θέλει να ζήσει την κάθε του μέρα σαν να είναι η τελευταία. Τώρα η καθεμία μοιάζει και σε κάτι σαν την τελευταία. Για αυτό γυρνάω την Ελλάδα κάθε τρεις και λίγο, σταματάω όπου έχω φίλους κατά μήκος της Ε75 και τους βλέπω, τώρα ήμουν στην averfoula, είδα και τους φίλους που έπρεπε και περάσαμε καλά. Πολύ θα ήθελα να ήταν όλοι οι φίλοι μου κοντά και να τους ρώταγα: "πάμε στο περίπτερο να πάρουμε τσίχλες;" Και να ξεκινάγαμε να περπατάμε, να βρίσκαμε το πρώτο περίπτερο και να λέγαμε όχι σε αυτό, στο άλλο και μετά στο τρίτο. Και να πηγαίναμε μαζί στην άλλη άκρη του κόσμου, με αφορμή ένα γαμημένο πακέτο τσίχλες! Να πηγαίναμε μέχρι να τα λέγαμε όλα, πολλά κι άλλα τόσα.

Ήρθε η ώρα να σε ρωτήσω αν τρως τσίχλες. Και πας μόνος σου και τις παίρνεις; Πόσα είναι τα πράγματα που αφήνεις να κάνεις μια άλλη μέρα; Του χρόνου; Γιατί δεν τα κάνεις τώρα, αύριο κιόλας; Ξέρω γιατί: επειδή δεν έχεις εκτιμήσει σωστά την όλη υπόθεση, δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες γιατί είναι μάθημα για αρχάριους πια! Τότε ανακαλύπτουμε ότι δεν κάναμε όσα θέλαμε παρέα με ανθρώπους, όταν φεύγουν. Την ύστατη ώρα που δεν αλλάζει τίποτα. Και δεν είναι μόνο που δεν κάνουμε πράγματα μαζί, αλλά που δεν μιλάμε, είμαστε κλειστοί, δεν εκφράζουμε συναισθήματα, φοβόμαστε να αγαπήσουμε και αν φτάσουμε στην αγάπη, μετά φοβόμαστε να το πούμε.

Προσπάθησε να κάνεις την αλλαγή, κι εσύ ο υγιής που διαβάζεις από σπόντα. Εσύ θα βγεις διπλά κερδισμένος. Ξέρω, θα πεις μας έχει τσακίσει η κρίση, άγχος, πίεση, αφραγκία, λογαριασμοί, παιδιά, έξοδα! Σε παρακαλώ, βρες μια σύντομη κι εύκολη λύση, όλα αυτά μπορούν να λυθούν και να αντιμετωπιστούν όταν τους δοθεί η βαρύτητα που τους αρμόζει. Τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από το να ζήσεις κανείς τη ζωή του, την κάθε μέρα ωραία. Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο.

ΥΓ: Σίγουρα είναι βαθιά νοήματα αυτά και ούτος ο λόγος που τα αναφέρω συνεχώς, έπρεπε να γίνω καρκινοπαθής για να τα καταλάβω. 

ΥΓ1: Μην κολλήσεις στις τσίχλες, πάτε μια βόλτα για ψαράκι, για χόρτα στο βουνό, ένα ταξίδι, βρες κάτι να κάνετε μαζί!!!

8 ΣΚΕΨΕΙΣ:

hope_1960 22/4/10, 1:17 π.μ.  

Ποσο δικιο εχεις!
Σου δινω το λογο μου πως καθε πρωι που ξυπναω ,μετα το χαπι γαιδοθραγκαθου,θα διαβαζω αυτη την αναρτηση.
Που θα παει...θα παρω μπρος..θα βαλω μυαλο
φιλακια σβουρηχτα

xunder18 22/4/10, 2:05 π.μ.  

χαχαχα να πω την αληθεια διαβασα την αναρτηση και οπως εκανα και σε τοσες αλλες απεφυγα να σχολιασω! Τωρα ομως ειδα τα φιλακια της Ανθης και μ' αρεσαν! Επισης να πω για το ΥΓ1. πως οντως δε συμφερει να αγορασεις τσιχλες απο περιπτερο , ακριβα τις δινουν...Για τους φιλους δε λεω τιποτα γιατι ακομα ειμαι μπερδεμενος με οτι αφορα την λεξη "φιλία"...
[ενταξει επειδη το σχολιο ειναι οτι να ναι το πρωι μπορεις να πατησεις το μαγικο κουμπι ντιλιτ]

angel 22/4/10, 2:26 π.μ.  

Πόσο δίκιο έχεις Γιώργο!!!
Ζωή με αναβολές μέρα τη μέρα.
Πέρα όμως από τον εαυτό μου έχω μετανιώσει πικρά και για χατίρια που έχω χαλάσει, (σε αγαπημένους ανθρώπους που έφυγαν) και που στην τελική δεν θα μου έκαναν καθόλου κόπο...

Γιαγιά Αντιγόνη 22/4/10, 8:05 π.μ.  

Αυτές τις σκέψεις, τις κάνουν και όσοι έχουν μεγάλη ηλικία.
Εγώ που έχω και τα δυο επικροτώ τις απόψεις σου!
Φύγαμε για θάλασσα!!!

Ionathan 22/4/10, 9:29 π.μ.  

Ανθή,
θα σε περάσω από εξετάσεις, μην λες άλλα εδώ κι άλλα κάνεις! Βρήκες τον Τοξότη που σε λατρεύει και δε σου χαλάει χατήρι και το παίζεις μονίμως ασθενής! Προσβολή προς τους ασθενείς είναι αυτό!

Ανήλικο,
γράφε ρε συ όποτε θες και μην ανησυχείς, μην κοιτάς ηλικίες, μια χαρά στέκεσαι και στις παρέες των μεγάλων. Μα σόδα;;; Με έστειλες!

Blues,
χαίρομαι που τα βλέπεις! Δεν αφήνω τους φίλους πια να κάνουν τα "λάθη" τους. Αν κάποιος διστάζει να έρθει στο περίπτερο για τσίχλες, τρώει τέτοιο κράξιμο που δεν τολμά να μην έρθει. Προχθές ήρθε ο Ντίνος για 2 ώρες, φάγαμε και ετοιμάζονταν να φύγει. Που πας ρε άχρηστε, του λέω. Έχω δουλειά, να κόψω προτιμολόγια! Δεν κάνει να αναφέρω τι άκουσε για τα προτιμολόγιά του, λες και βρισκόμαστε κάθε μέρα και εκείνη την ώρα είναι πιο σημαντικά κάποια σκατοτιμολόγια! Καλωσήρθες!

Αντιγόνη,
είσαι Πιστοποιημένη για βόλτες στο περίπτερο για τσίχλες, είμαι σίγουρος! Μη σταματάς!

Καλή σας μέρα.

Ανθούλα 22/4/10, 4:56 μ.μ.  

Πριν λίγο είδα ένα βιντεάκι,που μου πρότεινε μια φίλη στο fb σχετικό με αυτά που γράφεις.
΄Ίσως το βίντεο και τα γραφόμενα σου είναι ένα μήνυμα και για μένα που πολλές φορές ξεχνώ ή αναβάλλω πράγματα.....
Ίσως σου αρέσει...
http://www.youtube.com/watch?v=flkFW5E0XcM

Basano 22/4/10, 10:03 μ.μ.  

Ο δικός μου κόσμος έχει κάτι τσιχλόφουσκες που είναι μπουκιά και συγχώριο....
Μασάω απαραίτητα μία την ημέρα....
Φιλούδια και καλό ξημέρωμα!!!!

Υ.Γ. Τα ψάρια μην ξεχασεις και δε φέρεις γιατί αλοιμονο σου!!!!!!!!!!
Θα γκρινιάζω 2 εβδομαδες....

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ 23/4/10, 12:58 π.μ.  

Απαπα.... γιορτάζεις καλέ μου... το είδα στα σχόλια...
:-)

ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ!!!!!
Να είσαι χαρούμενος και να ζεις την κάθε στιγμή έτσι όπως ακριβώς όπως την ονειρεύεσαι


Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

  © Blogger template 'Fly Away' by Ourblogtemplates.com 2008, mail@me

Back to TOP  

SYNC BLOGS
free website stats program