Ψάρεμα, Διακύμανση καρκίνου ανά μέρη
Αυτή η ανάρτηση θα είναι 2 σε 1, Kinder έκπληξη ένα πράγμα. Για το ψάρεμα ξεκίνησα αποβραδίς, δεν έσωναν τα ασύρματα κύματα να φτάσουν στην κεραία μου και καθώς το Lexotanil απόψε αποδείχθηκε χαλασμένο, ξύπνησα καταμεσής της νύχτας και θα κάνω τη σύνθεση.
Ήρθαν έτσι τα πράγματα που έπαιξα με την πλάτη στον τοίχο για το θαλασσινό ψάρεμα, τελευταία μέρα της παραμονής μου στο χωριό. Τις προηγούμενες μέρες κάποιος ανακάτεψε την θάλασσα και σήμερα αν και χωρίς αέρα τα κύματα ήταν πελώρια. Το σκάσιμο δε του κύματος ξεπέρναγε τα 20 μέτρα. Στρατοπεύδευσα όπως βλέπεις πιο πάνω, σε λίγο ήρθε το 1ο μεγάλο κύμα να με κυνηγήσει, μετακόμισα πιο πίσω και προσπάθησα να ψαρέψω. Έβγαλα 14 κιλά φύκια, 2 κάλτσες, 1 σαγιονάρα 42 νούμερο, 4 μέτρα νάυλον και παραλίγο ένα ναυγάγιο που ήταν πιο βαθιά. Όπως βλέπεις, κάποια ψάρια κατάφεραν και διέκριναν το δόλωμα μέσα σε αυτό τον πανικό, ένα μελανούρι αριστερά και μια μουρμούρα. Τα αναφέρω για τον asteria, που ενδιαφέρεται λόγω φύσης. Ρέα βλέπεις γιατί την λένε μουρμούρα, δες ένα στόμα που έχει!!!
Κάποια στιγμή μπλέχτηκε το νάυλον στην πετονιά μου και το καλάμι χάραξε πορεία για τα βάθη της θάλασσας! Έδωσα μάχη για να το κρατήσω στεγνό, χρειάστηκε να μπω και στο νερό ως το γόνατο, θυμήθηκα το ρητό "αν δε βρέξεις κώλο, ψάρι δεν τρως" και συμβιβάστηκα να φάω τα 2 αυτά μόνο και να βραχώ ως το γόνατο! Έκοψα τις πετονιές κι έφυγα.
Μέρος Β'
Όλες τις φορές που φεύγω εκτός Αθήνας, νιώθω το "καρκινικό μου φορτίο" (που αρέσει στην Ανθή) να πέφτει. Ακόμα και σε άλλη πόλη να πάω για βόλτα, ξεχνιέμαι και φεύγει για λίγο ο καρκίνος. Στο εξωτερικό ιδίως, θα έλεγα πως ο καρκίνος φεύγει τελείως για λίγες μέρες, ίσως τον κρατούν στα αεροδρόμια και τον επιστρέφουν κατά τον γυρισμό... Ίσως επειδή στο χωριό έχω να ασχοληθώ με πολλά κι ενδιαφέροντα πράγματα, όχι παραγωγικά οπωσδήποτε, όπως που να σκάψω για να βρω μεγάλα σκουλήκια για να πάω για ψάρεμα ή να δω πόσο μεγάλωσαν τα κολοκύθια από χτες ή να κόψω κανένα σύκο, βερύκοκο, δαμάσκηνο από το δέντρο και να το φάω. Πιο πολύ όμως πιστεύω πως έχουν να κάνουν οι "θύμησες" (λέξη που αρέσει στην Εύα αυτή).
Δεν ξέρω να πω αν συμβαίνει μπλιο σε μένα, να συνδέω εικόνες με γεγονότα καθώς και αρώματα. Πριν 10 μήνες είχα παρουσιάσει αναμνηστικό εμετό, είχα ναυτία μόνο στη σκέψη πως σε λίγες μέρες θα πήγαινα στο νοσοκομείο για ΧΜΘ. Σίγουρα θα το έχουν μελετήσει οι επιστήμονες, εδώ μελέτησαν την ψιλοκυβίνη, δεν θα ασχολήθηκαν με αυτό;;; Απλά πρέπει να βρούμε τις μελέτες! Σίγουρα εικόνες, βιώματα, διαδρομές, καταστάσεις και άλλα που περάσαμε κατά τη διάρκεια του αγώνα, θα μένουν τυπωμένα στο μυαλό μας και ίσως ανακαλούνται "άμα τη εμφανίσει". Εδώ μου θυμίζει τις ΧΜΘ η Amita πορτοκάλι των 330 ml σε χάρτινο, τέτοιο έπαιρνα κάθε φορά για να σβήσω τη φωτιά στο στομάχι μου, δε θα μου φέρνουν αναμνήσεις κι άλλα;;; Αν βρεθώ στους δρόμους κοντά στο νοσοκομείο κατά τα ξημερώματα, αρχίζει να μυρίζει ... χημειοθεραπεία!
Δύο είναι τα συμπεράσματα: 1) πρέπει να ήταν πολύ χαλασμένο το Lexo σήμερα, αυτά όλα μου βγήκαν από τα όνειρα και 2) μανιτάρι μαγικό μου χρειάζεται εμένα άμεσα, πρέπει να ψιλοκυβίσω τον κύκλο!!!
9 ΣΚΕΨΕΙΣ:
Καλημέραααααααααα!
Τα Γρεβενά, η πόλη μου, είναι η μανιταρούπολη της Ελλάδας! Μέχρι το Σάββατο πέστε μου τι θέλλετε να σας φέρω...να τα ψήσετε, να τα γεμίσετε, τέλος πάντων να τα κάνετε ότι θέλετε!!! Η Ανθή από ότι έχω μάθει είναι καλή μαγείρισσα!!
Φιλάκια!!!!!!!!!!
Ρέα εντάξει, αν μας την έπεφτε η Δίωξη, λέμε αν, εσένα θα σε άφηναν να φύγεις σίγουρα!
Εκτός κι αν στα Γρεβενά έχετε... μαγικά μανιτάρια και δεν το ξέρω. Για δες το!
Το νου σου!
μετα απο ενδοιασμους (σαν γνησιο ντροπαλο καρκινακι)πηρα το θαρρος να χρησιμοποιησω το nickname της αδερφης μου (με μια μικρη αλλαγη)και να μπορω να αφηνω που και που και γω το σχολιο μου στα αρθρα!
Το μονο που εχω να πω ειναι πως αν κατεβεις Κρητη μπορεις να συνδιασεις το ψαρεμα με ο,τι λογης μανιταρια θες! χεεεχε
υγ:οι φωτογραφιες παντως μυριζουν καλοκαιρι -ηλιο-ξαπλα-θαλασσα!!!
Καλώς το Κωνσταντινάκι!
Το λοιπόν, σαν νονός που είμαι, εσένα θα σου κολλήσω το αγριομύρτιλο. Καλή επιλογή να χρησιμοποιήσεις το roseberry, το 25 πονάει λίγο γιατί έχουμε και μεγαλοκοπέλες εδώ Κωνσταντίνα ;-)
Πες μου ότι ξέρεις από κ α λ ά μανιτάρια! Θα τα πούμε από κοντά, να πιούμε ένα καφέ κάποια στιγμή από βδομάδα αν μπορείς.
ΥΓ: Οι φωτογραφίες φέρνουν το καλοκαίρι πιο νωρίς (ή εγώ πάω πιο γρήγορα ?)
Γλάρε μου, τρέχεις ή μάλλον πετάς πολύ βρε παιδάκι μου και δε σε προλαβαίνω.
Τρείς - τρείς τις αναρτήσεις, πού να βρώ άκρη η φτωχή μεταλλαγμένη;
Απτόητη όμως θα σου παραθέσω τα σχόλιά μου τόσο για τις ψυχοτρόπες ουσίες όσο και για τους συνειρμούς.
Λοιπόν, σε ό,τι έχει να κάνει με τις ψυχοτρόπες ουσίες : Δεν θα έλεγα ότι έχω ιδιαίτερες εμπειρίες στο τομέα αυτό. Και εγώ ένα – δυο τσιγάρα έχω κάνει (από τα… άλλα, γιατί από τα κανονικά έχω -είχα- καπνίσει τόννους ολόκληρους). Ιδιαίτερη επίδραση δεν είδα στον οργανισμό μου. Όμως το να «περάσω τις πύλες του υποσυνείδητου» καθώς και όλη τη διαδικασία όπως περιγράφεται : «όσο διαρκεί η επήρρεια της ουσίας, το εγώ και το σώμα τους εξαφανίζεται, αισθάνονται μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου όπου οι προσωπικές τους ανησυχίες και ανασφάλειες εξανεμίζονται κ.λπ» τo βιώνω μέσω του διαλογισμού καθώς επίσης και διαβάζοντας (συνήθως φιλοσοφία, κατά προτίμηση Επίκουρο).(Πάντως αυτό το τελευταίο ελπίζω να μη χρησιμοποιηθεί σε βάρος μου, καθώς ξέρω ότι εσείς οι 'θετικοί' μας έχετε εμάς τους 'θεωρητικούς' και λίγο για αλαφροίσκιωτους -χαχα!)
Δεν είμαι πολύ δεκτική στο να αφήνω το μυαλό μου να καθοδηγείται είτε από τρίτους είτε από ουσίες (ναι, ναι ξέρω για τις ΧΜΘ, αλλά ήταν αναγκαίο (;) κακό). Πάντως, αν βρείς την ουσία, που ψάχνεις, το ξανασυζητάμε για μια δοκιμούλα.
(Δεν ξέρω πού κυμαίνονται τα γούστα σου, αν πάντως σε ενδιαφέρει σε πρώτη φάση ένα βιβλίο μπορείς να κατεβάσεις από εδώ http://www.filestube.com/c29e29d0ba5fa15103e9,g/Haris-Lytas-Lathe-Viosas.html)
2) Τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση εγώ την αντιμετώπιζα με αντιόξινα. Τα Ζαντακ σα στραγάλια τα κατάπινα.
3) Ζήλεψα το ψάρεμα (το περιβάλλον, γατί τη διαδικασία του ψαρέματος τη βαριέμαι θανάσιμα). οσο για θύμησες και συνειρμούς, άσε καλύτερα! Μιλάμε ότι δε μπορώ ούτε να αντικρύσω χωρίς να αναγουλιάσω τα φαγητά, (πχ πουρέ) που έτρωγα κατά τη διάρκεια των ΧΜΘ.
Σορυ για τη μακροσκελή απάντηση, αλλά, είπαμε... τρεχω να σε προλάβω.
Ωχ! τώρα που το έστειλα το σχόλιο, συνειδητοποίησα πραγματικά πόσο μεγάλο είναι.
Σόρρυ και πάλι για τη κατάχρηση.
αγριομυρτιλο!μ'αρέσει γιατί πάντα ήμουν πιστό αντίγραφο της Ζέτας (και ποτέ δεν την πείραξε αυτό)αλλά κάθε φορά ήμουν το ιμιτασιόν! :(
χμ.. από μανιτάρια άλλο τιποτα! Θα περιμένω τηλεφωνο για καφέ (αδικία να μην υπάρχουν coffee shop και στην Ελλάδα!!)
ΥΓ:Το καλοκαίρι το χουμε μέσα μας.΄Οχι βέβαια πως δεν έρχεται πιο γρήγορα πλέον λόγω κλιματικής αλλαγής!!
Αγαπητή Χουλκ,
μην απολογείσαι για το μέγεθος του κειμένου σου αλλά θα σε ευχαριστήσω θερμά εγώ μιας και έχουν λουφάξει όλοι οι θαμώνες, ο καθένας στην τρύπα του. Βλέπεις τι αναγκάζομαι να κάνω, μέχρι και τους πιο μύχιους πόθους μου βγάζω στη φόρα για να τους ζωντανέψω λίγο! Για να δούμε τώρα που ήρθε και το αγριομυρτιλάκι ;-)
Λοιπόν, να δω Υδροχόο να είναι αρνητικός σε θέματα δοκιμών και πειραματισμών και να το γράψει το βιβλίο γκίνες! Λες όμως, μια ειδοποίηση να στην κάνω, ναι; Θα την βρω εγώ την ουσία την καλή, είμαι από αυτούς που τα καταφέρνουν.
Όσο για την καθοδήγηση του μυαλού από ουσίες, δεν το έχω λάβει έτσι, πιο πολύ μένω σε περιγραφές του τύπου: ακούω τα χρώματα, βλέπω τη μουσική, ένας χτύπος μετατρέπεται σε χρώματα και άλλα τέτοια. Για όλα αυτά, μια δοκιμή θα μας πείσει.
Όσο για το διαλογισμό, όντως, λένε ότι μπορεί κάποιος να φτάσει στα ίδια αποτελέσματα. Για πες μου όμως φιλενάδα, το έκανες προ καρκίνου ή το ξεκίνησες μετά;;; Αν το ξεκίνησες μετά, χαρά στο κουράγιο σου! Προσωπικά έχω μια βιασύνη και δεν μπορώ να περιμένω να φτάσω "εκεί" με το ποδήλατο, θέλω να πάω με "πύραυλο" (χα χα, τι λέμε οι άνθρωποι...).
Για τον ίδιο λόγο έχω σταματήσει να διαβάζω, αδυνατώ, δεν μπορώ να πάω με τόσο αργούς ρυθμούς! Θα το δω όμως αυτό που προτείνεις, μου κίνησες την περιέργεια!!!
Όσο αφορά στις αναρτήσεις, μην κοιτάς εσύ που εργάζεσαι και έχεις και οικογένεια, εγώ είμαι ένας τεμπέλης που γυρνάει δεξιά κι αριστερά, αμπελοφιλοσοφώντας!
Τα ζαντάκ τα ξέχασα τελείως, είναι δυνατόν;;; Το πιο must χαπάκι της κατηγορίας μας!!!
Αγριομυρτιλάκι,
δεν είσαι πιστό αντίγραφο, σε γνώρισα και έχω άποψη. Και άσε αυτά τα μεμψίμοιρα του Καρκίνου γιατί μαλώνω, εδώ πάμε δυνατά! Στα άλλα θέματα σε βρίσκω διαβασμένη! Απογοητεύτηκα γιατί μου είπαν πως μετά από ένα ατυχές γεγονός στο Άμστερνταμ, δεν κυκλοφορούν πια σοκολάτες με μανιτάρια εκεί! Είναι δυνατόν;;; Τελειώνουν ποτέ οι περίεργοι, οι ασθενείς και οι ... οδοιπόροι;;; Στο ψάξιμο, το έχω αναλάβει προσωπικά το θέμα ;-)
προσπαθησα να κανω μια φορα διαλογισμο με οδηγιες απο ενα site και απετυχα παταγοδως,τα μανιταρια τελικα σε φτανουν πιο γρηγορα στο υπερεγω!
εχω μεινει αναυδη με τις εξελιξεις στο Αμστερνταμ!τσ!χτυπησε κι εκει η κριση?
Δημοσίευση σχολίου